Κάπου ψηλά ακόμα πανηγυρίζουν βλέποντας την ομάδα του Μάρτινς

 

Ο Γαλάκος σημειώνει το Ολυμπιακός-ΑΕΚ 6-0 και το Καραϊσκάκης ξεσπάει σε ντελίριο. Η αναμέτρηση φτάνει προς την λήξη της και οι οπαδοί των ερυθρόλευκων πλησιάζουν κατά συρροή στα κεκλειδώματα, ώστε να μεταφερθούν προς την Θύρα 1. Εκεί όπου θα μπορούσαν να πανηγυρίσουν τον θρίαμβο κοντά στους πρωταγωνιστές. Και ξαφνικά σκοτάδι. Ένα γλίστρημα, μια πόρτα κλειστή και ένα φρικτό ανθρωποπατητό. Βγαλμένο από τα πιο διεστραμμένα σενάρια ταινίας. Τραγωδία. Εικοσιένα άνθρωποι χάνουν, την ζωή τους, μεταξύ αυτών και ένας φίλος της Ένωσης. Η πιο μελανή στιγμή του Ελληνικού ποδοσφαίρου.

Δευτέρα 8 Φλεβάρη σήμερα και συμπληρώνονται 40 χρόνια από την μαύρη επέτειο των θυμάτων της Θύρας 7. Χθες οι Πειραιώτες υποδέχθηκαν τον ΟΦΗ και όπως κάθε χρόνο άπαντες κατέθεσαν λουλούδια μπροστά από το πέταλο των οργανωμένων. Στην συνέχεια μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και έκαναν την δουλειά τους. Αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, είμαι σίγουρος ότι οι από πάνω νιώθουν πιο περήφανοι από ποτέ. Και πανηγυρίζουν κάθε τέρμα της ομάδας τους με χαμόγελα και αγκαλιές. Θα είναι ευτυχισμένοι με την παρουσία της ομάδας του Πέδρο Μάρτινς.

Όλα αυτά διότι ο Ολυμπιακός των τελευταίων δύο ετών δείχνει μία εικόνα ασύγκριτη. Μία οικογένεια ποδοσφαιριστών η οποία μπαίνει στο γήπεδο για να κατατροπώσει τον κάθε αντίπαλο. Είτε αυτός λέγεται ΟΦΗ, είτε ΠΑΟΚ, είτε Μπάγερν. Δεν έχει σημασία αν θα το καταφέρει, σημασία έχει ότι πάντα θα προσπαθεί. Προσωπικά, πρώτη φορά στα χρόνια που έχω την τύχη να παρακολουθώ την ομάδα, βλέπω ένα σύνολο 16-17 αθλητών να "σκίζονται" για την φανέλα. Να μπαίνουν για πέντε, δέκα, είκοσι λεπτά και να "στάζουν" για να παίξουν καλά. Προφανώς αυτό συμβαίνει, διότι όλοι θέλουν να διεκδικήσουν θέση στο βασικό σχήμα και να αγωνιστούν στην Ευρώπη, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Παρουσιάζεται ένα σύνολο ποδοσφαιριστών, όπου σαν μονάδες μεμονωμένα τιμούν με το παραπάνω τα συμβόλαια τους και την φανέλα για την οποία αγωνίζονται. Μεγάλη υπόθεση να βλέπεις τόσους ξένους με τρεξίματα και μαρκαρίσματα μέχρι την λήξη, στο μίζερο ελληνικό μας πρωτάθλημα. Μη μακρηγορώ. Ματιέ Βαλμπουενά ετών 36 (προς 37). Το σώμα και η ψυχή της ομάδας, παρ' ότι έχει αγωνισθεί στο υψηλότερο επίπεδο.

Οι Έλληνες θα μου πεις πάνε πίσω; Ποιός μπορεί να προσάψει έλλειψη θέλησης και πάθους σε ποδοσφαιριστές όπως ο Μπουχαλάκης και ο Μασούρας. Που βάζουν τα πόδια τους στην φωτιά για την ομάδα. Κοντινό το παράδειγμα του δεύτερου, όταν στην αναμέτρηση με τον Βόλο σαν άλλος Φουστέρ έπεσε με το κεφάλι πάνω στο γόνατο του τερματοφύλακα για να σκοράρει. Ακολουθούν από πίσω οι Βρουσάι και Ανδρούτσος οι οποίοι από το πουθενά συνεισφέρουν σε πολύ υψηλά στάνταρ. Για τον Φορτούνη, δεν χρειάζονται ειδικές αναφορές, αρχηγός, με απαράμιλλη ποιότητα που έχει σηκώσει μεγάλο βάρος. Ιδίως στα πιο δύσκολα χρόνια που κανείς απ' τους σημερινούς πρωταγωνιστές δεν βρισκόταν στην ομάδα. Ο Ελληνικός κορμός είναι ο πνεύμονα τους Ολυμπιακού και θα πρέπει να συντηρηθεί. Παίχτες όπως ο Στολτίδης, ο Πατσατζόγλου και ο Πάντος πάντα θα υπάρχουν και θα χρειάζονται στο Καραϊσκάκης. Είναι στο DNA της ομάδας.

Πίσω απ' όλα αυτά τα εγκωμιαστικά που αναφέρω, υπάρχει ένας ταπεινός κύριος. Ο Πορτογάλος τεχνικός που ήρθε από την Γκιμαράες για να δουλέψει. Με μεθοδικότητα και υπομονή πραγματοποίησε την ολική αναδόμηση της ομάδας. Έλαβε μια κατάσταση ταλαίπωρη και την αναγέννησε μέσα από τις στάχτες της. Πάντα δίκαιος με τους ποδοσφαιριστές του, έχει δημιουργήσει αποδυτήρια που σφύζουν υγεία. Όσων αφορά το τερέν, διότι όλοι εκεί κρίνονται τα πράγματα είναι απλά. Έχει δημιουργήσει μία καλοκουρδισμένη μηχανή η οποία παίζει ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Για λογαριασμό των εγχώριων διοργανώσεων, μετρά μόλις τέσσερις ήττες σε δυόμιση χρόνια παρουσίας στον ερυθρόλευκο πάγκο. Παράλληλα κερδίζει τον σεβασμό του ελληνικού κοινού, καθώς ουδέποτε μπήκε στην διαδικασία να προσβάλει αντίπαλο ή να μειώσει το έργο άλλου προπονητή.

Η συνταγή είναι αυτή και οι ερυθρόλευκοι την ακολουθούν πιστά. Έτσι φτάνουμε στο σήμερα όπου βρίσκονται αγκαλιά με το 46ο πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Έχουν καλές πιθανότητες και για το double καθώς αγωνιστικά θεωρούνται ξεκάθαρο φαβορί. Ε θα δώσουν τα ρέστα τους και στην Ευρώπη. Χθες είδα μια εικόνα μαγική. Σαν να μπήκε η ομάδα να παίξει και για τους πάνω. Τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους για το πάθος τους προς την ερυθρόλευκη. Επαναλαμβάνω 8/2/81-8/2/2021, σήμερα ολοκληρώνονται 40 χρόνια από το μαύρο συμβάν του παλιού Καραϊσκάκης. Με την ελπίδα όλων να μην ξαναδεί ο ελληνικός αθλητισμός κάτι αντίστοιχο. Αθάνατοι!