Κοβάσεβιτς: Έργα και ημέρες στη "Γηραιά Ήπειρο", το "Λιμάνι" του και η... τρίτη θητεία στον Ολυμπιακό!

Ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς σε ρόλο αθλητικού διευθυντή και το Sportsnewsgreece θυμάται... αλλά και σκιαγραφεί τα αίτια της μεγάλης επιστροφής του. 

Στον απόηχο του "ντέρμπι αιωνίων" όπου ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι για τους Πειραιώτες, ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη πρώτη ριζική αλλαγή. Ο Ολυμπιακός του μέλλοντος ξεκινά από τον αγαπημένο των φιλάθλων του "Νταρκογκόλ", ο οποίος αναλαμβάνει τον κομβικό ρόλο του αθλητικού διευθυντή, ώστε να επανέλθει η λογική στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Για να φτάσει στο σημείο αυτό, έπρεπε να αλλάξει μέσα σε μόλις λίγους μήνες δύο πρόσωπα στην κομβική αυτή θέση, με τον καταξιωμένο Κορδόν να αποχωρεί υπό έντονη φημολογία αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του και τον Άλβες να αφήνει για παρακαταθήκη μία "καραβιά" Πορτογάλων παικτών. Η επιστροφή λοιπόν του 50χρονου, παλαίμαχου (πλέον) Σέρβου διεθνή, δημιουργεί ένα κλίμα ελπίδας εντός των τειχών του συλλόγου, αλλά και μία αίσθηση ανάκτησης της "ερυθρόλευκης" υπερηφάνειας.

Για να θυμούνται οι νεότεροι...

Πρόκειται για έναν επιθετικό, ο οποίος στα νιάτα του "μάτωνε" τα αντίπαλα δίχτυα. Φόρεσε το εθνόσημο της Σερβίας 59 φορές, πετυχαίνοντας διψήφιο αριθμό τερμάτων (10), ενώ εμφανίστηκε στη "μεγάλη σκηνή" με την φανέλα του Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Ακολούθησε ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός του στο "Νησί" και τη Σέφιλντ Γουένστεϊ, ώστε σε ηλικία 22 ετών να μετακομίσει στην "χώρα των Βάσκων" για χάρη της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Ως θρύλο θα τον θυμούνται οι φίλου του συλλόγου, καθώς αγωνίστηκε για αυτούς σε δύο θητείες (1996-1999, 2001-2007) πετυχαίνοντας 102 γκολ. 

Έπειτα από τις τρεις πρώτες του επιτυχημένες σεζόν στην La Liga εξασφάλισε το εισιτήριο για το Τορίνο και την σπουδαία Γιουβέντους, με την οποία αγωνίστηκε τόσο στο εγχώριο πρωτάθλημα όσο και στο Champions League. Επόμενος σταθμός η "αιώνια πόλη" και η Λάτσιο, ένας αποτυχημένος "γάμος", καθώς δεν κατόρθωσε να στεριώσει, πραγματοποιώντας μόλις επτά εμφανίσεις και μένοντας "άσφαιρος". Ακολούθησε η επιστροφή του στην Ισπανία και την ομάδα όπου πραγματοποίησε τα πιο παραγωγικά του χρόνια, ώστε το 2007 και σε ηλικία 34 ετών να πιάσει "λιμάνι" για χάρη του Σωκράτη Κόκκαλη. 

Έργα και ημέρες στο "Πόρτο Λεόνε".

Τι και αν μετακόμισε στον Πειραιά σε προχωρημένη (ποδοσφαιρικά) ηλικία, τι και αν αγωνίστηκε με τον "Έφηβο" για μόλις μιάμιση σχεδόν σεζόν, κατόρθωσε να αφήσει το αποτύπωμα του και να μείνει για πάντα στην συνείδηση των φιλάθλων. Πάτησε χορτάρι με τα "ερυθρόλευκα" 60 φορές, πετυχαίνοντας τον εντυπωσιακό αριθμό των 31 τερμάτων, γεγονός που συνδυάστηκε με δύο πρωταθλήματα Ελλάδος, ισάριθμα κύπελλα και ένα σούπερ καπ.

Δεν ήταν όμως τα νούμερα που τον καθιέρωσαν στο ολυμπιακό πάνθεον, αλλά η κρισιμότητα των γκολ, καθώς πέτυχε μερικά από τα πιο καθοριστικά στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Έβαλε το όνομα του στον πίνακα των σκόρερ του τελικού του 2008 στο Καυταντζόγλειο, "σπάζοντας το ρόδι"... ώστε να επικρατήσει η ομάδα του επί του Άρη με 2-0. Την ίδια σεζόν κατέγραψε τρία γκολ στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, "πληγώνοντας" τις Λάτσιο και Βέρντερ Βρέμης (εις διπλούν), ώστε να χριστεί ο απόλυτος πρωταγωνιστής του Τάκη Λεμονή στο δρόμο για τους "16" του θεσμού.

Μία "πληγωμένη" αλλά μεγάλη καρδιά!

Και εκεί που ο ίδιος, αλλά και οι συμπαίκτες του μεσουρανούσαν, συνέβη το (σχεδόν) μοιραίο. Στις 10 Ιανουαρίου του 2009 ανακαλύπτει πως έχει στένωση αρτηρίας στη καρδιά και υποβάλλεται άμεσα σε χειρουργείο το οποίο ανέλαβαν οι επιστήμονες του Ολυμπιακού. Έτσι αναγκάστηκε να βάλει πρόωρο τέλος στη λαμπρή του καριέρα, καθώς παρά τα 35 του χρόνια βρισκόταν σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση...

Εν συνεχεία και αναγνωρίζοντας τον επιδραστικό ρόλο που έπαιξε στις προαναφερόμενες σπουδαίες επιτυχίες, η ΠΑΕ του προσέφερε ρόλο σκάουτερ, ενώ μετέπειτα έγινε επικεφαλής του συγκεκριμένου τμήματος μέχρι το 2013.

Ο ίδιος σε μία προ τριετίας συνέντευξη που παραχώρησε στον καταξιωμένο Ιταλό δημοσιογράφο Di Marzio, θα δηλώσει: «Ο γιατρός του κλαμπ μού είχε σώσει τη ζωή»... για να συμπληρώσει μετέπειτα: «Αγαπώ τον Ολυμπιακό. Έχω πολύ καλή σχέση με τον πρόεδρο Μαρινάκη και πηγαίνω σε όλα τα παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός έχει νοοτροπία νικητή, είναι όπως η Γιουβέντους». Αυτές του οι δηλώσεις εξηγούν το συναισθηματικό δέσιμο που έχει με τους Πειραιώτες, αλλά και την προσωπική του σχέση με τον μεγαλομέτοχο, συνδυασμός ο οποίος οδήγησε στην επιστροφή του. Μένει να φανεί αν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στην - όπως εξελίσσεται - ηλεκτρική καρέκλα του αθλητικού διευθυντή!