Μια ΑΕΚ ενάντια στο ποδόσφαιρο περιμένει να πληρώσει τα λάθη της

 

Ο Θανάσης Μαγκλάρας σχολιάζει τη νέα εντός έδρας ήττα της ΑΕΚ, τη μεταγραφή που δε θα έρθει στην Ένωση και την ποδοσφαιρική λογική, που στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο την έχουν απωλέσει εδώ και καιρό.

Πέρυσι πριν ξεκινήσουν τα play-offs και μετά την ήττα με 1-0 στο Βόλο, είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο "Ύβρις, άτις, νέμεσις και....έχουμε ακόμα για τη τίσιν". Τότε θεωρούσα πως τα λάθη της ΑΕΚ στο ποδοσφαιρικό τμήμα θα πληρωθούν με το να μην πάρει εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εν τέλει η πληρωμή ήρθε λίγους μήνες μετά από την Βελέζ. Αυτό που πλέον δεν εξηγείται με καμία λογική, είναι το γιατί επιλέγουν στην Ένωση και συνεχίζουν με το ίδιο λανθασμένο σκεπτικό.

Μιλάμε για μια ομάδα που εδώ και χρόνια εναντιώνεται στο modern football και στο τρόπο, που αυτό πρέπει να λειτουργεί. Από την κεφαλή της διοίκησης μέχρι το τελευταίο υπάλληλο στα Σπάτα δεν υπάρχει ίχνος εξέλιξης. Δεν υπάρχει ούτε μια χαραμάδα για να πιαστεί κάποιος και να πει "Ναι αυτό βρίσκεται στο σωστό δρόμο". Το καλοκαίρι η ομάδα προχώρησε σε 14(!) μεταγραφές. Από αυτές έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε 4-5 παίκτες να αποδίδουν και τους υπόλοιπους ή να τους «τρώει» ο πάγκος ή να μπαίνουν να κάνουν ένα-δύο καλά ματς και να εξαφανίζονται. 

Πέρα από αυτό το κομμάτι η ΑΕΚ για ένα ακόμη καλοκαίρι δεν έλυσε το πιο βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει εδώ και οκτώ (!) χρόνια. Δεν πήρε παίκτη ή ακόμα και παίκτες στο χώρο της μεσαίας γραμμής, που πέρα από το να κάνουν τη διαφορά να έχουν και διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους ήδη υπάρχοντες. Η ΑΕΚ δεν έχει ένα 8αρι εν ολίγης, που να κουβαλάει τη μπάλα για πολλά μέτρα, να βλέπει κάθετα γήπεδο και να πατάει και στις δύο περιοχές. Έχει τον Σάκχοφ, αλλά ο Ουκρανός στην ηλικία και στην κατάσταση που είναι μετά τον κορωνοϊό, δεν μπορεί να κάνει καμία από τις δουλειές που προανέφερα. Στην Ένωση το θέμα είναι ότι αυτό το βλέπουν να εξελίσσεται σε κάθε παιχνίδι. Μέτρησε σήμερα τρίτη σερί εντός έδρας σε παιχνίδια που θα έπρεπε, βάση της ποιότητάς της, να έχει την κατοχή και να κυριαρχεί για 90' λεπτά απέναντι στον αντίπαλο. Δεν το πράττει γιατί αφενός τα χαφ της και η συνολική λειτουργία της ομάδας δεν της δίνουν τη δυνατότητα να ελέγξουν την κατοχή και να μπορούν να την κρατήσουν για μεγάλο διάστημα στα πόδια τους.

