Χτίστε επιτέλους κάτι καλό!

 Ξεκινώντας, να πω την αλήθεια, η αρχική μου εκτίμηση πριν ξεκινήσουν τα πλέι οφ έβλεπα μια διαδικασία, η οποία θεωρούσα πως θα είναι σκέτο μαρτύριο για τον Παναθηναικό. Μια ομάδα χωρίς κίνητρο, με παίκτες βασικούς να αποχωρούν, με έναν Ολυμπιακό σε άλλο επίπεδο και την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ να σφάζονται για την δεύτερη θέση. Περίπου τέσσερις εβδομάδες μετά το ξεκίνημα των πλέι οφ, η άποψή μου έχει αλλάξει άρδην.

                                 Γράφει ο Αντώνης Παναγόπουλος

 Στα πρόσωπα των παικτών των ''πρασίνων'' διαπιστώνω πως υπάρχει μια ομάδα με πάρα πολύ μέλλον και ταλέντο. Και ξεκινάω ακριβώς από εκεί, από τα πιτσιρίκια της ομάδας, τα οποία έχουν βγει από τα ''σπλάχνα'' των ακαδημιών. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο κέρδος από τα ντέρμπι που έχει δώσει μέχρι ώρας το ''τριφύλλι'' ακούει στο όνομα Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος. Μιλάμε για έναν αμυντικό χαφ, που επιστρατεύτηκε ως λύση ανάγκης από τον Γιώργο Δώνη λόγω της έλλειψης στη μεσαία γραμμή και όχι απλά δεν φάνηκε ''ψαρωμένος'', αλλά έδειξε έτοιμος από καιρό, ώριμος για να αδράξει την ευκαιρία. Ένας παίκτης με τρομερή ηρεμία στο παιχνίδι του, πνευμόνια και αστείρευτες δυνάμεις, ο οποίος έχει πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και μπορεί να κουβαλάει τη μπάλα, να κόβει και να ράβει στο κέντρο. Κάτι αντίστοιχο είδαμε και από τους άλλους πιτσιρικάδες που αγωνίστηκαν. Ο Θεοχάρης τα πήγε περίφημα και ως δεξί μπακ (που δεν είναι η φυσική του θέση) κόντρα στον Ολυμπιακό, και ως στόπερ κόντρα στον ΠΑΟΚ, δείχνοντας πως την επόμενη σεζόν θα αποτελεί μια επιπλέον λύση σε μια ήδη καλά θωρακισμένη αμυντική γραμμή (Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρας +μεταγραφές βασικών ακραίων μπακ). Ο Ζαγαρίτης στο χθεσινό αγώνα ήταν ακόμα μια αποκάλυψη για το ''τριφύλλι''. Πέρα από την εξαιρετική ανασταλτική του παρουσία, έβγαλε και δύο πάρα πολύ καλές σέντρες (η μία πάρε- βάλε στον Καμπετσή), δείχνοντας πως και αυτός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί περισσότερο την επόμενη σεζόν και να αποτελεί τον back- up του βασικού αριστερού μπακ. Ο Γιάννης  Μπουζούκης δεν αξίζει και αυτός μια αναφορά; Σίγουρα την αξίζει...Μιλάμε για τον παίκτη που πέρυσι αποτέλεσε - μακράν του δεύτερου - την αποκάλυψη της σεζόν, ωστόσο φέτος δεν είχε τόσο καλή παρουσία στην κανονική διάρκεια. Μια αιτία ήταν οι περισσότερες ευθύνες που έπεσαν στην πλάτη του, μια δεύτερη πως λόγω της ύπαρξης Ζαχίντ σε ρόλο καθαρού ''10'', αναγκαζόταν να μετατοπίζεται στα άκρα, μια θέση που δεν του ταιριάζει. Με την φυγή του Νορβηγού, ο νεαρός Έλληνας επέστρεψε στη φυσική του θέση και στα τελευταία παιχνίδια, δείχνει πάρα πολύ ανεβασμένος, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και πλέον του βγαίνουν πράγματα στο παιχνίδι. Πολύ σημαντικά όλα αυτά, εν όψει της τρίτης σεζόν του Μπουζούκη στο ''τριφύλλι'', που αναμένεται πάρα πολύ καθοριστική, ως προς το πολυαναμενόμενο step up που όλοι περιμένουμε από τον 22χρονο μεσοεπιθετικό.

