Σαν σήμερα η Εθνική Ελλάδος γράφει ένα... έπος !

Σαν σήμερα πριν από 16 χρόνια γράφτηκε η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, καθώς η εθνική Ελλάδος στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης μέσα στην Πορτογαλία.
Γράφει ο Δημήτρης Δημόπουλος

«Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια», ήταν τα πρώτα λόγια του Κώστα Βερνίκου, όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωνε στον ουρανό της Λισαβόνας το κύπελλο του Euro. Εκείνη ήταν και η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Μια στιγμή που στην αρχή της διοργάνωσης δεν πίστευε κανείς. Ίσως και στην πορεία αυτού του υπέροχου ταξιδιού να μην πίστεψε κανείς, όμως όσο η Ελλάδα προχωρούσε, τότε όλοι το είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, ότι ίσως μπορεί και να συμβεί.

Η φουρνιά του 2004 ήταν από τις καλύτερες που έχει βγάλει η χώρα μας κι αυτό που της έλειπε και το βρήκε στο πρόσωπο του Όττο Ρεχάγκελ ήταν ένας σοβαρός και ικανός προπονητής. Όταν οι Έλληνες βρουν κάποιον που να μπορεί να τους οργανώσει, να τους ενώσει και να τους ωθήσει προς μια σωστή κατεύθυνση, τότε μπορούν να πετύχουν σπουδαία πράγματα. Εκείνα τα παιδιά βρήκαν το μαέστρο τους κι εμείς στο πρόσωπο του Γερμανού τεχνικού βρήκαμε τον Μεσσία μας, ο οποίος μας έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης!

Ακούγεται απίστευτο αλλά δεν είναι, η Ελλάδα κατάφερε να ξεκινήσει ένα δύσκολο ταξίδι, το οποίο με ταπεινότητα, δουλειά και τύχη έφτασε μέχρι το τέλος του πίνοντας παράλληλα το νέκταρ της επιτυχίας. Αντίπαλοι στον όμιλο ήταν η οικοδέσποινα Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ρωσία. Με μία νίκη (Πορτογαλία), μία ισοπαλία (Ισπανία) και μία ήττα (Ρωσία) περάσαμε στην επόμενη φάση, για να αποκλείσουμε με τη σειρά τις Γαλλία (προημιτελικό), Τσεχία (ημιτελικό) και να βρεθούμε στον τελικό κόντρα στη διοργανώτρια Πορτογαλία.

Παρά την πορεία που είχαμε κάνει, ακόμα και τότε, ένα βήμα πριν το τρόπαιο, ήμασταν το απόλυτο αουτσάιντερ και κανείς δεν πίστευε ότι η Πορτογαλία θα έχανε μέσα στην έδρα της για δεύτερη φορά από την Ελλάδα. Μια Πορτογαλία που απαρτιζόταν από παίκτες όπως οι Καρβάλιο, Φίγκο, Κριστιάνο Ρονάλντο, Μανίς, Ρούι Κόστα, Νούνο Γκόμες κι ένα σωρό άλλους αστέρες. Κι όμως τα παιδιά του Ρεχάγκελ δε φοβήθηκαν τον αντίπαλο.

Αντίθετα μπήκαν μέσα στο γήπεδο, πάλεψαν και με το γκολ του Άγγελου Χαριστέα, του Άγγελου της Ελλάδας, στο 57’ η Ελλάδα κατάφερε να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της. Μια χώρα που έως τότε δε μετρούσε σπουδαίες πορείες σε εθνικές διοργανώσεις και που όλοι είχαν ξεγραμμένη πριν ακόμα αρχίσει η διοργάνωση.

Εκείνη η επιτυχία ήταν τόσο σπουδαία και θα μνημονεύεται για πάντα απ’ όλους όσους την έζησαν, καθώς εκτός του τροπαίου που κατακτήσαμε, όλοι οι Έλληνες ήταν ενωμένοι, ήταν μια γροθιά και μετά το τέλος εκείνου του τελικού, οι δρόμοι γέμισαν με γαλανόλευκες σημαίες και από κάθε δρόμο της χώρας ηχούσε ο εθνικός ύμνος και διάφορα άλλα τραγούδια των περήφανων και γεμάτο χαρά Ελλήνων.

Διότι αυτή είναι η δύναμη του αθλητισμού, ότι δηλαδή ενώνει και δε χωρίζει. Κάτι που οι Έλληνες το ζήσαμε πριν από 16 χρόνια και διηγώντας όλες αυτές τις στιγμές στους υπόλοιπους θ’ ανατριχιάζουμε όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Πηγή: sportsnewsgreece.gr