Σωκράτης Παπασταθόπουλος: Καριέρα βγαλμένη από "παραμύθι", με συνέπεια στην ελίτ της Ευρώπης

Τίτλοι τέλους για την ίσως πιο αξιοζήλευτη καριέρα Έλληνα ποδοσφαιριστή, αυτή του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, ο οποίος λέει αντίο στην ενεργό δράση και αφήνει πίσω του κληρονομιά για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Δύο επίσημες αναμετρήσεις απομένουν στον Σωκράτη, ο οποίος δεν αφήνει μόνο την Μπέτις και την Ανδαλουσία, αλλά και γενικότερα τον ρόλο του αθλητή. "Ένα παιδί από την Καλαμάτα μετράει τ' άστρα" θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του παρόντος κειμένου, αφιέρωμα για τον κεντρικό αμυντικό ο οποίος αγωνίστηκε στα τρία κορυφαία πρωταθλήματα της "Γηραιάς Ηπείρου" (σ.σ. Serie A, Premier League, La Liga), όντας μέλος μερικών εκ των κορυφαίων συλλόγων του πλανήτη. 

Τα ονόματα μαρτυρούν από μόνα τους, Μίλαν, Μπορούσια Ντόρτμουντ και Άρσεναλ, για να έρθουν οι ΑΕΚ, Τζένοα, Βέρντερ Βρέμης και Ολυμπιακός να συμπληρώσουν το κολλάζ της καριέρας του μέχρι να καταλήξει στην Σεβίλλη. Στο πλευρό των προαναφερθέντων οδηγήθηκε σε σπουδαίες διακρίσεις, διαθέτοντας στο παλμαρέ του μετάλλια όπως αυτό του πρωταθλητή Ιταλίας, Ελλάδος, κυπελλούχου Αγγλίας και Γερμανίας, ενώ έχει αναδειχθεί κορυφαίος ποδοσφαιριστής της χώρας του (2016/16). Ιδού τα highlights ενός αυτόφωτου παίκτη, ο οποίος έβρισκε πάντα χώρο στην ελίτ της Ευρώπης, συνεισφέροντας σημαντικά στην επιτυχία των συμπαικτών του.

Η ΑΕΚ του έδωσε δικαίωμα στο όνειρο

Σε ηλικία 17 ετών η "Ένωση" τον κάνει δικό της από τον Απόλλωνα Πεταλιδίου, την τοπική ομάδα της Μεσσηνίας, όντας ένα εκ των κορυφαίων ταλέντων του εγχώριου ποδοσφαίρου. Η πρώτη του σεζόν τον βρήκε δανεικό στην Β' Εθνική και τη Νίκη Βόλου, ώστε να επιστρέψει το επόμενο καλοκαίρι στα Σπάτα. Λίγους μήνες αργότερα ευτύχισε να αγωνίζεται βασικός στο πλευρό του Τραϊανού Δέλλα σε αναμετρήσεις ομίλων Champions League, χάρη στην εμπιστοσύνη που του έδωσε ο Σέρα Φερέρ, με αποκορύφωμα την παρουσία του στην ιστορική επικράτηση επί της Μίλαν με 1-0!

Το κάλεσμα του Γκασπερίνι και η Μίλαν του Μπερλουσκόνι

Έπειτα από διαδοχικές επιτυχημένες σεζόν στην ΑΕΚ ήρθε γρήγορα το ενδιαφέρον από το εξωτερικό, με την Τζένοα να τον κάνει δικό της το καλοκαίρι του 2010, έπειτα από εντολή του σπουδαίου νυν προπονητή της Αταλάντα, Ζαν - Πιέρο Γκασπερίνι. Παρότι όπως ομολόγησε ο ίδιος δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στο ξεκίνημα, κατόρθωσε στην πορεία να εντυπωσιάσει το ιταλικό κοινό, με αποτέλεσμα δύο σεζόν μετά... να έρθει η αναπάντεχη πρόταση από την Μίλαν των αστέρων.

