.png){kind=small}
.png){kind=small}
Λίγες ώρες πριν το el clasico, ο Τσεσκ Φάμπρεγας έχει βάσιμες ελπίδες να φορέσει τη φανέλα της ομάδας της καρδιάς του. Ξανά. Μετά από 8 χρόνια ο "Οδυσσέας" βρήκε την "Ιθάκη" του προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού και... ερωτηματικών.
Η επιλογή κομματιού ήταν η κατάλληλη. "Every breath you take, I' ll be watching you", τραγουδούσαν οι "Police", χωρίς φυσικά να έχουν στο μυαλό τους την εμμονή της Μπαρτσελόνα με τον Τσεσκ Φάμπρεγας. Οι Καταλανοί, σε ρόλο διώκτη επί 8 χρόνια, πέτυχαν το στόχο τους και εν έτει 2011 έντυσαν τον διεθνή Ισπανό με τα χρώματα της πρώτης ομάδας.
Το videowall στο "Καμπ Νου" έπαιζε, φυσικά, πλάνα από την παρουσία του 24χρονου στις ακαδημίες της Μασία, μέχρι ο Καταλανός να δώσει υλικό από την παρουσία του στην αντρική ομάδα των "μπλαουγκράνα", που αν και "παιδί" της, δεν γνώρισε ποτέ.
Το μεταγραφικό σίριαλ των τελευταίων... 8 καλοκαιριών ολοκληρώθηκε. Το "διάλειμμα" του Φάμπρεγας στο Λονδίνο και την Άρσεναλ έλαβε τέλος. Μπορεί ο Καταλανός να γαλουχήθηκε σε μεγάλο βαθμό ως παίκτης στο Χέρτφορντσιρ, αλλά τόσο ο ίδιος, όσο και όσοι γνώριζαν την περίπτωσή του αντιλαμβάνονταν πως κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα του επαναπατρισμού.
Εξάλλου, Αρσεναλ και Μπαρτσελόνα είχαν πάντα στενή μεταγραφική σχέση. Από τα 298.000.000 ευρώ που αποκόμισαν οι "κανονιέρηδες" από πωλήσεις παικτών μετά το 2000, τα 132.000.000 ευρώ προήλθαν από τα ταμεία των πρωταθλητών Ισπανίας και Ευρώπης. Και φυσικά αυτή η σχέση διαταράχθηκε και λίγο έλειψε να διακοπεί, ειρωνικά, ελέω Φάμπρεγας και της περιπετειώδους αποχώρησής του από τη Βαρκελώνη το 2003.
"Βλέποντας αυτές τις εικόνες, αισθάνομαι σαν να μην έφυγα ποτέ", δήλωσε μεταξύ άλλων κατά την παρουσίασή του, έχοντας λίγα λεπτά νωρίτερα εκτελέσει τη... διαταγή των 20.000 φιλάθλων στις εξέδρες του γηπέδου της Μπαρτσελόνα, που ζητούσαν να φιλήσει το σήμα της φανέλας.
Μία κίνηση που ίσως εξαγρίωσε ορισμένους, ήδη ενοχλημένους, φίλους της Άρσεναλ, της ομάδας που πριν μία εβδομάδα ο Φάμπρεγας διατηρούσε το περιβραχιόνιο, ωστόσο παράλληλα επρόκειτο για μία ενέργεια που ηρέμησε τον διοικητικό ηγέτη της Μπαρτσελόνα, Σάντρο Ροσέλ. Αφενός πέτυχε εκεί όπου απέτυχε ο προκάτοχός του και μέγας αντίπαλος, Τζουάν Λαπόρτα, αφετέρου διέλυσε τις ενοχές για το εγκληματικό λάθος της αποχώρησης του παίκτη προ 8 ετών, έναντι 600.000 ευρώ. Όσο μερίδιο του αντιστοιχεί στην επιτυχία της ολοκλήρωσης μιας μεταγραφής... έτοιμης από καιρό, άλλο τόσο μερίδιο ευθύνης του επιρρίπτεται για εκείνη την αμέλεια, την οποία επέτρεψε ως (τότε) μέλος του διοικητικού συμβουλίου.
Η νέα αποχώρηση του Φάμπρεγας, αυτήν τη φορά από την Άρσεναλ, δημιουργεί μεγαλύτερο κενό από αυτήν του 2003. Εξάλλου, εκείνη η Μπαρτσελόνα, του Φρανκ Ράικαρντ αρχικά και του Πεπ Γκουαρδιόλα στη συνέχεια, βρήκε το δρόμο της. Σε αυτόν το δρόμο θέλει να περπατήσει ο ίδιος, της επιτυχίας και της έμπρακτης καταξίωσης. Στην προσωπική τροπαιοθήκη του έχει να επιδείξει μόλις 1 κύπελλο Αγγλίας. Στην πρώτη σεζόν του στο Νησί, η Άρσεναλ των "Invincibles" κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη, ωστόσο ο ίδιος είχε αγωνιστεί μόνο στο League Cup με συνέπεια να μην παραλάβει μετάλλιο νικητή.
