Ο Μπόλονι έχει το «φάρμακο», η «ασθένεια» όμως είναι (και) αυτοάνοση!

 

Ο Θανάσης Μαγκλάρας αναλύει τον πρώτο, σκάρτο μήνα, του Ρουμάνου τεχνικού στον πάγκο του Παναθηναϊκού, την εικόνα που θέλει να παρουσιάσει η ομάδα του, ενώ έχει και υστερόγραφα.

Καλησπέρα σας ελπίζω να είστε όλοι και σωματικά και ψυχικά. Είναι η πρώτη φορά που τα λέμε σε αυτό το δεύτερο lockdown και τα πράγματα που θα ετοιμάσουμε από εδώ και πέρα θα είναι αρκετά. Η διακοπή για τις εθνικές ομάδες δίνει ευκαιρία σε εμάς και σε εσάς για να στραφούμε και να αναλύσουμε παρέα κάποια πράγματα από την καθημερινότητα του ελληνικού πρωταθλήματος. Όπως θα παρατηρήσατε και στο τίτλο σήμερα θα μιλήσουμε για το νέο προπονητή, εδώ και τρεις εβδομάδες, του Τριφυλλιού.

Ο Λάσλο Μπόλονι είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει το χώρο του ποδοσφαίρου όσο λίγοι. Μιλάμε για έναν άνθρωπο με 26 χρόνια εμπειρίας στους πάγκους. Αυτό για κάποιους είναι μισή ζωή. Έχει δώσει σίγουρα τα διαπιστευτήριά του και δεν έχει έρθει για αυτό στον Παναθηναϊκό. Ο ίδιος κατά την παρουσίασή του είχε αναφέρει πως πρέπει ο Παναθηναϊκός να εμπνέει ξανά σεβασμό και αισθήματα στους φιλάθλους του. Σύμφωνα και με την ποδοσφαιρική εικόνα, ο Παναθηναϊκός ίσως πρέπει να αρχίσει να εμπνέει και σεβασμό προς το ποδόσφαιρο, κάτι που το έχει αμελήσει εδώ και κάτι μήνες.

Για να βγάλω από τη συνέχεια του άρθρου τα βαρίδια, σίγουρα οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι σε μια ομάδα, τόσο στις επιτυχίες, όσο και στις αποτυχίες, είναι αυτοί που τη διοικούν, από κάθε πόστο. Πρώτος λοιπόν που φέρει ευθύνη και σίγουρα το γνωρίζει και ο ίδιος και το έδειξαν οι κινήσεις του, είναι ο Γιάννης Αλαφούζος. Η φυγή Δώνη ήταν στην παρούσα φάση μεγάλο λάθος. Ο Έλληνας τεχνικός με λίγα διαθέσιμα μέσα κατάφερε να παρουσιάσει ανταγωνιστική ομάδα. Ο επόμενος που έχει μεγάλη ευθύνη είναι ο Τσάβι Ρόκα. Πήρε λευκή επιταγή, θα λέγαμε, αλλά πρώτα ο ερχομός του Πογιάτος και έπειτα παικτών στοιχήματα, με αρκετά μεγάλα, για τα τωρινά δεδομένα του Παναθηναϊκού ποσά, αποδείχθηκε αποτυχημένος για να έχει και μικρή διάρκεια. Σίγουρα δεν άφησαν περιθώριο στον Ισπανό τεχνικό, όμως σίγουρα και ο ίδιος δεν απέδειξε ότι πρέπει να του δοθεί χρόνος.

Η ομάδα έθεσε ως όρο στην αρχή της σεζόν την έξοδο στην Ευρώπη και από εκεί και πέρα ότι καλύτερο μπορεί να πετύχει καλοδεχούμενο. Ο Μπόλονι στον ερχομό του παρέλαβε μια ομάδα με μόλις δύο βαθμούς στο πρωτάθλημα και αυτό που έθεσε ήταν η συμμετοχή στα play-offs και να μπορέσει η ομάδα να αναδείξει τρεις παίκτες ποιότητας για τη νέα σεζόν. Δεν ήταν τυχαίο ότι ανέφερε αρκετές φορές την ερχόμενη σεζόν. Ίσως αυτό είναι το ορόσημο που θα δούμε τον Παναθηναϊκό του Μπόλονι, γιατί η τωρινή ομάδα δεν είναι και του Ρουμάνου τεχνικού. Ο ίδιος ανέφερε πως θα κάνει τα πάντα για να γνωρίσει όλους τους παίκτες. Είναι όμως αυτό εφικτό, με τον κόσμο του Παναθηναϊκού να βράζει για άμεσα αποτελέσματα;

Για να τελειώσουμε με τα λόγια και να περάσουμε στα τεχνικά θέματα. Μια ακόμη φράση του στην παρουσίασή του, που θα πρέπει να γίνει ορόσημο στο φετινό Παναθηναϊκό για να πάει ένα βήμα μπροστά, είναι η εξής: «Δε διώχνω κανένα παίκτη και δεν έχω δικαίωμα να το κάνω. Αλλά και εγώ αν δεν μπορώ να γίνω παίκτης της Μπαρτσελόνα, πρέπει να βάλω τον πήχη χαμηλά, να πάω σε μια ομάδα μικρότερης "κατηγορίας" και να δείξω τι μπορώ να κάνω", και ο νοών νοείτω. 

