Όπου «φτωχός» και η μοίρα του!

 Ο Θανάσης Μαγκλάρας κάνει έναν απολογισμό των ελληνικών ομάδων στους ομίλους του Champions League και του Europa League, ενώ παραθέτει και υστερόγραφα.

Καλημέρα σας ελπίζω να είστε όλοι καλά, σωματικά και (κυρίως) ψυχολογικά. Γνωρίζω ότι θα κουράσει αυτή η εισαγωγή αλλά στις μέρες που ζούμε είναι η απαραίτητη ευχή και προϋπόθεση. Ολοκληρώθηκε χθες βράδυ η φάση των ομίλων σε Champions και Europa League και αυτό που άφησε, πέρα από τη σημαντική πρόκριση του Ολυμπιακού, είναι γκρίνια και εσωστρέφεια στις ελληνικές ομάδες. Διαβάζω δεξιά και αριστερά, ότι δεν αξίζει τέτοια εικόνα και συγκομιδή στους Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αλλά αλήθεια με ρεκόρ 3 νίκες, 3 ισοπαλίες και 12 ήττες τι καλύτερο μπορούσαν να διεκδικήσουν;

Η ευρωπαϊκή σεζόν για τους τρεις ξεκίνησε με ευχάριστο τρόπο, με μόνο μελανό σημείο την αστοχία του ΠΑΟΚ να περάσει την Κράσνονταρ. Έκαναν όμως σπουδαίες νίκες, απέναντι σε καλύτερους αντιπάλους, κυρίως ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Όταν ξεκίνησαν οι όμιλοι ψάχναμε τις σημειώσεις μας για να δούμε πόσες νίκες χρειαζόμαστε για να φτάσουμε μέχρι και τη θέση 13 της Ευρώπης. Τώρα που τέλειωσαν οι αγωνιστικές των ομίλων αυτό που ψάχνουν όλοι είναι πως δε θα φτάσουμε στη θέση 20 στο ranking της UEFA. Η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική και για αυτή υπάρχουν ευθύνες στους άμεσα εμπλεκόμενους, δηλαδή τις ομάδες.

Θα ξεκινήσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν και φέτος στο Champions League με τη διοίκηση, μετά την κλήρωση, να έχει οριοθετήσει ως στόχο την πρόκριση στους «16» της διοργάνωσης. Σίγουρα ο όμιλος δεν ήταν απαγορευτικός για τον περσινό Ολυμπιακό και για αυτό ο πήχης τέθηκε ψηλά. Αυτή η εικόνα ενισχύθηκε και με τη νίκη επί της Μαρσέιγ την πρώτη αγωνιστική. Από τότε όμως ήρθε η πτωτική πορεία των πρωταθλητών Ελλάδας ήταν διαρκής και εμφανής. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς γνώρισε την ήττα στην Πόρτο με 2-0, σε ένα παιχνίδι που πλήρωσε τα ατομικά λάθη των παικτών της, για να ακολουθήσουν τα δύο παιχνίδια με τη Σίτυ, με τους πολίτες να παίρνουν άνετα 6 βαθμούς και τους ερυθρόλευκους να διαμαρτύρονται στο δεύτερο παιχνίδι για το γκολ που δέχθηκαν. Η αλήθεια είναι πως το κομμάτι πρόκρισης, στην επόμενη φάση του Champions League, δε χάθηκε μόνο στο παιχνίδι με την Πόρτο αλλά και στις ελλείψεις του Ολυμπιακού. 

