ANALYSIS: Αίμα και Άμμος...

 Ο Παναθηναικός επικράτησε με άκρως πειστική εμφάνιση επί της Χίμκι με 94-85 στο Ολυμπιακό Στάδιο και ο Αντώνης Παναγόπουλος σχολιάζει την εικόνα του ''τριφυλλιού'' και την...επόμενη μέρα

 Είχαμε επισημάνει από το πρωί την σημασία και την ιδιαιτερότητα που είχε για τον Παναθηναικό ο αγώνας με τη Χίμκι. Απέναντι σε μια ομάδα με ακριβώς ίδιο αριθμό νικών, ακριβώς ίδιους στόχους, όχι μόνο την κέρδισε και την έβαλε από κάτω, αλλά ουσιαστικά την πέταξε εκτός συνέχειας, αφού της πήρε και τη διαφορά των 8 πόντων του αγώνα της Μόσχας. Ένας αντίπαλος λιγότερος, ένας μπελάς λιγότερος για τους ''πράσινους'', σε ένα σημείο της χρονιάς, που όσο αδόκιμο και αν μοιάζει, έχουν βγει ήδη τα κομπιουτεράκια και γίνονται υπολογισμοί για το τι χρειάζεται για μια θέση στην οχτάδα. Για το πώς ήρθε η αποψινή νίκη θα το αναλύσουμε παρακάτω, ωστόσο κρατήστε κάτι πολύ σημαντικό στο μυαλό σας, εν όψει των αναμετρήσεων που έρχονται. Πρώτη στάση Κανάρια νησιά, απέναντι σε μια Γκραν Κανάρια, η οποία έχει αποχαιρετήσει εδώ και καιρό τις ελπίδες της για πρόκριση στην επόμενη φάση της Euroleague και δίνει τον υπέρ πάντων αγώνα για να μην πάθει τη μεγαλύτερη...νίλα της ιστορίας της και να μην υποβιβασθεί από το ισπανικό πρωτάθλημα. Δεύτερη στάση Κωνσταντινούπολη στην έδρα της ουραγού Νταρουσάφακα, η οποία παραπαίει και στο Τουρκικό πρωτάθλημα. Για να μην τα πολυλογούμε, οτιδήποτε λιγότερο από το 2x2 θα είναι αποτυχία, θα είναι κάτι εντελώς μη συναφές με τον στόχο της οχτάδας. Με δύο νίκες σε αυτά τα παιχνίδια πάλι, οι ''πράσινοι'' θα πατήσουν λογικά οχτάδα και θα έχουν μπροστά τους...μετωπικές συγκρούσεις με Μπασκόνια και Μιλάνο για την πρόκριση στα πλέι οφ. Τόσο απλά είναι πλέον τα πράγματα.
 
 Πάμε στα αγωνιστικά μας. Ο Παναθηναικός σήμερα κέρδισε απόλυτα δίκαια σε έναν αγώνα που κατάφερνε να αλλάζει...μουντ όποτε χρειαζόταν. Στο πρώτο μέρος κέρδισε κατά κράτος με την επίθεσή του, η οποία μάλιστα ήρθε με πλήρης επικράτηση της μπασκετικής λογικής και πολύ καλή αναλογία των προσπαθειών του. Στοχευμένες επιθέσεις με πάτημα στον Τόμας, ο οποίος ήταν συγκλονιστικός μέσα στη ρακέτα, all around Παπαπέτρου σε άμυνα και επίθεση, με πολύ ώριμο και σωστό διάβασμα του παιχνιδιού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του παρκέ, Καλάθης εξαιρετικός σε δημιουργία και οργάνωση, Κιλπάτρικ και Λάνγκφορντ τέλεια εναλλαγή ρόλων σε άμυνα και επίθεση. 65 πόντοι στο ημίχρονο, προσωπικά η μνήμη μου δε με βοηθάει να θυμηθώ αντίστοιχο ''ξεμπούκωμα'' των ''πρασίνων'' με τέτοια συγκομιδή πόντων σε πρώτο μέρος. Στο δεύτερο μέρος, όταν ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να ακολουθήσει το ίδιο τέμπο επιθετικά, φρόντισε να ''σβήσει'' με την άμυνά του το παιχνίδι των Ρώσων, οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω είχαν κάνει και αυτοί πολύ καλό πρώτο ημίχρονο, σκοράροντας 50 πόντους, ενώ στο δεύτερο περιορίστηκαν στους 35. Ακόμα ένα δείγμα της κυριαρχίας του ''τριφυλλιού'' στο ματς είναι πως πήραν προβάδισμα στην πρώτη επίθεση του ματς και δεν το έχασαν σε κανένα απολύτως σημείο σε ολόκληρο το 40λεπτο. Τα γεγονότα αυτά από μόνα τους είναι αρκετά για να ερμηνεύσουν την επικράτηση του Παναθηναικού.