Σε περίπτωση που παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, η εικόνα της βιτρίνας του θα ήταν άκρως διαφορετική, αφού θα την κοσμούσαν 5 πρωταθλήματα (2005, 2006, 2009, 2010, 2011), 1 κύπελλο (2009), 4 ισπανικά σούπερ καπ (2005, 2006, 2009, 2010), 3 Champions League (2006, 2009, 2011), 1 σούπερ καπ Ευρώπης (2009) και 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (2009). Συγκομιδή διόλου ευκαταφρόνητη.
Φυσικά στην παραπάνω υπόθεση υπάρχουν πολλά περιφερειακά "αν". Το μοναδικό γεγονός είναι πως τον Σεπτέμβριο του 2003 ο Φάμπρεγας πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, θεωρώντας πως θα έβρισκε καλύτερη διέξοδο προς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μέσω της Αρσεναλ, που του εγγυήθηκε προώθηση στην πρώτη ομάδα μέσα σε 2 χρόνια. Το αν θα σήκωνε τα 15 τρόπαια των Καταλανών που διαδέχθηκαν την αποχώρησή του είναι άγνωστο. Γνωστή, όμως, είναι η πορεία του στην ακαδημία των "μπλαουγκράνα", εκεί όπου ξεπηδήχθηκαν οι πρώτες φλόγες αυτής της ερωτικής σχέσης.
Η "γενιά του '87"
Η μοίρα του Φάμπρεγας είναι συνδεδεμένη με ταραχώδεις μετακινήσεις. Οι δύο μεταγραφές του, από Μπαρτσελόνα σε Άρσεναλ και το αντίστροφο, προκάλεσαν αρκετές αντιδράσεις, αλλά δεν είναι τόσο διάσημο το γεγονός ότι και η πρώτη φορά που άλλαξε ομάδα ήταν το ίδιο αλλόκοτη. Κλότσησε για πρώτη φορά μπάλα με την εμφάνιση της Ματαρό, ομάδα της γειτονιάς του, σε ηλικία 8 ετών. Το πηγαίο ταλέντο του ξεχώρισε αμέσως και γι' αυτό ο προπονητής του... απέφευγε να τον χρησιμοποιεί στους αγώνες κόντρα στις "μικρές" ομάδες της Μπαρτσελόνα. Προσπαθούσε με αυτόν τον τρόπο να τον κρύψει από τους Καταλανούς και να τον διατηρήσει υπό τις οδηγίες του.
Ο μικρός Φάμπρεγας, όμως, είχε ανέκαθεν το όνειρο να φορέσει τη φανέλα των "μπλαουγκράνα". Πρωτοπήγε στο γήπεδο σε ηλικία 9 μηνών, ερωτεύθηκε την "Dream Team" του Γιόχαν Κρόιφ και του Πεπ Γκουαρδιόλα, και κατέστησε στόχο ζωής να αγωνιστεί κάποια στιγμή με το σήμα της αγαπημένης ομάδας του στο στήθος. Σε μία... πρώτη έκδοση προσέλκυσης του παίκτη από τους Καταλανούς κόντρα στην επιθυμία της ομάδας που αγωνιζόταν, η Ματαρό αποδέχθηκε αρχικά να προπονείται μία φορά την εβδομάδα στη Μασία. Δεν άργησε να υποκύψει ολοκληρωτικά και από το 1997 ο παίκτης εντάσσεται κανονικά στις ακαδημίες και πηγαίνει καθημερινά με ταξί από το Αρένις στη Μασία.
Εκεί συναντά έναν ψιλόλιγνο πιτσιρικά, με χαμόγελο στα χείλη και διαρκή διάθεση για πλάκες. Το όνομά του Γεράρδ Πικέ και ήταν και αυτός νέος στις ακαδημίες και γεννημένος το ίδιο έτος με τον Φάμπρεγας. Η "γενιά" του 1987 δημιουργήθηκε και 3 χρόνια αργότερα προστέθηκε σε αυτήν ένας ακόμα πιο πιτσιρικάς, ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν λόγω του ύψους του. Το όνομά του, Λιονέλ Μέσι, ή "ο μουγγός", όπως τον "βάφτισε" ο Πικέ με τον αχώριστο φίλο του, επειδή ο ντροπαλός Αργεντινός δεν μιλούσε σχεδόν ποτέ. "Μα πώς παίζει μαζί μας", αναρωτήθηκε ο Πικέ όταν πρωτοείδε τον Μέσι να μπαίνει στα αποδυτήρια της ομάδας: "Μοιάζει σαν τον μικρό αδερφό μου".
