H Nέμεσις της φετινής Super League

 

Ένας γύρος απομένει πλέον για την λήξη και των φετινών (αστείων σαν διαδικασία) play off που σημάνουν την λήξη του πρωταθλήματος. Τελευταία αγωνιστική και στα play out, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον σε καμία αναμέτρηση της αυλαίας. Και αυτό διότι από τον πρωταθλητή μέχρι και την ομάδα που υποβιβάζεται η κατάταξη έχει οριστικοποιηθεί και δε μεταβάλλεται. Με μια ματιά στα πεπραγμένα των ομάδων, παρατηρεί κανείς ότι τα πράγματα κύλησαν όπως έπρεπε, χωρίς κανείς να μένει αδικημένος. Ότι είχε να προσφέρει η εκάστοτε ομάδα το προσέφερε. Μπορεί το ελληνικό ποδόσφαιρο εν έτι 2021 να εκπέμπει ακόμη δυσωδία, ωστόσο αν υπάρχει Θεός εκεί πάνω, φρόντισε να δώσει στον καθένα αυτό που του αξίζει. 

Ισόβιος Πρωταθλητής

Mπορεί σαν φράση να ακούγεται τραβηγμένη, ωστόσο λίγο πολύ στο μυαλό φίλων και εχθρών κάτι τέτοιο ισχύει για τους ερυθρόλευκους. Χωρίς να αφαιρεί κανείς την επιτυχία των Δικεφάλων με τα πρόσφατα πρωταθλήματα τους, η κατάσταση δείχνει να ξαναθυμίζει ότι και πριν. Πολύ μεγάλη η διαφορά του Ολυμπιακού με τους υπόλοιπους σε όλους τους τομείς, με την ψαλίδα να ανοίγει ξανά και το 46ο να έρχεται με τρομερή άνεση. Όπως και το 45ο. Ίσως με μεγαλύτερη άνεση απ' ότι περίμεναν και οι ίδιοι οι ιθύνοντες στο Φάληρο.

Όταν ο Μαρινάκης πριν 4 χρόνια δήλωσε ότι θα ξηλώσει τα πάντα στο Ρέντη σοβαρολογούσε, το έκανε με μεθοδικότητα, με οικονομική επένδυση και πλαισιωμένος με τα κατάλληλα πρόσωπα. Έτσι, με την σύμπλευση των Μοντεστό, Καρεμπέ και του τεράστιου Μάρτινς δημιούργησαν ένα οικοδόμημα αξιοζήλευτο που στην πορεία απέδωσε. Φυσικά και με την απαραίτητη στήριξη του κόσμου. Το κέρδος για τους ερυθρόλευκους, ένα double, ακόμη ένα πρωτάθλημα (με τον τελικό κυπέλου να εκκρεμεί), τεράστιες ευρωπαϊκές προκρίσεις και έσοδα από μεγάλες πωλήσεις. Επιτυχημένος και οικονομικά ανεξάρτητος. 

Αγωνιστικά λοιπόν πανάξιος πρωταθλητής. Έχοντας δείξει υψηλότατο βαθμό ετοιμότητας στα ντέρμπι, με την ελάχιστη απώλεια βαθμών με τους μικρομεσαίους και διαθέτοντας την καλύτερη επίθεση και άμυνα. Με πρώτο σκόρερ στο πρωτάθλημα τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί και πρώτο σε ασίστ τον Κώστα Φορτούνη. Η νοικοκυροσύνη που έδειξε ο Πειραϊκός οργανισμός ακόμη και τα χρόνια της παρακμής του είναι εντυπωσιακή. Αυτή σε συνδυασμό με την υπομονή οδήγησαν στην πορεία στον ερχομό δύο άνετων κατακτήσεων. Σαν την μύγα μεσ' το γάλα.

Τρία Εισητήρια

Απολύτως δίκαια μοιρασμένα. Προφανώς αναφέρομαι σε αυτά που οδηγούν στο Uefa Conference League. Ποιός μπορεί να τα αμφισβητήσει;

