Ακούγεται πολλές φορές κλισέ κι αρκετοί δεν το πιστεύουν, όμως ο όρος «βαριά φανέλα» έπαιζε και θα παίζει ρόλο στο ποδόσφαιρο όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Γράφει ο Δημήτρης Δημόπουλος
Ο όρος «βαριά φανέλα» στο ποδόσφαιρο είναι πολυσυζητημένος και αρκετοί συμφωνούν ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Η πραγματικότητα όμως αναφέρει ότι το άθλημα μπορεί να εξελίσσεται συνεχώς και να μην έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο η «βαριά φανέλα» δε θα ακούγεται ποτέ σαν κλισέ όρος και πάντα θα ισχύει. Οι ομάδες όσα μηδενικά κι αν μπορούν να ξοδέψουν δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν την ιστορία κι αυτό πάντα θα τις βρίσκει ένα κλικ πιο κάτω από τις υπόλοιπες που είναι μπαρουτοκαπνισμένες.
Μέσα στην εξέλιξη του αθλήματος έχουν προστεθεί σε μεγάλο ποσοστό τα λεφτά. Αυτά κάνουν κουμάντο, αυτά αποφασίζουν. Τα λεφτά και οι χορηγοί. Κακά τα ψέματα το ποδόσφαιρο είναι μια μεγάλη μπίζνα πια. Παλιότερα τα πράγματα δεν ήταν έτσι και μιλούσαμε για πιο αγνό και ρομαντικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο παρά αυτή την εξέλιξη ακόμα και σήμερα ο όρος της «βαριάς φανέλας» υπερτερεί των εκατομμυρίων, των σταρ και των ομάδων που γενικότερα ποντάρουν στις ντίβες.
Ο φετινός τελικός του UEFA Champions League ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα που ενισχύσει τη συγκεκριμένη άποψη. Από τη μία η πολύπειρη Μπάγερν Μονάχου των πέντε, πλέον έξι, ευρωπαϊκών τροπαίων και από την άλλη η πρωτάρα αλλά γεμάτη αστέρια Παρί Σεν Ζερμέν. Η ευκαιρία των δύο ομάδων βάση του πως εξελίχθηκε η χρονιά για διάκριση ήταν τεράστια, το βάρος αυτής της ευθύνης, δηλαδή του πρέπει να το πάρω, ήταν ακόμα πιο μεγάλο.
Ρεαλιστικά η Μπάγερν Μονάχου των περισσότερων παραστάσεων και των σαφώς μεγαλύτερων διακρίσεων θα μπορούσε να διαχειριστεί και να απορροφήσει όλη αυτή την πίεση και το βάρος. Οι Βαυαροί ξεκίνησαν τη σεζόν όντας προβληματικοί και κανείς δεν περίμενε ότι θα έφταναν έως εδώ. Τα κατάφεραν όμως γιατί τους βγήκαν ορισμένες αλλαγές και η ευκαιρία διάκρισης ήταν μεγάλη. Δεν ξεκίνησαν ως φαβορί, στην πορεία έγιναν. Από την άλλη πλευρά η Παρί έφτασε στην πηγή για πρώτη φορά στην ιστορία της, κατάλαβε για πρώτη φορά ότι έχει ρεαλιστικές πιθανότητες κατάκτησης. Θα έγραφε δηλαδή ιστορία!
Μπορεί όλα αυτά για πολλούς να φαίνονται απλά λόγια, όμως πριν τη σέντρα αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα, υπάρχουν στο μυαλό του ποδοσφαιριστή. Αιωρούνται σε κάθε του κίνηση, απόφαση, τελική προσπάθεια. Δεν είναι λίγο να είσαι πρωταγωνιστής μιας τέτοιας επιτυχίας. Το λέει και ο τίτλος: «Πρωταθλητής Ευρώπης».
Η Μπάγερν κατάφερε, λοιπόν, να κατακτήσει αυτό το τρόπαιο για έναν πολύ απλό λόγο. Όχι γιατί είχε στα σκοινιά επί 90’ την Παρί, αλλά γιατί διέθετε τη λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά. Γιατί μπόρεσε να διαχειριστεί το βάρος και την πίεση καλύτερα από την Παρί, η οποία δεν μπορεί να αγοράσει αυτό το στοιχείο όσα μηδενικά και να προσθέσει σε κάποια επιταγή!