Εκτός από γέλιο, εκείνη η ομάδα είχε και αστείρευτο ταλέντο. Οι ειδικοί των ακαδημιών, μάλιστα, τη χαρακτήρισαν ως την πιο δυνατή που έχει περάσει ποτέ, μαζί με αυτήν στην οποία συνυπήρξαν οι Βίκτορ Βαλδές, Πέπε Ρέινα, Φερνάντο Ναβάρο, Νάνο, Μίκελ Αρτέτα και... Αρούνα Μπαμπαγκίντα.
Όπως θυμάται ο Πικέ, εκείνη η ομάδα περιστρεφόταν κυρίως γύρω από τον Μέσι και τον Βίκτορ Βάθκεθ, που διεκδικούσαν τον τίτλο του κορυφαίου. "Υπήρχαν παιχνίδια που την μπάλα την είχαν μόνο οι 2 τους", σημειώνει ο διεθνής στόπερ στην "El Pais". Ο Βίκτορ έφτασε στην Μπαρτσελόνα σε ηλικία 9 ετών, κέρδισε το ντεμπούτο του επί Ράικαρντ, αλλά δεν τα πήγε καλά, επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα Β του Λουίς Ενρίκε και φέτος το καλοκαίρι αποχώρησε για την Μπριζ.
"Παίζαμε 3-4-3, όπως η Dream Team. Ο Πλαντσέρια ήταν στο τέρμα, ο Μαρκ Βαλιέντε κι εγώ στα στόπερ, με τον Τσιριβέτ αριστερά. Στο κέντρο, ως αμυντικός χαφ, έπαιζε ο Τσεσκ, μετά ο Μαρκ Πεδράθα (γιος του αείμνηστου Άνχελ Πεδράθα που πέρασε από Ηρακλή και Πανσερραϊκό και ήταν μέλος της Μπαρτσελόνα ακριβώς πριν την Dream Team, ο Βίκτορ Σάντσεθ και ο Μέσι, ως μεσοεπιθετικός. Στην επίθεση ο Τόνι Κάλβο (ο πρώην επιθετικός του Άρη), ο Βίκτορ Βάθκεθ και ο Κλαουσί".
Από αυτήν την ομάδα, αναδείχθηκαν τρεις παίκτες παγκόσμιας κλάσης, οι οποίοι έγιναν συμπαίκτες, έστω κι αν οι δρόμοι τους χώρισαν για ένα διάστημα. Ο Φάμπρεγας αποχώρησε αμέσως μετά την ήττα της εθνικής Ισπανίας κ-17 στον τελικό του Μουντιάλ κόντρα στη Βραζιλία των Μαρσέλο και Σάντρο, με τον ίδιο να κατακτά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και του καλύτερου παίκτη. Τα γκολ και οι διακρίσεις ήταν πάντα στο ποδοσφαιρικό μενού του Καταλανού, ακόμα και από τον καιρό των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα, στοιχεία που πληρώνει 60 φορές πάνω από την τιμή για την οποία τον αποχωρίστηκε ο σύλλογος μετά από 8 χρόνια.
Τα οικονομικά μεγέθη της συμφωνίας
Ένα τέτοιου σεναρίου μεταγραφικό σίριαλ προϋποθέτει αντίστοιχη παραφιλολογία με τα ποσά της μετακίνησης. Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλοί αριθμοί, άλλοι βάσιμοι, άλλοι αστήριχτοι. Τα περσινά ποσά δεν επαναλήφθηκαν, αφού τα 80.000.000 ευρώ στη σημερινή εποχή αποτελούν απλησίαστο όνειρο θερινής νυκτός. Εξάλλου, όπως παραδέχεται ο Φάμπρεγας, δεν ήταν τόσο θέμα τιμής. "Ο Βενγκέρ δεν ήθελε να με αφήσει, ούτε με 29, ούτε με 50, ούτε με 80 εκατομμύρια ευρώ, αλλά στο τέλος η επιθυμία μου τον έπεισε".
Αυτό που έπεισε τους ιθύνοντες της Άρσεναλ, της πιο εύρυθμης οικονομικά ομάδας του πλανήτη, ήταν η... αδιαφορία της Μπαρτσελόνα. Ούτε κυνήγι, όπως πέρυσι, ούτε συνομιλίες και δηλώσεις του παίκτη, στον οποίο, μάλιστα, είχαν απαγορέψει να δίνει συνεντεύξεις για το θέμα, ώστε να αποφευχθεί το περσινό σίριαλ. Η αδιαφορία αυτή, η τακτική υπομονής των Καταλανών γιγάντωνε σταδιακά την επιθυμία του Φάμπρεγας να αποχωρήσει. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, αυτήν τη φορά ο Ισπανός το ζήτησε ανοιχτά. Γνώριζε (και το δήλωσε κατά την παρουσίασή του) πως ίσως αυτήν ήταν η τελευταία ευκαιρία του για να επιστρέψει -στην ποδοσφαιρική ακμή του- στη Μπαρτσελόνα. Το επόμενο καλοκαίρι το 5ετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει με την Άρσεναλ θα έληγε, οπότε οι διαδικασίες ανανέωσης θα τον είχαν κρατήσει στο Λονδίνο.