Με την σειρά ας πιάσουμε πρώτα τον δευτεραθλητή ΠΑΟΚ. Σε μια πολύ ιδιόμορφη χρονιά, όπου χρειάστηκε να διαχειρισθεί το Financial Fair Play, ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς και αλλαγή προπονητή, θεωρώ ότι τα κατάφερε μια χαρά. Από την μία αντιμετώπισε το πρώτο ζήτημα, με το Ούλαφ Ρέμπε να πραγματοποιεί τις κατάλληλες κινήσεις με τον σχεδιασμό του, ώστε να αποφευχθεί η τιμωρία από την Uefa. Έπειτα με πολλά νέα παιδιά και με τον άπειρο Πάμπλο Γκαρσία, περνώντας από 40 κύματα κατάφερε να εξασφαλίσει την 2η θέση (πάνω από τον συμπολίτη). Και για να έχει κάτι να αδημονεί ο κόσμος της ομάδας, πάρε και τελικό κυπέλου να έχεις. Δε το λες και άσχημα;

Όσον αφορά τον Άρη; Kατανοώ απόλυτα την πικρία του κόσμου του με την τροπή που πήραν τα πράγματα, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Στο Χαριλάου τα πήγαν περίφημα. Με έναν εξαιρετικό Άκη Μάντζιο στο τιμόνι, δίδαξε τακτική, ξεζούμισε το περιορισμένο ρόστερ του και αποκόμισε τα μέγιστα. Η ομάδα του κυρίου Καρυπίδη κλείδωσε το ευρωπαϊκό της εισιτήριο, τερμάτισε δεύτερη στην κανονική διάρκεια και λίγο έλλειψε να αποκλείσει τον πρωταθλητή στο κύπελο. Αν δεν ήταν αυτός ο τρελοΜπουχα... Όλα αυτά με μπάτζετ περιορισμένο, αλλά με εξαιρετικό scouting, η ομάδα διαθέτει όλες τις περγαμηνές για το μέλλον. Ιδιαίτερα από την στιγμή που ξεκίνησε να απαλλάσσεται από παλαιότερα δικαστήρια για χρέη...

Καταλήγουμε στην Ένωση. Πονεμένη ιστορία, η οποία ωστόσο θεωρώ δεν στοίχισε. Και αυτή πήρε ότι της αναλογούσε. Με προϋπολογισμό αρκετά πιο χαμηλό από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, με επιστροφή Χιμένεθ μεσούσης της σεζόν, δε θεωρώ ότι η ομάδα είχε τα φώτα για την μεγάλη υπέρβαση. Διαθέτοντας "πλούσια" μεσοεπιθετική γκάμα, αλλά "φτωχή" αμυντική λειτουργία τα πράγματα κύλησαν με τρόπο λογικό. Η ομάδα της προσφυγιάς (η οποία σύντομα μπαίνει και στο "Παλάτι" της) τελείωσε την χρονιά με την μικρότερη απώλεια. Θα αγωνίζεται και αυτή του χρόνου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Μοναδικά αγκάθια ο αποκλεισμός του κυπέλου και η συντριβή στο Καραϊσκάκης. Παρ' όλα αυτά είχε και τις καλές στιγμές της, όπως η χθεσινή επικράτηση-βάλσαμο στο ντέρμπι των Αθηνών.

Το Καταθλιπτικό Τριφύλλι

Χωρίς καμία δόση ειρωνείας, εύχομαι κουράγιο στους φίλους του Παναθηναϊκού. Είναι πραγματικά άσχημη η κατάσταση για την δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας. Και αν συνεχίσει να υπάρχει αυτή η εικόνα για λίγα χρόνια ακόμα, οι νεότεροι δεν θα λογίζουν καν τους Πράσινους ως ομάδα αντάξια του μεγέθους της. Σα να προσπαθούν όλα τα στελέχη της ομάδας να μικραίνουν μέρα με την μέρα τον σύλλογο.

Να ξεκινήσω από τον cult Ρουμάνο (που θέλει να τον αποκαλούμε Ούγγρο), Λάζλο Μπόλονι; Στο σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν σου να μη μπορείς να βγάλει ευκαιρία και να μιλάς χαλαρός στο κινητό σου τηλέφωνο; Να φθάνεις στο Κορωπί και να παραγκωνίζεις τους σημαντικότερους σου παίχτες (και μετά να τους ξαναεπαναφέρεις); Διπολικός άνθρωπος, ο οποίος στις μισές δηλώσεις του έκανε αστειάκια σε κλίμα ευφορίας και στις άλλες μισές τρωγόταν με τα ρούχα του. Το σίγουρο είναι ότι έργο δεν παρήγαγε. Πέρα από το εκνευριστικό βρίσκω γκολ, κλείνομαι πίσω και στην πορεία χάνω, δεν είχε να παρουσιάσει κάτι άλλο στον πολυπληθή κόσμο της ομάδας.

