Η Λίβερπουλ έσπασε την κατάρα κι επέστρεψε στην κορυφή της Αγγλίας

Η Λίβερπουλ έπρεπε να περιμένει τριάντα ολόκληρα χρόνια για να γευτεί και πάλι την επιτυχία της πρωταθλήτριας Αγγλίας.
Οι κόκκινοι του Γιούργκεν Κλοπ κατέκτησαν και μαθηματικά την Premier League για 19η φορά στην ιστορία τους.

Γράφει ο Δημήτρης Δημόπουλος

Ο ύμνος της ομάδας αναφέρει σ’ ένα σημείο «At the end of a storm, there's a golden sky». Μια φράση που σημαίνει ότι «στο τέλος μιας καταιγίδας, υπάρχει ένας χρυσός ουρανός». Αυτή η καταιγίδα ήταν μεγάλη σε διάρκεια και βρισκόταν συνεχώς πάνω από το Anfield. Η Λίβερπουλ αυτά τα τριάντα χρόνια κατάφερε να κατακτήσει οποιονδήποτε τίτλο υπήρχε στο ποδοσφαιρικό στερέωμα εκτός από εκείνον του πρωταθλήματος.

Κάθε φορά που προσπαθούσε, δεν τα κατάφερνε, λες και είχε πέσει κάποια κατάρα και δεν άφηνε το σύλλογο να επιστρέψει και πάλι στην κορυφή του νησιού. Οι κόκκινοι μάλιστα στη διάρκεια αυτών των χρόνων έχασαν με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο το πρωτάθλημα, ενώ είδαν και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είναι η «αιώνια αντίπαλος» να την προσπερνάει σε πρωταθλήματα (20). Μια εξέλιξη που κανείς δεν ήθελε, όμως τα προβλήματα ήταν πολύ βαθύτερα στο σύλλογο.

Αγωνιστικά η ομάδα έχανε συνεχώς την αίγλη της, την ταυτότητά της και διοικητικά δεν ήταν δυνατή. Επί Ρόι Χότζον μάλιστα κόντεψε να υποβιβαστεί, έφτασε πολύ χαμηλά, ενώ επί περίοδο που την ομάδα διοικούσαν οι Τεξανοί, ο σύλλογος άγγιξε τη χρεοκοπία. Εύλογα, λοιπόν, ο καθένας καταλαβαίνει ότι η Λίβερπουλ έμενε με την ιστορία, καθώς ήταν το μοναδικό πάτημα για τους οπαδούς της.

Ο σοφός λαός αναφέρει ότι όταν λησμονείς το παρελθόν, τότε δεν έχεις παρόν και μέλλον. Η αλήθεια αυτή ήταν, η Λίβερπουλ δεν είχε τίποτα απ’ αυτά τα δύο, προχωρούσε και δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να ανταγωνιστεί τις υπόλοιπες ομάδες που είχαν υψηλούς στόχους. Οι κόκκινοι με λίγα λόγια δεν ήταν συνεπείς απέναντι στην ιστορία τους. Σε μια ιστορία που τους υποχρεώνει να διεκδικούν κάθε χρόνο την κορυφή, τίποτα λιγότερο.

Όλα αυτά όμως έμελε να τελειώσουν τον Οκτώβριο του 2015, όταν οι φίλαθλοι της ομάδας είχαν πια μια δυνατή αφορμή, ώστε ν’ αρχίσουν να πιστεύουν ξανά ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει. Ο ερχομός του Γιούργκεν Κλοπ ήταν σαν εκείνη την ηλιαχτίδα που μπαίνει από μια χαραμάδα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο και το φωτίζει. Ο Γερμανός προπονητής ήταν, ίσως, ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να παραλάβει το σύλλογο και να τον αναγεννήσει. Έναν σύλλογο που παρ’ όλες τις πολλές ήττες είχε καταφέρει να κερδίσει σ’ ένα άλλο κομμάτι, το οποίο σπανίως ή και πουθενά αλλού δε συμβαίνει.

Μια ομάδα αυτού του βεληνεκούς όταν κάνει τόσα χρόνια να πάρει πρωτάθλημα, όταν έχει κυρίως αποτυχίες και βυθίζεται στα προβλήματά της, τότε είναι πολύ λογικό να μη γεννήσει νέους οπαδούς και στο εσωτερικό της να επικρατεί γκρίνια. Στη Λίβερπουλ τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Όλα αυτά τα χρόνια η συσπείρωση όλων ήταν τεράστια, όλοι γύρω στην ομάδα, όλοι μία γροθιά, ενώ παράλληλα αρκετά νέα παιδιά άρχισαν να υποστηρίζουν τους κόκκινους χωρίς να έχουν ως γνώμονα τους τίτλους. Φαινόμενο πραγματικά μοναδικό ή σπάνιο, όπως θέλετε, πείτε το.

Ο Γιούργκεν Κλοπ από την πρώτη στιγμή φάνηκε να γνωρίζει που ήρθε. Από τις πρώτες του δηλώσεις όλοι καταλάβαμε δύο πράγματα. Ότι θέλει χρόνο για να δουλέψει, να χτίσει ομάδα από την αρχή κι ότι σ’ αυτή την προσπάθεια, θέλει δίπλα του και τον κόσμο. Το είχε εκφράσει από την πρώτη στιγμή αυτό με τη φράση: «We have to change from doubters to believers». Κάτι που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ότι πρέπει η ομάδα να αλλάξει και από άπιστους να αποκτήσει πιστούς οπαδούς.

Κι εκεί κρυβόταν το πρώτο λιθαράκι προκειμένου να χτιστεί και πάλι το παλάτι που είχε δομήσει ο Μπομπ Πέισλι στο παρελθόν. Ο Κλοπ ουσιαστικά χρησιμοποίησε το παράδειγμα και τη λογική του αναμορφωτή της Λίβερπουλ, Μπιλ Σάνκλι, ένωσε τον κόσμο με την ομάδα, δημιούργησε μια οικογένεια μέσα στην οποία ο καθένας συνέβαλλε με το δικό του τρόπο και έτσι κατάφερε σιγά-σιγά να δημιουργήσει την κορυφαία ομάδα του πλανήτη.

Η Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ μέσα σε λιγότερο από πέντε χρόνια κατάφερε να γίνει Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης, Πρωταθλήτρια Κόσμου και τέλος Πρωταθλήτρια Αγγλίας. Τέσσερις τίτλοι με τον πιο σημαντικό να είναι εκείνος της Premier League, καθώς ο Γερμανός και τα παιδιά του κατάφεραν να σπάσουν με τον πιο εμφατικό τρόπο μια κατάρα τριάντα χρόνων που στοίχειωνε την ομάδα και κάθε της προσπάθεια.

Η Λίβερπουλ φέτος έσπασε τα κοντέρ, ήταν ασταμάτητη και σημείωνε κάθε αγωνιστική κι από ένα ρεκόρ. Αποδοτικά ήταν η καλύτερη ομάδα και το +23 από τη δεύτερη Μάντσεστερ Σίτι μαρτυράει τα πάντα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη νέα πρωταθλήτρια Αγγλίας, η οποία έως το τέλος της σεζόν μπορεί να σπάσει ακόμα περισσότερα ρεκόρ.

Η ουσία είναι ότι ο χρυσός ουρανός επέστρεψε στο Anfield και πλέον το μέλλον είναι λαμπρό για τη Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ.