Ολυμπιακός: Δικαιολογία για την ήττα υπάρχει, για το (ακόμα ένα) χαμένο πρώτο ημίχρονο όχι!

 

Ο Θανάσης Μαγκλάρας αναλύει τη δικαιολογημένη ήττα του Ολυμπιακού στο Μάντσεστερ, το αδικαιολόγητα χαμένο (ξανά) πρώτο ημίχρονο των ερυθρολεύκων, ενώ έχει και υστερόγραφα.

Καλησπέρα σας και καλό υπόλοιπο ευρωπαϊκού τριημέρου για τις Ελληνικές ομάδες. Ένα τριήμερο που δεν ξεκίνησε ιδανικά, με τον Ολυμπιακό να χάνει το παιχνίδι κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτυ ή για την ακρίβεια την Μάντσεστερ Σίτυ να επικρατεί απόλυτα δικαιολογημένα της ομάδας του Πέδρο Μαρτίνς. Βέβαια υπάρχουν λόγοι, υπάρχουν δικαιολογίες, αλλά υπάρχουν και γεγονότα που δεν αμφισβητούνται.

Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε με σωστή νοοτροπία στον αγωνιστικό χώρο. Η ομάδα του Πεπ στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης δε θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως είχε στήσει μια ολόκληρη κατασκήνωση μπροστά από την εστία του Σα. Μέχρι το 6' λεπτό η Αγγλική ομάδα είχε κερδίσει τέσσερα κόρνερ και είχε καταγράψει πέντε τελικές προσπάθειες. Άσχετα ποιες από αυτές ήταν ικανές για να απειλήσουν τον Πορτογάλο τερματοφύλακα, είναι το πως διαμορφώνεται η ψυχολογία των παικτών, από την εικόνα της αναμέτρησης, μόλις πατούν τα πόδια στο χορτάρι και μέχρι να βρουν τα πατήματά τους.

Βέβαια για να ανοίξω το ένα θέμα που αναφέρω στο τίτλο, πέρα από την ποιότητα που διαθέτει η Σίτυ, είναι τεράστιο πρόβλημα του Ολυμπιακού τα πρώτα ημίχρονα των αναμετρήσεων. Έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες και αυτό δεν αμφισβητείται, από τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι ερυθρόλευκοι στην παραγωγή φάσεων και κυρίως στο σκοράρισμα στα πρώτα ημίχρονα. Σε αρκετά από αυτά και με αντιπάλους μικρότερης δυναμικής από αυτόν, δεν έχει και σωστή κυκλοφορία της μπάλας. Αν δεν κάνω τρομερό λάθος, το μοναδικό παιχνίδι από τον Σεπτέμβρη μέχρι και τώρα που ο Ολυμπιακός έχει σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο είναι αυτό με την ΑΕΚ για το τελικό του κυπέλλου, της περσινής σεζόν. 

Ο ίδιος ο Πορτογάλος τεχνικός δήλωσε πως πρέπει να βρουν λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Στην Ελλάδα τα χαμένα πρώτα ημίχρονα στα περισσότερα παιχνίδια, μπορεί να τα καλύψει με μια εμφάνιση επιπέδου Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο. Στην Ευρώπη με τα μεγέθη να είναι διαφορετικά και πόσο μάλλον με μια ομάδα σαν τη Σίτυ, αν παρουσιάζει αυτή την εικόνα θα βρίσκεται πίσω στο σκορ, όπως και στο Πόρτο, και ίσως θα πρέπει να λέει και ευχαριστώ στις περιπτώσεις που το σκορ θα παραμένει ανοιχτό.

Φυσικά, όπως αναφέρω, υπάρχει δικαιολογία για αυτή την ήττα και είναι η πολύ καλή εμφάνιση της Σίτυ. Σίγουρα ο Ολυμπιακός στο μεγαλύτερο διάστημα ήταν κατώτερος των περιστάσεων, γιατί υπάρχει και το διάστημα από το 46' έως το 70', που ακόμα και να σκοράρει μπορούσε, όμως η Σίτυ ήταν καλύτερη σε κάθε στατιστική κατηγορία, όχι μόνο από τον Ολυμπιακό αλλά και από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια της. Εκεί που η Μάντσεστερ Σίτυ είχε μέσο όρο 12,67 φάσεων ανά παιχνίδι χθες είχε 20, αντίστοιχα ο Ολυμπιακός που είχε μέσο όρο 9 φάσεων ανά παιχνίδι, χθες κατέγραψε μόλις πέντε. Είχε περισσότερη κατοχή από το μέσο όρο της, είχε περισσότερες εύστοχες πάσες (91%), μέχρι και φάουλ έκανε λιγότερο απ' ότι συνήθως (μόλις 9).