Πέρα από τις ατυχίες με κορωνοϊό και τραυματισμούς, κακά τα ψέματα, στις τάξεις των Πειραιωτών δεν έχουν αντικατασταθεί, μέχρι στιγμής και βάση εικόνας και προσφοράς, οι Τσιμίκας, Ομάρ και Γκιγιέρμε. Έγραφα σε άρθρο, πριν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις των ομάδων, πως το μεγάλο στοίχημα για τη διοίκηση και τον Πέδρο Μαρτίνς είναι πως θα καλυφθούν τα κενά που άφησαν οι τρεις προαναφερθέντες, που στα μάτια μου ήταν πάνω από το 50% του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει τη δυναμική του στα άκρα, ενώ και με την απώλεια του Γκιγιέρμε, πρόσθεσε μεν έναν πολύ καλό παίκτη, όπως είναι ο Εμβιλά, αλλά έναν παίκτη που δεν προωθείται στο γήπεδο όσο ο Βραζιλιάνος. Ο Ολυμπιακός πλέον για να δημιουργήσει υπεραριθμία από τον άξονά του χρειάζεται να έχει πολύ ψηλά τις γραμμές του στον αγωνιστικό χώρο, πράγμα που τον αφήνει εκτεθειμένο, ειδικά όταν προωθούνται και τα ακραία μπακ του τόσο πολύ. Επίσης το γεγονός ότι έχασε όλα τα πρώτα ημίχρονα στην Ευρώπη, όπως και τα περισσότερα στην Ελλάδα, δεν του άφηνε πολλά περιθώρια διεκδίκησης στόχων και η ταφόπλακα ήρθε στη Μασσαλία, με τη Μαρσέιγ να παίρνει μία νίκη με ανατροπή, μόνο από ατομικά λάθη των παικτών του Μαρτίνς και χωρίς να απειλεί σε set και open play παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός όμως έστω και έτσι και με την κάκιστη εμφάνιση, κόντρα στη μισή Πόρτο, να είναι νωπή, θα συνεχίσει στην Ευρώπη και το Φεβρουάριο στους «32» του Europa League.

Στον ΠΑΟΚ τώρα όλοι έμειναν με το, ας μου επιτραπεί η έκφραση, «γαμώτο». Σκεφτείτε ότι στο υποθετικό σενάριο που ο ΠΑΟΚ είχε πάρει 6 βαθμούς από την Ομόνοια και όχι τον 1 που συγκέντρωσε τώρα, χθες θα είχε προκριθεί στην επόμενη φάση, στην ισοβαθμία με τη Γρανάδα. Τόσο απλό είναι το ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ που έκανε διαδοχικές υπερβάσεις με Μπεσίκτας και Μπενφίκα στο όριο δεν πέρασε την Κράσνονταρ με την άμυνα να τον προδίδει και ειδικά τις φάσεις να ξεκινούν από εκεί που «πονάει» φέτος ο ΠΑΟΚ, στα μαρκαρίσματα στα άκρα της άμυνας. Οι φάσεις που δέχεται η ομάδα, του Γκαρσία πλέον, ξεκινούν από τα ακραία μπακ του, τα μη ντουμπλαρίσματα, από τα εξτρέμ, και τα κακά μαρκαρίσματα των ίδιων, αφήνοντας τους κεντρικούς αμυντικούς εκτεθειμένους. Το ίδιο συνέβη και με την Ομόνοια στη Τούμπα και με την PSV Eindhoven, στο εκτός έδρας παιχνίδι, με μόνη εξαίρεση το παιχνίδι στην Κύπρο, όπου μιλάμε για ένα παιχνίδι που στράβωσε νωρίς και ο ΠΑΟΚ το αντιμετώπισε ανορθολογικά, με αποτέλεσμα ο άξονας του να είναι η πηγή κινδύνων.

Ακόμα και με αυτά τα αποτελέσματα όμως ο δικέφαλος του βορρά δεν μπορεί να τα βάλει με τη τύχη του, γιατί σε σχέση με τους άλλους δύο είχε πιο προσιτή κλήρωση, αλλά μόνο με τον εαυτό του. Ο ΠΑΟΚ έχει χάσει αρκετές ευρωπαϊκές σεζόν τα τελευταία χρόνια, με απώτερο σκοπό την κατάκτηση του πρωταθλήματος, πράγμα που θα τον φέρει σε δύσκολες κληρώσεις στα επόμενα χρόνια. Επίσης η ομάδα γαλουχείται με λανθασμένο τρόπο, όταν παρατάει τόσο εύκολα την ευρωπαϊκή προοπτική για τους εγχώριους τίτλους. Στον ΠΑΟΚ πρέπει να νιώσουν πεισμωμένοι από αυτή την εξέλιξη και, κακά τα ψέματα, την αποτυχία της πρόκρισης από αυτό τον όμιλο, έχοντας δύο ομάδες στα μέτρα του, όπως ήταν η Γρανάδα και η Ομόνοια. Για να υπάρχει όμως και μια ολοκληρωμένη εικόνα των ελλείψεων στους Θεσσαλονικείς, σπάνια βλέπουμε ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο να στέκεται ανταγωνιστική χωρίς ποιοτικό κόφτη και σέντερ φορ. Έχει προβλήματα να λύσει ο ΠΑΟΚ ενόψει της συνέχειας της σεζόν, αν και μέχρι τώρα δείχνει στο ελληνικό πρωτάθλημα να βρίσκει τρόπους να τα καμουφλάρει.