Αυτό που προσπάθησε πρώτα να φτιάξει ο Μπόλονι στα αποδυτήρια είναι η ψυχολογία των παικτών του. Είναι και το πρώτο στο οποίο μέχρι τώρα δεν έχει αποτέλεσμα ο Ρουμάνος τεχνικός. Όσοι παίκτες δε βρίσκονται μέχρι στα βασικά πλάνα του και έχουν περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, είναι και αυτοί που θα λέγαμε πιο λαϊκά, δεν έχουν καταλάβει που βρίσκονται. Ο Μπόλονι ήθελε να πάει με το απόλυτο στη διακοπή και για αυτό περιόρισε το ροτέισον αρκετά, πράγμα που έκανε αδιάφορους τους περισσότερους που ήρθαν επί Ρόκα, και προκάλεσε την έξαρση των Κουρμπέλη και Δίούδη στα αποδυτήρια, όταν χρησιμοποιηθήκαν. Οι δύο αρχηγοί είναι και οι παίκτες με τη μεγαλύτερη ηγετική παρουσία στα αποδυτήρια και είναι λογικό όταν τα πράγματα δεν πάνε, όπως αρμόζουν στο μέγεθος του συλλόγου, να ανεβάζουν τους τόνους. Όμως και οι ίδιοι είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Η αυτοκριτική είναι αυτό που θα σώσει άμεσα τη ψυχολογία της ομάδας και ο Μπόλονι το ξέρει και ήδη στη διακοπή γίνεται δουλειά σε αυτό.

Το επόμενο που θέλησε να αλλάξει άμεσα ο νέος τεχνικός των «Πρασίνων», είναι τα τρεξίματα των παικτών του. Ο Παναθηναϊκός έδειχνε η πιο κουρασμένη ομάδα στο πρωτάθλημα, μετά το 60ο λεπτό. Αυτό είναι καθαρά πρόβλημα της ομάδας που απορρέει από την προετοιμασία της. Το κυριότερο σημείο της στατιστικής, που χρησιμοποιείται από τους ειδικούς για να αναγνωρίσουν αυτό το πρόβλημα με γυμνό μάτι, είναι η αναλογία κατοχής μπάλας και φάουλ που καταλογίστηκαν κατά της ομάδας. Θα πάρουμε ως δείγμα γραφής τα τέσσερα παιχνίδια με τον Ρουμάνο τεχνικό στον πάγκο. Ο μέσος όρος είναι στο 57% η κατοχή της μπάλας και σε ΚΑΘΕ παιχνίδι τα φάουλ του Παναθηναϊκού είναι περισσότερα από του αντιπάλου του. Σε όλα τα παιχνίδια δηλαδή είχε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας και σε όλα είχε περισσότερα φάουλ από τον αντίπαλό του και σε όλα ήταν πάνω από 20 τα φάουλ, ενώ οι αντίπαλοί δεν πέρασαν σε κανένα παιχνίδι αυτό τον αριθμό.

Κάθε απώλεια κατοχής από προσπάθεια επίθεσης του Παναθηναϊκού, ειδικά μετά το 60ο λεπτό, δεν αναχαιτίζεται με κλέψιμο αλλά με φάουλ και λάθος επαναφορά του αντιπάλου. Έτσι χάνει χρόνο η ομάδα στην ανάπτυξη της και προλαβαίνει ο αντίπαλος να οργανωθεί. Αυτό φέρνει και το πρόβλημα της ομάδας του Μπόλονι στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Από τον άξονα ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει έλλειψη κάθετης πάσας. Οι δύο παίκτες που μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτό ήταν τραυματίες στις περισσότερες ημέρες επί Μπόλονι, οι Αγιούμπ και Βιγιαφάνιες. Ο δεύτερος επέστρεψε αλλά είναι ανέτοιμος. Ο Ρουμάνος τεχνικός εγκατέλειψε το 4-3-3 του Πογιάτος και έχει λογική αυτό. Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή διαθέτει μόλις δύο έτοιμα κεντρικά χαφ για επίπεδο Παναθηναϊκού. Τον Κουρμπέλη και τον Μαουρίτσιο. Ο δεύτερος ειδικά διαθέτει μέχρι τώρα και κάτι αξιοσημείωτο. Έχει τα περισσότερα τρεξίματα όσο αγωνίστηκε στα παιχνίδια επί Μπόλονι και βγάζει μέσα στο γήπεδο περισσότερες ανάσες και δυνάμεις από παίκτες που έκαναν κανονική προετοιμασία. Ο Βραζιλιάνος γυμναζόταν απλά μαζί με τον Βιεϊρίνια στη Νεάπολη με το γυμναστή του ΠΑΟΚ.

