Ολυμπιακοί Αγώνες: Όταν το Μόναχο «βάφτηκε κόκκινο» από Παλαιστίνιους και Ισραηλίτες

Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες θα διαδραματιστούν από τις 26 Ιουλίου έως και 11 Αυγούστου στο Παρίσι.

Αγώνες που μας προκαλούν χαρά, λύπη, συγκινήσεις και γενικώς αρκετά συναισθήματα αλλά κανείς δεν θα πρέπει να ξεχάσει τα γεγονότα εκτός αγωνιστικού χώρου που στιγμάτισαν την διοργάνωση την ίδια και εμάς.

Το Sportsnewsgreece λοιπόν και ο Ντίνος Χατζηκυριαζής θα θυμούνται αυτές τις στιγμές και θα σας κρατούν συντροφιά με αυτές καθημερινώς.

Και αυτή την φορά έχουμε μία από τις πιο συγκλονιστικές ιστορίες που διαδραματίστηκαν σε Ολυμπιακούς Αγώνες...

Μόναχο 1972

Μια διοργάνωση που κανένας δεν θα μπορέσει να ξεχάσει για την υπόλοιπη διάρκεια της ζωής του, καθώς μια παλαιστινιακή οργάνωση με την ονομασία "Μαύρος Σεπτέμβρης" απήγαγε 11 Ισραηλινούς αθλητές της Ισραηλινής αποστολής, ντυμένοι με την φανέλα των αθλητών.. Πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων ο επικεφαλής της Ισραηλινής αποστολής εξέφρασε τις ανησυχίες του για τα μέτρα ασφαλείας των γερμανικών αρχών στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το πιο ειρωνικό ήταν ότι ονομάστηκαν στην αρχή οι 'Χαρούμενοι αγώνες".

Στην αρχή, όταν τους κράτησαν ομήρους η πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ ζήτησε από τις άλλες χώρες, την διάσωση των πολιτών και να καταδικάσουν τις ενέργειες. Μάλιστα, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο βασιλίας Χουσείν της Ιορδανίας, ήταν ο μοναδικός αρχηγός Αραβικής χώρας που κατήγγειλε το γεγονός. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Ρίτσαρντ Ντίξον και ο σύμβουλος Εθνικής ασφαλείας άσκησαν πίεση στα Ηνωμένα Έθνη για να λάβουν μέτρα για την τρομοκρατία.

Η ενέργεια έγινε, όταν 8 ένοπλοι Παλαιστίνοι είχαν μεταμφιεστεί σε Ισραηλινούς αθλητές και σκοτώσανε δύο και πήραν όμηρους άλλους εννέα, ζητώντας ως αντάλλαγμα την απελευθέρωση 200 Παλαιστίνιων, οι οποίοι κρατούνταν στις ισραηλινές φυλακές, τους Αντρέα Μπράντερ και της Ουλρίκε Μάινχοφ, όπου ήταν μέλος της οργάνωσης "Φράξια Κόκκινος Στρατός".

Ζήτησαν να τους παρέχουν αεροπλάνο που θα τους οδηγούσε σε όποια χώρα της μέσης ανατολής επέλεγαν. Το αρκετά δυσχερείς σημείο ήταν ότι για να δείξουν ότι είναι έτοιμοι για όλα πέταξαν από το διαμέρισμα τον νεκρό πια Μόσχε Βέινμπεργκ.

Για τις απαιτήσεις η πρωθυπουργός δήλωσε ότι δεν θα κάνουν καμία απολύτως ενέργεια, γιατί θα έδινε ενέργειες για μελλοντικές επιθέσεις. Οι Γερμανοί πρόσφεραν στην Παλαιστινιακή οργάνωση ένα αρκετά μεγάλο ποσό, ώστε να υποχωρήσουν, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Η δεύτερη πρόταση ήταν να αντικαταστήσουν τους ομήρους με υψηλόβαθμους στρατιώτες Γερμανούς.

Το Ισραήλ ζήτησε από τον καγκελάριο της Γερμανίας Γουίλι Μπράντ, ισραηλινή ομάδα ειδικών δυνάμεων αλλά ήταν ανένδοτος. Το πρωταρχικό σχέδιο της Γερμανικής αστυνομίας ήταν να στείλουν 38 αστυνομικούς ντυμένους με αθλητικά για να φτάσουν στους τρομοκράτες και να τους σκοτώσουν αλλά έκαναν ένα μοιραίο λάθος, δεν αναλογιστήκαν ότι θα μπορούσαν να τους παρακολουθήσουν από τις κάμερες που διατίθονταν στα δωμάτια. Έτσι, η οργάνωση απείλησε την αστυνομία και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις.

