Νίκος Ξηροκώστας: Η ασυμβίβαστη αγάπη για την ΑΕΚ, το δικό του Χίλσμπορο και το... μέρος που συνέχισε να του δίνει ζωή

Θλίψη κυριεύει τον χώρο του αθλητισμού, αλλά και του οπαδικού κινήματος, καθώς ο εμβληματικός φίλος της ΑΕΚ, Νίκος Ξηροκώστας, έφυγε από την ζωή... και το SNG σκιαγραφεί την ιστορία ενός μαχητή των γηπέδων αλλά και της ζωής. 

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο Ξηροκώστας ήταν γνωστός για παραπάνω από τρεις δεκαετίας στις τάξεις των Ελλήνων οπαδών. Επρόκειτο για ένα παιδί του οποίου η η «Ένωση» υπήρξε η μεγαλύτερη του αγάπη , την οποία ακολούθησε παντού, παρά τον "Γολγοθά" τον οποίον (εις διπλούν) κλήθηκε να διαβεί. Από πολύ νεαρή ηλικία λοιπόν στα γήπεδα της γης, για να παρακολουθήσει τον προσφυγικό σύλλογο, γεγονός που δυστυχώς του άλλαξε δραματικά τον ζωή, εκείνη την 10η Σεπτεμβρίου του 1995.

Τότε λοιπόν, αποτέλεσε έναν εκ των πολλών υποστηρικτών της ΑΕΚ, οι οποίοι ταξίδεψαν στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο Χαριλάου, για να παρακολουθήσουν την μάχη της απέναντι στον γηπεδούχου Άρη. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως τέσσερις μήνες νωρίτερα η αρμόδια επιτροπή είχε κρίνει τις κερκίδες του «Κλεάνθης Βικελίδης» ακατάλληλες για την ομαλή διεξαγωγή αναμετρήσεων και παρά το γεγονός πως η ΠΑΕ δεν ανέλαβε την απαραίτητη ανακαίνιση, ο προαναφερθέντας αγώνας διεξήχθη κανονικά... αφότου είχε λήξει η εν λόγω διορία.

Από εκεί προέκυψε και η πηγή του κακού. Σε ένα γεγονός που θύμισε αρκετά την εγχώρια εκδοχή του Χίλσμπορο, με κάποιον απίθανό τρόπο τα όργανα ασφαλείας επέτρεψαν σε περίπου δύο χιλιάδες φίλους της Original (και του Getto) να κατακλύσουν ένα μέρος του σταδίου το οποίο περιείχε μόλις 500 καθίσματα. Δεν άργησε να γίνει το μοιραίο και για κακή του τύχη, αυτός που πλήρωσε το "μάρμαρο" ήταν ο μόλις 21 ετών Ξηροκώστας, καθώς η κατάρρευση ενός κιγκλιδώματος είχε ως αποτέλεσμα να συνθλίψει την σπονδυλική του στήλη.

Με το πέρας του χρόνου η δικαιοσύνη έκρινε υπεύθυνη την τότε ΕΠΑΕ και την ανάγκασε να καταβάλλει το ποσό των 400 χιλ. ευρώ στο θύμα, γεγονός που υλοποιήθηκε από τις μετέπειτα Football League και Football League 2, οι οποίες είχαν αντικαταστήσει τον παραπάνω θεσμό. Για την ιστορία αξίζει να σημειωθεί πως μία άλλη εμβληματική μορφή του οπαδικού κινήματος των "κιτρινόμαυρων", ο Δημήτρης Χατζηχρήστος, είχε τοποθετηθεί επί του συμβάντος σε σχετική ερώτηση που είχε δεχθεί από τους «Betarades» αναφέροντας το εξής: «Φταίει μόνο η αστυνομία, μόνο η αστυνομία. Δεν γίνεται να χωρέσεις δύο χιλιάδες κόσμο σε 500 καθίσματα».

Τι συνέβη όμως με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας; Σε αντίθεση με το τι θα έπρατταν οι περισσότεροι, ο Νίκος δεν το έβαλε ποτέ κάτω και επέλεξε να μην τα ρίξει όλα στην μεγάλη του αγάπη, την κερκίδα, η οποία κόντεψε να του στερήσει την ζωή... Καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο συνέχισε να ακολουθεί την ΑΕΚ του, η οποία εν τέλει αποτέλεσε γι' αυτόν την μεγαλύτερη πηγή οξυγόνου μέχρι και το ύστατο αντίο. Η φιγούρα του, δηλαδή αυτή του μαχητή, τον οδήγησε στο να κερδίσει τον σεβασμό των απανταχού φιλάθλων και οπαδών της επικράτειας, οι οποίοι των χειροκρότησαν ουκ ολίγες φορές, γεγονός που επιβεβαιώνεται και μετά θάνατον, με συλλυπητήριες ανακοινώσεις όπως αυτή της Θύρας 7.

Διότι μπορεί το "σακατεμένο" σώμα του να μην τον πρόδωσε ποτέ, καθώς αποδείχθηκε άλλωστε πως ήταν σκληρό σκαρί, αλλά η ανίατη νόσος, η οποία τον ταλαιπωρούσε τα τελευταία χρόνια, του στέρησε αδίκως την ζωή. Έπειτα από μισό αιώνα, σε ηλικία 50 ετών, ο Ξηροκώστας αποχώρησε για τη Νέα Φιλαδέλφεια των ουρανών. Και η οικογένεια του επέλεξε να τον τιμήσει με τον πιο ωραίο τρόπο, επιλέγοντας να αφήσει ένα παγκάρι έξω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ισίδωρου (σ.σ. Τετάρτη 14/08, 12:00), όπου το ποσό που θα συγκεντρωθεί αναμένεται να πάει στην υπέροχη Μυρτώ, ακόμη μιας ηρωίδας - συνοπαδού - του συγχωρεμένου, η οποία συγκλόνισε το πανελλήνιο με την ιστορία της. Το μόνο σίγουρο είναι πως το ποδόσφαιρο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα αθλήματα (βλέπετε ο Νίκος δεν έκανε εξαιρέσεις και εκπτώσεις στην "καψούρα"), έχασαν μία από τις πιο ρομαντικές φυσιογνωμίες τις εξέδρας.