Επιπροσθέτως, εξίσου γνωστά είναι τα οικονομικά προβλήματα των "μπλαουγκράνα". Αγωνιστικά συνιστούν μία παντοδυναμία, αλλά στο γραφειοκρατικό κομμάτι "χωλαίνουν" επικίνδυνα. Ακόμα κι αν κερδίζουν 120.000.000 ευρώ ετησίως μόνο από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, ποσό διπλάσιο από το αντίστοιχο της πιο εμπορικής ομάδας του κόσμου (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) που αγωνίζεται στο πιο εμπορικό πρωτάθλημα του κόσμου (Premier League), η "μαύρη τρύπα" του ταμείου προοικονομεί για συγκρατημένη πολιτική. Η αγορά του Αλέξις Σάντσες προ εβδομάδων μείωσε ακόμη περισσότερο το μεταγραφικό μπάτζετ και συνάμα τα περιθώρια αντιστάσεων των Λονδρέζων σε μία χαμηλή πρόταση.
Οι Άγγλοι έβαλαν νερό στο κρασί τους μέχρι ενός σημείου. Από εκεί και πέρα άρχισαν οι σκληρές διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν σχεδόν ένα μήνα. Ακόμα και σήμερα, λίγες μέρες μετά την αίσια έκβαση της υπόθεσης, δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση για το ακριβές κόστος της μετακίνησης. Οι πιο καλά ενημερωμένες πηγές από τα 2 "στρατόπεδα"... συγκλίνουν στο εξής σενάριο. Η Μπαρτσελόνα έδωσε 14.500.000 ευρώ στην Άρσεναλ με την υπογραφή των συμβολαίων και θα καταβάλλει μία ισόποση δόση μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου. Στο συμβόλαιο προβλέπεται μπόνους 5.000.000 ευρώ σε περίπτωση που η Μπαρτσελόνα κατακτήσει 2 πρωταθλήματα ή 1 Champions League μέσα στα επόμενα 3 χρόνια και ο Φάμπρεγας έχει ενεργό ρόλο σε αυτές τις επιτυχίες, ένας όρος που άλλαξε αρκετές φορές μορφή κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Κάπου εκεί απαιτήθηκε η παρέμβαση του Φάμπρεγας. Ο 24χρονος μέσος ήταν διατεθειμένος να αποδεχθεί λιγότερες απολαβές για να επιστρέψει στην αγαπημένη ομάδα του, όπερ κι εγένετο, με συνέπεια να υπογράψει συμβόλαιο με 4.000.000 ευρώ ετησίως, αντί για τα 5.000.000 ευρώ που που εισέπρατε στην Αγγλία. Παρ' όλα αυτά, προσφέρθηκε ο ίδιος (όπως διατρανώνουν οι διευθυντές της Μπαρτσελόνα), να "γεφυρώσει" το οικονομικό χάσμα των δύο συλλόγων, συνεισφέροντας με 1.000.000 ευρώ κάθε χρόνο από το συμβόλαιό του για τα επόμενα 5 χρόνια. "Μία δουλειά της καρδιάς", όπως εξήγησε ο Βενγκέρ.
Η Άρσεναλ κοστολογεί τη μεταγραφή σε 45.000.000 ευρώ, μαζί με όλους τους όρους και τα μπόνους. Αυτό το ποσό θα παίξει σημασία σε περίπτωση που η Μπαρρσελόνα θελήσει να πουλήσει τον παίκτη σε κάποια ομάδα. Οι "κανονιέρηδες" έχουν κι επισήμως τον πρώτο λόγο, αλλά εφόσον δεν επιθυμούν την επιστροφή του αρχηγού τους, θα αποκομίσουν το 50% της υπεραξίας του παίκτη, σε περίπτωση, φυσικά, που πωληθεί πάνω από το ποσό με το οποίο τον παραχώρησαν (και δεν θα "καρπωθούν" το 50% του συνολικού ποσού, όπως διέρρευσε αρχικά). Τα οφέλη δεν τελειώνουν εδώ για τους "κανονιέρηδες", αφού η Μπαρτσελόνα παραιτήθηκε από τα δικαιώματα επαναγοράς ή επί του ποσού πώλησης των Τζον Τοράλ και Έκτορ Μπεγερίν, των δύο νεαρών που ακολούθησαν το δρομολόγιο Βαρκελώνη-Λονδίνο νωρίτερα το καλοκαίρι και ίσως αποδειχθούν οι "νέοι Φάμπρεγας".
