Από το όνειρο της Ευρώπης στα playouts

Οι υποσχέσεις μίας ανύπαρκτης διοίκησης για έξοδο στην Ευρώπη αποδείχθηκαν για ακόμη μία φορά φλούδες και έτσι η ιστορική ΑΕΛ βρίσκεται στα χαμηλά στρώματα του πρωταθλήματος κάτι που δυστυχώς της έχει γίνει συνήθεια πλέον.

Το καλοκαίρι φαινόταν ότι ίσως γινόταν κάτι διαφορετικό και αυτό γιατί το ρόστερ έμεινε σχεδόν ίδιο με κάποιους ποιοτικούς παίχτες και την προσθήκη κάποιων μεταγραφών και ορισμένων δανεικών φαινόταν ότι η ΑΕΛ θα μπορούσε να ανέβει επίπεδο. Έτσι και έγινε μ έναν φοβερό πρώτο γύρο του πρωταθλήματος αν και δεν ξεκίνησε καλά έχοντας τις τρεις πρώτες αγωνιστικές μόνο έναν βαθμό μία ισοπαλία με τον Ατρόμητο μέσα στο περιστέρι και δύο συνεχόμενες ήττες με Ολυμπιακό και Πανιώνιο. Η συνέχεια όμως ήταν εντελώς διαφορετική και η ΑΕΛ με τέσσερα μεγάλα αποτελέσματα δυο διπλά,ένα στο Χαριλάου  με τον ΑΡΗ και ένα στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ, μία σημαντική νίκη με τον ΟΦΗ στην Λάρισα και μία ισοπαλία με την ΑΕΚ στην Αθήνα έδειχνε ότι θα μπορούσε να κάνει το βήμα παραπάνω. Έτσι η ΑΕΛ τελείωσε τον πρώτο γύρο με μία εξαιρετική συγκομιδή βαθμών (19) όπου την έβρισκε μέσα στην πρώτη πεντάδα μετά από χρόνια με ρεκορ (Ν-Ι-Η, 5-4-4)  και μία απο τις καλύτερες άμυνες με παθητικό 16 γκολ. Όλα αυτά έδειχναν ότι κάτι καλό θα γινόταν φέτος κάτι θα άλλαζε. 

Όμως με την έναρξη του δεύτερου γύρου όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Η ΑΕΛ ξεκινώντας τις αγωνιστικές υποχρεώσεις χάνει με κατεβασμένα χέρια από τον Ολυμπιακό με 4-1 επανέρχεται στις νίκες στην Λάρισα με τον τελευταίο Πανιώνιο και από εκεί και μετά με την αλλαγή της χρονιάς γίνεται ίσως η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος με σερί ηττών και ισοπαλιών δίχως νίκη και από την πεντάδα να φτάνει σε κάποιο σημείο στην 12η θέση μαζί με τον Βόλο. Η ισοπαλία με τον Βόλο μία αγωνιστική πριν το τέλος γκρέμισε όλες τις ελπίδες που υπήρχαν για την Ευρώπη και την τελευταία αγωνιστική η νίκη με την Τρίπολη η οποία ήταν η μοναδική το 2020 την βοήθησε να ανέβει στην 8η θέση και να είναι πιο ήσυχη στα playouts. Έτσι με όλα αυτά τα αποτελέσματα η ΑΕΛ κατάφερε να μαζέψει μόλις 11 βαθμούς στο δεύτερο μισό και μαζί με τους 19 να φτάσει στους 30 βαθμούς με ρεκόρ  (Ν-Ι-Η, 7-9-10) και στην 8η θέση όπου και θα αγωνιστεί στα playouts. Όσο αναφορά το κύπελλο που ήταν ένας στόχος που ίσως έφτιαχνε τα πράγματα με τον αποκλεισμό από την Καλαμάτα έκανε ακόμα χειρότερη την κατάσταση και η ΑΕΛ από εκεί και πέρα δεν μπορούσε να σηκώσει κεφάλι.

Οι παίχτες που διακρίθηκαν δεν ήταν πάρα πολλοί, με διαφορά ο καλύτερος ήταν ο Eγκμουντουρ Κριστινσον ο καλύτερος τερματοφύλακας στο πρωτάθλημα ο οποίος δεν έχασε ούτε λεπτό συμμετοχής και ήταν ο δεύτερος σε αποκρούσεις τερματοφύλακας πίσω από αυτόν της Ξάνθης. Ακόμα την διαφορά έκαναν ο Ραντομιρ Μιλοσάβλιεβιτσ που ήταν ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΛ με 8 γκολ και  ο Αμρ Ουαρντα με 6 γκολ και 5 ασσιστ. Τέλος ακόμα ένας σημαντικός παίχτης στο κέντρο ήταν ο Αντναν Σεσεροβιτσ που ήταν η κολόνα  του κέντρου μαζί με τον Μιλοσαβλιεβιτσ.

Έτσι ακόμα μία χρονιά για την ιστορική ΑΕΛ η οποία ξεκίνησε με όνειρα που κατέληξαν σ έναν εφιάλτη και δεν μπόρεσε να δώσει χαρά στους οπαδούς της.