.png){kind=small}
Η Λαμία στη τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από τον ΟΦΗ στην Κρήτη σε ένα παιχνίδι που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των φιλάθλων της και τη βύθισε καλώς ή κακώς ξανά σε εσωστρέφεια, από την οποία προσπάθησε να βγει με την εμφάνιση απέναντι στον Άρη. Η ομάδα της Φθιώτιδας τερμάτισε στην 11η θέση της βαθμολογίας με 27 βαθμούς, δέκα λιγότερους σε σχέση με την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Ναι σίγουρα μιλάμε για τέσσερα παιχνίδια λιγότερα στην κανονική περίοδο σε σχέση με το περσινό πρωτάθλημα, όμως γράφουμε με τα δεδομένα που έχουμε κάθε φορά. Μένουν ακόμα εφτά αγωνιστικές για τα play-out και η ομάδα του Άκη Μάντζιου μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία με τη λιγότερη δυνατή καλή ψυχολογία και με ένα πρέπει να δείξει αρχικά μια καλύτερη εικόνα και να διεκδικήσει την 7η θέση.
Είχα σημειώσει σε προηγούμενο άρθρο ότι είναι πιθανό η 7η θέση του πρωταθλήματος, η πρώτη δηλαδή των play-out, να δώσει εισιτήριο για την Ευρώπη. Αυτό υπάρχει σαν σενάριο καθώς έχουμε δύο βασικές παραμέτρους που το δημιουργούν. Ο Παναθηναϊκός, με τα τωρινά δεδομένα που έχουμε, αν φέτος καταλάβει μία θέση από το πρωτάθλημα που οδηγεί στην Ευρώπη θα «κάψει» όπως λέμε την ποινή που του είχε επιβάλλει η UEFA και δε θα αγωνιστεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αυτό στην ουσία το γνωρίζαμε και από πέρυσι. Αυτό που μάθαμε φέτος το Γενάρη είναι πως ελοχεύει μεγάλος κίνδυνος και για την ομάδα του Άρη να μη συμμετέχει του χρόνου σε κάποια διοργάνωση της UEFA, λόγω των μηνύσεων για οφειλές που έχουν υποβάλλει παλιοί του παίκτες, προ εποχής Καρυπίδη. Αυτό βέβαια θα το γνωρίζουμε σε λίγο καιρό. Οι ομάδες λοιπόν στα play-out μπαίνουν με έναν πιθανό σκοπό σε αυτή τη διαδικασία και αυτό μόνο παραπάνω ενδιαφέρον έχει να προσφέρει και περιμένουμε να δούμε ωραία παιχνίδια.
Πάμε όμως τώρα να αναλύσουμε τι έφταιξε και η ομάδα της Φθιώτιδας έχασε την ευκαιρία της εξάδας, για μένα στις τελευταίες εννιά αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Η αγωνιστική περίοδος ξεκίνησε στραβά όταν ο Μάκης Χάβος απομακρύνθηκε αιφνιδίως. Στις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος οι ισοπαλίες με Παναθηναϊκό και Ατρόμητο δεν χαρακτηρίζονταν από κανέναν ανεπιτυχή, παρόλο που στον αγώνα με τον Ατρόμητο υπήρχε η πικρία της ισοπαλίας παρόλο την ανατροπή που είχε πετύχει η ομάδα. Μέχρι την όγδοη αγωνιστική η ομάδα αντί να δείχνει σημάδια ανάκαμψης έδειχνε σημαντικά σημάδια καθίζησης και έμοιαζε να κινδυνεύει να χάσει και την κατηγορία. Εκεί η διοίκηση αποφάσισε να αλλάξει το τσιπάκι και προσέλαβε τον Άκη Μάντζιο.
