Μάνος Ζερδεβάς: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει αυτό που καταφέραμε στο Τόκιο»

Ο Μάνος Ζερδεβάς ανήκει στην επιτυχημένη «φουρνιά» που έβγαλε η χώρα μας στο άθλημα της υδατοσφαίρισης, όντας ο βασικός τερματοφύλακας δύο «δυνάμεων» του ευρωπαϊκού στερεώματος, του Ολυμπιακού και φυσικά της Εθνικής Ελλάδος. 

Από μικρός «θυσίασε» πολλά στον «βωμό» του πρωταθλητισμού. Και -εν τέλει- δικαιώθηκε.

Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, έχει βιώσει αρκετές διακρίσεις σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, με επιστέγασμα την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο. Έτσι, είχε το προνόμιο να ζήσει το απαύγασμα που μπορεί να προσφέρει ο αθλητισμός. 

Επιπλέον οι επιτυχίες που κατέγραψε έδωσαν την «αφορμή», προκειμένου το δημοτικό κολυμβητήριο της Ηλιούπολης Αττικής να πάρει το όνομά του. Όπως τόνισε ο ίδιος, αυτό αποτελεί μία παρακαταθήκη στη νέα γενιά και φυσικά τον καθιστά υπερήφανο.

Ο Έλληνας αθλητής παραχώρησε μία αποκλειστική συνέντευξη στον Χρήστο Καταφυότη για λογαριασμό του Sportsnewsgreece, στην οποία μίλησε -μεταξύ άλλων- για το ξεκίνημά του στο άθλημα του water polo, τον Ολυμπιακό, τους δύο Ολυμπιακούς Αγώνες που έζησε και για τους φετινούς στόχους που έχει θέσει. 

«Μονόδρομος η επιλογή της θέσης του τερματοφύλακα - Στη Βουλιαγμένη κατάλαβα τι θα πει πρωταθλητισμός»

 Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με την υδατοσφαίριση;

Έχοντας δοκιμάσει όλα τα αθλήματα σε μικρότερη ηλικία δοκίμασα και το άθλημα της υδατοσφαίρισης μαζί με τον αδερφό μου. Λόγω της αγάπης μου για το νερό κόλλησα με το συγκεκριμένο άθλημα και από τότε δεν μπορώ να το αποχωριστώ.

 Πώς επέλεξες τη θέση του τερματοφύλακα;

Επειδή δεν είχα δοκιμάσει το άθλημα της κολύμβησης, οι κολυμβητικές μου ικανότητες ήταν αρκετά χαμηλές και δυσκολευόμουν αρκετά στο να ακολουθήσω τους υπόλοιπους, Οπότε η επιλογή του να γίνω τερματοφύλακας ήταν μονόδρομος.

Μετά ήρθε η μεταγραφή στη Βουλιαγμένη; Τι θυμάσαι από τη θητεία σου εκεί;

Όταν πήγα στον Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης κατάλαβα τι πάει να πει ο πρωταθλητισμός. Εκεί τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά και η προετοιμασία αρκετά πιο δύσκολη. Στην Ηλιούπολη έβλεπα το άθλημα ως παιχνίδι, ενώ εκεί κατάλαβα τι πάει να πει υπερπροσπάθεια και προσήλωση. Θυμάμαι πολύ έντονα όλες τις κατακτήσεις πρωταθλημάτων στα ηλικιακά πρωταθλήματα και πόσο πρωτόγνωρα ήταν τα συναισθήματά που ένιωσα με τους συμπαίκτες μου σε αυτή την ηλικία.

Πώς συνδύαζες τις σχολικές υποχρεώσεις με τον πρωταθλητισμό;

Όντας στην ανδρική ομάδα της Βουλιαγμένης από 16 χρονών ήταν πολύ δύσκολος ο συνδυασμός σχολείου και προπονήσεων. Αναγκαστικά εγώ και οι γονείς μου καταφύγαμε στην επιλογή των ιδιαίτερων μαθημάτων, έτσι ώστε να μπορέσω να προσαρμόσω το πρόγραμμα των προπονήσεων με το πρόγραμμα των μαθημάτων .

Τη σεζόν 2016/2017 κατακτήσατε το κύπελλο Ελλάδος κόντρα στον Ολυμπιακό, ενώ σε ατομικό επίπεδο ανακηρύχθηκες ο καλύτερος τερματοφύλακας της χρόνιας στο πρωτάθλημα. Παράλληλα, σε εθνικό επίπεδο, πήρατε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων. Πώς βίωσες τη συγκεκριμένη σεζόν;

Η σεζόν 2016-2017 ήταν απ’ τις αγαπημένες μου γιατί ήταν η πρώτη χρονιά που αγωνιζόμουν ως βασικός τερματοφύλακας της Βουλιαγμένης και καταφέραμε να κατακτήσουμε το κύπελλο. Εκτός αυτού ήταν η πρώτη συμμετοχή μου με την εθνική αντρών σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, όπου βγήκαμε τέταρτοι στη Βουδαπέστη και μετά από αυτό κατακτήσαμε το χρυσό μετάλλιο με την εθνική νέων . Τα συναισθήματα μετά από τις συνεχόμενες επιτυχίες ήταν χαρά, ικανοποίηση και ευγνωμοσύνη που σε τόση μικρή ηλικία είχα την τύχη να κάνω κάποια από τα όνειρα μου πραγματικότητα.