Με πρόεδρο τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, προπονητή τον Μάσιμο Αλέγκρι και συμπαίκτες όπως οι Ροναλντίνιο, Ιμπραϊμοβιτς, Ιντζάγκι, Ζέερντοφ, Πίρλο και Γκατούζο... μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια πως έζησε το όνειρο. Στέφθηκε κατευθείαν πρωταθλητής στην Serie A, ωστόσο ο ανταγωνισμός με προσωπικότητες όπως οι Τιάγκο Σίλβα και Νέστα του έδωσαν περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Και επειδή τον Σωκράτη τον ενδιέφερε πάντοτε να πρωταγωνιστεί, αποφάσισε να κάνει ένα βήμα πίσω και να επιστρέψει στην Γένοβα, ώστε να βρει ξανά τον καλό του εαυτό.

Aπό την Βρέμη στην Βεστφαλία, "στρατιώτης" του Κλοπ

Δεν κάθισε ούτε στιγμή στην Τζένοα, καθώς προέκυψε η ευκαιρία της Γερμανίας και της Bundesliga, με την Βέρντερ Βρέμης να τον κάνει δικό της με την μορφή δανεισμού, ενώ μετέπειτα έμελλε να τον αγοράσει. Εκεί ο Σωκράτης πραγματοποίησε γεμάτες χρονιές, για την ακρίβεια δύο, με αποτέλεσμα να μπει (ξανά) στα ραντάρ των μεγάλων συλλόγων και συγκεκριμένα της Μπορούσια Ντόρτμουντ, η οποία τον απέκτησε δαπανώντας 10 εκ. ευρώ.

Πρόκειται για την περίοδο όπου οι Βεστφαλοί πρωταγωνιστούσαν σε Γερμανία και Ευρώπη, διεκδικώντας τον τίτλο από την Μπάγερν με παίκτες όπως οι Ρόις, Μικιταριάν, Λεβαντόφσκι, Ομπάμεγιανγκ και φυσικά έχοντας στην άκρη του πάγκου τον σπουδαίο Γιούργκεν Κλοπ. Μάλιστα στην παρθενική του σεζόν συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος, με το επίσημο site της διοργάνωσης να αναφέρει γι' αυτόν: «Ο ορισμός της άμυνας του ανήκει. Σταθερός, με ηγετικά χαρακτηριστικά και τάση να ανακτά την μπάλα χωρίς να κάνει εύκολα λάθος». Έτσι λοιπόν κατόρθωσε να ρίξει άγκυρα, να βρει το "λιμάνι" του εκεί, καθώς αγωνίστηκε για πέντε συναπτά έτη, δημιουργώντας δεσμούς με τον κόσμο του συλλόγου και κατακτώντας ένα κύπελλο.

London Calling

Όντας πλέον εδραιωμένη η μετοχή του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και αφού ο κύκλος του στην Μπορούσια είχε κλίσει, απασχόλησε ξανά τα μεγάλα ειδησεογραφικά με την μεταγραφή του στο Emirates και την Άρσεναλ. Για χάρη του οι "κανονιέρηδες" δαπάνησαν 16 εκ. ευρώ, ωστόσο ο ίδιος ατύχησε να αποτελέσει μέλος μιας ομάδας που διένυε μία από τις χειρότερες αγωνιστικές περιόδους στην σύγχρονη ιστορία της.

Παρ' όλα αυτά κατόρθωσε να εκπληρώσει ακόμη έναν μεγάλο στόχο, να αγωνιστεί σε εκτός των συνόρων τελικό, σε αυτόν του Μπακού στο πλαίσιο του UEFA Europa League, όπου ηττήθηκε στο λονδρέζικο ντέρμπι από την Τσέλσι με 4-1. Μπορεί πραγματοποίησε αυτό που για τους περισσότερους συναδέλφους του μοιάζει με απατηλό όνειρο, να αγωνιστεί στην Premier League, ωστόσο η κατάσταση της ομάδας που χρειαζόταν ριζικές αλλαγές σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς που κουβαλούσε από την εποχή που βρισκόταν στην Γερμανία, τον οδήγησαν σε ένα καινούριο, ανατρεπτικό κεφάλαιο στην καριέρα του.