Η αλλαγή άρχισε να φαίνεται γρήγορα. Η Λαμία κάνει την πρώτη της νίκη στην ένατη αγωνιστική με αντίπαλο το Βόλο στο ΔΑΚ Λαμίας με 1-0, σκόρερ ο Τουράμ, ο οποίος παρόλο που αποχώρησε το Γενάρη για τη Τουρκία παραμένει ακόμα και τώρα ο παίχτης με τα περισσότερα γκολ για τη Λαμία στο φετινό πρωτάθλημα, έχοντας σκοράρει έξι τέρματα. Άμεσα η Λαμία δείχνει να παίρνει τα πάνω της και στις επόμενες τέσσερις αγωνιστικές μαζεύει δέκα βαθμούς. Η ήττα από την ομάδα του Γιώργου Δώνη στο ΟΑΚΑ δε δείχνει να πτοεί τη Λαμία, και συνεχίζει με τις ισοπαλίες στο Περιστέρι και εντός με την ΑΕΚ, καθώς και στο μεγάλο διπλό στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο, παίζοντας μάλιστα με δέκα παίκτες από το 27'. Παράλληλα με αυτή την πορεία στο πρωτάθλημα η Λαμία συνέχιζε και στο κύπελλο φτάνοντας στους «8», αφού απέκλεισε τον Ιάλυσο και τα Τρίκαλα.
Κάπου εκεί όμως ξεκίνησε η καθίζηση που οδήγησε τη Λαμία στην υπερβολικά φτωχή συγκομιδή των τελευταίων εννιά αγωνιστικών, με μόλις πέντε βαθμούς από πέντε ισοπαλίες. Η εικόνα όμως ήταν αυτή που δημιούργησε το μεγαλύτερο πρόβλημα. Μια ομάδα με μηδενική επιθετική λειτουργία που παρήγαγε φάσεις με το σταγονόμετρο, ενώ παράλληλα σταδιακά έχανε και αυτό που της είχε δώσει το μεγάλο σερί της, την πολύ σοβαρή ανασταλτική της λειτουργία, όπου μέχρι τη τελευταία αγωνιστική ήταν η τέταρτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος πίσω από Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας φάνηκε για άλλη μια χρονιά να είναι η επίθεσή της, όπου με μόλις 19 γκολ έχει τη δεύτερη χειρότερη επίθεση της λίγκας.
Φτωχή και η δημιουργία για τους κυανόλευκους, με μόλις 11 ασίστ σε ολόκληρη την κανονική περίοδο, με το Λάζαρ Ρόμανιτς να έχει τη μερίδα του λέοντος με 5 ασίστ. Η αγωνιστική πτώση του νεαρού Σέρβου ήταν ένας ακόμη λόγος που η Λαμία δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τα play-offs. Όπως και η απώλεια του πρώτου σκόρερ Τουράμ. Δυστυχώς για τον Άκη Μάντζιο ο Μπιανκόνι που ήρθε στην ουσία σαν αντικαταστάτης του Ροζέριο δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, με το Χρήστο Αραβίδη που έχει μόλις δύο συμμετοχές με τη Λαμία να είναι δεύτερος σκόρερ με δύο γκολ! Ελάχιστες και οι τελικές προσπάθειες για την ομάδα της Φθιώτιδας με μόλις 198, με τα λάθη να ξεφεύγουν και να φτάνουν τα 978 στο πρωτάθλημα. Καταλαβαίνουν όλοι πως με τόσα πολλά λάθη σε μια ομάδα που δε διεκδικεί να έχει την κατοχή της μπάλας και να δημιουργεί αυτή φάσεις, δυσκολεύεται η ζωή της σημαντικά.
