Στη Νικόλ Ελευθεριάδου δε χαρίστηκε τίποτα: Η «αιώνια Έφηβη» του ελληνικού πόλο

Τίτλοι τέλους για την θρυλική καριέρα της Νικόλ Ελευθεριάδου και το SNG σκιαγραφεί την σταδιοδρομία μίας αθλήτριας σύμβολο για τον Ολυμπιακό... αλλά και την ελληνική υδατοσφαίριση.

«Κάποιες φορές οι λέξεις δεν αρκούν για να αποδώσουν μια ιστορία στην ολότητά της κι εγώ νιώθω πως ό,τι και να γράψω παρακάτω είναι αδύνατον να αντικατοπτρίσει όσα έζησα μαζί σας αυτά τα εννιά υπέροχα χρόνια». Με αυτές της τις σκέψεις ξεκίνησε την αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση της η 26χρονη περιφερειακή και η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την μυθική πορεία της στον χώρο του πόλο. Ένα όνομα μία ιστορία... μία προσωπικότητα η οποία θα μείνει στο πάνθεον του ελληνικού αθλητισμού, για την συνεισφορά της σε ένα από τα λιγότερο δημοφιλή αθλήματα, στα οποία έβαλε το "λιθαράκι" της για να εδραιωθεί λίγο υψηλότερα στη συνείδηση του φίλαθλου κοινού.

Ο λόγος λοιπόν για τη Νικόλ Ελευθεριάδου, το κορίτσι που κατέφτασε στον Πειραιά το 2015, σε ηλικία μόλις 17 ετών, μη γνωρίζοντας τότε ότι θα αποτελούσε θεμέλιο λίθο στη γιγάντωση του γυναικείου τμήματος του Ολυμπιακού στην "Γηραιά Ήπειρο". Μαζί με τις αδερφές Πλευρίτου, γαλουχήθηκαν στο Παπαστράτειο και από κορίτσια έγιναν γυναίκες, σπουδαίες, οι οποίες άλλαξαν για πάντα τον ρου της ιστορία των "ερυθρόλευκων". 

Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πριν την έλευση της, ο σύλλογος κατείχε στο παλμαρέ του μόλις πέντε τίτλους (όλοι τους εγχώριοι), γεγονός που έμελλε να αποτελέσει παρελθόν. Κατά την διάρκεια της παρουσίας της στο Πόρτο Λεόνε, η ομάδα κατέκτησε δέκα πρωταθλήματα Ελλάδος, πέντε κύπελλα, ένα Super Cup και επτά (!) - εκτός των συνόρων - τρόπαια εκ των οποίων τρία εξ αυτών, αφορούσαν το LEN Champions League. Με άλλα λόγια από μόνη της κατέχει περισσότερες διακρίσεις από την συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών ομάδων, γεγονός που την καθιστά στο πάνθεον των υδάτινων σπορ. Η συνεισφορά της βέβαια δεν περιορίζεται σε συλλογικό επίπεδο, καθώς έχει προσφέρει στιγμές συγκίνησης και με το εθνόσημο, κατακτώντας το χάλικινο μετάλλιο στο παγκόσμιο του Μπακού (2018) και το ασημένιο στο ευρωπαϊκό της Βαρκελώνης (2018).

Κι όμως... παρότι το βιογραφικό της μαρτυρά πως επρόκειτο για μία άκρως επιτυχημένη επαγγελματία, η οποία βρέθηκε επί εννέα συναπτά έτη με συνέπεια στην ελίτ του γυναικείου πόλο, τα Μέσα και οι χρήστες τους κατόρθωσαν να υποβαθμίσουν την ανθρώπινη της υπόσταση. Ήταν Γενάρης του 2024, όταν αγωνιζόταν για λογαριασμό της "γαλανόλευκης" και πέτυχε ένα από τα σημαντικότερα τέρματα της καριέρας της, ώστε η εθνική να κατατροπώσει την Ιταλία με 7-6 και να εξασφαλίσει το πολυπόθητο εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού... 16 χρόνια από την τελευταία φορά, όταν η Νικόλ ήταν τότε μόλις 10 ετών. Μία από τις πιο "γλυκές" στιγμές της καριέρας της, κατόρθωσαν να "αμαυρώσουν" μερικοί απίθανοι "δημοσιογράφοι", αναφέροντας την στους τίτλους με την ιδιότητα «η κοπέλα του Βεζένκοφ».

Βλέπετε για το "προοδευτικό" ελληνικό κοινό, που ουδεμία σχέση έχει με το άθλημα, η Ελευθεριάδου ήταν απλώς μία σύντροφος, το υποχείριο του Σάσα... ή τουλάχιστον αυτό φάνηκε από τους συντάκτες των άρθρων και τις πρώτες αντιδράσεις στα comment section. Ευτυχώς εκεί έξω υπήρχε και θα υπάρχει νοήμον κόσμος, ο οποίος θα βάζει τα πράγματα στην θέση τους και πολύ γρήγορα δημιουργήθηκε ένα κύμα υπεράσπισης, ώστε να αντιληφθούν οι πολλοί, πως η 26χρονη είναι πολλά περισσότερα από την κοπέλα ενός διάσημου αθλητή, από τον οποίο μέχρι στιγμής τυγχάνει να έχει διαγράψει και πιο λαμπρή καριέρα.

Παρόμοιες, εμετικές ήταν και οι αντιδράσεις στο άκουσμα πως σε μία τόσο νεαρή ηλικία "κρεμάει το σκουφάκι" της, καθώς πολλοί έσπευσαν να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα, πως «πλέον είναι εξασφαλισμένη οικονομικά» λόγω της σχέσης της ή πως «θα βρει τρόπο για να βγάλει εισόδημα ελέω της εξωτερικής της εμφάνισης». Κανένα από αυτά τα νοσηρά μυαλά δεν σκέφτηκε το γεγονός πως μπορεί πολύ απλά να κουράστηκε, να νιώθει άδεια ψυχικά, αλλά γεμάτη από εμπειρίες και επιτυχίες, γεγονός που της δίνει την ευκαιρία στο κατάλληλο timing να αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Κανένας δεν σκέφτηκε πως η γυναίκες αθλήτριες δεν μπορούν να κάνουν αρκετά πράγματα κατά την διάρκεια της καριέρας τους, όπως για παράδειγμα να κυοφορήσουν σε περίπτωση που αυτές το επιθυμούν. Και σε κάθε περίπτωση κανείς δεν θα είχε την ίδια αντίδραση σε περίπτωση που κάποιος άντρας σταματούσε πρόωρα την καριέρα του, όπως έγινε πρόσφατα με τον άλλοτε καλαθοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, Κάιλ Γκάι.

Στο ρεζουμέ, έχει ιδιαίτερη αξία να σταθούμε δύο βήματα πίσω και να αναγνωρίσουμε - θαυμάσουμε την σταδιοδρομία μίας εκ των κορυφαίων υδατοσφαιριστριών όλων των εποχών. Του κοριτσιού το οποίο συνέβαλε στο μάξιμουμ για να αλλάξει η ιστορία του γυναικείου πόλο, αυτή που έγραψε με "χρυσά γράμματα" το όνομα της στα κιτάπια των πισινών, τόσο σε συλλογικό επίπεδο όσο και με το εθνόσημο. Και αφού εκπλήρωσε το τελευταίο της όνειρο, να συμμετάσχει σε μία Ολυμπιάδα και αφού κατέκτησε το δέκατο πρωτάθλημα με τον αγαπημένο της Ολυμπιακό, αποφάσισε να ρίξει την αυλαία με τον πιο εμφατικό τρόπο.