Στη συνέχεια, έγινες μέλος της ομάδας του Ολυμπιακού. Με τους Πειραιώτες; έφτασες μέχρι τον τελικό του Champions League του 2018/2019, όπου ηττηθήκατε από τη Φερεντσβάρος. Θυμάσαι κάτι ιδιαίτερα από το συγκεκριμένο παιχνίδι;

Θυμάμαι ότι ήταν η πρώτη μου χρονιά στον Ολυμπιακό και την προηγούμενη χρονιά η ομάδα είχε καταφέρει να κερδίσει τον τίτλο. Από πολύ μικρός είχα θέσει ως προσωπικό στόχο την κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και το γεγονός ότι φτάσαμε τόσο κοντά και δεν πήγαμε στην κορυφή για ένα πέναλτι ήταν κάτι το οποίο μου έδωσε τεράστιο κίνητρο για να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο στην συνέχεια.

«Στο Τόκιο κολυμπούσαμε σε πελάγη ευτυχίας και από το Παρίσι φύγαμε με πικρία»

Πάμε τώρα στο κεφάλαιο «Ολυμπιακοί Αγώνες 2020». Για πες μας λίγα λόγια για αυτή τη διοργάνωση.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι το όνειρο κάθε μικρού αθλητή και μόνο που έπαιρνα μέρος στην μεγαλύτερη διοργάνωση παγκοσμίως με «εκτόξευε» ψυχολογικά. Αυτή η ψυχολογική ανόρθωση που είχαμε ως ομάδα πιστεύω ότι επηρέασε στο να φέρουμε αυτή την τεράστια επιτυχία για τον ελληνικό αθλητισμό, που ήταν το ασημένιο μετάλλιο .

Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν ανέβηκες στο βάθρο για να παραλάβεις το ασημένιο μετάλλιο;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει αυτό που καταφέραμε. Κρατημένοι χέρι - χέρι όλη η ομάδα και με δάκρυα στα μάτια, νιώσαμε το απόλυτο συναίσθημα περηφάνιας. Εύχομαι όλοι οι μικροί αθλητές να καταφέρουν να νιώσουν τόσο έντονα συναισθήματα που θα τους ακολουθούν για πάντα.

Πίστευες εξαρχής ότι θα φτάνατε μέχρι εκεί;

Πίστευα πολύ στις δυνατότητες της ομάδας, αλλά έχοντας κάνει πολλές κουβέντες με τα παιδιά ο αρχικός στόχος μας ήταν η είσοδος στην τετράδα. Έχοντας καταφέρει αυτό και με την ψυχολογία μας στα ύψη κάναμε το καλύτερο μας παιχνίδι στον ημιτελικό και προκριθήκαμε στον τελικό . Έχοντας «αποβάλλει» κάθε ίχνος άγχους η ομάδα έπαιζε απελευθερωμένα και απολαμβάναμε κάθε δευτερόλεπτο της διοργάνωσης.

Πώς άλλαξε η ζωή σου μετά την κατάκτηση του Ολυμπιακού μεταλλίου;

Η ζωή μου άλλαξε από την άποψη ότι πλέον ήξερα γιατί κάνω τόση υπερπροσπάθεια και γιατί θυσιάζω τόσα πολλά για αυτό το άθλημα. Μη έχοντας τις χρηματικές απολαβές και τις παροχές των άλλων αθλημάτων, τα συναισθήματα που ένιωσα τότε ήταν η απάντηση γιατί αξίζει να ακολουθήσεις τον πρωταθλητισμό .

Στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι, ηττηθήκατε στις λεπτομέρειες από τη Σερβία στα προημιτελικά. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε σε εκείνο το παιχνίδι; Τι συναισθήματα σου άφησε η διοργάνωση;

Στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε θέσει τον πήχη πιο ψηλά απ' ό,τι στους προηγούμενους, γνωρίζοντας το υλικό που έχει η εθνική ομάδα. Όλες οι ομάδες ήρθαν προετοιμασμένες να διεκδικήσουν το καλύτερο δυνατό. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να μπούμε στην τετράδα, δεχόμενοι ένα γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο που δεν είθισται να μπαίνει. Έτσι όμως είναι ο αθλητισμός. Από το Τόκιο γυρίσαμε κολυμπώντας σε «πελάγη» ευτυχίας και από το Παρίσι με μια πικρία που δεν φτάσαμε εκεί που θέλαμε .