Στο ίδιο τέμπο όμως και κάποιοι ποδοσφαιριστές. Σαν να μην αναγνωρίζουν το DNA της ομάδας. Ο Σωκράτης Διούδης, πρέπει να είναι η προσωπικότητα του πρωταθλήματος. Έδωσε πολύτιμους βαθμούς με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του, αλλά και με τις ασύλληπτες καθυστερήσεις που πραγματοποιούσε σε κάθε αναμέτρηση. Κατάφερε να αποκομίσει πολλές κάρτες αντιπάλων, αλλά και ένα γκολ στα χασομέρια από τον Παπαδόπουλο της Τρίπολης. Ακολούθησαν 2-3 αρνητικές εμφανίσεις, μέχρι που πήγε να μιμηθεί και αυτός τον τερματοφύλακα του Αστέρα στο Καραϊσκάκης. Ε και εκεί ήρθε η νέμεσις...

Όλα αυτά φυσικά πηγάζουν από την διοικητική ανυπαρξία του κυρίου Αλαφούζου. Όχι ότι αυτό δε το γνωρίζαμε. Μεγάλη νίκη βέβαια του καναλάρχη η πώληση του μεγαλύτερου ταλέντου της ομάδας, στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Του Εμμανουηλίδη στην υπερδύναμη Φορτούνα Σίταρντ με το υπέρογκο ποσό των 500.000 ευρώ. Για όσους δε γνωρίζουν ο ιδιοκτήτης της ομάδας είναι στενός συνεργάτης του μεγαλομετόχου, καθώς διαθέτει τα δικαιώματα της τηλεοπτικής εκπομπής Survivor... Πραγματικό κέρδος για το ελληνικό ποδόσφαιρο η παραχώρηση του Ζαγαρίτη στην Πάρμα. Θεωρώ τον αθλητή εξαιρετικό project, σε ένα δυνατό πρωτάθλημα. Το μέλλον δικό του.

Η Έκπτωτη Βασίλισσα 

Τόσο άντεξε η ιστορική Λάρισα. Η χιλιοχτυπημένη από ιδιόρρυθμες διοικήσεις. Πέντε χρόνια πριν ήταν όταν ο Αλέξης Κούγιας δήλωσε ότι σε βάθος πενταετίας η ομάδα θα χτυπάει πρωτάθλημα. Συμπληρώθηκε η διορία του προέδρου και τα πράγματα δεν κύλησαν ιδανικά. Προχθες η ΑΕΛ υποβιβάσθηκε και επίσημα. Ακόμη μία ομάδα με πλούσιο παρελθόν, πολυπληθές και φανατικό κοινό που την καταβροχθίζει η δύνη του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Από την μία καθαρά αγωνιστικά ήτανε δίκαιο και έγινε πράξη. Όπως αποδείχθηκε περίτρανα αποτέλεσε την χειρότερη ομάδα της λίγκας, φέροντας τον εαυτό της σε μία κατάσταση μη ανατρέψιμη βαθμολογικά. Με τις κλασικές τακτικές του μεγαλομετόχου της να αλλάζει 3 προπονητές σε μία χρονιά και 11(!) ποδοσφαιριστές κατά την διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου. Με τον κόσμο της να μην έχει πλέον κουράγιο να στηρίξει εδώ και χρόνια, οι Βυσσινί είναι πράγματι ανήμποροι. Καλό κουράγιο στο καμάρι της γενέτειρας μου.

Αν μακρηγόρησα ζητώ συγγνώμη, αλλά προσπάθησα να καλύψω όλο το φάσμα των σκέψεων μου. Στο μυαλό μου, το ποδόσφαιρό είναι δομημένο όπως και η καθημερινή ζωή. Όσο προσφέρεις, αυτό θα σου γυρίζει πίσω. Και όσο πιο στέρεο οικοδόμημα χτίζεις, τόσο περισσότερα χρόνια θα σε βαστάει στον θρόνο σου. Όσοι επιχείρησαν να ανέλθουν με δόλο, ψέμα και υποχθόνιους τρόπους δέχθηκαν την Νέμεσις. Καλή εβδομάδα, μπαίνουμε σιγά σιγά σε ρυθμούς κυπέλου!

*Υ.Γ. Υπάρχει ακόμα άνθρωπος που πιστεύει ότι η διαδικασία των play off δεν είναι ανούσια; Μια ματιά στις κατατάξεις πριν την εκκίνηση τους πέρσι και φέτος θα σας πείσει; Τσάμπα ταλαιπωρούνται οι αθλητές.