Η Ευρώπη δεν συγχωρεί τα λάθη και την χαλαρότητα του Ολυμπιακού

 

Ήττα... προσγείωσης στην πραγματικότητα ήταν το 1-4 από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στο Καραϊσκάκη για τον Ολυμπιακό καθώς με την έλευση του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και δυο τρια καλά ματς, ξαφνικά πολλοί πίστεψαν ότι ο Ολυμπιακός έγινε... νέα Σεβίλλη και παει φουλ να κατακτήσει το Conference League. Η αλήθεια είναι στην μέση όμως.

 Στα παιχνίδια με τη Φερεντσβάρος ο Ολυμπιακός πήγε να παίξει έχοντας βάλει από μόνος του τον εαυτό του σε θέση αουτσάιντερ και μάλιστα με ελάχιστες πιθανότητες πρόκρισης. Με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ πήγε με αέρα φαβορί και πως θα περνούσε εύκολα στην επόμενη φάση. Αυτή είναι μία περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί στο κλαμπ από αποτέλεσμα σε αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει διαχείριση συναισθημάτων στο κλαμπ ούτε στο αρνητικό ούτε και στο θετικό. Ο Μεντιλίμπαρ το παραδέχτηκε μετά το παιχνίδι πως η ομάδα του υποτίμησε τη Μακάμπι και πως δεν γίνεται σε αυτή τη φάση μίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης να υποτιμάς τον αντίπαλο. Το χειρότερο απ’όλα είναι η εικόνα της ομάδας του Πειραιά που έδειξε μία υπεροψία ή ότι ήταν αδιάβαστος, καθώς λίγο να είχες ψάξει την ομάδα της Μακάμπι θα ήξερες πως αν παίξεις όπως έπαιξε ο Ολυμπιακός θα έχεις τεράστιο πρόβλημα. Και είχε...

Οι ομάδες "χτίζονται" μέσα από δουλειά μηνών και όχι μέσα σε μια νύχτα με "μαγικό ραβδάκι". Ναι, μπορείς να κερδίσεις κάποια ματς λόγω της ποιότητας των παικτών σου που στο ελληνικό πρωτάθλημα θα έπρεπε να κάνουν περίπατο αλλά φάνηκε με τους Ισραηλινούς πως τα "εγκλήματα" της τελευταίας διετίας με τις αλλαγές 5-6 προπονητών, τριών αθλητικών διευθυντών και καμιά 80αριά παικτών, δεν γίνεται να μην τιμωρηθούν. Το τελικό 4-1 επανέφερε στην επιφάνεια τις αδυναμίες μίας ομάδας που έχει περάσει πολλά φέτος, αλλά έβγαλε μία αντίδραση με Φερεντσβάρος και ΠΑΟΚ. Η πραγματικότητα για τον Ολυμπιακό είναι πως δεν είναι τόσο κακός όσο φάνηκε χθες, αλλά ούτε και τόσο καλός όσο παρουσιάστηκε το τελευταίο διάστημα σε σημείο που να γίνονται αναφορές ακόμα και για τον τελικό της διοργάνωσης. Οι Ισραηλινοί έπαιξαν πανέξυπνα τον Ολυμπιακό. Τον περίμεναν στο μισό γήπεδο, προσπαθούσαν να κλείσουν τους χώρους στους Φορτούνη και Ποντένσε, υπήρχαν στιγμές που έπεφταν πάνω τους δύο παίκτες της Μακάμπι, αλλά την ίδια στιγμή είχαν στοχεύσει και στις αργές επιστροφές των Πειραιωτών. Όταν λοιπόν ο Ολυμπιακός έχανε την μπάλα και η Μακάμπι αποφάσιζε να γίνει πιο τολμηρή επιθετικά, τότε οι Ισραηλινοί με τους αυτοματισμούς και τις εξαιρετικές συνεργασίες που είχαν μεταξύ τους με ή χωρίς την μπάλα, έδειχναν ασταμάτητοι και έτοιμοι να εκθέσουν όλη την ανασταλτική λειτουργία των «ερυθρόλευκων».