Η επιλογή κομματιού ήταν η κατάλληλη. "Every breath you take, I' ll be watching you", τραγουδούσαν οι "Police", χωρίς φυσικά να έχουν στο μυαλό τους την εμμονή της Μπαρτσελόνα με τον Τσεσκ Φάμπρεγας. Οι Καταλανοί, σε ρόλο διώκτη επί 8 χρόνια, πέτυχαν το στόχο τους και εν έτει 2011 έντυσαν τον διεθνή Ισπανό με τα χρώματα της πρώτης ομάδας.
Το videowall στο "Καμπ Νου" έπαιζε, φυσικά, πλάνα από την παρουσία του 24χρονου στις ακαδημίες της Μασία, μέχρι ο Καταλανός να δώσει υλικό από την παρουσία του στην αντρική ομάδα των "μπλαουγκράνα", που αν και "παιδί" της, δεν γνώρισε ποτέ.
Το μεταγραφικό σίριαλ των τελευταίων... 8 καλοκαιριών ολοκληρώθηκε. Το "διάλειμμα" του Φάμπρεγας στο Λονδίνο και την Άρσεναλ έλαβε τέλος. Μπορεί ο Καταλανός να γαλουχήθηκε σε μεγάλο βαθμό ως παίκτης στο Χέρτφορντσιρ, αλλά τόσο ο ίδιος, όσο και όσοι γνώριζαν την περίπτωσή του αντιλαμβάνονταν πως κάποια στιγμή θα ερχόταν η ώρα του επαναπατρισμού.
Εξάλλου, Αρσεναλ και Μπαρτσελόνα είχαν πάντα στενή μεταγραφική σχέση. Από τα 298.000.000 ευρώ που αποκόμισαν οι "κανονιέρηδες" από πωλήσεις παικτών μετά το 2000, τα 132.000.000 ευρώ προήλθαν από τα ταμεία των πρωταθλητών Ισπανίας και Ευρώπης. Και φυσικά αυτή η σχέση διαταράχθηκε και λίγο έλειψε να διακοπεί, ειρωνικά, ελέω Φάμπρεγας και της περιπετειώδους αποχώρησής του από τη Βαρκελώνη το 2003.
"Βλέποντας αυτές τις εικόνες, αισθάνομαι σαν να μην έφυγα ποτέ", δήλωσε μεταξύ άλλων κατά την παρουσίασή του, έχοντας λίγα λεπτά νωρίτερα εκτελέσει τη... διαταγή των 20.000 φιλάθλων στις εξέδρες του γηπέδου της Μπαρτσελόνα, που ζητούσαν να φιλήσει το σήμα της φανέλας.
Μία κίνηση που ίσως εξαγρίωσε ορισμένους, ήδη ενοχλημένους, φίλους της Άρσεναλ, της ομάδας που πριν μία εβδομάδα ο Φάμπρεγας διατηρούσε το περιβραχιόνιο, ωστόσο παράλληλα επρόκειτο για μία ενέργεια που ηρέμησε τον διοικητικό ηγέτη της Μπαρτσελόνα, Σάντρο Ροσέλ. Αφενός πέτυχε εκεί όπου απέτυχε ο προκάτοχός του και μέγας αντίπαλος, Τζουάν Λαπόρτα, αφετέρου διέλυσε τις ενοχές για το εγκληματικό λάθος της αποχώρησης του παίκτη προ 8 ετών, έναντι 600.000 ευρώ. Όσο μερίδιο του αντιστοιχεί στην επιτυχία της ολοκλήρωσης μιας μεταγραφής... έτοιμης από καιρό, άλλο τόσο μερίδιο ευθύνης του επιρρίπτεται για εκείνη την αμέλεια, την οποία επέτρεψε ως (τότε) μέλος του διοικητικού συμβουλίου.
Η νέα αποχώρηση του Φάμπρεγας, αυτήν τη φορά από την Άρσεναλ, δημιουργεί μεγαλύτερο κενό από αυτήν του 2003. Εξάλλου, εκείνη η Μπαρτσελόνα, του Φρανκ Ράικαρντ αρχικά και του Πεπ Γκουαρδιόλα στη συνέχεια, βρήκε το δρόμο της. Σε αυτόν το δρόμο θέλει να περπατήσει ο ίδιος, της επιτυχίας και της έμπρακτης καταξίωσης. Στην προσωπική τροπαιοθήκη του έχει να επιδείξει μόλις 1 κύπελλο Αγγλίας. Στην πρώτη σεζόν του στο Νησί, η Άρσεναλ των "Invincibles" κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη, ωστόσο ο ίδιος είχε αγωνιστεί μόνο στο League Cup με συνέπεια να μην παραλάβει μετάλλιο νικητή.
