Η Μπάγερν, η Τσέλσι και οι τακτικές αντιθέσεις τους.
Μια τεχνική ανάλυση του τελικού του Champions League όπως δεν την έχετε ξαναδεί. Το Contra.gr εγκαινιάζει την αποκλειστική συνεργασία του με την εξειδικευμένη ιστοσελίδα Οverlap.gr, "σχεδιάζοντας" τους σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες στον πίνακα της θεωρίας. Και από τη θεωρία στην πράξη...
Μια τεχνική ανάλυση του τελικού του Champions League όπως δεν την έχετε ξαναδεί. Το Contra.gr εγκαινιάζει την αποκλειστική συνεργασία του με την εξειδικευμένη ιστοσελίδα Οverlap.gr, "σχεδιάζοντας" τους σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες στον πίνακα της θεωρίας. Και από τη θεωρία στην πράξη...
Τσέλσι και Μπάγερν Μονάχου αποτελούν το φετινό ζευγάρι
ομάδων που θα διεκδικήσουν την βαρύτιμη κούπα με τα "μεγάλα αυτιά". Οι
Βαυαροί, όντας γηπεδούχοι και κατά κοινή αποδοχή ποιοτικότερη ομάδα, θα
μπουν στο χόρτο του "Αλιάνζ Αρίνα" ως το μεγάλο φαβορί, έστω κι αν η
ιστορία του θεσμού έχει ουκ ολίγες φορές αποδείξει ότι ο τίτλος του
φαβορί δεν συντροφεύεται απαραίτητα από την νίκη. Το τακτικό ενδιαφέρον
της αναμέτρησης αναμένεται τεράστιο. Οι δύο ομάδες παρουσιάζουν εκ
διαμέτρου αντίθετες τακτικές προσεγγίσεις, με την Μπάγερν να διατηρεί
και σε αυτό τον τομέα τον τίτλο του φαβορί αφού ο πολύπειρος Χάινκες
ξέρει καλύτερα τα μυστικά των πάγκων από τον άπειρο πλην όμως...
θαυματοποιό Ντι Ματέο.
Μπάγερν Μονάχου
Η ομάδα της Γερμανίας επέδειξε πίστη στο τακτικό πλάνο του Χάινκες σε όλη την πορεία της μέχρι τον τελικό. Είναι αλήθεια ότι η μορφολογία του ρόστερ των Βαυαρών και ειδικότερα η παρουσία των Ρόμπεν, Ριμπερί στα φτερά της επίθεσης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια τακτικών πειραματισμών. Η Μπάγερν ως κλασσική εκπρόσωπος του Γερμανικού ποδοσφαίρου βασίζεται στο γρήγορο tempo ανάπτυξης, παρουσιάζει έντονη επιθετικότητα και εκφράζει την πλειονότητα των επιθέσεων της από τα πλάγια με τους Ρόμπεν, Ριμπερί να συγκλίνουν προς την αντίπαλη εστία και τα πλάγια μπακ να παίζουν το overlap. Ο θηριώδης Γκόμεζ αποτελεί το βασικό επιθετικό σημείο αναφοράς όντας ιδανικό.... "μαξιλαράκι" συνεργασιών για τους πλάγιους επιθετικούς, αλλά και στόχος για τις σέντρες των επιθετικογενών πλάγιων μπακ.
