Μορφέσης: "Είναι χρυσές στην καρδιά μου"

Ο Γιώργος Μορφέσης μίλησε στο Sport24.gr για τον μεγάλο τελικό με την Ιταλία τονίζοντας πως "εδώ που φτάσαμε δεν κάνουμε πίσω". Ποια τα παράπονά του από την Πολιτεία για τις συνθήκες προετοιμασίας.
Λένε (για τις γυναίκες τουλάχιστον) πως ο χρυσός τις φέρνει πιο κοντά. Και τα “χρυσά κορίτσια” του ελληνικού πόλο και του Γιώργου Μορφέση έχουν κάθε λόγο να θέλουν να κάνουν πράξη αυτό το ρητό και σήμερα το απόγευμα (17.00 – ΕΤ1) όπου διεκδικούν ένα ακόμα χρυσό (αυτή τη φορά σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα) με αντίπαλο την Ιταλία στην πισίνα του Αίντχόβεν.

Ηδη έχουν εξασφαλίσει μετάλλιο, μετά την επική πρόκριση με την Ουγγαρία, αλλά η όρεξη για τις Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες, έχει ανοίξει για τα καλά.Ο αρχιτέκτονας αυτού του δημιουργήματος, Γιώργος Μορφέσης μιλώντας στοSport24.gr λίγες ώρες πριν τον τελικό, παραδέχεται πως “Πάμε να το πάρουμε”, αλλά ξεκαθαρίζει και το σημαντικότερο ίσως γεγονός για αυτή την σούπερ ομάδα.

“Αυτά τα κορίτσια, ό,τι και να κάνουν θα είναι πάντα χρυσές στην καρδιά μου. Είμαι μαζί τους, από το 2003, συνεργάτης τότε του Κούλη Ιωσηφίδη.

Εννέα χρόνια συναστροφής με αυτές τις κοπέλες δεν είναι λίγο. Φυσικά τότε και στην Ολυμπιάδα της Αθήνας ήταν άλλη φουρνιά, έχουν όμως μείνει και μέλη από εκείνη την ομάδα (Μελιδώνη, Λιόση, Ρουμπέση, Λαρά) ενώ το 2008 στο Πεκίνο έκλεισε ένας ακόμα κύκλος, όπως θα γίνει το καλοκαίρι πρώτα ο θεός στο Λονδίνο.

Πολύ βασική η παρουσία τους, όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και εκτός πισίνας, αφού μαθαίνουν στις νεώτερες, πως πρέπει γενικότερα να κινούνται” λέει ο τεχνικός των επιτυχιών που σαφώς (όπως και οι παίκτριές του) προτιμούσαν την Ιταλία στον τελικό και όχι τον κακό μας δαίμονα τη Ρωσία.

Οι “SetteRosa” αποτελούσαν ομάδα φόβητρο πριν από χρόνια για την εθνική μας (και όχι μόνο) ομάδα, όπως τότε στο μακρινό 1999 στο Γουίνιπεγκ όπου για το Παγκόσμιο Κύπελλο είχαμε χάσει με 11-1 !

Από τότε πολλά άλλαξαν και τη θέση της Ιταλίας στο παγκόσμιο στερέωμα, κατέχει δικαιωματικά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Η Ιταλία θέλει να επιστρέψει στα χρυσά (τέσσερις φορές πρωτάθλητρια Ευρώπης και άλλες δύο Πρωταθλήτρια κόσμου), όπως το 2004 στην Ολυμπιάδα της Αθήνας που μας είχε “πληγώσει” τόσο, στον πρώτο τελικό των απίθανων κοριτσιών μας, που από τότε άρχισαν να φλερτάρουν έντονα πλέον με το χρυσό μετάλλιο.

Η εθνική ξόρκισε για τα καλά τους χαμένους τελικούς (Ολυμπιακοί Αγώνες 2004 Αθήνα, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2010 Ζάγκρεμπ) πέρυσι στο Παγκόσμιο της Σαγκάης όπου ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου και μετά τα…Ιμαλάια (Στέγη του κόσμου), θέλει να κατακτήσει σήμερα και τον Ολυμπο κόντρα στην Ιταλία.

Οι Ελληνες στρατιώτες φώναζαν “Αέρα” στα ελληνοαλβανικά σύνορα το 1940 σε Ιταλούς και άλλους εχθρούς, αλλά στον αναίμακτο πόλεμο της πισίνας η εθνική μας έχει πάρει τον αέρα της ιταλικής, που μετά το 2004 δεν μας έχει ξανανικήσει σε σημαντικό παιχνίδι μεγάλης διοργάνωσης:

“Η παράδοση δεν παίζει…πόλο, αλλά δεν το κρύβουμε πως χαρήκαμε που πέρασαν οι Ιταλίδες. Μας ταιριάζουν πολύ περισσότερο στο στυλ παιχνιδιού από τις Ρωσίδες που πάντα μας δημιουργούν προβλήματα.