Όσο για την αγωνιστική βελτίωση που δείχνει η ομάδα, δεν οφείλεται η μεταμόρφωση αγωνιστικά μόνο στο ΟΑΚΑ και μάλλον είναι συνέχεια της επικράτησης επί της Εφές η εμφάνιση απέναντι στη Χίμκι. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή η ομάδα αρχίζει και βγάζει διαφορετικούς πρωταγωνιστές και βλέπουμε ορισμένους παίκτες με σταθερά καλή απόδοση. Ξεκινώντας από τον Τόμας, ο φόργουορντ των ''πρασίνων'' είναι αναμφίβολα ο πιο βελτιωμένος παίκτης τον τελευταίο μήνα. Μπορεί τόσο καιρό να μην έχει δικαιώσει τις προσδοκίες από το περιφερειακό σουτ, ωστόσο τον τελευταίο καιρό έχει αλλάξει φιλοσοφία και τρόπο παιχνιδιού και μέσω αυτού δικαιώνεται. Ο Αμερικανός έχει σφίξει αμυντικά, πηγαίνει περισσότερο στο ποστ στην επίθεση, βρίσκει σίγουρους πόντους από εκεί και αυτό του δίνει ψυχολογία και ώθηση, ώστε να είναι πιο ''οικονομικός'' και στο περιφερειακό σουτ. Ο Παπαπέτρου επίσης, στην μετά- Πασκουάλ εποχή δείχνει να έχει ρόλο- ''κλειδί'' στην ομάδα και ανταποκρίνεται σε αυτόν, όντας σταθερός και συνεπής, άσχετα αν είναι εύστοχος ή όχι από τα 6,75μ. Παίζει εξαιρετική άμυνα, ποστάρει, κερδίζει αρκετά φάουλ, πηγαίνει πολύ δυναμικά στο ριμπάουντ και πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα ''πολυεργαλείο'' με πολυδιάστατο ρόλο μέσα στην ομάδα. Κλείνω με το δίδυμο Λάνγκφορντ- Κιλπάτρικ. Ο Κιλπάτρικ δεν είναι ο ''killer'' που περιμέναμε να δούμε όταν ήρθε, αλλά ένας παίκτης επίσης πολυδιάστατος, ο οποίος εντυπωσιάζει για την μαχητικότητα στην άμυνα (πρώτη φορά το βλέπω αυτό από Αμερικάνο που έχει έρθει με προδιαγραφές μεγάλου σκόρερ). Ο γκαρντ του Παναθηναικού έχει βρει τον ρόλο του και αυτός, δεν βασίζεται στο περιφερειακό σουτ αποκλειστικά και μπορεί να είναι συνεπής, ακόμα και σε μέρες που δεν θα είναι ''ζεστός''. Η προσαρμογή του Κιλπάτρικ στα δεδομένα αυτά απελευθερώνει συνάμα και τον Κιθ Λάνγκφορντ, ο οποίος στην επιστροφή του στα παρκέ μετά από δύο μήνες δείχνει εξαιρετική εικόνα, είναι πολύ ουσιαστικός στις προσπάθειες που παίρνει και αυτό βοηθάει και την υπόλοιπη ομάδα να βρίσκει ρυθμό στη επίθεση. Για τον Καλάθη δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, ακόμα μια φορά ''ζωγράφιζε'' στο παρκέ.

- Από την αρχή της χρονιάς επισημαίνω την απαισιοδοξία μου για το φετινό ρόστερ, τις ανορθογραφίες και τον κακό σχεδιασμό. Παρ'όλα, ακόμα και αυτός ο...προβληματικός Παναθηναικός δεν είναι ομάδα για να μείνει εκτός οχτάδας, θα είχε τουλάχιστον 2-3 νίκες παραπάνω αν δε συναντούσε μέσα στη σεζόν τόσους τραυματισμούς και φαίνεται σιγά- σιγά ότι αρχίζει να βρίσκει τα πατήματά του μέσα στη σεζόν.

- Ο Πιτίνο ασχέτως του τι θα πετύχει στον Παναθηναικό, ανεξάρτητα του αν θα μείνει ή όχι για του χρόνου, σε καμία περίπτωση δεν έχει έρθει εδώ για τουρισμό. Μπορεί αυτό να μην φαίνεται απαραίτητα στα αποτελέσματα (είναι δύσκολο μέσα σε 2 μήνες να αλλάξεις όλα τα κακώς κείμενα), ωστόσο η ατομική βελτίωση ορισμένων παικτών είναι παραπάνω από εμφανής και αυτό αποτελεί σπουδαία παρακαταθήκη για τον κορμό που θέλουν να χτίσουν οι ''πράσινοι'' εν όψει της ερχόμενης σεζόν.

-Τα υπόλοιπα θα τα πούμε Τσικνοπέμπτη με το καλό, μετά το διπλό στα Κανάρια Νησιά...