Ο άξονας στο 4-2-3-1 του Χάινκες επωμίζεται τους κυριότερους ανασταλτικούς ρόλους της ομάδας με τον Γερμανό κόουτς να πειραματίζεται αναφορικά με την επιλογή προσώπων σε σχέση με την δυναμική του αντιπάλου: ο Μίλερ πίσω από τον Γκόμεζ σε επιθετικογενή σχήματα ή ο Κρος σε πιο αμυντικές προσεγγίσεις. Ο Σβαϊστάιγκερ αποτελεί συνήθως τον συνδετικό κρίκο των χαφ και της επιθετικής τριάδας, αλλά και ενίοτε το τελευταίο ανάχωμα πριν το, σχετικά αργό, κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι παραπάνω εφαρμογές ακολουθήθηκαν και στο τελευταίο παιχνίδι της Μπάγερν πριν τον μεγάλο τελικό, την οδυνηρή ήττα με 5-2 από την Ντόρτμουντ στον τελικό του Γερμανικού Κυπέλλου. Η κακή μέρα του Νόιερ, η αδυναμία των πλάγιων επιθετικών να "ντουμπλάρουν" τις κούρσες των εξτρέμ της Ντόρτμουντ, η αλόγιστη επιθετικότητα και η κινητικότητα του Λεβαντόφσκι ανάμεσα από τα στόπερ αποτέλεσαν τους κυριότερους λόγους μίας ντροπιαστικής ήττας που προβλημάτισε εν όψει του τελικού.
Τσέλσι
Η φετινή Τσέλσι παρουσίασε δύο πρόσωπα στην φετινή διοργάνωση. Ο Βίλας Μπόας προσπάθησε να αλλάξει τις τακτικές συνήθειες των προκατόχων του παρουσιάζοντας ένα επιθετικό πλάνο που όμως δεν βρήκε εφαρμογή. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του ρόστερ της ομάδας δεν ταίριαζαν στα "θέλω" του νεαρού Πορτογάλου. Ο Ντι Ματέο επιστράτευσε πιο αμυντικογενείς, ορθολογικές τακτικές στα χνάρια του Μουρίνιο και δικαιώθηκε με την παρουσία της ομάδας στον τελικό. Είναι προφανές ότι το αμυντικό παιχνίδι ταιριάζει περισσότερο στο γηρασμένο αλλά σκληροτράχηλο ρόστερ των "μπλε". Η πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα ήρθε να επιβραβεύσει την εν λόγω προσέγγιση.
Η Τσέλσι αναμένεται να παρουσιάσει ένα σύνολο που θα βασιστεί στην συνοχή των γραμμών, το μειωμένο αγωνιστικό πλάτος, το αργό tempo, τον έλεγχο του ρυθμού με αρκετούς παίκτες πίσω από την μπάλα. Αυτά ήταν τα στοιχεία της Τσέλσι στο νικηφόρο 2-1 επί της Λίβερπουλ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, τακτικές που εντάθηκαν μετά το 55ο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Ντι Ματέο θωράκισε την άμυνα και άφησε τους Ντρογκπά και Μάτα να αναλάβουν τα ηνία στην επίθεση. Κάτι ανάλογο αναμένεται να πράξει και στον τελικό του Σαββάτου με τον Ντρογκμπά να ηγείται των επιθετικών ενεργειών της ομάδας, τον Μάτα να αναλαμβάνει κύριους δημιουργικούς ρόλους και τον Λάμπαρντ να παίζει τον ρόλο του "box to box" μέσου από τον άξονα.
Η ανάγνωση των πρόσφατων τακτικών συνηθειών των δύο
προπονητών δείχνουν ότι θα παρακολουθήσουμε έναν τελικό τακτικών
αντιθέσεων. Η Μπάγερν θα βασίσει την επιθετικότητα της στη γρήγορη
ανάπτυξη και το παιχνίδι από τα πλάγια, την ώρα που η Τσέλσι θα
προσπαθήσει να παγώσει τον ρυθμό και να μειώσει το αγωνιστικό της πλάτος
ενισχύοντας την αμυντική της συνοχή και περιορίζοντας τους χώρους
δράσης του Γκόμες στην καρδιά της άμυνας της. Τα μπακ της Μπάγερν
αναμένεται να παίξουν κύριο ρόλο στο παιχνίδι των Γερμανών, αντιθέτως οι
πλάγιοι αμυντικοί των "μπλε" δύσκολα θα αφήσουν τη θέση τους έχοντας
κύριο στόχο την αναχαίτιση των Ριμπερί και Ρόμπεν. Ο άξονας της Μπάγερν
θα επωμιστεί τους βασικούς ανασταλτικούς ρόλους στο παιχνίδι της ομάδας,
την ώρα που ο Λάμπαρντ θα επιδιώξει να κινηθεί ακόμα και ως δεύτερο φορ
ερχόμενος από τον άξονα.