Κυρίως με την ταχύτητά τους, που δεν συγχωρούν λάθη χτυπώντας με γκολ στην κόντρα, αλλά και το ασφυκτικό πρέσινγκ που εφαρμόζουν.

Ομως αυτό δεν σημαίνει πως πήραμε και το τρόπαιο. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και συγκέντρωση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Θα νικήσει το πιο καθαρό μυαλό σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι” επισημαίνει ο Ελληνας τεχνικός που γνωρίζει καλά πως πρέπει να…βυθίσουν το ιταλικό αεροπλανοφόρο που ακούει στο όνομα Ελίζα Καζανόβα.

Η θηριώδης φουνταριστός είναι σχεδόν ανίκητη στη θέση της, κάνοντας εξαιρετικό δίδυμο με την Φρασινέτι αλλά οι ελληνίδες είναι έτοιμες.

“Εδώ που φτάσαμε πάμε να το πάρουμε. Δεν κάνουμε πίσω. Αν παίξουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας, μπορούμε να τα καταφέρουμε” προσθέτει ο Γιώργος Μορφέσης, που όπως και εμείς, δεν μπορεί να πιστέψει πως αυτή η ελληνική ομάδα δεν έχει πάει ακόμα στους Ολυμπιακούς!

‘Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες αδικίες, όταν στους άνδρες έχουν περάσει ήδη οι τρεις πρώτες ομάδες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και η κάτοχος του Γουόρντ Λίγκ.

Πρόκειται για “πολιτικά” παιχνίδια για να εξυπηρετηθούν χώρες. Θα είμαστε στην κόψη του ξυραφιού στο Προολυμπιακό τον Απρίλιο, επτά δυνατές ομάδες για τέσσερις (αν δεν είχε αποσυρθεί η Νότιος Αφρική, θα προκρίνονταν μόνο τρεις !) θέσεις” λέει με σθένος ο Ελληνας προπονητής, που με τις παίκτριές του, δεν…μιζεριάζει παρά το γεγονός ότι παραμένει εδώ και χρόνια αδιόριστος (καθηγητής ΤΕΦΑΑ) και δεν έχουν πάρει ακόμα το πρίμ για το ασημένιο του 2010 και το χρυσό του 2011 !

“Τα κορίτσια παίζουν για την πατρίδα τους και το κέφι τους. Ουσιαστικά προσφέρουν επαγγελματικό πρωταθλητισμό, με ερασιτεχνικές απολαβές και προετοιμασία.

Μην φανταστείτε πως ζητάμε ένα κλειστό θερμαινόμενο κολυμβητήριο με…σάουνα. Οχι, ένα ανοιχτό κολυμβητήριο με ζεστό νερό, με πετρέλαιο για να λειτουργεί η θέρμανση !

Ουσιαστικά κάναμε προετοιμασία, χάρις στη βοήθεια της στρατιωτικής σχολής Ευελπίδων που μας παραχώρησε το κολυμβητήριο στη Βάρης-Κορωπίου, με τις περισσότερες κοπέλλες να διανύουν καθημερινά 30 χιλιόμετρα για να προπονηθούν και το απόγευμα για λίγη ώρα το “Παπαστράτειο”.

Ναι, σε προετοιμασία της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας για το Ευρωπαϊκό” λέει με πίκρα ο Γιώργος Μορφέσης, που αποφεύγει όπως και οι παίκτριές του να αναφέρονται με λεπτομέρειες στους ξένους συναδέλφους τους για τα προβλήματα.

“Τι να πούμε στους ξένους, ότι οι μισές κοπέλες στην ομάδα είναι χωρίς δουλειά και συντηρούνται από τις οικογένειές τους και τους φίλους τους ;

Δεν θέλουμε να αμαυρώσουμε την εικόνα της χώρας μας και δεν λέμε πολλά. Κάποιες από τις παίκτριές μου αντιμετωπίζουν βιοποριστικό πρόβλημα !

Ευτυχώς όσο μπορούν βοηθούν οι οικογένεις και οι σύλλογοι και τους αξίζουν συγχαρητήρια, όπως και στους συναδέλφους προπονητές στις ομάδες που επίσης δίνουν τα πάντα.

Η γυναικεία ομάδα της Κίνας έχει ένα κλειστό ΟΑΚΑ, για προπονητήριο, ενώ Αυστραλία και ΗΠΑ, έχουν στη σύνθεσή τους κοπέλες που ζούν από το άθλημα ή έστω συμπληρώνουν ικανοποιητικότατα το εισόδημά τους.

Το ίδιο το κράτος μπαίνει τροχοπέδη σε εμάς που πέρυσι είχαν βγάλει το νόμο ότι για να μπει μια αθλήτρια στο δημόσιο θα πρέπει να αποσυρθεί, έστω και στα 22 !

