Λαμία: Επιστροφή με εκπλήξεις, διάθεση και πλέον προοπτική!

Ο Θανάσης Μαγκλάρας αναλύει την πρεμιέρα της Λαμίας στην επανέναρξη, εκπλήσσεται ευχάριστα από τον επιθετικό πλουραλισμό, που έδειξε ανά περιόδους η ομάδα του Άκη Μάντζιου, ενώ έχει και υστερόγραφα.



Καλώς ήρθατε στο πρώτο blog μετά την επανέναρξη του ποδοσφαίρου στη χώρα μας. Ενώ πολλοί θα περίμεναν να τρίβουμε τα μάτια μας, με την αρνητική έννοια, με όσα θα βλέπαμε, εγώ θα πω ότι η πρώτη αγωνιστική μου άφησε μια θετική διάθεση. Σίγουρα έχω δει και καλύτερα παιχνίδια στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Ακόμα πιο σίγουρα όμως έχω δει και χειρότερα και χωρίς μάλιστα τη διακοπή σχεδόν εκατό ημερών. Τα παιχνίδια που μου άρεσαν περισσότερο ήταν τρία. Του Άρη με τον ΟΦΗ, της Λάρισας με τον Αστέρα Τρίπολης και της Λαμίας με τον Παναιτωλικό, ανά διαστήματα.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα δικά μας. Κάτι που με εξέπληξε στον καταρτισμό της ενδεκάδας ήταν η επιλογή του Κάχριμαν κάτω από τα δοκάρια, ειδικά από τη στιγμή που ήταν διαθέσιμοι όλοι οι τερματοφύλακες. Ο Σέρβος δεν τα πήγε άσχημα, ειδικά στις φάσεις που του ήρθαν κάτω από την εστία, συνέχισε όμως να αντιμετωπίζει προβλήματα στις εξόδους του ψηλά. Δεν ξέρω αν διορθώνεται άμεσα αυτό. Πίστευα πολύ στην επιλογή του Επασί για τη βασική ενδεκάδα, αλλά, όπως φάνηκε, ο τεχνικός των Φθιωτών είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του την κακή απόδοση του Γάλλου στον αγώνα του Γεντί Κουλέ πριν τη διακοπή.

Ένα ακόμη γεγονός που μου έκανε εντύπωση ήταν η χρησιμοποίηση του Βιγιάλμπα πίσω από τον Αραβίδη. Αυτή η κίνηση με εξέπληξε όμως θετικά. Είχαμε συνηθίσει τον Αργεντινό να αγωνίζεται στα άκρα, όμως έδειξε ότι με τη ταχύτητά του και τη τεχνική που διαθέτει, δίπλα και σε ένα γρήγορο φορ, όπως είναι ο Χρήστος Αραβίδης, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο πως πολλές φορές οι συμπαίκτες του τον αναζήτησαν για να παίξει γρήγορα το ένα-δύο και να ελευθερώσει χώρους για τον ίδιο και την υπόλοιπη ομάδα. Ο Αργεντινός και ο Έλληνας φορ ήταν οι κύριοι εκφραστές των επιθετικών αναπτύξεων των γηπεδούχων και μάλιστα, για μία από τις ελάχιστες φορές φέτος, όχι μονότονων. Το παιχνίδι της Λαμίας είχε ανάπτυξη και από τα πλάγια και από τον άξονα και αυτό μπέρδεψε τους Αγρινιώτες.

Η διάθεση που έδειξε η Λαμία, ύστερα φυσικά και από εντολή του προπονητή της, ήταν η πίεση στα στόπερ του Παναιτωλικού, ειδικά όταν έπαιρναν μέτρα στο γήπεδο. Ο Παναιτωλικός με έναν νέο χαφ το Τσιγγάρα και το Ντίαζ κατ' ανάγκη στη θέση «8», θέλησε να κρατήσει την κατοχή, όμως η πίεση από τους Μπεχαράνο και Νιάσε ήταν τόσο στοχευμένη και οργανωμένη που δεν τους επέτρεψε να αναπτυχθούν από τον άξονα. Αναγκαστικά λοιπόν έριξαν όλο το βάρος του παιχνιδιού τους στην αριστερή πλευρά με τους Κέβιν και Φάρλει Ρόσα. Σίγουρα οι δυο τους έχουν βγάλει αρκετές φορές συνεργασίες και έχουν ξελασπώσει από το δεύτερο μισό της σεζόν και μετά την ομάδα του Αγρινίου, όμως χθες ήταν αδύνατο να αναπτύξουν οποιαδήποτε συνεργασία και η μόνη φορά που ξέφυγε ο Βραζιλιάνος εξτρέμ ήταν μία ατομική ενέργεια που απέκρουσε ο Κάχριμαν.