Στον Πειραιά για τον τίτλο

Έτσι λοιπόν οδηγήθηκε στο μεγάλο ελληνικό λιμάνι, με τον Πέδρο Μαρτίνς να του δίνει την ευκαιρία και τον ίδιο να πικραίνει τον κόσμο της πρώην ομάδας του της ΑΕΚ, την ίδια στιγμή που δημιούργησε ντελίριο ενθουσιασμού στους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Ο σκοπός ήταν ξεκάθαρος, να συνεχίσει να αγωνίζεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά και να κατακτήσει έναν εγχώριο τίτλο που έλλειπε από το παλμαρέ του.

Προλαβαίνοντας τις τελευταίες επιτυχημένες σεζόν των Πειραιωτών (σ.σ. μέχρι σήμερα), στέφθηκε δύο φορές πρωταθλητής, ενώ κατόρθωσε για μικρό χρονικό διάστημα να συνθέσει δίδυμο στα στόπερ μαζί με τον φίλο του Κώστα Μανωλά. Τον Ιούλιο του 2023 ωστόσο αποχώρησε στο πλαίσιο του rebuild των "ερυθρόλευκων" με αποτέλεσμα σε ηλικία 35 ετών πλέον να μείνει σχεδόν για τέσσερις μήνες χωρίς ομάδα.

Ένα φινάλε αντάξιο του ονόματος του

Εκεί που όλοι τον είχαν "τελειωμένο", που οι περισσότεροι πίστευαν πως η καριέρα του θα λήξει άδοξα, ήρθε η Μπέτις του σπουδαίου Πελεγκρίνι για να του δώσει την ευκαιρία για ένα αίσιο τέλος. Ήρθε ως εναλλακτική λύση στην άμυνα και εν τέλει κατόρθωσε όντας "γερασμένος" ποδοσφαιρικά να πάρει φανέλα βασικού... όχι σε κάποιο τυχαίο πρωτάθλημα αλλά στην La Liga. 

Όχι σε κάποια τυχαία ομάδα αλλά στον σύλλογο από την Σεβίλλη που διεκδικεί μέχρι τέλους την έξοδο της στην Ευρώπη. Μάλιστα, σε περίπτωση που ο προπονητής του θελήσει να του χαρίσει ένα λαμπρό φινάλε, μπορεί να τον χρησιμοποιήσει στην τελευταία αγωνιστική (25/05), ώστε να λάβει το χειροκρότημα μέσα σε ένα από τα πιο ιστορικά γήπεδα του πλανήτη, το Σαντιάγκο Μπερναμπέου της Ρεάλ Μαδρίτης.

* Βράχος με την "γαλανόλευκη"

Μπορεί εκτός των συνόρων οι φίλοι της "στρογγυλής Θεάς" να συνδυάζουν τον Σωκράτη με την φανέλα της Ντόρτμουντ ή της Άρσεναλ, ωστόσο στο μυαλό του Έλληνα έχουν χαραχτεί για πάντα οι εμφανίσεις του με τον αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις στα Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής και της Βραζιλίας, αλλά και αυτές στο Euro του 2012.

Ποιος θα ξεχάσει την εξαιρετική παρουσία του απέναντι στον Μέσι, τον οποίο περιόρισε για έναν ολόκληρο παιχνίδι στην Πολοκβάνε; Και φυσικά ποιος θα ξεχάσει το μοναδικό γκολ που πέτυχε με την "γαλανόλευκη" στην φάση των "16" του Παγκοσμίου Κυπέλλου απέναντι στην Κόστα Ρίκα, ώστε να στείλει την μάχη στην παράταση; O Παπασταθόπουλος θα έρχεται πάντοτε στις θύμησες του κόσμου με την με το εθνόσημο και την ομαδάρα του Φερνάντο Σάντος... την τελευταία σπουδαία φουρνιά της Εθνικής.