  Ας αλλάξουμε λίγο θέμα, χρησιμοποιώντας όμως το τελευταίο δεδομένο που ανέφερα. Η φυγή Ζαχίντ ήταν ένα πολύ καλό μαντάτο για τον Παναθηναικό, μια κίνηση στη σωστή κατεύθυνση. Ναι, μιλάμε για έναν παίκτη με ποιότητα, ο οποίος όμως ήταν αρκετά ασταθής, ώστε να πληρώσει ο Παναθηναικός 1,5 εκατομμύριο ρήτρα στον ΑΠΟΕΛ και παράλληλα να ''καις'' τον Μπουζούκη. Στη θέση του θα αποκτηθεί ο Βιγιαφάνες, ως ελεύθερος, αφού ο Αργεντίνος χάρισε λεφτά στη Μονάρκας ώστε να τον αποδεσμεύσει. Ο ''Βίγια'' μπορεί να αγωνιστεί κάλλιστα ως δεκάρι, αλλά και στα άκρα, ώστε να εναλλάσσεται και με τον Γιάννη Μπουζούκη, χωρίς να μειώνεται η απόδοση του Μπουζούκη. Βάλτε και κάποια άλλα δεδομένα στην εξίσωση, για το τι να περιμένουμε μεσοεπιθετικά του χρόνου. O Παναθηναικός βρήκε στο πρόσωπο του 24χρονου Αίτορ τον βασικό δεξιό εξτρέμ για του χρόνου. Ο 24χρονος Καταλανός προέρχεται από 1,5 γεμάτο χρόνο στην Eredevisie με την φανέλα της Τβέντε με 56 συμμετοχές και 20 γκολ, διόλου άσχημα δηλαδή. Υπάρχει και ο Αγιούμπ, πολλοί τον ξεχνούν, αλλά πρόκειται για έναν πάρα πολύ ποιοτικό χαφ, πολυθεσίτη, περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, που μπορεί να κάνει την διαφορά την επόμενη σεζόν. Και βέβαια στη θέση του φορ, το πρόβλημα είναι λυμένο με τον Καρλίτος, ανεξαρτήτως αν μείνει ή όχι ο Μακέντα. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι επιστρέφει και ο Εμανουηλίδης από τον δανεισμό του στον Πανιώνιο.

  Συνεπώς, με την σημαντική ενίσχυση μεσοεπιθετικά, με τη θέση του στόπερ καλυμμένη και με το παραπάνω, τον Διούδη ογκόλιθο κάτω από τα δοκάρια, ο Πογιάτος χρειάζεται να κάνει λίγα και καλά. Σωστή προετοιμασία, να βρει δύο καλά ακραία μπακ για να καλυφτεί το κενό των Ινσούα και Γιόχανσον και κυρίως να στηριχτούν, όσο είναι δυνατόν, οι νεαροί ποδοσφαιριστές του ''τριφυλλιού'', που δείχνουν ότι είναι ικανοί να δημιουργήσουν μια από τις καλύτερες φουρνιές Ελλήνων νεαρών παικτών που είχε ο Παναθηναικός τα τελευταία χρόνια. Το ζήτημα είναι πως και στο παρελθόν το ρόστερ του ''τριφυλλιού'' είχε σπουδαίες προδιαγραφές αρκετές φορές, ωστόσο η διοίκηση έκανε εγκληματικά λάθη (;) και το ''ράβε- ξήλωνε'' έγινε μότο στον Παναθηναικό. Ωστόσο αυτό που πάει να δημιουργηθεί αυτή τη στιγμή μοιάζει πραγματικά αξιόλογο, με την ελπίδα να μην ''ξεχαρβαλωθεί'' σαν τα προηγούμενα.

Υ.γ: Για πολλούς η ενίσχυση στα χαφ είναι επιτακτική. Για μένα επιτακτική είναι η προσπάθεια παραμονής του Ανουάρ. Ο συγκεκριμένος παίκτης ανεβάζει ένα επίπεδο όλο τον άξονα. Θα συνθέσει εξαιρετικό δίδυμο του χρόνου με τον Κουρμπέλη αν παραμείνει. Επίσης προσωπικά, όσο ''ρισκαδόρικο'' και αν ακούγεται, ανεξαρτήτως του χαφ που θα πλαισιώσει τον Κουρμπέλη θα ήθελα η αμέσως επόμενη επιλογή να είναι ο Αλεξανδρόπουλος. Πρέπει να πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής του χρόνου αυτός ο ποδοσφαιριστής, αξίζει το ρίσκο...