.png){kind=small}
Στον απόηχο της είδησης - "βόμβας" που έσκασε με την επικείμενη αποχώρηση του Κλοπ από την Λίβερπουλ, αξίζει να σταθούμε δύο βήματα πίσω και να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο ενός σπουδαίου ανθρώπου, ο οποίος βρήκε για (σχεδόν) μία δεκαετία την ποδοσφαιρική του Ιθάκη.
Γράφει ο Αντώνης Νιανιάς
Δε πρόκειται να διαβάσεις ότι ο Κλοπ είναι από τις προσωπικότητες που ξεπερνούν το ίδιο το ποδόσφαιρο, διότι η "στρογγυλή θεά" αποτελεί για τους προσηλυτιστές της κάτι το ιερό. Σε περίπτωση όμως που κάποιος αναζητούσε να βρει τα όσα πρεσβεύει το ποδόσφαιρο σε ένα πρόσωπο, τότε αυτό θα ήταν σίγουρα του 56χρονου Γερμανού τεχνικού.
Τον μακρινό (πλέον) Οκτώβρη του 2015, πήρε την τολμηρή απόφαση να αφήσει την Βεστφαλία και την Μπορούσια Ντόρτμουντ, για να γίνει κάτοικος του λιμανιού του Μέρσεϊσαϊντ. Προφανώς και η Λίβερπουλ θα ήταν η εκλεκτή, παρά το μεγάλο ρίσκο που εμπεριείχε η απόφαση του ελέω της ασταθής εικόνας της ομάδας, αλλά και του μέτριου ρόστερ που κλήθηκε τότε να διαχειριστεί.
Προφανώς θα έφευγε από έναν σύλλογο που πρεσβεύει τα δικά του ιδανικά, για έναν άλλον... ο οποίος έχει ως μότο το "You' ll never walk alone". Διότι ο Κλοπ πέρα από την ποδοσφαιρική του ευφυΐα και σίγουρα πέρα από την συμπαθητική του φυσιογνωμία με το τζόκεϊ, τα γυαλιά μυωπίας και το χαμόγελο, σαγήνευσε τα πλήθη μέσω της ανθρώπινης πτυχής του... της προσωπικότητας την οποία ουδέποτε δεν δίστασε να "τσαλακώσει".
Γι' αυτό και έμεινε στο Μέρσεϊσαϊντ για εννέα ολόκληρα χρόνια. Διότι κατόρθωσε να αφομοιωθεί και εν τέλει να λατρευτεί σαν θεός από μία κοινωνία η οποία διαχρονικά μάχεται για ένα καλύτερο αύριο, πάντα με γνώμονα τις ανθρωπιστικές αξίες. Πίστεψε σε έναν λαό ο οποίος έχει ζήσει την φτώχεια στο "πετσί" του, που βασίζεται ακόμη και σήμερα στην εργατική τάξη και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μειονοτήτων (βλ. LGBT+).
Για να καταλάβει κανείς την ιδιοσυγκρασία του Γερμανού τεχνικού, αρκεί να διαβάσει ένα από τα πολλά (και ενδιαφέροντα) αποσπάσματα των συνεντεύξεων του: «Είμαι με την αριστερά, φυσικά. Περισσότερο με την αριστερά παρά με το κέντρο. Πιστεύω στο κράτος πρόνοιας. Δεν έχω ιδιωτική ασφάλιση. Δεν θα ψήφιζα ποτέ κάποιο κόμμα, γιατί υποσχέθηκαν ότι θα μειώσουν τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή. Η πολιτική μου αντίληψη είναι αυτή. Αν εγώ τα πάω καλά, θέλω να τα πάνε καλά και οι άλλοι. Αν υπάρχει κάτι που δεν θα κάνω ποτέ στη ζωή μου είναι να ψηφίσω υπέρ κάποιου δεξιού».
Είτε κάποιος συντάσσεται είτε διαφωνεί με τα πολιτικά του πιστεύω, το μόνο δεδομένο είναι ότι αυτά εφάπτονται με τον κόσμο του συλλόγου. Και τους υπενθυμίζει ακόμη ένα αγαπημένο του πρόσωπο, τον Μπιλ Σάνκλι, τον συγχωρεμένο πρώην προπονητή και ακτιβιστή, ο οποίος μεγαλούργησε στον πάγκο της ομάδας τις δεκαετίες του 70' και του 80'.
Αναφορικά με τα ποδοσφαιρικά κατορθώματα του Κλοπ, λίγο - πολύ τα γνωρίζετε... και αυτά δεν χρήζουν μεγάλης ανάλυσης. Αν καλούταν όμως κάποιος φίλος των "Ρεντς" να επιλέξει, τότε σίγουρα θα ξεχώριζε το πρωτάθλημα της σεζόν του 2019/20. Τότε που ο "κοιμώμενος γίγαντας" επέστρεψε στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου, έπειτα από τρεις δεκαετίες απόλυτης "ξηρασίας". Και έτσι το "Kop", το οποίο βίωσε μία από τις πιο "μαύρες" στιγμές στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου (σ.σ. Χίλσμπορο), που με το πέρας των χρόνων ένιωσε την τιμή του να λοιδορείται , φούσκωσε ξανά με περηφάνια.
Τίτλοι τέλους λοιπόν για έναν από τους πιο ρομαντικούς "γάμους" που συνάντησε το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Παρότι ο ίδιος θα παραμείνει στον πάγκο μέχρι το τέλος της σεζόν, η συγκίνηση είναι ήδη μεγάλη, ενώ ζήτησε μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του συλλόγου να μην κάνουν οι φίλοι της ομάδας την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη τραγουδώντας το όνομα του.
Μένει να δούμε αν ο Θεός του ποδοσφαίρου επιφυλάσσει ακόμη μία ιστορία βγαλμένη από ταινία, με τον Γερμανό να έχει την ευκαιρία να αποχωρήσει από το λιμάνι του ως πρωταθλητής Αγγλίας. Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, τότε η Λίβερπουλ θα πιάσει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή με τις περισσότερες κατακτήσεις και ο... ποδοσφαιρικός πλανήτης θα υποκλιθεί για ακόμη μία φορά στον "Normal One". Μέχρι να πέσει λοιπόν η αυλαία, ας τον απολαύσουμε με χαμόγελο... όπως αυτός μας έχει διδάξει!
0 Σχόλια