Η ισπανική συνταγή της αποτυχίας, το υψηλό ρίσκο σε μια χρονιά που δεν χρειαζόταν, ο άστοχος σχεδιασμός και όσα ακολούθησαν. Ο Παναθηναϊκός με τις φετινές του επιλογές είχε όλα τα φόντα για να... μην τα καταφέρει, όπως και έγινε.
Το δίδυμο της αστοχίας
Πέρσι τέτοια εποχή, η ομάδα του Τριφυλλιού ανακοίνωνε την λύση της συνεργασίας της με τον Γιώργο Δώνη, στην τελευταία χρονιά που υπήρχε το ''απαγορευτικό'' για τους πράσινους, σε σχέση με την δυνατότητα συμμετοχής τους στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η πλειοψηφία του κόσμου, με βάση τα σχόλια τότε, τάχθηκε κατά τις απομάκρυνσης του 52χρονου προπονητή και περίμενε πως ο αντικαταστάτης του θα ήταν μια επιλογή τέτοια, που θα έφερνε χαμόγελα αισιοδοξίας στις τάξεις των πρασίνων φιλάθλων, ενόψει μιας πολύ κομβικής σεζόν .
Εάν το ρίσκο της επιλογής Ρόκα, λίγους μήνες πιο πριν, με την ανάληψη των καθηκόντων του τεχνικού διευθυντή ήταν μεγάλο, το ρίσκο στην επιλογή του αντικαταστάτη του Γιώργου Δώνη (από τον ίδιο τον Ρόκα) ήταν ακόμα μεγαλύτερο και σχεδόν ακατανόητο. Η πρόσληψη Πογιάτος και η ανακοίνωση πως αναλαμβάνει το ηνία του πάγκου της ομάδας, έφερε αμηχανία στον κόσμο των πρασίνων και γέννησε πολλά ερωτηματικά. Όχι άδικα.
Σε μια χρονιά που άνοιξε ξανά ο δρόμος για ευρωπαϊκή συμμετοχή και οι πράσινοι ήταν αναγκασμένοι να επιστρέψουν στην Ευρώπη, στο τριφύλλι επέλεξαν να πορευτούν με προπονητή που δεν είχε επαγγελματική εμπειρία και τεχνικό διευθυντή κάποιον που το μεγαλύτερο του κατόρθωμα, ήταν μια αξιοπρεπή τριετία στο πρωτάθλημα της Κύπρου. Ένα δίδυμο πολύ ψηλού ρίσκου, χωρίς εμπειρία σε ανταγωνιστικό επίπεδο και στον πρωταθλητισμό.
Οι λαμπερές ακαδημίες της Βασίλισσάς και η καλή πορεία στην Κύπρο, πιθανόν ξεγέλασαν αυτούς που πήραν την συγκεκριμένη απόφαση ,η οποία όπως φάνηκε, δεν ζυγίστηκε στη... ζυγαριά που έπρεπε. Σε όποιο επίπεδο και να βρίσκεται η Κ17 της Ρεάλ Μαδρίτης και όσο ανταγωνιστικό και αν έχει γίνει το πρωτάθλημα της Κύπρου, απέχουν πολύ από τα ''πρέπει'' και τα ''θέλω'' ενός συλλόγου όπως ο Παναθηναικός. Μπορεί σε μερικά χρόνια, Πογιάτος και Ρόκα να κάνουν...παπάδες σε άλλες ομάδες, φέτος αποδείχθηκαν δύο λάθος επιλογές που τις πλήρωσε η ομάδα ακριβά.
Ο αποτυχημένος σχεδιασμός
Οι επιλογές παιχτών που έκανε το συγκεκριμένο δίδυμο ήταν το λιγότερο...άστοχες. Έναν χρόνο σχεδόν μετά και ενώ η ποδοσφαιρική σεζόν, είναι μια ανάσα πριν την λήξη της, αποδείχθηκε πως οι δύο Ισπανοί είχαν σχεδόν 100% ποσοστό αστοχίας με βάση τους παίχτες που διάλεξαν για να καλύψουν τις θέσεις στις οποίες πονούσε η ομάδα. Για το δεξί άκρο της άμυνας, επέλεξαν τον 32χρονο Αντονίτο, ο οποίος (στην κυριολεξία) δεν ακούμπησε μπάλα και έμεινε ελεύθερος μετά απο 6 μήνες. Μαζί του ήρθε και ο Σάντσες για την ίδια θέση, ο οποίος στα 28 του δεν είχε καμία εμπειρία από ευρωπαϊκά γήπεδα και που επίσης, όσο έπαιξε δεν έδειξε πως μπορεί να προσαρμοστεί.