Το ξέσπασμα που έκανε λοιπόν η Λαμία στη μέση της σεζόν δεν κατέστη αρκετό για να της αλλάξει το μέλλον. Σίγουρα μία κομβική στιγμή ήταν η απώλεια του Τουράμ που έδειχνε να βρίσκει ρυθμό και έτσι η Λαμία έχασε το εύκολο γκολ. Μία δεύτερη κομβική στιγμή ήταν η μη επαρκείς αντικατάστασή του, όπως φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο και όχι στα χαρτιά. Τρίτη κομβική στιγμή για μένα προσωπικά ήταν η μη απόκτηση του ενός χαφ που να μπορεί να αποδώσει κατάλληλα και στη θέση «6» και στη θέση «8». Το έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο ότι λείπει αυτός ο χαφ από τη Λαμία και σίγουρα δεν είναι εύκολο να βρεθεί και με τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τη διοίκηση ότι δεν το προσπάθησε, γιατί γνωρίζω ότι το έκανε. Η τέταρτη κομβική στιγμή είναι για εμένα και η πιο ανεξήγητη. Η αγωνιστική κατρακύλα στις τελευταίες εννιά αγωνιστικές χρήζει λίγων δικαιολογιών. Μία σημαντική που πρέπει να δεχθούμε είναι η επιβάρυνση που είχαν πολλοί παίκτες από τα λεπτά που μέτρησαν στο πρωτάθλημα. Οι βασικοί πυλώνες της ομάδας που τράβηξαν και το κουπί όλη τη σεζόν έχουν όλοι τους περισσότερα από 1500 αγωνιστικά λεπτά. Μιλάμε για μια ομάδα που δεν έχει συνηθίσει σε ρυθμούς Τετάρτης-Κυριακής και τα λεπτά αυτά φάνηκε ότι επιβάρυναν τους 13-14 παίκτες που κουβάλησαν στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν την ομάδα στις πλάτες τους.
Καλές είναι οι αναλύσεις που κάνουμε, όμως πρέπει να σημειώσουμε και τη συνέχεια. Η ομάδα της Λαμίας μπαίνει σε μια δύσκολη διαδικασία με δυνατούς αντιπάλους, αλλά στα μάτια μου αν εξαιρέσουμε τον Ατρόμητο δε θεωρώ ότι με τις υπόλοιπες ομάδες η διαφορά είναι τεράστια. Στη διαδικασία αυτή η Λαμία θα έχει μειονέκτημα έδρας που σημαίνει ότι θα δώσει τέσσερα παιχνίδια εκτός έδρας και μόλις τρία στο ΔΑΚ Λαμίας. Να θυμίσουμε εδώ ότι σε αντίθεση με τα play-offs τα play-out δε θα έχουν διπλές αγωνιστικές. Ο στόχος λοιπόν είναι η έβδομη θέση και όλοι στην ομάδα έχουν υποχρέωση να δώσουν τα πάντα για να κάνουν ένα καλό finish στο φινάλε του πρωταθλήματος που θα βοηθήσει και τον κόσμο να αναθαρρήσει και ενόψει της νέας σεζόν. Σε επόμενο άρθρο και αφού γίνει και η κλήρωση από τη λίγκα θα αναλύσουμε τις παραμέτρους που θα έχουμε για τα play-out.
Υ.Γ. 1) Θα είναι πραγματικά μοναδικό και συνάμα τόσο ελληνικό δύο ομάδες που θα έχουν κερδίσει την ευρωπαϊκή τους θέση στους αγωνιστικούς χώρους, να τη χάσουν για εξωαγωνιστικούς.
Υ.Γ. 2) Πραγματικά η εικόνα της επίθεσης είναι αποκαρδιωτική. Το να σημειώσουμε ότι η ομάδα στερείται ενός σέντερ φορ που να έχει το εύκολο γκολ είναι δεδομένο. Το να πούμε όμως ότι η ομάδα στερείται ποιότητας στην επίθεση είναι εντελώς άτοπο.
Υ.Γ. 3) Ο Αντέτζο για δεύτερη σερί σεζόν είναι από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος και θεωρώ ότι οι συζητήσεις για ανανέωση πρέπει φέτος να ξεκινήσουν νωρίτερα από πέρυσι.
Υ.Γ. 4) Την ώρα που έγραφα το άρθρο βγήκε η απόφαση του τακτικού δικαστηρίου για την υπόθεση του ΠΑΟΚ και τη Ξάνθης και ήταν καταδικαστική για τις δύο ομάδες με τη Ξάνθη να δέχεται αφαίρεση -12 βαθμών και τον ΠΑΟΚ -7. Αναμένουμε εννοείται τις εφέσεις των ομάδων, όμως με τα τωρινά δεδομένα η Λαμία έχει μείον ένα μπελά για την κατάληψη της 7ης θέσης. Ίδωμεν.
0 Σχόλια