Σε περίπτωση που παρέμενε στην Μπαρτσελόνα, η εικόνα της βιτρίνας του θα ήταν άκρως διαφορετική, αφού θα την κοσμούσαν 5 πρωταθλήματα (2005, 2006, 2009, 2010, 2011), 1 κύπελλο (2009), 4 ισπανικά σούπερ καπ (2005, 2006, 2009, 2010), 3 Champions League (2006, 2009, 2011), 1 σούπερ καπ Ευρώπης (2009) και 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (2009). Συγκομιδή διόλου ευκαταφρόνητη.
Φυσικά στην παραπάνω υπόθεση υπάρχουν πολλά περιφερειακά "αν". Το μοναδικό γεγονός είναι πως τον Σεπτέμβριο του 2003 ο Φάμπρεγας πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα, θεωρώντας πως θα έβρισκε καλύτερη διέξοδο προς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μέσω της Αρσεναλ, που του εγγυήθηκε προώθηση στην πρώτη ομάδα μέσα σε 2 χρόνια. Το αν θα σήκωνε τα 15 τρόπαια των Καταλανών που διαδέχθηκαν την αποχώρησή του είναι άγνωστο. Γνωστή, όμως, είναι η πορεία του στην ακαδημία των "μπλαουγκράνα", εκεί όπου ξεπηδήχθηκαν οι πρώτες φλόγες αυτής της ερωτικής σχέσης.
Η "γενιά του '87"
Η μοίρα του Φάμπρεγας είναι συνδεδεμένη με ταραχώδεις μετακινήσεις. Οι δύο μεταγραφές του, από Μπαρτσελόνα σε Άρσεναλ και το αντίστροφο, προκάλεσαν αρκετές αντιδράσεις, αλλά δεν είναι τόσο διάσημο το γεγονός ότι και η πρώτη φορά που άλλαξε ομάδα ήταν το ίδιο αλλόκοτη. Κλότσησε για πρώτη φορά μπάλα με την εμφάνιση της Ματαρό, ομάδα της γειτονιάς του, σε ηλικία 8 ετών. Το πηγαίο ταλέντο του ξεχώρισε αμέσως και γι' αυτό ο προπονητής του... απέφευγε να τον χρησιμοποιεί στους αγώνες κόντρα στις "μικρές" ομάδες της Μπαρτσελόνα. Προσπαθούσε με αυτόν τον τρόπο να τον κρύψει από τους Καταλανούς και να τον διατηρήσει υπό τις οδηγίες του.
Ο μικρός Φάμπρεγας, όμως, είχε ανέκαθεν το όνειρο να φορέσει τη φανέλα των "μπλαουγκράνα". Πρωτοπήγε στο γήπεδο σε ηλικία 9 μηνών, ερωτεύθηκε την "Dream Team" του Γιόχαν Κρόιφ και του Πεπ Γκουαρδιόλα, και κατέστησε στόχο ζωής να αγωνιστεί κάποια στιγμή με το σήμα της αγαπημένης ομάδας του στο στήθος. Σε μία... πρώτη έκδοση προσέλκυσης του παίκτη από τους Καταλανούς κόντρα στην επιθυμία της ομάδας που αγωνιζόταν, η Ματαρό αποδέχθηκε αρχικά να προπονείται μία φορά την εβδομάδα στη Μασία. Δεν άργησε να υποκύψει ολοκληρωτικά και από το 1997 ο παίκτης εντάσσεται κανονικά στις ακαδημίες και πηγαίνει καθημερινά με ταξί από το Αρένις στη Μασία.
Εκεί συναντά έναν ψιλόλιγνο πιτσιρικά, με χαμόγελο στα χείλη και διαρκή διάθεση για πλάκες. Το όνομά του Γεράρδ Πικέ και ήταν και αυτός νέος στις ακαδημίες και γεννημένος το ίδιο έτος με τον Φάμπρεγας. Η "γενιά" του 1987 δημιουργήθηκε και 3 χρόνια αργότερα προστέθηκε σε αυτήν ένας ακόμα πιο πιτσιρικάς, ή τουλάχιστον έτσι φαινόταν λόγω του ύψους του. Το όνομά του, Λιονέλ Μέσι, ή "ο μουγγός", όπως τον "βάφτισε" ο Πικέ με τον αχώριστο φίλο του, επειδή ο ντροπαλός Αργεντινός δεν μιλούσε σχεδόν ποτέ. "Μα πώς παίζει μαζί μας", αναρωτήθηκε ο Πικέ όταν πρωτοείδε τον Μέσι να μπαίνει στα αποδυτήρια της ομάδας: "Μοιάζει σαν τον μικρό αδερφό μου".