Στα ίδια πλαίσια και οι προσθήκες των εξτρέμ : Ο Σαβιέρ ,προερχόμενος από την Τοντέλα, δεν αγωνίστηκε πολύ λόγω τραυματισμού, αλλά και πριν από τον σοβαρό τραυματισμό του, δεν έλαμψε με την παρουσία του. Ο Αίτορ, για τον οποίο...έσκιζε τα ημάτια του ο Τσάβι Ρόκα, ήταν μέτριος όσες φορές πήρε ευκαιρίες ενώ μόνο ο Χουανκάρ -κυρίως στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος- έδειξε κάποια πράγματα .
Η επιμονή τους μάλιστα να αποκτήσει ο Παναθηναικός τον 34χρονο Μπενιάτ, που προοριζόταν για βασικό κεντρικό χαφ, αντί για τον...Μαουρίτσιο (ο οποίος ήταν από τους καλύτερους παίχτες του φετινού Παναθηναικού) ευτυχώς για τους πράσινους δεν υλοποιήθηκε, μετά από διοικητική παρέμβαση.
Στο ρόστερ βρισκόταν και ο... Αγιούμπ. Άλλη μια προσωπική επιλογή του Τσάβι Ρόκα,η οποία μάλιστα θεωρήθηκε και επιτυχία του Ισπανού όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του, αλλά ενάμιση χρόνο μετά ο Μαροκινός μέσος δεν έχει προσφέρει σχεδόν τίποτα. Παράλληλα δεν κατόρθωσαν να βρούν φόρμουλα, για να ξεφορτωθούν το συμβόλαιο του Μπέκ, ο οποίος ξέμεινε στο ρόστερ.Όπως (ευτυχώς όπως αποδείχθηκε) και ο Μολό.
Η θλιβερή εικόνα και η βελτίωση με Μπόλονι
Η εικόνα που έδειχνε η ομάδα στη αρχή της χρονιάς ήταν...ασορτί με τις μεταγραφικές επιλογές. Μια ομάδα χωρίς πλάνο, με κακή φυσική κατάσταση, με κακή αμυντική λειτουργία και με ένα επιθετικό παιχνίδι πολύ προβλέψιμο. Ο Παναθηναϊκός ήταν μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Η αποδέσμευση των δύο Ισπανών αν και ήρθε πολύ νωρίς μέσα στη σεζον, μάλλον...άργησε .Ήταν τέτοια η εικόνα του τριφυλλιού που δυσκολευόσουν να πιστέψεις, πως αυτή η κατάσταση κάποια στιγμή θα βελτιωθεί και με ποιόν ακριβώς τρόπο.
Η πρόσληψη του Μπόλονι στην συνέχεια, ήταν σαφώς πιο ασφαλής, με βάση το βιογραφικό του. Ο Ρουμάνος τεχνικός άφησε για λίγο στην...άκρη τις επιλογές των δύο Ισπανών, έδωσε ευκαιρίες σε Έλληνες παίχτες και μπορεί να μην θάμπωνε με το ποδόσφαιρο που έπαιζε η ομάδα του, ούτε να έπαιρνε τα ...εύσημα για το κλίμα στα αποδυτήρια, όμως αγωνιστικά βελτιώθηκε στοιχειωδώς, έκανε τα βασικά και είχε ουσία στο παιχνίδι .
Οι πράσινοι παρουσιάστηκαν σαφώς βελτιωμένοι στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος. Ο πρώην προπονητής του ΠΑΟΚ, έκανε μερικά από τα αυτονόητα που έλειπαν το προηγούμενο διάστημα, δίνοντας μεγάλο βάρος στην αμυντική λειτουργία της ομάδας και μέσα από αυτήν ο Παναθηναϊκός κατάφερε βήμα-βήμα όσο περνούσε ο καιρός, να παίρνει όλο και περισσότερα πράγματα.
Η κατάρρευση στα πλέι οφ και η χαμένη ευκαιρία
Αυτά όμως, όπως αποδείχθηκε, δεν έφταναν. Ο Παναθηναϊκός μετά την νίκη επι του Ολυμπιακού στο ντέρμπι της Λεωφόρου, έδειξε πως ήταν ψυχικά ...εξουθενωμένος. Μια εικόνα ομάδας ''σκασμένης'' και ψυχολογικά άδειας, χωρίς τρεξίματα και φαντασία. Με εξαίρεση το παιχνίδι απέναντι στον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο,οι πράσινοι σε όλα τα υπόλοιπα ματς, έδειχναν να ήθελαν αλλά να μην μπορούσαν...