Δεν είναι δυνατόν να γίνονται αυτά. Οσα κορίτσια έχουν προλάβει τα οφέλη της Ολυμπιάδας, και μπήκαν στο δημόσιο θα έχουν πρόβλημα με τα συντάξιμα χρόνια τους, αφού παίρνουν περίπου 700 ευρώ στο χέρι και συνέχεια μειώνεται το ποσό.

Μια αθλήτρια τέτοιου επιπέδου, χρειάζεται να βρίσκεται 11-11.5 μήνες στις πισίνες. Μόνο πέρυσι ήταν τυχερά τα κορίτσια και έλειψαν διακοπές όλο τον Αύγουστο” λέει με πίκρα ο Γιώργος Μορφέσης και συνεχίζει τώρα που πήρε φόρα:

“Ας μη μιλήσουμε για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αλλά και απλές καθημερινές ανάγκες στην προπόνηση όπως ηλεκτρολύτες, βιταμίνες ισοτονικά ποτά κ.λπ.

Ευτυχώς είναι η ομοσπονδία δίπλα μας αλλά έχει και αυτή να δει το χρώμα του χρήματος μήνες. Εγω συντηρούμαι βασικά με τον μισθό μου από την ΚΟΕ. Ευτυχώς έχουμε δίπλα μας και κάποιες χορηγίες σε είδος που μας δίνουν χαρά.

Οπως η γυναικολογική κλινική “ΡΕΑ”, η Ιντεραμέρικαν με τον κ.Φαραντούρη που μας κάλυψε με ασφάλεια, αλλά και η Aegean με τον κ.Γερογιάννη που μας έβαλε τα εισιτήρια για να έρθουμε στο Αϊντχόβεν. Τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς” καταλήγει ο Ελληνας τεχνικός που μας διαβεβαιώνει:

“Στην πισίνα δεν τα συζητάμε αυτά, τα ξεχνάμε και επικεντρωνόμαστε πάντα στον αντίπαλο. Απλά επειδή τα κορίτσια έχουν και αθλητικό εγωϊσμό, το βλέπουν σαν ένα έξτρα κίνητρο να ξεπεράσουν κάθε νέο εμπόδιο.

Θέλουμε και μπορούμε να κρατάμε ψηλά το όνειρο. Γνωρίζουμε πως αυτές οι μεγάλες διακρίσεις δεν αλλάζουν στο ελάχιστο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι.

Δεν θα φτιάξουν τη ζωή μας, αλλά σίγουρα μας φτιάχνουν τη διάθεση και αυτό είναι που χρειάζεται” τονίζει ο Γιώργος Μορφέσης, που δέχτηκε…βούλιαγμα από το συνάφι μας και δεν αναδείχθηκε κορυφαίος προπονητής της χρονιάς ατην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ.

Μα τι άλλο να έκανε ο άνθρωπος, να περπατούσε στο νερό ; Εδώ έμεινε εκτός τελικής τριάδας ο Ομπράντοβιτς του θυμίζουμε !

“Θα ήταν τιμή μου να έχανα την πρώτη θέση από τον Ομπράντοβιτς που επίσης πέτυχε ένα τεράστιο επίτευγμα. Τι άλλο έπρεπε να καταφέρει για να προτιμηθεί.

Ειλικρινά πάντως δεν με απασχολεί, ούτε με απογοητεύει αυτό στο να συνεχίσω τη δουλειά μου. Επιμένω ότι αυτή η ομάδα, ότι και αν κάνει στον τελικό, πάει δεν πάει Ολυμπιακούς, με άριστα το 10, παίρνει 10 με τόνο !”.

Κλείνοντας ανάβουμε το…φυτίλι και τον ρωτάμε, ως σίγουρο μεταλλιούχο, την ατάκα που θα πει στο αεροδρόμιο με την επιστροφή της αποστολής όταν τον πλησιάσουν οι εκπρόσωποι της πολιτείας…

“Σεβόμαστε τους θεσμούς και θα βγούμε μαζί σας την αναμνηστική φωτογραφία ενώ θα σας δώσουμε και το χέρι μας όταν μας συγχαρείτε. Αλλά σας παρακαλούμε σεβαστείτε και εσείς την προσπάθειά μας.

Σεβαστείτε μας και κυρίως υλοποιήστε  κ.Υπουργέ τη δέσμευσή σας πριν 15 μέρες στην κοπή της πίτας της ΕΟΕ, πως θα πάρουμε τα πριμ που δικαιούμαστε για τις επιτυχίες.

Οχι τίποτε άλλο, όμως το είπα και στα κορίτσια με τη διαβεβαίωση του Υπουργού και βλέπω να με…κυνηγάνε αν δεν πάρουμε και τώρα τίποτε.

Αλλωστε να ξέρετε σε κάθε μεγάλο αγώνα μπαίνουμε αποφασισμένοι και δεν μας φοβίζει ο αντίπαλος. Μας φοβίζει η επόμενη μέρα μετά το τέλος του τουρνουά”.

Καλή επιτυχία κόουτς με τα κορίτσια σου.