Αυτή που έχει απογυμνωθεί ολοκληρωτικά από τα προβλήματά της είναι η ΑΕΚ. Η ομάδα του Μάσιμο Καρέρα, στην περίοδο που μετρούσε πολλές απουσίες λόγω τραυματισμών, διατηρούσε και την εικόνα της σε ένα μέτριο επίπεδο. Αυτό δε δημιουργούσε καμία γκρίνια στις τάξεις της και με τα αποτελέσματα να είναι ευνοϊκά, κρύβονταν όλες οι αδυναμίες «κάτω από το χαλάκι». Με την επιστροφή όμως όλων των παικτών διατηρήθηκαν οι αδυναμίες και το πρόβλημα της εικόνας και της προσέγγισης των όλων εντός ΑΕΚ στον αγωνιστικό χώρο διόγκωσε τον προβληματισμό. Μία ΑΕΚ που είχε κάνει δύο σημαντικές προκρίσεις με Σεντ Γκάλεν και Βόλφσμπουργκ, ειδικά η δεύτερη ήταν υπέρβαση, είδε μπροστά της στην κλήρωση ένα δύσκολο όμιλο. Αντί όμως η ομάδα να μπει με πάθος και την απόλυτη συγκέντρωση στη διοργάνωση και με την ευκαιρία, αν κατάφερνε να προκριθεί από τον όμιλο, να μπει στην 50αδα της UEFA(!) όλοι αντίκρισαν μία ΑΕΚ φοβική, άνευρη και με τον Ιταλό τεχνικό να εμμένει σε ένα σύστημα με τριάδα στην άμυνα, το οποίο η ομάδα δεν μπορεί να το υποστηρίξει.

Η ήττα στην Μπράγκα με 3-0 χτύπησε ένα πρώτο καμπανάκι, με την ήττα από τη Λέστερ στο ΟΑΚΑ με 1-2 να δείχνει ότι μια σοβαρή ΑΕΚ με σωστή αμυντική και επιθετική λειτουργία, στο δεύτερο ημίχρονο, μπορούσε κάτι παραπάνω. Η νίκη στη Ζόρια ίσως παραπλάνησε τα πλήθη και αρκετούς εντός οργανισμού ΑΕΚ. Όμως η εμφάνιση με τους Ουκρανούς στο ΟΑΚΑ και η φοβική προσέγγιση από τον Ιταλό κόουτς ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις. Αυτό που είναι το ανησυχητικό, στα μάτια μου, είναι η αδυναμία που παρουσιάζει ο Μάσιμο Καρέρα στην παρεμβατικότητα του στα παιχνίδια. Όλοι είχαν αντικρίσει πέρυσι τον τεχνικό της Ένωσης, να μη διστάζει να αλλάξει σύστημα ακόμα και από το 20' λεπτό στα παιχνίδια. Στη τωρινή σεζόν για αρκετή ώρα δυσκολεύεται να αντιδράσει στα τεκταινόμενα. Η αδυναμία της ΑΕΚ στα άκρα της άμυνάς της, στην αντιμετώπιση στις σέντρες από τα πλάγια, που αποδιοργανώνουν ΟΛΗ την αμυντική λειτουργία, και στα στατικά αμυντικά χτυπήματα της έχουν αποφέρει γκολ στα 14 από τα 18 φετινά παιχνίδια της. Με αντιπάλους τη Λέστερ και την Μπράγκα είναι ακατόρθωτο να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω με αυτά τα νούμερα και τα παιχνίδια με τη Ζόρια απλά ξεχείλισαν τη σταγόνα από το ποτήρι.

Υ.Γ. 1) Αλήθεια με ,κατά τους, 2-11 τέρματα ο Ολυμπιακός και 7-15 η ΑΕΚ τι ακριβώς επιζητούσαν από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Υ.Γ. 2) Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ στο εύκολο γκολ είναι μεγάλο και ο Τσόλακ μέχρι τώρα δεν έχει αποδώσει, όσα περίμεναν στο δικέφαλο του βορρά.

Υ.Γ. 3) Πλέον βρισκόμαστε στη θέση 18 της UEFA και κινδυνεύουμε να φτάσουμε στη θέση 20, καθώς Τσεχία, Κροατία και Ισραήλ καραδοκούν. Από τις θέσεις 18 έως 28 θα έχουμε τον πρωταθλητή στον πρώτο προκριματικό του Champions League, το δεύτερο, τρίτο και τον Κυπελλούχο στο δεύτερο προκριματικό του Europa Conference League.