Εκτός από γέλιο, εκείνη η ομάδα είχε και αστείρευτο ταλέντο. Οι ειδικοί των ακαδημιών, μάλιστα, τη χαρακτήρισαν ως την πιο δυνατή που έχει περάσει ποτέ, μαζί με αυτήν στην οποία συνυπήρξαν οι Βίκτορ Βαλδές, Πέπε Ρέινα, Φερνάντο Ναβάρο, Νάνο, Μίκελ Αρτέτα και... Αρούνα Μπαμπαγκίντα.
Όπως θυμάται ο Πικέ, εκείνη η ομάδα περιστρεφόταν κυρίως γύρω από τον Μέσι και τον Βίκτορ Βάθκεθ, που διεκδικούσαν τον τίτλο του κορυφαίου. "Υπήρχαν παιχνίδια που την μπάλα την είχαν μόνο οι 2 τους", σημειώνει ο διεθνής στόπερ στην "El Pais". Ο Βίκτορ έφτασε στην Μπαρτσελόνα σε ηλικία 9 ετών, κέρδισε το ντεμπούτο του επί Ράικαρντ, αλλά δεν τα πήγε καλά, επέστρεψε στην Μπαρτσελόνα Β του Λουίς Ενρίκε και φέτος το καλοκαίρι αποχώρησε για την Μπριζ.
"Παίζαμε 3-4-3, όπως η Dream Team. Ο Πλαντσέρια ήταν στο τέρμα, ο Μαρκ Βαλιέντε κι εγώ στα στόπερ, με τον Τσιριβέτ αριστερά. Στο κέντρο, ως αμυντικός χαφ, έπαιζε ο Τσεσκ, μετά ο Μαρκ Πεδράθα (γιος του αείμνηστου Άνχελ Πεδράθα που πέρασε από Ηρακλή και Πανσερραϊκό και ήταν μέλος της Μπαρτσελόνα ακριβώς πριν την Dream Team, ο Βίκτορ Σάντσεθ και ο Μέσι, ως μεσοεπιθετικός. Στην επίθεση ο Τόνι Κάλβο (ο πρώην επιθετικός του Άρη), ο Βίκτορ Βάθκεθ και ο Κλαουσί".Από αυτήν την ομάδα, αναδείχθηκαν τρεις παίκτες παγκόσμιας κλάσης, οι οποίοι έγιναν συμπαίκτες, έστω κι αν οι δρόμοι τους χώρισαν για ένα διάστημα. Ο Φάμπρεγας αποχώρησε αμέσως μετά την ήττα της εθνικής Ισπανίας κ-17 στον τελικό του Μουντιάλ κόντρα στη Βραζιλία των Μαρσέλο και Σάντρο, με τον ίδιο να κατακτά τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και του καλύτερου παίκτη. Τα γκολ και οι διακρίσεις ήταν πάντα στο ποδοσφαιρικό μενού του Καταλανού, ακόμα και από τον καιρό των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα, στοιχεία που πληρώνει 60 φορές πάνω από την τιμή για την οποία τον αποχωρίστηκε ο σύλλογος μετά από 8 χρόνια.
Τα οικονομικά μεγέθη της συμφωνίας
Ένα τέτοιου σεναρίου μεταγραφικό σίριαλ προϋποθέτει αντίστοιχη παραφιλολογία με τα ποσά της μετακίνησης. Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλοί αριθμοί, άλλοι βάσιμοι, άλλοι αστήριχτοι. Τα περσινά ποσά δεν επαναλήφθηκαν, αφού τα 80.000.000 ευρώ στη σημερινή εποχή αποτελούν απλησίαστο όνειρο θερινής νυκτός. Εξάλλου, όπως παραδέχεται ο Φάμπρεγας, δεν ήταν τόσο θέμα τιμής. "Ο Βενγκέρ δεν ήθελε να με αφήσει, ούτε με 29, ούτε με 50, ούτε με 80 εκατομμύρια ευρώ, αλλά στο τέλος η επιθυμία μου τον έπεισε".
Αυτό που έπεισε τους ιθύνοντες της Άρσεναλ, της πιο εύρυθμης οικονομικά ομάδας του πλανήτη, ήταν η... αδιαφορία της Μπαρτσελόνα. Ούτε κυνήγι, όπως πέρυσι, ούτε συνομιλίες και δηλώσεις του παίκτη, στον οποίο, μάλιστα, είχαν απαγορέψει να δίνει συνεντεύξεις για το θέμα, ώστε να αποφευχθεί το περσινό σίριαλ. Η αδιαφορία αυτή, η τακτική υπομονής των Καταλανών γιγάντωνε σταδιακά την επιθυμία του Φάμπρεγας να αποχωρήσει. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές, αυτήν τη φορά ο Ισπανός το ζήτησε ανοιχτά. Γνώριζε (και το δήλωσε κατά την παρουσίασή του) πως ίσως αυτήν ήταν η τελευταία ευκαιρία του για να επιστρέψει -στην ποδοσφαιρική ακμή του- στη Μπαρτσελόνα. Το επόμενο καλοκαίρι το 5ετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει με την Άρσεναλ θα έληγε, οπότε οι διαδικασίες ανανέωσης θα τον είχαν κρατήσει στο Λονδίνο.
