Έντεκα ευρωπαϊκά ματς χωρίς νίκη είναι πολλά για τον Παναθηναϊκό. Το Contra.gr θυμάται τις "μαύρες" βραδιές του "τριφυλλιού" σε Champions League και Europa League.
Αν φτιάχναμε ένα TOP-10 με τις σπουδαιότερες επιτυχίες του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο, το όνομα του Παναθηναϊκού θα βρισκόταν σίγουρα στις μισές από αυτές.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι "πράσινοι" έχουν κατορθώσει να χαρίσει στους φιλάθλους τους και σε κάθε υγιή Έλληνα φίλαθλο στιγμές ανείπωτης χαράς και περηφάνιας.
Πριν από τρεις σεζόν, ο Παναθηναϊκός διεκδίκησε την πρόκρισή του στα προημιτελικά του Champions League, έχοντας προηγουμένως νικήσει στο Μιλάνο την Ίντερ του Ζοζέ Μουρίνιο. Πριν από δύο περιόδους, το "τριφύλλι" απέκλειε με δύο νίκες τη Ρόμα και έπαιρνε το εισιτήριο για τους "16" του Europa League.
Τι έγινε μετά; Κατ' αρχήν, είτε γιατί βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα είτε γιατί πρώτος στόχος τους ήταν η κατάκτηση του νταμπλ, οι "πράσινοι" γνώρισαν βαριά εντός έδρας ήττα από τη Σταντάρ Λιέγης (1-3) κλωτσώντας μία "χρυσή" ευκαιρία για να προχωρήσουν ακόμη πιο μακριά.
Η επιστροφή στους εγχώριους τίτλους απάλυνε το "κάζο" του αποκλεισμού από μία ομάδα που ήταν του χεριού του. Δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο, όμως, και για την περυσινή σεζόν.
Η πρεμιέρα στους ομίλους του Champions League κόντρα στην Μπαρτσελόνα ήταν εφιαλτική (5-1), ωστόσο όλοι είπαν "Μπάρτσα είν' αυτή".
Τα δύο συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια του "τριφυλλιού" απέναντι σε Κοπεγχάγη και Ρούμπιν Καζάν προσφέρονταν για βαθμούς, αφού ούτως ή άλλως ο αγώνας του "Καμπ Νου" ήταν… χαμένος.
Φευ… Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από τους Δανούς (0-2) και έφερε "λευκή" ισοπαλία με τους Ρώσους, αποτελέσματα που του έδιναν το ρόλο του αουτσάιντερ για τις εναπομείνασες τρεις αγωνιστικές του ομίλου.
Πράγματι, οι πρωταθλητές Ελλάδος δεν μπόρεσαν να νικήσουν ούτε στο Καζάν (0-0) κι αφού γνώρισαν ακόμη μία "βαριά" ήττα από την Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ με 3-0, ταξίδεψαν στην Κοπεγχάγη με σκοπό να διεκδικήσουν τις λιγοστές ελπίδες πρόκρισης στο Europa League.
Τελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να ηττηθούν εύκολα από τον Εντόι και την παρέα του με 3-1, κάτι που είχε ως συνέπεια να αποχαιρετήσουν πρόωρα τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πράγμα ασυνήθιστο γι’ αυτούς.
Έτσι, φτάσαμε στον "μαύρο" Αύγουστο του 2011, όπου ο Παναθηναϊκός έγραψε τις πιο "μελανές" σελίδες της ευρωπαϊκής του ιστορίας, δεχόμενος 4 γκολ από την Οντένσε και 3 γκολ από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ακόμα και σε εποχές που η Ελλάδα ήταν υπανάπτυκτη ποδοσφαιρικά, οι "πράσινοι" στέκονταν στο ύψος των περιστάσεων και με εξαίρεση κάποιες παραφωνίες (πχ. με Πολόνια Μπίτομ το 1962, με Μπάγερν το 1967, με Ντιναμό Βουκουρεστίου το 1989), φρόντιζαν να φορούν πάντα το -ξεθωριασμένο αυτήν την περίοδο- ευρωπαϊκό τους κοστούμι.
Έντεκα παιχνίδια χωρίς νίκη για τον Παναθηναϊκό είναι πάρα πολλά και άπαντες στο στρατόπεδο του συλλόγου θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αρχής γενομένης από τον επαναληπτικό με την ομάδα του Τελ Αβίβ.