Στην ΑΕΚ και κυρίως στην ΑΕΚ επί Γιαννίκη, αυτό το κομμάτι γίνεται ακόμα πιο έκδηλο στα εκτός έδρας παιχνίδια. Εκεί η ΑΕΚ δέχεται λιγότερες φάσεις, είναι πιο συμπαγής και κάνει το παιχνίδι που θέλει ο προπονητής της, παίζει άμεσα. Στα εντός παιχνίδια με την άμυνα ψηλά στο γήπεδο, σήμερα μέτρησα πάνω από δέκα φορές την ΑΕΚ να είναι ολόκληρη πάνω από τη μεσαία γραμμή, οι παίκτες της φοβούνται να προχωρήσουν σε προωθητική πάσα που θα σπάσει την άμυνα του αντιπάλου στα δύο και θα τους αναγκάσει να χάσουν τα μαρκαρίσματα. Φοβούνται γιατί ξέρουν πως στην αμυντική μετάβαση δεν μπορούν να αντιδράσουν. Το γιατί είναι ακατανόητο. Επίσης σε αυτό το στοιχείο πρέπει να προστεθεί πως οι παίκτες στην ΑΕΚ, που μπορούν να περάσουν μία κάθετη πάσα, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Δύο ακόμη χρειάζονται σχολιασμό από το σημερινό παιχνίδι. Το ένα είναι ότι η ΑΕΚ δέχθηκε ξανά στην πρώτη φάση του αντιπάλου της γκολ. Μάλιστα δέχθηκε γκολ με εφτά (!) παίκτες της μέσα στην περιοχή. Σε μια φάση που τα δύο στόπερ δεν έχουν κανένα προσωπικό μαρκάρισμα και πάλι μένουν μακριά από τον Φαν Φέερτ και τον Λε Ταλέκ να δέχεται το πιο εύκολο άδειασμα από τον Ολλανδό επιθετικό. Στη φάση αν τη δείτε προσεκτικά, ο Φαν Φέερτ κάνει κοντρόλ με το αριστερό και εκτελεί με το ίδιο πόδι, καθώς μέχρι να γυρίσει ο Γάλλος χαφ και να επιστρέψει στο μαρκάρισμά του, δεν υπήρχε καμία άλλη βοήθεια. Το δεύτερο είναι το τι παθαίνει η ΑΕΚ σε όλα της τα δεύτερα ημίχρονα. Ειδικά επί Αργύρη Γιαννίκη το δεύτερο μέρος των παιχνιδιών μοιάζει να έχει έναν χαρακτήρα διεκπεραιωτικό.

Οι παίκτες της ΑΕΚ δείχνουν πως αφενός δεν έχουν τις δυνάμεις για να συνεχίζουν στο γρήγορο ρυθμό των πρώτων ημιχρόνων, με τις πολλές τελικές και τις ενέργειες με τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή και αφετέρου εκεί που υποχωρούν οι δυνάμεις και η ένταση, δεν υπάρχει η ποιότητα που θα δώσει την απαραίτητη ηρεμία και θα δείξει το τρόπο λειτουργίας της ομάδας. Ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο και ο Βόλος πήρε αμέσως την κατοχή και την κράτησε μέχρι να μείνει με δέκα παίκτες. Στο πρώτο μέρος η κατοχή ήταν 67-33 % υπέρ της ΑΕΚ και ο αγώνας τελείωσε με τον κατοχή να είναι στο 52-48%. Δηλαδή από το ένα άκρο στην απόλυτη ισορροπία. 

Το αν υπάρχουν δικαιολογίες για την ομάδα βασανίζει πολλούς. Ναι σήμερα είχε πολλές και κομβικές απουσίες. Επιστρατεύτηκαν μέχρι και οι Κοσίδης και Γιούσης, ενώ έπαιξε και ο Τάνκοβιτς. Η εικόνα όμως στο πρώτο ημίχρονο δε δικαιολογεί το αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, για μια ΑΕΚ που συνεχίζει να λειτουργεί λάθος σε όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ο Αργύρης Γιαννίκης, όπως έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα, προσπαθεί να επιβιώσει και στη θέση του και να κάνει και την ομάδα του να κρατηθεί εντός στόχων. Αυτό στο ποδόσφαιρο είναι μετέωρο, γιατί ακροβατείς σε ένα τεντωμένο σχοινί. Όσο λοιπόν προπονητές και παίκτες προσπαθούν να ακροβατήσουν, τόσο διοίκηση, τεχνικός και εκτελεστικός διευθυντής, καθώς και τμήμα σκάουτινγκ, παίρνουν ένα μεγάλο ψαλίδι και το κόβουν. Λίγο μετά το τέλος του παιχνιδιού και με την απογοήτευση να έχει τρυπήσει το ταβάνι, παρουσιάζουν πως δε βρέθηκε ο κατάλληλος παίκτης, για μια μεταγραφή που την εξετάζουν εδώ και τέσσερις μήνες. Η ΑΕΚ συνεχίζει στον αυτόματο να καταλύει την ποδοσφαιρική λογική και δυστυχώς για την ίδια ακόμα δεν το έχει πληρώσει όσο ακριβά πιστεύει.

Υ.Γ. 1) Πρώτη φορά στην ιστορία της η ΑΕΚ γνωρίζει τρεις σερί εντός έδρας ήττες από επαρχιακές ομάδες, ενώ πρέπει να γυρίσουμε 36 χρόνια πίσω για να βρούμε την Ένωση να μετράει τρεις σερί εντός έδρας ήττες.

Υ.Γ. 2) Δεύτερο σερί χαμένο πέναλντι. Να το δούμε λίγο με τις εκτελέσεις.

Υ.Γ. 3) Η ΑΕΚ μέχρι να τελειώσει η κανονική διάρκεια έχει να παίξει εντός με ΠΑΟΚ (εξ αναβολής), Απόλλωνα, Γιάννενα και Τρίπολη, ενώ εκτός με Άρη, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι με αυτή την εικόνα δε θα πέσει από τη τρίτη θέση;