Έχοντας αγωνιστεί σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες (2020 και 2024), ποια διοργάνωση θεωρείς ότι σου άρεσε περισσότερο;

Συγκρίνοντας τις διοργανώσεις αυτές καθ' αυτές, το Παρίσι ήταν πολύ πιο εντυπωσιακό λόγω κόσμου. Οι πισίνες ήταν γεμάτες και παίζαμε με τους δικούς μας ανθρώπους, να μας υποστηρίζουν. Παρόλο που τα αποτελέσματα των δυο διοργανώσεων θα πρόδιδαν ότι προτιμούσα το Τόκιο, πιστεύω ότι στο Παρίσι έγινε ομορφότερη δουλειά.

Ποιες άλλες στιγμές θυμάσαι ιδιαίτερα από τους αγώνες σου με την εθνική;

Κάθε φορά που αγωνίζομαι με το εθνόσημο ανατριχιάζω στον εθνικό ύμνο και με περικλείει ένα αίσθημα περηφάνιας. Δεν συγκρίνονται οι αγώνες με την εθνική ομάδα και οι αγώνες σε συλλογικό επίπεδο. Έχω ζήσει πολύ όμορφες στιγμές με την εθνική ομάδα έχοντας κατακτήσει τρία μετάλλια και είμαι ευγνώμων που τις έζησα με τους συγκεκριμένους συμπαίκτες.

«Το μέλλον είναι λαμπρό για την εθνική ομάδα - Ανεξίτηλη στιγμή η τελετή ονοματοδοσίας του δημοτικού κολυμβητηρίου Ηλιούπολης»

Θεωρείς ότι η επόμενη γενιά μπορεί να διαδεχθεί επάξια την τωρινή;

Θεωρώ ότι έχουμε κάνει τεράστια βήματα προόδου στη διαχείριση των νέων παικτών και βλέποντας τι υλικό υπάρχει στις υποδομές, πιστεύω ότι το μέλλον είναι λαμπρό.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη φετινή σεζόν, σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο;

Οι στόχοι του Ολυμπιακού μένουν ίδιοι κάθε χρόνο, διατηρώντας τα εγχώρια σκήπτρα και επιδιώκοντας την ευρωπαϊκή διάκριση. Όσον αφορά την εθνική ομάδα, θα αδικούσαμε τους εαυτούς μας αν δεν κοιτούσαμε κάθε φορά την κορυφή.

Τον Δεκέμβριο του 2024, το δημοτικό κολυμβητήριο της Ηλιούπολης πήρε το όνομά σου και αυτό της Ευαγγελίας Πλατανιώτη. Πώς ένιωσες όταν έγινε η τελετή ονοματοδοσίας;

Ήταν μια στιγμή που θα μείνει «ανεξίτηλη» στο μυαλό μου για πάντα. Μπροστά στην οικογένειά μου, τους συμπαίκτες μου και σε όλους τους φίλους μου έγινε η ονοματοδοσία ενός δημοτικού κολυμβητηρίου. Αυτό το πράγμα μένει ως παρακαταθήκη στην νέα γενιά και με κάνει να νιώθω τεράστια περηφάνια για αυτά που έχω καταφέρει ως αθλητής .

«Στόχος μου είναι να παίζω στο υψηλότερο επίπεδο - Θέλω να κατακτήσω το Champions League»

Μετά τις σύγχρονες επιτυχίες της εθνικής ομάδας, πιστεύεις ότι το άθλημα της υδατοσφαίρισης έχει αποκτήσει δημοτικότητα στη χώρα μας;

Πιστεύω ότι βλέποντάς μας από τις τηλεοράσεις, το ελληνικό κοινό μάς έχει αγαπήσει λίγο παραπάνω. Νιώθω ότι από τα πολλά μηνύματα και την στήριξη του κόσμου έχουμε βοηθήσει το άθλημα να εξελιχτεί, να έχει καλύτερες συνθήκες προπόνησης και να έχουμε ακόμα περισσότερα παιδιά στον υγρό στίβο.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από σήμερα;

Στόχος μου είναι να παίζω στο υψηλότερο επίπεδο όσα περισσότερα χρόνια μπορώ. Θέλω να κατακτήσω το Champions League με τον σύλλογο και αυτό μου δίνει καθημερινό κίνητρο να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό.

Τέλος, τι συμβουλή έχεις να δώσεις σε έναν πιτσιρικά που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το water polo;

Η συμβουλή μου είναι να απολαμβάνει κάθε στιγμή στην πισίνα, είτε είναι θετική είτε είναι αρνητική, γιατί κάτι θα κερδίσει και να ονειρεύεται από τις δύο περιπτώσεις. Κάθε στόχος είναι λίγο πιο κοντά, όταν πιστεύεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις.