WEAK SIDE: Επιστρέφει η μπασκετική λογική στην ΑΕΚ

 

 

Τα εγκαίνια της στήλης «Weak Side» γίνονται κατακαλόκαιρο, στην καρδιά του Ιουλίου, περίπου ένα- ενάμιση μήνα πριν οι ομάδες πατήσουν παρκέ. Και μπορεί για πολλούς η συγκεκριμένη περίοδος να μοιάζει «νεκρή» μπασκετικά (άντε να βλέπουν κάνα ματσάκι Ολυμπιακούς Αγώνες αν φιλοτιμηθεί η ΕΡΤ να μας δείξει κάνα παιχνίδι), ωστόσο για αρκετούς βρισκόμαστε στην κρισιμότερη καμπή της χρονιάς. Στο σημείο που χτίζονται τα ρόστερ, που πολλές ομάδες αλλάζουν ταυτότητα και φιλοσοφία και κάνουν γενναίο recruiting, άλλες μένουν σταθερές στον κορμό τους και σε όσα πρεσβεύουν. Η στήλη σήμερα θα ασχοληθεί με την ΑΕΚ, η οποία αν και αθόρυβα, χωρίς τις πολλές φαμφάρες του παρελθόντος, πάει να δημιουργήσει κάτι πολύ ελκυστικό και ενδιαφέρον. 

 

 ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΦΙΑΣΚΟ

Επειδή γενικά μας αρέσει να κάνουμε συγκρίσεις και...βουτιές στο παρελθόν, ας θυμηθούμε λίγο πώς χτιζόταν η ΑΕΚ πέρυσι τέτοια εποχή.  Langford, Ζήσης, Maciulis, Lojeski, Slaughter, Rice για το final 8 του BCL. Μπαμ, μπουμ, εκτόξευση. Η ΑΕΚ στην πρεμούρα της να φτιάξει ομάδα για άμεσες επιτυχίες, ξέχασε να κάνει το βασικότερο. Να βάλει μέσα στο σχεδιασμό της μπασκετική λογική. Γέμισε με παίκτες που αν βρίσκονταν μαζί σε μια ομάδα πριν 5-6 χρόνια, αυτή η ομάδα θα ήταν στο final 8 της Euroleague. Παλιά όμως, όχι τώρα. Αυτό που έφτιαξε πέρυσι η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα κορεσμένων παικτών, μια ομάδα που βάσει σχεδιασμού είχε λειτουργικά ζητήματα στο παιχνίδι της και σε κάποιες καταστάσεις ήταν αδύνατο να παίξει άμυνα. Η «Ένωση» παγιδεύτηκε στη λογική του «λείπει ο Ολυμπιακός, χαμηλώνει το μπάτζετ ο Παναθηναικός, έχουμε final 8 του BCL στο ΟΑΚΑ, πάμε να κερδίσουμε τίτλους». Αυτό πήγε να γίνει όμως χωρίς τη σφραγίδα του coach, με μηδενικό scouting (η ΑΕΚ δεν πήρε ούτε έναν παίκτη άγνωστο στο ευρύ κοινό, «λαβράκι» αν προτιμάτε) και με όλα τα...αποφάγια του Παναθηναικού. Η πορεία της, απογοητευτική. Έχασε στον τελικό του BCL με σχεδόν κάτω τα χέρια από τον Σαν Πάμπλο Μπούργκος, έχασε στον προημιτελικό του κυπέλλου από το Λαύριο, τερμάτισε 4η στη Basket League και αποκλείστηκε στα ημιτελικά τους «πράσινους». Και όλα αυτά, έχοντας πληρώσει υπεραξίες, έχοντας ανεβάσει το μπάτζετ πάνω από εκεί που θα άντεχε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα γνωστά προβλήματα με τις πληρωμές, τις αποχές από τις προπονήσεις, τα ban κλπ. 

 ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΔΕΔΑ

Το ότι η «Ένωση» έπρεπε να πάει σε ολικό «λίφτινγκ» ήταν ηλίου φαεινότερο. Το μπάτζετ θα είναι μειωμένο σε σχέση με πέρυσι, άρα δεν υπάρχει χώρος για περιττά ρίσκα. Οι κινήσεις πρέπει όλες να είναι σωστές και στοχευμένες. Σε αυτή τη συγκυρία ο «δικέφαλος» βρήκε ίσως τον κατάλληλο άνθρωπο για κάτι τέτοιο. Στέφανος Δέδας, ένας ανερχόμενος προπονητής, μόλις 39 ετών, με πολύ καλή παρουσία στο Ισραήλ, μακριά από τη φθορά του ελληνικού μπάσκετ. Με διάθεση να δουλέψει και να ανέβει επίπεδο προπονητικά. Υπήρχε καλύτερη λύση στην παρούσα φάση; Μάλλον όχι. 