Επιπροσθέτως, εξίσου γνωστά είναι τα οικονομικά προβλήματα των "μπλαουγκράνα". Αγωνιστικά συνιστούν μία παντοδυναμία, αλλά στο γραφειοκρατικό κομμάτι "χωλαίνουν" επικίνδυνα. Ακόμα κι αν κερδίζουν 120.000.000 ευρώ ετησίως μόνο από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, ποσό διπλάσιο από το αντίστοιχο της πιο εμπορικής ομάδας του κόσμου (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) που αγωνίζεται στο πιο εμπορικό πρωτάθλημα του κόσμου (Premier League), η "μαύρη τρύπα" του ταμείου προοικονομεί για συγκρατημένη πολιτική. Η αγορά του Αλέξις Σάντσες προ εβδομάδων μείωσε ακόμη περισσότερο το μεταγραφικό μπάτζετ και συνάμα τα περιθώρια αντιστάσεων των Λονδρέζων σε μία χαμηλή πρόταση.
Οι Άγγλοι έβαλαν νερό στο κρασί τους μέχρι ενός σημείου. Από εκεί και πέρα άρχισαν οι σκληρές διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν σχεδόν ένα μήνα. Ακόμα και σήμερα, λίγες μέρες μετά την αίσια έκβαση της υπόθεσης, δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση για το ακριβές κόστος της μετακίνησης. Οι πιο καλά ενημερωμένες πηγές από τα 2 "στρατόπεδα"... συγκλίνουν στο εξής σενάριο. Η Μπαρτσελόνα έδωσε 14.500.000 ευρώ στην Άρσεναλ με την υπογραφή των συμβολαίων και θα καταβάλλει μία ισόποση δόση μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου. Στο συμβόλαιο προβλέπεται μπόνους 5.000.000 ευρώ σε περίπτωση που η Μπαρτσελόνα κατακτήσει 2 πρωταθλήματα ή 1 Champions League μέσα στα επόμενα 3 χρόνια και ο Φάμπρεγας έχει ενεργό ρόλο σε αυτές τις επιτυχίες, ένας όρος που άλλαξε αρκετές φορές μορφή κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Κάπου εκεί απαιτήθηκε η παρέμβαση του Φάμπρεγας. Ο 24χρονος μέσος ήταν διατεθειμένος να αποδεχθεί λιγότερες απολαβές για να επιστρέψει στην αγαπημένη ομάδα του, όπερ κι εγένετο, με συνέπεια να υπογράψει συμβόλαιο με 4.000.000 ευρώ ετησίως, αντί για τα 5.000.000 ευρώ που που εισέπρατε στην Αγγλία. Παρ' όλα αυτά, προσφέρθηκε ο ίδιος (όπως διατρανώνουν οι διευθυντές της Μπαρτσελόνα), να "γεφυρώσει" το οικονομικό χάσμα των δύο συλλόγων, συνεισφέροντας με 1.000.000 ευρώ κάθε χρόνο από το συμβόλαιό του για τα επόμενα 5 χρόνια. "Μία δουλειά της καρδιάς", όπως εξήγησε ο Βενγκέρ.
Η Άρσεναλ κοστολογεί τη μεταγραφή σε 45.000.000 ευρώ, μαζί με όλους τους όρους και τα μπόνους. Αυτό το ποσό θα παίξει σημασία σε περίπτωση που η Μπαρρσελόνα θελήσει να πουλήσει τον παίκτη σε κάποια ομάδα. Οι "κανονιέρηδες" έχουν κι επισήμως τον πρώτο λόγο, αλλά εφόσον δεν επιθυμούν την επιστροφή του αρχηγού τους, θα αποκομίσουν το 50% της υπεραξίας του παίκτη, σε περίπτωση, φυσικά, που πωληθεί πάνω από το ποσό με το οποίο τον παραχώρησαν (και δεν θα "καρπωθούν" το 50% του συνολικού ποσού, όπως διέρρευσε αρχικά). Τα οφέλη δεν τελειώνουν εδώ για τους "κανονιέρηδες", αφού η Μπαρτσελόνα παραιτήθηκε από τα δικαιώματα επαναγοράς ή επί του ποσού πώλησης των Τζον Τοράλ και Έκτορ Μπεγερίν, των δύο νεαρών που ακολούθησαν το δρομολόγιο Βαρκελώνη-Λονδίνο νωρίτερα το καλοκαίρι και ίσως αποδειχθούν οι "νέοι Φάμπρεγας".
0 Σχόλια