Ο Άντονι αποτελεί τον δεύτερο Μαρσιάλ που αγωνίζεται στην Ελλάδα... με τις ευλογίες του αδερφού του Γιόαν!

Στον απόηχο τις μεταγραφικής "βόμβας" του καλοκαιριού, της έλευσης του Άντονι Μαρσιάλ στην ΑΕΚ... δημιουργούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες γύρω από το όνομα του, ενώ μία εξ αυτών τον θέλει να συνδέεται με την Stoiximan Super League, χρόνια πριν γίνει κάτοικος «Νέας Φιλαδέλφειας». 

Για την πλειοψηφία του ευρωπαϊκού φίλαθλου κοινού, η μετακόμιση του μέχρι πρότινος αστέρα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Ελλάδα προξένησε απορία, ωστόσο υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι που εξηγούν την επικείμενη απόφαση. Αφενός διότι πρόκειται για έναν παίκτη ο οποίος παρά τα περίπου 60 εκ. ευρώ (μαζί με τα μπόνους) που είχαν δαπανηθεί για να αγοραστεί από την Μονακό, διανύει μία σταθερά πτωτική πορεία και αφετέρου... γιατί στην εξαιρετική ηλικία που βρίσκεται (28), η ΑΕΚ του δίνει την ευκαιρία να δείξει ξανά ότι κατέχει την σπίθα και πως επιθυμεί να συνεχίσει να αγωνίζεται στην «Γηραιά Ήπειρο». Αν βάλει κανείς στην εξίσωση και το πλουσιοπάροχο συμβόλαιο που του προσφέρθηκε, το οποίο φαίνεται να ξεπερνά τα 3.5 εκ. ευρώ ετησίως, τότε η επιλογή του άλλοτε διεθνή Γάλλου επιθετικού, φαντάζει παραπάνω από λογική.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως το εγχώριο πρωτάθλημα, πιθανότατα να μην αποτελεί κάτι εντελώς ξένο για τον Άντονι Μαρσιάλ, καθώς μπορεί ο ίδιος να μην είχε ποτέ του άμεση τριβή με τους ελληνικούς συλλόγους, ωστόσο είχε τον αδερφό του να αγωνίζεται εδώ και συγκεκριμένα στην ομάδα του Παναιτωλικού. Πρόκειται για τον Γιόαν, τον μεσαίο ανάμεσα στα τρία αγόρια της οικογένειας, ο οποίος βιοπορίζεται εξίσου από την "στρογγυλή Θεά", αγωνιζόμενος στην θέση του κεντρικού αμυντικού.

Πριν από μία πενταετία λοιπόν και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 2019, κατέφτασε στο Αγρίνιο για χάρη του Παναιτωλικού, με σκοπό να ενισχύσει τα μετόπισθεν του, ερχόμενος ως ελεύθερος από το Ισραήλ και την Ασντόντ. Στην σεζόν που ακολούθησε πραγματοποίησε μία αξιοπρεπέστατη παρουσία, καταγράφοντας 20 συμμετοχές και καταγράφοντας ένα τέρμα, συνεισφέροντας σε μεγάλο βαθμό στην εύκολη παραμονή της ομάδας του στην κατηγορία. Το αμέσως επόμενο φθινόπωρο εν τέλει αποχώρησε για να επαναπατριστεί και να αγωνιστεί με τα χρώματα της φανέλας της Σοσό.

Ενδιαφέρον συγκεντρώνει το γεγονός πως αυτός, ο Άντονι αλλά και ο μεγάλος τους αδερφός Ντόριαν, αποτέλεσαν προϊόντα μίας άσημης ομάδας, η οποία ωστόσο διαθέτει εξαιρετικές ακαδημίες, από τις οποίες έχουν προκύψει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Ο λόγος για τη Λεζ - Ουλίς, η οποία αγωνίζεται στην έκτη κατηγορία του γαλλικού ποδοσφαίρου και στην οποία ο τελευταίος διατέλεσε αρχηγό, κλαμπ το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται πως πέρα από το τελευταίο απόκτημα της «Ένωσης», έβγαλε από τα "σπλάχνα" της δύο εκ των κορυφαίων παικτών που παρήγαγε ποτέ η χώρα, τους Τιερί Ανρί και Πατρίς Εβρά.

Μάλιστα ο άλλοτε προπονητής του Μπενααντάν, ο οποίος έπαιξε κομβικό ρόλο στην διαμόρφωση του ως παίκτη είχε αναφέρει το μακρινό 2015 στο «BBC Sport»: «Ο Μάρσιαλ ήταν πολύ απαιτητικός - προπονούνταν κάθε μέρα (συμπεριλαμβανομένων) δύο ημερών με τους κάτω των 13 ετών και δύο ημέρες με τους κάτω των 15 ετών. Μισούσε να χάνει, το μισούσε πραγματικά - ήταν ένα βασικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του. Όταν ήταν νέος έκλαιγε όταν έχανε ένα παιχνίδι Ήταν πολύ συναισθηματικός.

Είναι πολύ ντροπαλός, δεν μιλάει πολύ. Είναι πολύ απλός, κλειστός άνθρωπος. Ήταν πολύ διασκεδαστικό να τον προπονήσω γιατί ήταν πάντα χαρούμενος που έπαιζε ποδόσφαιρο, σαν μωρό, πάντα με χαμόγελο».

Αυτή την χαμένη "φλόγα" που είχε κάποτε ο νεαρός Άντονι ευελπιστούν να αποκτήσει ξανά οι φίλοι των "κιτρινόμαυρων", καθώς το ταλέντο του είναι αδιαμφισβήτητο και είναι δεδομένο πως έχει να δώσει ακόμη πολλά. Σίγουρα ο μεσαίος αδερφός του, του εξήγησε αρκετά πράγματα αναφορικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο, τον τρόπο λειτουργίας και την κατάσταση που κυριαρχεί, οπότε δεν έρχεται στην Ελλάδα ως ξένος ανάμεσα σε ξένους. Μένει να φανεί αν θα εκπληρώσει τις προσδοκίες που κουβαλά το... "βαρύ" βιογραφικό του ή αν θα συνεχίσει την ελεύθερη πτώση που διανύει αγωνιστικά τα τελευταία χρόνια.