Ουναχί: Το μετάλλιο απέναντι στην Ελλάδα και το Παγκόσμιο του Κατάρ που τον... έβαλε στον χάρτη!

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε μία από τις πιο εντυπωσιακές μεταγραφές του καλοκαιριού με την έλευση του Αζεντίν Ουναχί και το SNG σκιαγραφεί την μικρή, αλλά μέχρι στιγμής εντυπωσιακή σταδιοδρομία του αθλητή!

Αδιαμφισβήτητα το «τριφύλλι» κέρδισε όλες τις εντυπώσεις, καθώς μπορεί κανείς με ευκολία να το χαρακτηρίσει ως πρωταθλητή καλοκαιριού με τις μεταγραφικές του κινήσεις, ενώ βρίσκεται στα πρόθυρα της ανακοίνωσης ενός ακόμη επιθετικού. Τον Ίνγκασον, ακολούθησε ο Τέτε και τον Ιβοριανό ο Πελίστρι, ώστε να φτάσουμε στο σήμερα (04/09), όπου ο διεθνής Μαροκινός μεσοεπιθετικός, Ουναχί, κατέφτασε στο «Ελ. Βενιζέλος» για να υπογράψει τον μονοετή δανεισμό του από την Μαρσέιγ. Πρόκειται για μία έλευση κομβική, καθώς βάσει των χαρακτηριστικών του μπορεί σε βάθος χρόνου να αποτελέσει την κορυφαία προσθήκη του ελληνικού πρωταθλήματος, γεγονός που μαρτυρά η μέχρι τώρα πορεία του.

Επρόκειτο για έναν παίκτη μόλις 24 ετών, ο οποίος αγωνίζεται κυρίως στον άξονα ως «10αρι», αλλά μπορεί κατά συνθήκη να αναλάβει χρέη εξτρέμ... ελέω της εξαιρετικής τεχνικής του κατάρτισης. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ποδοσφαιριστή ο οποίος βρίσκεται σε καθοδική πορεία, καθώς την περασμένη σεζόν αγωνίστηκε 35 φορές με την φανέλα των Μασσαλών, καταγράφοντας δύο τέρματα και μία ασίστ. Μπορεί βέβαια στο γαλλικό λιμάνι να μην μπόρεσε να εκπληρώσει πλήρως τις προσδοκίες των ανθρώπων του συλλόγου, ωστόσο πιστεύουν σε αυτόν ως πρότζεκτ, γι' αυτό και δαπάνησαν τον Γενάρη του 23', οκτώ εκ. ευρώ για να τον κάνουν δικό τους από την Ανζέ.

Το μεγάλο βήμα στην καριέρα του προήλθε έπειτα από το Παγκόσμιο Κύπελλο που έλαβε χώρα στο Κατάρ, εκεί όπου με την πατρίδα του έγραψε ιστορία, φτάνοντας για πρώτη φορά μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού. Στην εν λόγω διοργάνωση κατείχε φανέλα βασικού και παρά το γεγονός ότι περικλείονταν από αστέρες όπως ο Ζίγεχ, ο Μαζραουί και ο Ελ Νεσίρι, κατόρθωσε να αφήσει το αποτύπωμα του και να εντυπωσιάσει το φίλαθλο κοινό, με το πάθος αλλά και την ποιότητα του με την μπάλα στα πόδια.

Βέβαια η πρώτη του μεγάλη διάκριση ήρθε πριν αγωνιστεί ως επαγγελματίας στα γήπεδα της Ligue 1, όντας ακόμη μέλος της Κ18 του Μαρόκο, αγωνιζόμενος στους Μεσογειακούς Αγώνες της Ταραγόνα (2028). Εκεί λοιπόν, κατόρθωσε να αποκομίσει την τρίτη θέση και το αργυρό μετάλλιο, επικρατώντας επί της Εθνικής Ελλάδος στην διαδικασία των πέναλτι (7-6), έπειτα από έναν «άσφαιρο» μικρό τελικό.

Επιστροφή στο σήμερα, όπου κατέφτασε στην Αθήνα για να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο του Ντιέγκο Αλόνσο ανάμεσα σε κέντρο και επίθεση. Στην ουσία «λύνει» τα χέρια του Ουρουγουανού προπονητή, ο οποίος μπορεί να τον χρησιμοποιήσει είτε στην θέση «10» αντί του (μέχρι στιγμής) νωχελικού Μπακασέτα, είτε στα «φτερά». Λαμβάνοντας υπόψιν οποιοδήποτε από τα δύο σενάρια, αναμένεται να «ξεκλειδώσει» την παρουσία των Τέτε - Πελίστρι, οι οποίοι πλέον θα έχουν πιο διακριτούς ρόλους στο γήπεδο, ενώ μέσω της δημιουργίας του μπορεί να κάνει τον ήδη εξαιρετικό Ιωαννίδη πιο αποδοτικό. Η συνέχεια στα ελληνικά... αλλά και τα ευρωπαϊκά γήπεδα!