Γράφει ο Δημήτρης Δημόπουλος
Ο όρος «βαριά φανέλα» στο ποδόσφαιρο είναι πολυσυζητημένος και αρκετοί συμφωνούν ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Η πραγματικότητα όμως αναφέρει ότι το άθλημα μπορεί να εξελίσσεται συνεχώς και να μην έχει καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ωστόσο η «βαριά φανέλα» δε θα ακούγεται ποτέ σαν κλισέ όρος και πάντα θα ισχύει. Οι ομάδες όσα μηδενικά κι αν μπορούν να ξοδέψουν δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν την ιστορία κι αυτό πάντα θα τις βρίσκει ένα κλικ πιο κάτω από τις υπόλοιπες που είναι μπαρουτοκαπνισμένες.
Μέσα στην εξέλιξη του αθλήματος έχουν προστεθεί σε μεγάλο ποσοστό τα λεφτά. Αυτά κάνουν κουμάντο, αυτά αποφασίζουν. Τα λεφτά και οι χορηγοί. Κακά τα ψέματα το ποδόσφαιρο είναι μια μεγάλη μπίζνα πια. Παλιότερα τα πράγματα δεν ήταν έτσι και μιλούσαμε για πιο αγνό και ρομαντικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο παρά αυτή την εξέλιξη ακόμα και σήμερα ο όρος της «βαριάς φανέλας» υπερτερεί των εκατομμυρίων, των σταρ και των ομάδων που γενικότερα ποντάρουν στις ντίβες.
Ο φετινός τελικός του UEFA Champions League ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα που ενισχύσει τη συγκεκριμένη άποψη. Από τη μία η πολύπειρη Μπάγερν Μονάχου των πέντε, πλέον έξι, ευρωπαϊκών τροπαίων και από την άλλη η πρωτάρα αλλά γεμάτη αστέρια Παρί Σεν Ζερμέν. Η ευκαιρία των δύο ομάδων βάση του πως εξελίχθηκε η χρονιά για διάκριση ήταν τεράστια, το βάρος αυτής της ευθύνης, δηλαδή του πρέπει να το πάρω, ήταν ακόμα πιο μεγάλο.
Ρεαλιστικά η Μπάγερν Μονάχου των περισσότερων παραστάσεων και των σαφώς μεγαλύτερων διακρίσεων θα μπορούσε να διαχειριστεί και να απορροφήσει όλη αυτή την πίεση και το βάρος. Οι Βαυαροί ξεκίνησαν τη σεζόν όντας προβληματικοί και κανείς δεν περίμενε ότι θα έφταναν έως εδώ. Τα κατάφεραν όμως γιατί τους βγήκαν ορισμένες αλλαγές και η ευκαιρία διάκρισης ήταν μεγάλη. Δεν ξεκίνησαν ως φαβορί, στην πορεία έγιναν. Από την άλλη πλευρά η Παρί έφτασε στην πηγή για πρώτη φορά στην ιστορία της, κατάλαβε για πρώτη φορά ότι έχει ρεαλιστικές πιθανότητες κατάκτησης. Θα έγραφε δηλαδή ιστορία!
Μπορεί όλα αυτά για πολλούς να φαίνονται απλά λόγια, όμως πριν τη σέντρα αλλά και κατά τη διάρκεια του αγώνα, υπάρχουν στο μυαλό του ποδοσφαιριστή. Αιωρούνται σε κάθε του κίνηση, απόφαση, τελική προσπάθεια. Δεν είναι λίγο να είσαι πρωταγωνιστής μιας τέτοιας επιτυχίας. Το λέει και ο τίτλος: «Πρωταθλητής Ευρώπης».
Η Μπάγερν κατάφερε, λοιπόν, να κατακτήσει αυτό το τρόπαιο για έναν πολύ απλό λόγο. Όχι γιατί είχε στα σκοινιά επί 90’ την Παρί, αλλά γιατί διέθετε τη λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά. Γιατί μπόρεσε να διαχειριστεί το βάρος και την πίεση καλύτερα από την Παρί, η οποία δεν μπορεί να αγοράσει αυτό το στοιχείο όσα μηδενικά και να προσθέσει σε κάποια επιταγή!
0 Σχόλια