Περί Τυφλότητος: Η πολιτική αλληγορία που σίγουρα πρέπει να διαβάσεις!

 

Τώρα που όλη η χώρα είναι σε καραντίνα, η καλύτερη συντροφιά για να περνάμε την ώρα μας στο σπίτι και να “ταξιδέψει” το μυαλό μας είναι τα βιβλία.

Ένα από τα καλύτερα βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας και αυτό που, προσωπικά, με έκανε στο τέλος να πω “ τι έγραψε ο άνθρωπος”, ήταν το “Περί τυφλότητας” του Ζοζέ Σαραμάγκου.

Υπόθεση

Η υπόθεση του βιβλίου ξεκίνα με έναν οδηγό, ο οποίος ενώ βρίσκεται σταματημένος στο φανάρι, ξαφνικά τυφλώνεται. Παράλληλα, ο ιός αρχίζει να μεταδίδεται πολύ γρήγορα σε όλη την πόλη και άμεσα ξεσπά επιδημία, με τους ασθενείς να μεταφέρονται σ’ ένα εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο με εντολή της κυβέρνησης, ενώ τα κρούσματα συνεχίζουν διαρκώς να αυξάνονται.

Στη συνέχεια, ο στρατός, ο οποίος φυλάει το παλιό νοσοκομείο, πυροβολεί όποιον, προσπαθώντας να ξεφύγει από τις αυστηρές συνθήκες επιτήρησης, φτάνει στην έξοδο.

Το κεντρικό ερώτημα του έργου αυτού, ουσιαστικά αφορά την ικανότητα της κοινωνίας να αντικρίσει τον εαυτό της και του ανθρώπου να στραφεί ξανά προς τον άλλο άνθρωπο σε μία σύγχρονη κοινωνία που στηρίζεται σε έναν τυφλό αγώνα επιβίωσης και προσπάθειας εκμετάλλευσης στο όνομα του κέρδους.

Πρακτικά, το συγκεκριμένο βιβλίο είναι μια πολιτική αλληγορία, που στην ουσία διεισδύει μέσα στον ανθρώπινο ψυχισμό και αναδεικνύει τη βαθύτερη αδυναμία του ανθρώπου να αντικρίσει τον κόσμο γύρω του. 

Επιπλέον, αποδίδει πραγματική αξία ως συνθήκη επιβίωσης την ανθρώπινη επικοινωνία και συνεργασία σε έναν κόσμο που εγκλωβίζεται σε συνθήκες αυστηρούς κυβερνητικής επιτήρησης και ενός σκληρού αγώνα επιβίωσης που καταφέρνει να στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου σε μια διαρκή προσπάθεια εκμετάλλευσης και χειραγώγησης.

Ο συγγραφέας

Ο Ζοζέ Σαραμάγκου γεννήθηκε το 1922 και πολλές φορές στα έργα του χρησιμοποιεί πολιτικές αλληγορίες, προκειμένου να αναδειχθούν τα προβλήματα της πορτογαλικής κοινωνίας, όπου και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του.

Έγραψε τουλάχιστον 30 βιβλία, τα οποία γνώρισαν τεράστια απήχηση, ενώ το 1998 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ.

Στην ομιλία του για την απονομή του βραβείου Νομπέλ λογοτεχνίας θα αναφέρει: «με το Περί Τυφλότητας ήθελα να θυμίσω σε όσους μπορεί να το διαβάσουν ότι διαστρέφουμε την ίδια την έννοια του ορθού λόγου όταν εξευτελίζουμε την ανθρώπινη ζωή, ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προσβάλλεται κάθε μέρα από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου, ότι το παγκόσμιο ψέμα έχει αντικαταστήσει τις περισσότερες (και διαφορετικές) αλήθειες (που βιώνουν οι πολίτες στην καθημερινή τους ζωή), ότι ο άνθρωπος σταματάει να σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό, όταν χάνει το σεβασμό των συνανθρώπων του.

Τότε σα να προσπαθούσα να εξορκίσω τα τέρατα που γεννούσε η τυφλότητα της λογικής, άρχισα να γράφω τις πιο απλές απ’ όλες τις ιστορίες: ένας άνθρωπος ψάχνει για έναν άλλο άνθρωπο συνειδητοποιώντας ότι στη ζωή δεν είναι τίποτα άλλο περισσότερο σημαντικό από την επικοινωνία με τον άλλο άνθρωπο».

Tέλος, το συγκεκριμένο βιβλίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη, το 2008, με τις κριτικές της ταινίας να μην είναι τόσο καλές, όσο το βιβλίο του.