Ο Μπόλονι, για να επανέλθω, παρέταξε τον Παναθηναϊκό με 4-4-1-1, αλλά με δύο φορ. Αναγκαστικά όπως προείπα. Ο Ρουμάνος θέλει παίκτες που παίζουν στον ασβέστη, που λέμε, στα άκρα και κεντρικά δύο χαφ ικανά να κόψουν και να δημιουργήσουν. Αυτός που είναι κλειδί στις ομάδες του, είναι ο παίκτης πίσω από τον επιθετικό. Ο Καρλίτος δυστυχώς δεν μπορεί να αναλάβει αυτό το ρόλο. Ο Μπόλονι καλείται ποιον από τους δύο ( Καρλίτος, Μακέντα) θα αφήσει στον πάγκο μετά τη διακοπή. Θεωρώ δεδομένο πως ένας εκ των Αγιούμπ ή Βιγιαφάνιες θα πάρει τη θέση του δεκαριού στο γήπεδο. Αυτό που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι πως πλέον γίνεται μια μίνι προετοιμασία για να παρουσιαστεί η ομάδα δυναμωμένη και με περισσότερα τρεξίματα, μετά τη διακοπή και αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο. Σίγουρα δεν μπορούμε να ελπίζουμε να δούμε τον Παναθηναϊκό να βγάζει φάσεις σε κάθε κατέβασμα από την επόμενη κιόλας αναμέτρηση, όμως η ποιότητα επιθετικά υπάρχει, τα ατομικά λάθη στο αμυντικό κομμάτι στο μεγαλύτερο μέρος έχουν περιοριστεί και όσο αφομοιώνουν αυτά που ζητάει ο Ρουμάνος θα περιορίζουν και τις φάσεις προς την εστία του Διούδη.

Πέρα όμως από τον Ρουμάνο τεχνικό, ευθύνη στην ανάταση του Παναθηναϊκού, όπως και την κάθοδο, πρέπει να αναλάβουν και οι παίκτες. Δεν λέω πως διαθέτει ο Παναθηναϊκός τα υπερόπλα στο ρόστερ του και δεν τα έχει αξιοποιήσει, όμως δεδομένα και οι ίδιοι έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους και για να κλείσω με μία ακόμα ατάκα του Λάσλο Μπόλονι , «Σημαντικός ο εγωισμός του παίκτη, αλλά σημαντική και η συλλογική προσπάθεια».

Υ.Γ. 1) Ο Φεντερίκο Μακέντα είναι μια πολύ σημαντική μονάδα για τον Παναθηναϊκό. Όμως το τελευταίο καιρό περισσότερο αποτελεί πρόβλημα παρά λύση στην ομάδα. Η προώθηση του Καρλίτος στην κορυφή και μόνο ίσως είναι περισσότερη ευεργετική και για τον ίδιο.

Υ.Γ. 2) Ο Μπόλονι θα δώσει και την ευκαιρία στα νέα παιδιά να δείξουν πράγματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως μιλάμε για έναν άνθρωπο που πιστεύει στο μοντέλο των ακαδημιών και έχει στο βιογραφικό του δύο μεγάλα χαρτιά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, με την ανάδειξη του Ρονάλντο στην Σπόρτινγκ Λισσαβόνας σε ηλικία 17 ετών και του Ραφαέλ Βαράν στη Λανς σε ηλικία 18 ετών.

Υ.Γ. 3) Ένα κομμάτι που λείπει από το ποδοσφαιρικό τμήμα είναι, μετά τη φυγή του Ρόκα, ο τεχνικός διευθυντής, ή έστω ο αρχηγός ποδοσφαιρικού τμήματος. Πρέπει άμεσα να δώσει λύση σε αυτό ο Γιάννης Αλαφούζος δίνοντας τη θέση σε έναν άνθρωπο που θα μπορεί να συνδέσει τη διοίκηση με το ποδοσφαιρικό τμήμα και να αποτελέσει ένα πρόσωπο που θα εκπέμπει σεβασμό και πίστη.

Υ.Γ. 4) Η ενεργοποίηση ανενεργών παικτών και η παρουσία στον πάγκο και του κυρίου Συμεωνίδη, δίνει περισσότερα εφόδια στα χέρια του Ρουμάνου τεχνικού.

Υ.Γ. 5) Πρέπει άμεσα να λήξει, όπως φαίνεται και ότι θα γίνει, και το θέμα με το συμβόλαιο του Σένκεφελντ. Ο συγκεντρωμένος Ολλανδός είναι πολύ καλύτερος από την εικόνα, που βλέπουμε μέχρι τώρα.