Η μη κατάληψη μιας θέσης που οδηγεί στα προκριματικά παιχνίδια του conference, ήταν φυσικό επακόλουθο μιας (ακόμα) χρονιάς που έγιναν πολλά λάθη και επιλογές χωρίς λογική. Η θέση που τερματίζει ο Παναθηναικός, ήταν ακριβώς η θέση που του άξιζε. Το ποδόσφαιρο φέρθηκε δίκαια σε μία ομάδα που έχει αδικήσει τον εαυτό της πολλές φορές στο παρελθόν.
Η επόμενη μέρα και ο ...Μολό
Η επόμενη μέρα βρίσκει το τριφύλλι, σε μια γνώριμη κατάσταση αδιεξόδου. Η ίδια κατάσταση θα συνεχίζει να υπάρχει και τα επόμενα χρόνια, αν ο Παναθηναϊκός συνεχίσει να κάνει με μαθηματική ακρίβεια, τα ίδια λάθη. Η επιλογή προπονητή που θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες (ίσως και ημέρες) θα δείξει αν στο τριφύλλι έχουν φιλτράρει σωστά τα λάθη τους ή αν ταξιδέψουν και πάλι στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα.
Απο τα ονόματα που ακούγονται η επιλογή Λουτσέσκου, δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ιδιαίτερα, γιατί είναι με διαφορά η καλύτερη ή για να το πούμε πιο σωστά, η πιο ασφαλής με το χαμηλότερο ρίσκο. Φυσικά είναι και η πιο δύσκολη, από όσες έχουν ακουστεί. Ο Μιλόγεβιτς, ο οποίος ήταν και πρώην παίχτης των πρασίνων, επίσης είναι -συγχρόνως- ένα πολύ ελπιδοφόρο πρότζεκτ και μια safe επιλογή. Ακόμα και ο Γιώργος Δώνης,που το όνομα του ''παίζει'' τις τελευταίες μέρες, είναι μια αρκετά αξιόπιστη λύση και δοκιμασμένη, που ξέρει καλά την ομάδα.
Οι καινοτομίες που έχει προσπαθήσει (αποτυχημένα) να κάνει το τριφύλλι κατά καιρούς, θα πρέπει να μείνουν στην άκρη και το τιμόνι της ομάδας επιβάλλεται να δοθεί σε ανθρώπους που έχουν και τις προοπτικές και την εμπειρία να πάρουν στα χέρια τους τον Παναθηναϊκό και να τον οδηγήσουν σε υψηλότερες πτήσεις. Οι πράσινοι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μια επιλογή ,χωρίς να περιμένουν να βγει λαχείο και να συμβιβαστούν με την απλή λογική. Η επόμενη ζαριά, θα πρέπει να έχει έναν ισχυρό δίχτυ ασφαλείας.
ΥΓ : Εάν το λέγαμε στην αρχή της σεζόν, κανείς δεν θα το πίστευε. Η θέση του δεξιού αμυντικού όμως, αποτυπώνει πλήρως τα πεπραγμένα στο τριφύλλι της φετινής χρονιάς: Η ομάδα των πρασίνων είχε στο ρόστερ της αρχικά δύο δεξιούς αμυντικούς, οι οποίοι είχαν αποκτηθεί μάλιστα και πρόσφατα, στο διάστημα της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου.
Βασικό δεξί μπακ όμως, σχεδόν καθ΄ όλη την διάρκεια της σεζον, αγωνίστηκε ένας...μεσοεπιθετικός , ο οποίος δεν είχε ξαναπαίξει ποτέ στο παρελθόν σε αυτή τη θέση ! Με την αγωνιστική αφοσίωση, την εμπειρία και τον επαγγελματισμό του (και προς τιμήν του) ο Μολό ξεγύμνωσε με τον τρόπο του, τον σχεδιασμό του καλοκαιριού και οι πράσινοι με τις επιλογές τους κατόρθωσαν,γιατί περι κατορθώματος πρόκειται, να αναγκαστούν να μετατρέψουν στα 31 του,έναν ''φευγάτο'' αριστερό μεσοεπιθετικό σε βασικό δεξί μπακ.
0 Σχόλια