Θα σταθώ λίγο εδώ σε κάτι προσωπικό των περισσότερων παικτών. Όχι μόνο στον αγώνα της Λαμίας με τον Παναιτωλικό αλλά και στους υπόλοιπους, οι παίκτες έδειξαν πόσο τους έλειψε το ποδόσφαιρο και ήθελαν να μπουν να αγωνιστούν και αυτό δημιούργησε προβλήματα τραυματισμών σε αρκετούς. Μυϊκά προβλήματα κυρίως. Η αποχή ήταν ένας κακός σύμμαχος και αυτοί οι τραυματισμοί θα υπάρχουν. Για να επιστρέψω. Ο Άκης Μάντζιος με τα πρόσωπα που διάλεξε για το αρχικό σχήμα, ειδικά στην επιθετική τετράδα, πέτυχε στο 100% αυτό που ήθελε. Ξεκίνησε τέσσερις παίκτες ταχύτατους και ικανούς στο ένας με έναν. Έτσι εξασφάλισε και το απαραίτητο πρεσσάρισμα και τις αντεπιθέσεις φωτιά που είδαμε, καθώς κάθε αντεπίθεση της Λαμίας κατέληξε σε φάση. Μία ή δύο αν θυμάμαι καλά δεν είχαν θετική κατάληξη. Οπότε εδώ ο προπονητής παίρνει το credit που λέμε.

Μάλιστα αυτό φάνηκε ότι το είχε σχεδιασμένο στο μυαλό του, καθώς στα τελευταία 20' λεπτά έριξε στον αγώνα και τον Μπιανκόνι για να εκμεταλλευτεί την κούραση των αντίπαλων αμυντικών. Ο Βραζιλιάνος είναι ένα φορ του κουτιού και αυτό το γνωρίζουν όλοι. Μπορεί την καλή πάσα να την αξιοποιήσει και αυτό φάνηκε, καθώς τη μισή φάση την έκανε γκολ. Ωραία συνεργασία μάλιστα με το Μπεχαράνο, ο οποίος ήταν από τους διακριθέντες. Μαζί με τη τετράδα της άμυνας που δεν υστέρησε κανείς. Ο Σκόνδρας μάλιστα, μόλις βρήκε το σωστό τρόπο για το μαρκάρισμα του Ρόσα, ήταν απολαυστικός στα αμυντικά του καθήκοντα.

Αυτό που δεν μου άρεσε είναι για ακόμη μία φορά η οπισθοχώρηση της ομάδας, ξανά, μόλις άνοιξε το σκορ. Ναι χθες δε δέχθηκε φάσεις για να απειληθεί, όμως με έναν ποιοτικότερο αντίπαλο δε διανοείται να δίνεις τόσα μέτρα στο γήπεδο χωρίς πρεσσάρισμα και να παραμένεις παθητικός. Το έχουμε δει να γίνεται αρκετές φορές φέτος και είναι ΜΕΓΑΛΟ λάθος το τονίζω συνέχεια. Χθες βέβαια υπήρχε και η δικαιολογία της κούρασης με την αποχή. Τώρα όλοι στρέφουν την προσοχή τους στον αγώνα με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, ένας Ατρόμητος που δεν αγωνίστηκε το Σαββατοκύριακο στη Ξάνθη, λόγω αυξημένων κρουσμάτων στην περιοχή. Η Λαμία πρέπει να εκμεταλλευτεί το ρυθμό που απέκτησε από το χθεσινό αγώνα και να κατέβει με την ίδια νοοτροπία για τη νίκη που θα της δώσει και προβάδισμα έναντι του προσεχή αντιπάλου της για την κατάκτηση της έβδομης θέσης.

Υ.Γ. 1) Ο Αντέτζο συνέχισε από εκεί που σταμάτησε. Σοβαρός και απροσπέλαστος. Παραμένει, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα καλύτερα στόπερ της κατηγορίας.

Υ.Γ. 2) Ο Χρήστος Αραβίδης θα απουσιάσει από τον αγώνα στο Περιστέρι και έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα σκεφτεί ο τεχνικός της Λαμίας για να καλύψει αυτό το σημαντικό κενό.

Υ.Γ. 3) Αρκετοί ήταν αντίθετοι, όταν εξέφρασα την άποψη μου ότι η Λαμία θα κυνηγήσει την έβδομη θέση. Τώρα που το άκουσαν και από τα χείλη του προπονητή παραμένουν αντίθετοι;