 Kινήσεις ψαγμένες και ορθολογικές

Σε αντίθεση με προηγούμενες χρονιές, η ΑΕΚ δεν πήγε να ανακύκλωση των ίδιων ονομάτων. Ξεκίνησε ορθολογικά το χτίσιμο και φυσικά μια για να λειτουργήσει ορθολογικά, χρειάζεται έναν πολύ καλό άσο. Και ίσως ο Quino Colom είναι ένα από τα καλύτερα Point Guard που είχε η ΑΕΚ από τότε που επανήλθε στα μεγάλα σαλόνια. Ένας παίκτης με χρόνια εμπειρία στη Euroleague και μάλιστα όντας απόλυτα επιδραστικός στις ομάδες του. Ενδεικτικά, τη σεζόν 2019-20 αγωνιζόταν 19 λεπτά ανά παιχνίδι με τη φανέλα της Βαλένθια, σκόραρε 7,3 πόντους ανά παιχνίδι και μετρούσε 4,2 τελικές πάσες (σε ένα παιχνίδι με τη Χίμκι είχε μοιράσει 11 ασίστ). Mε λίγα λόγια η ΑΕΚ βρήκε έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ δημιουργό, ίσως ό,τι καλύτερο μπορούσε να βρει με το συγκεκριμένο κασέ. Και ας μην ξεχνάμε πως ο Qolom είναι 32 ετών, δεν τον έχουν πάρει δηλαδή και τα χρόνια. 

Η δεύτερη κίνηση ξένου που προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον είναι ο Αργεντίνος 25χρονος διεθνής forward, Juan Pablo Vaulet. Ένας αθλητής που προέρχεται από την ACB, με δύο γεμάτες σεζόν με τη Μανρέσα. Βάζει πολύ στο παιχνίδι του το low post, είναι καλός αμυντικός και του αρέσει πολύ να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο. Το τρίποντο του είναι μέτριο (κυμαίνεται γύρω στο 30%), ωστόσο όλο το πακέτο που διαθέτει ο Αργεντίνος, τον καθιστούν μια άκρως ελκυστική περίπτωση. 

Οι ενδιαφέρουσες επιλογές ξένων δε σταματούν φυσικά εδώ. O Stevan Jelovac αποτελεί έναν αρκετά «παιγμένο» παίκτη, ακόμα και σε υψηλότερο επίπεδο. Η θηριώδης Σέρβος (ύψους 2,08μ.) αγωνίζεται στο «4» (ενίοτε και στο «5») και το σουτ του, τόσο με πρόσωπο, όσο και με πλάτη στο καλάθι αποτελεί το μεγάλο του όπλο. Ο Jelovac σε όσες ομάδες έχει αγωνιστεί δίνει μπόλικο σκορ. Ενδεικτικά τη σεζόν 2017-18 σκόραρε 20,2 πόντους ανά αγώνα και 6,8 ριμπάουντ με 37% στο τρίποντο. Στη Γκαζιαντέπ τη διετία 2018-20 που αγωνίστηκε είχε ποσοστό κοντά στο 50% έξω από τα 6,75μ. Καταλαβαίνει κανείς για τι υπερόπλο μιλάμε και πώς η ΑΕΚ μπορεί να πάρει αρκετό σκορ από τη front line. 

Οι υπόλοιπες κινήσεις, είναι επίσης προς τη σωστή κατεύθυνση. Για τον Μanny Harris δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Τη σεζόν 2017-18 ήταν η «ατραξιόν» της ομάδας, όταν κατέκτησε το Champions League. Στη συνέχεια περιπλανήθηκε στο Ισραήλ και την Κίνα, πραγματοποιώντας επίσης πολύ καλές εμφανίσεις και γυρίζει στην «Ένωση», ευελπιστώντας να θυμίσει σε όλους τον Harris της πρώτης του θητείας. Πρόκειται για σκόρερ ολκής, τον διέπει ένστικτο μεγάλου παίκτη, ενώ η παρουσία του ποιοτικότατου Colom μπορεί να τον απελευθερώσει. 