Συμπέρασμα
Χάινκες και Ντι Ματέο βασίζονται σε εκ διαμέτρου αντίθετες τακτικές προσεγγίσεις - αυτό άλλωστε επιτάσσει η διαφορετικότητα των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των ρόστερ των δύο ομάδων. Λογικά η Τσέλσι θα επιδιώξει να καταστρέψει το παιχνίδι της Μπάγερν και να οδηγήσει την αναμέτρηση στα μέτρα του... 1-0. Από την πλευρά της η Μπάγερν δύσκολα θα αποχωριστεί το επιθετικό της παιχνίδι και την τάχιστη μεταφορά από την φάση της άμυνας στην φάση της επίθεσης. Ριμπερί και Ρόμπεν θα παίξουν κύριο ρόλο στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Είναι δεδομένο ότι τα προγνωστικά δε χωρούν σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, όμως η ποδοσφαιρική λογική, η έδρα και οι σημαντικές απουσίες των Λονδρέζων (Μεϊρέλες, Τέρι, Ραμίρες, Ιβάνοβιτς) δείχνουν Μπάγερν. Το μόνο που μένει να φανεί είναι αν προσωπικότητες-"τοτέμ" όπως οι Ντρογκμπά και Λάμπαρντ συμφωνούν με τα παραπάνω.

Η ομάδα της Γερμανίας επέδειξε πίστη στο τακτικό πλάνο του Χάινκες σε όλη την πορεία της μέχρι τον τελικό. Είναι αλήθεια ότι η μορφολογία του ρόστερ των Βαυαρών και ειδικότερα η παρουσία των Ρόμπεν, Ριμπερί στα φτερά της επίθεσης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια τακτικών πειραματισμών. Η Μπάγερν ως κλασσική εκπρόσωπος του Γερμανικού ποδοσφαίρου βασίζεται στο γρήγορο tempo ανάπτυξης, παρουσιάζει έντονη επιθετικότητα και εκφράζει την πλειονότητα των επιθέσεων της από τα πλάγια με τους Ρόμπεν, Ριμπερί να συγκλίνουν προς την αντίπαλη εστία και τα πλάγια μπακ να παίζουν το overlap. Ο θηριώδης Γκόμεζ αποτελεί το βασικό επιθετικό σημείο αναφοράς όντας ιδανικό.... "μαξιλαράκι" συνεργασιών για τους πλάγιους επιθετικούς, αλλά και στόχος για τις σέντρες των επιθετικογενών πλάγιων μπακ.
Ο άξονας στο 4-2-3-1 του Χάινκες επωμίζεται τους κυριότερους ανασταλτικούς ρόλους της ομάδας με τον Γερμανό κόουτς να πειραματίζεται αναφορικά με την επιλογή προσώπων σε σχέση με την δυναμική του αντιπάλου: ο Μίλερ πίσω από τον Γκόμεζ σε επιθετικογενή σχήματα ή ο Κρος σε πιο αμυντικές προσεγγίσεις. Ο Σβαϊστάιγκερ αποτελεί συνήθως τον συνδετικό κρίκο των χαφ και της επιθετικής τριάδας, αλλά και ενίοτε το τελευταίο ανάχωμα πριν το, σχετικά αργό, κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Οι παραπάνω εφαρμογές ακολουθήθηκαν και στο τελευταίο παιχνίδι της Μπάγερν πριν τον μεγάλο τελικό, την οδυνηρή ήττα με 5-2 από την Ντόρτμουντ στον τελικό του Γερμανικού Κυπέλλου. Η κακή μέρα του Νόιερ, η αδυναμία των πλάγιων επιθετικών να "ντουμπλάρουν" τις κούρσες των εξτρέμ της Ντόρτμουντ, η αλόγιστη επιθετικότητα και η κινητικότητα του Λεβαντόφσκι ανάμεσα από τα στόπερ αποτέλεσαν τους κυριότερους λόγους μίας ντροπιαστικής ήττας που προβλημάτισε εν όψει του τελικού.
