"Δεν θέλω να πεθάνω..."

Ο Θωμάς Μπισκιτζής μπορεί να μην έγινε γνωστός εξαιτίας της θητείας του σε Επισκοπή,Ιωνικό,Ασή Γωνιά και Χαλκηδόνα αλλά λόγω της μάχης που δίνει με την ιστιοκυττάρωση στους λεμφαδένες την τελευταία τριετία.Μία μάχη που έκανε γνωστή μέσω ενός συγκινητικού βίντεο στο Facebook,με το οποίο κάνει έκκληση για βοήθεια.
Ο Θωμάς είναι ένας άνθρωπος με αστείρευτη θέληση για ζωή,δίψα να προσφέρει στα παιδιά του και στην κοινωνία.Ένας άνθρωπος που την τελευταία τριετία δεν κοιμάται από τους πόνους,δεν μπορεί να ζήσει όπως παλιά,παίζοντας ποδόσφαιρο και περνώντας χρόνο με τα παιδιά του καθώς βρίσκεται στην Αθήνα με την μητέρα του,φιλοξενούμενος από μία πολύ καλή του φίλη.

Διαβάστε το ξέσπασμα ψυχής του Θωμά σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στο SDNA.gr:


«Ήταν ένα ξέσπασμα ψυχής στους φίλους μου που γνωρίζω, αλλά σίγουρα δεν περίμενα ότι θα υπήρχε τόσο μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο. Είναι πραγματικά πολύ συγκινητική η στάση του κόσμου. Προσπαθώ να μείνω ψύχραιμος και να περάσω με αξιοπρέπεια τη δοκιμασία μου. Τρέχω στα νοσοκομεία εδώ και τρία χρόνια, αλλά δεν έχω τα χρήματα για να μπορέσω να ξεπεράσω την πάθησή μου. Μου είπαν ότι μόνο στο Memorial Hospital της Νέας Υόρκης μπορώ να θεραπευτώ. Ζητάω τη βοήθεια του κράτους πρωτίστως, όχι του ελληνικού λαού...»

«Είμαι ανασφάλιστος, δεν έχω κανέναν τρόπο για να ζήσω. Δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή να κάνω κάτι παράνομο για να μπορέσω να βρω έσοδα. Αυτό που ζητάω από την ελληνική κυβέρνηση είναι μία βοήθεια για να σταματήσω να πονάω. Το μόνο που θέλω είναι να κρατηθώ στη ζωή. Δεν αντέχω άλλο τους πόνους, να μην κοιμάμαι τα βράδια. Δεν θέλω τίποτα, ούτε λεφτά να πάρω στα χέρια μου, ούτε εξετάσεις να δω. Το μόνο που θέλω είναι να με πάνε μία μέρα στο νοσοκομείο και να βγω από εκεί υγιής. Να μπορέσω κι εγώ να χαρώ τα παιδιά μου, να προσφέρω στην κοινωνία. Να κάνω όλα αυτά που κάνουν και οι άλλοι άνθρωποι γύρω μου...».  
Εντύπωση προκαλεί η αντιμετώπιση που είχε ο 34 Ρεθυμνιώτης από τους γιατρούς παρά την σοβαρότητα της ασθένειας του.

«Το 2014 είχα αιμόπτυση και νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Το πρόβλημα επανήλθε το 2015, όταν βρισκόμουν ακόμα στη Θεσσαλονίκη όπου δούλευα σε μία εταιρεία. Στη συνέχεια κατέβηκα στην Αθήνα, έχοντας αφόρητους πόνους στη βουβωνική χώρα. Στο ΚΑΤ έκαναν λάθος συνταγή κι έπαθα αλλεργικό σοκ. Τότε έκανα κάποιες βρογχοσκοπήσεις και το 2016 άρχισα τις επεμβάσεις στους λεμφαδένες. Η πρώτη αφαίρεση έγινε τον Ιούνιο του 2016 κι εκεί διαπιστώθηκε η ιστιοκυττάρωση. Τους τελευταίους μήνες έχω κάνει επτά βιοψίες, είναι απίστευτη η ταλαιπωρία που έχω βιώσει. Πρήζονται τα πόδια μου, η κοιλιά μου, το στήθος μου», αναφέρει ο Μπισκιτζής, μιλώντας παράλληλα για τις συμπεριφορές που βίωσε στα ελληνικά νοσοκομεία. 

«Το σώμα μου έχει γεμίσει λεμφαδένες. Στο νοσοκομείο ξέρετε τι μου είπαν; Όταν γίνει καρκίνος, έλα και θα σε βοηθήσουμε! Δεν θέλω να πεθάνω γι' αυτό κι έκανα αυτή την έκκληση! Υποφέρω, πονάω. Με έδιωξαν γιατί δεν υπήρχαν κρεβάτια όπως έλεγαν, η γιατρός μου μάλιστα μου είπε ότι θα φτιάξει ένα χαρτί στο υπουργείο για να με βγάλουν έξω! Τελικά έφυγα μόνος μου γιατί η γυναίκα πραγματικά με είχε πιστέψει από την αρχή και με είχε βοηθήσει». 

Ο Θωμάς Μπισκιτζής δεν ζητάει έλεος,ζητάει βοήθεια για να ζήσει.

«Θα κάνω τα πάντα για να μείνω δυνατός και να καταφέρω να βγω νικητής. Με έχει συγκινήσει πάρα πολύ η στάση του κόσμου και τα μηνύματα που έχω λάβει. Ξέρω ότι πολλοί θέλουν να με βοηθήσουν, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να ανοίξω τραπεζικό λογαριασμό. Θα ανοιχτεί ένας ερανικός  λογαριασμός ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί μόνο για τα έξοδα του νοσοκομείου, χρειάζεται ωστόσο χρόνος για να γίνει αυτό. Εγώ δεν θέλω να πάρω στα χέρια μου ούτε ένα ευρώ. Κυρίως όμως η βοήθεια που ζητάω είναι από το ελληνικό κράτος... Τους ευχαριστώ και πάλι όλους για τη συμπαράστασή τους».