Ολυμπιακός: Η επιστροφή στην κανονικότητα και η ευρωπαϊκή διάκριση που ...αχνοφαίνεται

 

Τέλη του 19ου αιώνα γεννήθηκε στη Βουδαπέστη ένας από τους κορυφαίους μάγους στην Ιστορία. Ο Χάρι Χουντίνι! Ένας μάγος που για να ενθουσιάσει το κοινό του, εκτελούσε νούμερα που φάνταζαν απίθανα.

Στη χώρα του Χουντίνι ή μάλλον στην πόλη του σπουδαίου Ούγγρου μάγου, ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ σήκωσε το περασμένο καλοκαίρι ένα Europa League με μία Σεβίλλη που έμοιαζε διαλυμένη όταν την ανέλαβε και το βράδυ της Πέμπτης (22/2) ο Ολυμπιακός έκανε να φαίνεται ομάδα της σειράς τη Φερεντσβάρος μέσα στο γήπεδό της που αποκαλούσε «κολαστήριο» ο Ντέγιαν Στάνκοβιτς. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί η σεζόν και αν ο Βάσκος προπονητής είναι αυτό που έλειπε για να ξαναγίνει ο Ολυμπιακός κανονική ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, σίγουρα όμως ξέρω ότι ξαναβλέπω... φλόγα στα μάτια όλων, παικτών και κόσμου. Ειδικά του κόσμου που είχε απηυδήσει βλέποντας έντεκα ποδοσφαιριστές με Μαρτίνεθ και Καρβαλιάλ να κακοποιούν το άθλημα και να περιφέρονται άσκοπα στο χορτάρι. 

Η απόφαση για τρίτη αλλαγή τεχνικού στην ίδια σεζόν και οι οκτώ χειμερινές μεταγραφές κατακρίθηκαν ως αντίθετες με την ποδοσφαιρική λογική. Στη θεωρία έτσι ήταν. Στην πράξη αποδεικνύεται πολλές φορές ότι δεν υπάρχουν απαράβατοι κανόνες. Η πρόσληψη ενός προπονητή με εγγυημένο παρελθόν, ακόμη και τρίτου στη ίδια σεζόν, αλλά και η προσθήκη ποδοσφαιριστών με δεδομένη ποιότητα και ικανότητα άμεσης προσαρμογής ήταν κινήσεις που τελικά έπρεπε να γίνουν.  Ο Μεντιλίμπαρ είναι ένας προπονητής πάνω από το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου και οι Τσικίνιο, Όρτα, Κάρμο μεταγραφές πολυτελείας. Οι δύο τελευταίοι είναι δανεισμοί, μακάρι να γίνουν μεταγραφές. Κι ενώ είναι προς επιστροφή ο Ζέλσον και προς ένταξη ο Καμπράλ και ο Βέζο. Όλα αυτά την ώρα που οι περισσότεροι από τους παίκτες που ήταν στο ρόστερ δείχνουν διαφορετικοί. Περίπου σαν μεταγραφές. Με άλλη διάθεση, άλλη νοοτροπία, μεγαλύτερη πίστη στο νέο πρότζεκτ. 

Είναι δύσκολο να βρει κανείς άλλο ευρωπαϊκό παιχνίδι και μάλιστα εκτός έδρας που ο Ολυμπιακός να είναι τόσο κυριαρχικός στο γήπεδο. Έπαιξε σε ένα δύσκολο γήπεδο απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι αρκετά επικίνδυνος και κατάφερε να τον… στραγγαλίσει. Ο Ολυμπιακός δεν επέτρεψε στη Φερεντσβάρος να κάνει ούτε για μία στιγμή το παιχνίδι της. Ο Πασχαλάκης δεν χρειάστηκε να ιδρώσει και αυτό τα λέει όλα. Οι Ρέτσος, Κάρμο, Ροντινέι και Ορτέγκα δεν είχαν πολλή δουλειά ενώ οι χαφ κατάπιαν τους αντίστοιχους της Φερεντσβάρος και έτσι οι φαφλατάδες Ούγγροι που προανήγγειλαν φουλ επίθεση δεν έφτιαξαν μία φάση της προκοπής με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ να κάνει την πρόκριση να φαίνεται τόσο εύκολη, λες και απέναντί του δεν είχε την πρωταθλήτρια Ουγγαρίας, αλλά την ουραγό του τοπικού πρωταθλήματος Μεζοκόβεσντ. Το βασικό, όμως, που έχει αλλάξει στον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή είναι πως έχει γίνει μία πραγματική ομάδα. Ναι μεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές που είναι σημείο αναφοράς σε αυτή την προσπάθεια, αλλά το βασικό είναι πως λειτουργούν σαν σύνολο. Ο Ολυμπιακός μπορεί να προχωρήσει κι άλλο στην Ευρώπη, μπορεί να πλησιάσει κι άλλο στην Ελλάδα. Δεν είναι πλέον ευσεβής πόθος και μαθηματική ελπίδα. Αποτελεί πραγματικότητα με βάση ό,τι φαίνεται στο γήπεδο. Σε απόδοση, αυτοπεποίθηση, ρεαλιστική φιλοδοξία. Ο Ολυμπιακός έχει βάλει πάνω απ' όλα πλέον το ποδόσφαιρο κι αυτή η αλλαγή τον δικαιώνει. 

Μακάρι να συνεχίσει έτσι, γιατί οι πιθανότητες να τελειώσει με επιτυχία μία σεζόν που πρόωρα είχε κριθεί αποτυχημένη, θα αυξηθούν κι άλλο...