Ο Σκίμπε που μπορεί και οι παίκτες που δεν...

Αφού έχουν ήδη ηρεμήσει κάπως τα πράγματα μετά την ταπεινωτική μας ήττα από τους Φινλανδούς με 2-0, πλέον μπορούμε να δούμε με καθαρό μυαλό το τι ακριβώς συμβαίνει και από πού πραγματικά πηγάζει αυτή η τόσο άσχημη εικόνα που έχουμε ως Εθνική ομάδα μετά το Μουντιάλ του 2014.

Τέσσερα χρόνια μετά πλέον, η Εθνική ομάδα με τον Μίχαελ Σκίμπε στο τιμόνι, αφού ανέλαβε μία κατεστραμμένη Εθνική ομάδα που είχε αφήσει ο Κλαούντιο Ρανιέρι, κατάφερε να την ξανακάνει και πάλι ομάδα,χωρίς όμως να καταφέρει να φθάσει στο Μουντιάλ της Ρωσίας, αφού αποκλείστηκε στα μπαράζ από τους δευτεραθλητές, Κροάτες.

Ο ορισμός ομάδα όμως δεν κράτησε και πολύ...με το ξεκίνημα του Nations League βλέπουμε μία Εθνική η οποία θυμίζει κατά πολύ αυτή του Ρανιέρι, μία ομάδα χωρίς πλάνο, χωρίς ουσία και το σημαντικότερο...χωρίς πάθος. Την ευθύνη δεν την φέρει ο Γερμανός τεχνικός, ο ίδιος έδειξε ότι μπορεί να πετύχει πράγματα, με την πορεία που είχαμε στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Την ευθύνη την έχουν πλέον και μόνο οι παίκτες. Δεν θα είναι ο Σκίμπε αυτός που θα μάθει στον Μανωλά και τον κάθε Μανωλά πώς να πηδάει για μία κεφαλιά ή να κάνει μία σωστή πάσα. Οι διεθνείς μας πλέον δεν έχουν το πάθος που είχαν, τους ενδιαφέρει μόνο και μόνο το συλλογικό τους παιχνίδι , το παιχνίδι τους δηλαδή που κάνουν και μόνο στις ομάδες τις οποίες και ανήκουν.Όταν έχουν εκεί καλές εμφανίσεις τότε και το κασέ τους ανεβαίνει και αυτό είναι το μόνο που τους απασχολεί την δεδομένη χρονική στιγμή όπως όλα δείχνουν.

Αυτό όλο πρέπει να αλλάξει και μάλιστα άμεσα! Δεν είναι δυνατόν να είσαι ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης και να μην μπορείς να αλλάξεις δύο πάσες σωστές...αυτά τα μαθαίνεις όταν είσαι 7 χρονών στις ακαδημίες, όχι όταν είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας της χώρας σου. Αλλαγή μυαλών και άμεσα, διαφορετικά τα πράγματα θα πάρουν ακόμα χειρότερη τροπή...