Τσέλσι
Η φετινή Τσέλσι παρουσίασε δύο πρόσωπα στην φετινή διοργάνωση. Ο Βίλας Μπόας προσπάθησε να αλλάξει τις τακτικές συνήθειες των προκατόχων του παρουσιάζοντας ένα επιθετικό πλάνο που όμως δεν βρήκε εφαρμογή. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του ρόστερ της ομάδας δεν ταίριαζαν στα "θέλω" του νεαρού Πορτογάλου. Ο Ντι Ματέο επιστράτευσε πιο αμυντικογενείς, ορθολογικές τακτικές στα χνάρια του Μουρίνιο και δικαιώθηκε με την παρουσία της ομάδας στον τελικό. Είναι προφανές ότι το αμυντικό παιχνίδι ταιριάζει περισσότερο στο γηρασμένο αλλά σκληροτράχηλο ρόστερ των "μπλε". Η πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα ήρθε να επιβραβεύσει την εν λόγω προσέγγιση.
Η Τσέλσι αναμένεται να παρουσιάσει ένα σύνολο που θα βασιστεί στην συνοχή των γραμμών, το μειωμένο αγωνιστικό πλάτος, το αργό tempo, τον έλεγχο του ρυθμού με αρκετούς παίκτες πίσω από την μπάλα. Αυτά ήταν τα στοιχεία της Τσέλσι στο νικηφόρο 2-1 επί της Λίβερπουλ στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, τακτικές που εντάθηκαν μετά το 55ο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Ντι Ματέο θωράκισε την άμυνα και άφησε τους Ντρογκπά και Μάτα να αναλάβουν τα ηνία στην επίθεση. Κάτι ανάλογο αναμένεται να πράξει και στον τελικό του Σαββάτου με τον Ντρογκμπά να ηγείται των επιθετικών ενεργειών της ομάδας, τον Μάτα να αναλαμβάνει κύριους δημιουργικούς ρόλους και τον Λάμπαρντ να παίζει τον ρόλο του "box to box" μέσου από τον άξονα.

Συμπέρασμα
Χάινκες και Ντι Ματέο βασίζονται σε εκ διαμέτρου αντίθετες τακτικές προσεγγίσεις - αυτό άλλωστε επιτάσσει η διαφορετικότητα των αγωνιστικών χαρακτηριστικών των ρόστερ των δύο ομάδων. Λογικά η Τσέλσι θα επιδιώξει να καταστρέψει το παιχνίδι της Μπάγερν και να οδηγήσει την αναμέτρηση στα μέτρα του... 1-0. Από την πλευρά της η Μπάγερν δύσκολα θα αποχωριστεί το επιθετικό της παιχνίδι και την τάχιστη μεταφορά από την φάση της άμυνας στην φάση της επίθεσης. Ριμπερί και Ρόμπεν θα παίξουν κύριο ρόλο στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Είναι δεδομένο ότι τα προγνωστικά δε χωρούν σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, όμως η ποδοσφαιρική λογική, η έδρα και οι σημαντικές απουσίες των Λονδρέζων (Μεϊρέλες, Τέρι, Ραμίρες, Ιβάνοβιτς) δείχνουν Μπάγερν. Το μόνο που μένει να φανεί είναι αν προσωπικότητες-"τοτέμ" όπως οι Ντρογκμπά και Λάμπαρντ συμφωνούν με τα παραπάνω.
0 Σχόλια