Οι δύο τελευταίοι ξένοι που θα κλείσουν την συγκεκριμένη εξάδα φέρουν τη σφραγίδα του Στέφανου Δεδα, ερχόμενοι από το πρωτάθλημα του Ισραήλ. Η πρώτη περίπτωση είναι ο Power Forward, Eric Griffin, ο οποίος είναι επίσης ένας εξαιρετικός σκόρερ, πολύ δυνατό παιδί, τον ξεχώρισε ο Δέδας και τον έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες. Η έτερη επιλογή είναι ο Braian Angola, ο οποίος αγωνιζόταν στην Ironi Nes Zona και προορίζεται για αναπληρωματικός του Vaulet, ενώ μπορεί να «κουμπώσει» και στο «2». Είναι γρήγορος, διαθέτει καλό τρίποντο, έχει εκρηκτικό πρώτο βήμα, ωστόσο σίγουρα δεν έχει την ίδια ποιότητα στις κινήσεις του με τον Vaulet. 

 «Low risk» κινήσεις Ελλήνων

Παππάς και Μπόγρης είναι δύο παίκτες με αρκετούς κοινούς παρονομαστές. Παίκτες που βρίσκονται στη «δύση» της καριέρας τους, ωστόσο δεν έχουν «γεράσει» μπασκετικά. Παίκτες που είχαν αμφότεροι τρομερό potential, αδίκησαν όμως τους εαυτούς τους και δεν έκαναν την καριέρα που πολλοί περίμεναν. Ψάχνουν ένα υγιές περιβάλλον για να αναγεννηθούν και να ανακόψουν την πτωτική πορεία που τους συνόδευε. Και η ΑΕΚ τους δίνει αυτή την ευκαιρία. Αν βρεθούν σε καλή κατάσταση, μπορούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να δώσουν πολλά πράγματα. Ο μεν Παππάς ως ένας έξτρα γκαρντ που διαθέτει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους υπάρχοντες, έχοντας ιδιαίτερη έφεση στο ένας εναντίον ενός. Ο δε Μπόγρης προορίζεται για να καλύπτει περίπου 15-20 λεπτά στο «5». Και οι δύο μπορούν να ανταποκριθούν και με το παραπάνω σε αυτό που ο Δέδας ζητάει, αρκεί να έχουν καθαρό μυαλό και να είναι υγιείς. 

Σημαντική επένδυση ωστόσο είναι και ο Δημήτρης Φλιώνης. Ένα παιδί 24 ετών με μεγάλα περιθώρια εξέλιξης. Μέχρι φέτος  δεν είχε φύγει ποτέ από τον Άρη, αποτελούσε ένα παίκτη από τα «σπλάχνα» των «κιτρίνων», ωστόσο το πρότζεκτ του Δέδα φαίνεται πως τον έπεισε να κάνει το βήμα παραπάνω. Θα βρει χρόνο στην περιφέρεια, όχι όσο έπαιζε στον Άρη, αλλά είναι βέβαιο πως ο Δέδας θα τον εμπιστευτεί και θα του δώσει ευκαιρίες. Ειδικά σε μια σεζόν που χάθηκαν περιουσιακά στοιχεία της ομάδας όπως ο Ρογκαβόπουλος και ο Μωραίτης, είναι απαραίτητο η ΑΕΚ να βρει καλές λύσεις από την ελληνική αγορά. Και ο Φλιώνης αποτελεί μια εξ αυτών... 

ΛΙΓΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ

Το ρόστερ της ΑΕΚ ΔΕΝ έχει ολοκληρωθεί. Θα υπάρξουν σίγουρα μία- δύο κινήσεις, λογικά Ελλήνων, που θα κολλήσουν τα τελευταία κομμάτια. Το μόνο βέβαιο, είναι πως ο «δικέφαλος» κινείται πλέον σε πιο ασφαλή μονοπάτια, τα μηνύματα από τη στελέχωση μιας ομάδας που πριν λίγους μήνες έμοιαζε υπό διάλυση είναι πολύ αισιόδοξα και το σύνολο του Στέφανου Δέδα θα είναι μια από τις ομάδες που θα περιμένουμε με πολύ μεγάλη ανυπομονησία. 

- Η στήλη «Weak Side» θα μιλάει μόνο για μπάσκετ. Ελληνικό και διεθνές. Με αναλύσεις ομάδων, αγώνων, παικτών. Μείνετε συντονισμένοι, το σημερινό ήταν μόνο η αρχή...