Ζητήθηκε να μιλήσουν με τους ομήρους, στην συνέχεια ενημερώθηκαν ότι οι όμηροι ήταν τραυματισμένοι και απαρτιζόντουσαν από τέσσερις με πέντε. Η αστυνομία προσποιήθηκε ότι συμφωνούσε και συνεννοήθηκε ότι θα τους μετέφεραν δύο ελικόπτερα στην αεροπορική βάση του ΝΑΤΟ, και εκεί θα τους περίμενε ένα αεροπλάνο. Θα έπρεπε να διασχίσουν μια απόσταση 200 μέτρων έως τα υπόγεια γκαράζ και εκεί σκέφτηκαν να τους κάνουν επίθεση. Οι Παλαιστίνιοι υποψιάστηκαν την συμβολή αστυνομικών και έτσι ζήτησαν λεωφορείο για την διαδρομή.

Το σχέδιο ήταν να είναι μέσα στο αεροπλάνο 11 αστυνομικοί και πέντε στο αεροδρόμιο ως ελεύθεροι σκοπευτές. Δηλαδή να τους αιφνιδιάσουν και όταν θα βρισκόντουσαν σε στάση φυγής να τους αποτελείωναν οι ελεύθεροι σκοπευτές. Αλλά δεν υπολόγισαν ότι ήταν οκτώ τρομοκράτες αντί για πέντε. Έτσι, αστυνομικοί που θα βαφτίζονταν μέλη του πληρώματος συνεννοήθηκαν να εγκαταλείψουν τα σκήπτρα.

Τα ελικόπτερα έφτασαν στον προορισμό τους και οι τρομοκράτες άρχισαν να ελέγχουν το αεροπλάνο, όταν διαπίστωσαν ότι βρέθηκαν σε παγίδα. Οι ελεύθεροι σκοπευτές έσπευσαν πυρ. Οι απαγωγείς που κρατούσαν τους ομήρους και τους πιλότους, δολοφονήθηκαν. Τρομοκράτης σκότωσε τρείς ομήρους, έριξε χειροβομβίδα στο ελικόπτερο και έτσι σκοτώθηκαν οι υπόλοιποι όμηροι. Οι υπόλοιποι όμηροι που παγιδεύτηκαν στο άλλο ελικόπτερο σκοτώθηκαν από άλλο τρομοκράτη. Πέντε τρομοκράτες δολοφονήθηκαν από την μάχη.

Ο απολογισμός ήταν εννέα αθλητές, ένας αστυνομικός και πέντε τρομοκράτες, σύνολο 17 νεκροί. Ένα τραγικό γεγονός που δύσκολα θα ξεχαστεί.

Οι τρείς τρομοκράτες συνελήφθησαν αλλά απελευθερώθηκαν μετά την ανταλλαγή με τους ομήρους της αεροπειρατείας 615. Επέστρεψαν στην Λιβύη αλλά η ισραηλινή κυβέρνηση στόχευε την εξόντωση όλων των μελών του «Μαύρου Σεπτέμβρη» που εμπλεκόταν στην επίθεση και έτσι οδηγήθηκε αυτή η οργάνωση στην λήξη το 1974.

Επειδή κανείς δεν θα πρέπει να ξεχάσει τα ονόματα των αθλητικής αποστολής που έπεσαν ηρωικά θα σας τους αναφέρουμε:

Διαιτητής πάλης: Γιόσεφ Γκιούφρεντ

Προπονητής σκαφών: Κέχατ Σόρ

Προπονητής Στίβου: Αμίτζουρ Σαπίρα

Τεχνικός Ξιφασκίας: Άντρε Σπίτζερ

Κριτής Άρσης βαρών: Γιάκοβ Σπρίντζερ

Παλαιστής: Ελίεζερ Γιάλφιν

Παλαιστής: Μάρκ Σλάβιν

Αρσιβαρίστας: Ντέινιντ Μπέργκερ

Αρσιβαρίστας: Ζέεβ Φρίντμαν