Ο Γκουαρντιόλα έδειξε πως το ήθελε το παιχνίδι και παρόλο που έρχεται το ντέρμπι με την Λίβερπουλ, παρέταξε αρκετούς βασικούς. Στον αντίποδα ο Ολυμπιακός είχε χθες δύο σημαντικά προβλήματα και τα δύο ήταν στο κέντρο του. Ο Μπουχαλάκης ήταν επηρεασμένος από τις ενοχλήσεις που είχε και του έλειψαν τα τρεξίματα και το καθαρό μυαλό στην πρώτη πάσα, ενώ και ο Καμαρά ήταν φανερά επηρεασμένος από την απουσία του, λόγω του COVID-19, και το γεγονός ότι έμεινε στον αγωνιστικό χώρο σχεδόν 74 λεπτά πιστεύω πως τον εξέθεσε. Αντ' αυτού έδειξε πολύ καλή εικόνα ο Μπρουμά και ήταν πιο επιδραστικός από τον Ραντζέλοβιτς. Το γεγονός ότι η Σίτυ οπισθοχώρησε λίγο στο γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο δεν τον ωφέλησε τον Ολλανδό, που είναι ένας παίκτης που θέλει το χώρο για να τρέξει αποδεδειγμένα, όμως «φάνηκε» περισσότερο στον αγώνα.

Ο Εμβιλά στο πρώτο ημίχρονο έτρεξε πολύ. Το κακό είναι πως η Σίτυ τον είχε αναγκάσει σε μονοδιάστατα τρεξίματα, κυρίως σε παράλληλη γραμμή στο γήπεδο, μη μπορώντας να οδηγήσει μπροστά την πρώτη πάσα, που είναι και το ατού του. Ο Βαλμπουενά, όσο είχε δυνάμεις βοήθησε, όμως μόνος του ήταν δύσκολο να πετύχει κάτι παραπάνω. Καλά τα πήγαν στο μεγαλύτερο διάστημα και οι Σεμέδο και Σισέ, με τον δεύτερο να δείχνει χθες πιο σταθερός. Τα μπακ ήταν αρκετά περιορισμένα και εκεί φάνηκε πόσο είχε διαβάσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού ο Γκουαρντιόλα. Με ένα ανέβασμα όμως ο Χολέβας δημιούργησε φάση και αυτό είναι που σου αφήνει το «γαμώτο».

Ο Ολυμπιακός για εμένα όμως κρατάει τη τύχη στα χέρια του. Είναι μεν ανασταλτικός παράγοντας τα  τρία γκολ που έβαλε η Πόρτο στη Μαρσέιγ, για παν ισοβαθμία, αλλά από την άλλη δε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το σενάριο η Σίτυ να έρθει με αλλαγές στο Καραϊσκάκης, μετά το τρία στα τρία, και ο Ολυμπιακός να αποσπάσει βαθμό από αυτό, κάτι στο οποίο θεωρώ ότι θα στοχεύσουν όλοι στον οργανισμό, αν θέλουν να αξιοποιήσουν το γεγονός ότι υποδέχονται την άμεση αντίπαλο για τη δεύτερη θέση τη τελευταία αγωνιστική στο Φαληρικό γήπεδο.

Υ.Γ. 1) Ο Πεπ Γκουαρντιόλα χθες, άθελά του, εξέθεσε τον Πέδρο Μαρτίνς. Η αναφορά του για το ότι περίμενε να δει τον Φορτούνη, ίσως αποτελέσει θέμα για «μουρμούρα» στα αποδυτήρια, άσχετα αν συμφωνώ στο έπακρο με τη διαχείριση του Πορτογάλου.

Υ.Γ. 2) Ημίχρονο χωρίς τελική κατέγραψε ο Ολυμπιακός και έχοντας κάνει ΕΝΑ ΜΟΝΟ φάουλ. Εξωφρενικό.

Υ.Γ. 3) Στη φάση που είναι τώρα η Μαρσέιγ, θεωρώ πολύ πιθανό ένα διπλό του Ολυμπιακού στη Μασσαλία. Δεν πρέπει όμως οι ερυθρόλευκοι να υποτιμήσουν την κατάσταση.