Κάθε επίθεση των Ισραηλινών ήταν επίθεση για γκολ, δεν πήγαινε η μπάλα στα δίχτυα γιατί κάποιος έκανε έναν ηρωισμό ή το έχαναν μόνοι τους. Καμία αμυντική λειτουργία δεν σταματούσε τους παίκτες της Μακάμπι. Απογοητευτική εικόνα, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς το καμπανάκι είχε ηχήσει και στο ματς με τον Αστέρα και σ’ εκείνο με τον Παναιτωλικό. Όμως κανείς δεν το άκουσε ή αν το άκουσε, για παράδειγμα ο Μεντιλίμπαρ, τότε δεν κατάφερε να το μεταφέρει στους παίκτες του. Αυτή η κακή αμυντική λειτουργία είναι κληρονομιά του Ολυμπιακού από την περσινή σεζόν, δεν διορθώθηκε ούτε από τον Μαρτίνεθ, ούτε από τον Καρβαλιάλ και ο Μεντιλίμπαρ παλεύει με… φαντάσματα. Θα την βρει την άκρη, ακόμη κι αν πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις. Είναι τέτοιος τύπος προπονητή και από τη στιγμή που ο Βαγγέλης Μαρινάκης του έδειξε έμπρακτα πως του δίνει τα… κλειδιά, όσα έχει στο μυαλό του θα τα κάνει πράξη. Ο Ροντινέι ναι μεν είναι ένας σημαντικός ποδοσφαιριστής για την ομάδα, αλλά όταν απέναντι του έχει εξτρέμ μεγάλης ποιότητας όπως ο Μίλσον έχει σοβαρά θέματα και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εκεί έμεινε απροστάτευτος με τον Φορτούνη να μην του δίνει βοήθειες, ενώ ανάλογο ήταν το σκηνικό και από την άλλη πλευρά. 

Στο Καραϊσκάκη κέρδισε η ομάδα που διάβασε καλύτερα τον αντίπαλό της. Και κέρδισε απολύτως δίκαια, γιατί πολύ απλά έδειξε την συγκεκριμένη περίοδο ότι είναι ένα καλοδουλεμένο σύνολο από το ξεκίνημα της σεζόν. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του ένα ντέρμπι. Εκεί όπου θα κληθεί να νικήσει όχι μόνο τον Παναθηναϊκό, αλλά και την κόπωση από το ματς με τη Μακάμπι. Οι Πειραιώτες έδειξαν σε ορισμένες στιγμές ότι δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη Μακάμπι σε επίπεδο δυνάμεων και αντοχών. Την Κυριακή θα αντιμετωπίσουν έναν Παναθηναϊκό που δεν είχε μεσοβδόμαδη υποχρέωση.

Μπορεί ο Βάσκος τεχνικός να γυρίσει... διακόπτη μέσα σε τρεις μέρες, να βάλει άλλο τσιπάκι που λέμε και να παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός όπως πρέπει κόντρα στον Παναθηναϊκό; Η νίκη επιβάλλεται την Κυριακή με τους πράσινους, για να επιστρέψει η ψυχολογία γιατί αν δεν έρθει, τότε δεν είναι δύσκολο να σε πάρει εντελώς από κάτω και από εκεί που λέμε για πρωτάθλημα, να χαθούν όλα. Αν μη τι άλλο, οφείλουν και οι παίκτες και ο κόουτς να τα δώσουν όλα για το τρίποντο...

Όπως είπε και ο Μεντιλίμπαρ, όμως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να μάθει από αυτή την ήττα για τη συνέχεια. Και για να είμαστε σωστοί θα είναι λάθος να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από την ατάκα ότι η Μακάμπι είναι τρομερή ομάδα. Είναι ένα καλό σύνολο, αλλά μέχρι εκεί.

Υ.Γ. Ο Μεντιλίμπαρ έχει ένα διήμερο για να διαχειριστεί μία ομάδα που πληγώθηκε τόσο αγωνιστικά, όσο σε επίπεδο γοήτρου και πρέπει επιτέλους να βρει την αιτία αλλά και την λύση για ποιο λόγο ο Ολυμπιακός στα πρώτα ημίχρονα των αγώνων του μετά τον αγώνα στη Βουδαπέστη, μπαίνει με τόσο κακή νοοτροπία και βρίσκεται συνεχώς πίσω στο σκορ στα παιχνίδια του και τρέχει και δεν φτάνει...