Αν φτιάχναμε ένα TOP-10 με τις σπουδαιότερες επιτυχίες του ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο, το όνομα του Παναθηναϊκού θα βρισκόταν σίγουρα στις μισές από αυτές.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι "πράσινοι" έχουν κατορθώσει να χαρίσει στους φιλάθλους τους και σε κάθε υγιή Έλληνα φίλαθλο στιγμές ανείπωτης χαράς και περηφάνιας.
Πριν από τρεις σεζόν, ο Παναθηναϊκός διεκδίκησε την πρόκρισή του στα προημιτελικά του Champions League, έχοντας προηγουμένως νικήσει στο Μιλάνο την Ίντερ του Ζοζέ Μουρίνιο. Πριν από δύο περιόδους, το "τριφύλλι" απέκλειε με δύο νίκες τη Ρόμα και έπαιρνε το εισιτήριο για τους "16" του Europa League.
Τι έγινε μετά; Κατ' αρχήν, είτε γιατί βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα είτε γιατί πρώτος στόχος τους ήταν η κατάκτηση του νταμπλ, οι "πράσινοι" γνώρισαν βαριά εντός έδρας ήττα από τη Σταντάρ Λιέγης (1-3) κλωτσώντας μία "χρυσή" ευκαιρία για να προχωρήσουν ακόμη πιο μακριά.
Η επιστροφή στους εγχώριους τίτλους απάλυνε το "κάζο" του αποκλεισμού από μία ομάδα που ήταν του χεριού του. Δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο, όμως, και για την περυσινή σεζόν.
Η πρεμιέρα στους ομίλους του Champions League κόντρα στην Μπαρτσελόνα ήταν εφιαλτική (5-1), ωστόσο όλοι είπαν "Μπάρτσα είν' αυτή".
Τα δύο συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια του "τριφυλλιού" απέναντι σε Κοπεγχάγη και Ρούμπιν Καζάν προσφέρονταν για βαθμούς, αφού ούτως ή άλλως ο αγώνας του "Καμπ Νου" ήταν… χαμένος.
Φευ… Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από τους Δανούς (0-2) και έφερε "λευκή" ισοπαλία με τους Ρώσους, αποτελέσματα που του έδιναν το ρόλο του αουτσάιντερ για τις εναπομείνασες τρεις αγωνιστικές του ομίλου.
Πράγματι, οι πρωταθλητές Ελλάδος δεν μπόρεσαν να νικήσουν ούτε στο Καζάν (0-0) κι αφού γνώρισαν ακόμη μία "βαριά" ήττα από την Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ με 3-0, ταξίδεψαν στην Κοπεγχάγη με σκοπό να διεκδικήσουν τις λιγοστές ελπίδες πρόκρισης στο Europa League.
Τελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να ηττηθούν εύκολα από τον Εντόι και την παρέα του με 3-1, κάτι που είχε ως συνέπεια να αποχαιρετήσουν πρόωρα τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πράγμα ασυνήθιστο γι’ αυτούς.
Έτσι, φτάσαμε στον "μαύρο" Αύγουστο του 2011, όπου ο Παναθηναϊκός έγραψε τις πιο "μελανές" σελίδες της ευρωπαϊκής του ιστορίας, δεχόμενος 4 γκολ από την Οντένσε και 3 γκολ από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Ακόμα και σε εποχές που η Ελλάδα ήταν υπανάπτυκτη ποδοσφαιρικά, οι "πράσινοι" στέκονταν στο ύψος των περιστάσεων και με εξαίρεση κάποιες παραφωνίες (πχ. με Πολόνια Μπίτομ το 1962, με Μπάγερν το 1967, με Ντιναμό Βουκουρεστίου το 1989), φρόντιζαν να φορούν πάντα το -ξεθωριασμένο αυτήν την περίοδο- ευρωπαϊκό τους κοστούμι.
Έντεκα παιχνίδια χωρίς νίκη για τον Παναθηναϊκό είναι πάρα πολλά και άπαντες στο στρατόπεδο του συλλόγου θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αρχής γενομένης από τον επαναληπτικό με την ομάδα του Τελ Αβίβ.




0 Σχόλια