Το ισπανικό platform ξεχωρίζει στο Netflix

Από την σκηνοθετική ματιά του Γκαλντέρ Γκαζτερού Ουρουσία
,έφτασε  στις συνδρομητικές οθόνες μας το ισπανικό  Platform στις 21 Φεβρουαρίου, το οποίο απέσπασε 9  συνολικές διακρίσεις στα βραβεία Γκόγια στο Διεθνές Φεστιβάλ Καταλονίας,και στο Φεστιβάλ του Τορόντο.

Το El hoyo όπως είναι ο ισπανικός του τίτλος,διαδραματίζεται   σε ένα δυστοπικό περιβάλλον στο μέλλον,όπου οι  συνθήκες διαβίωσης χαρακτηρίζονται τρομακτικές και σε κάθε περίπτωση αντικατοπτρίζουν την απανθρωπότητα  που κρύβει βαθιά μέσα του ο άνθρωπος.

Υπόθεση:
Κεντρικός μας ήρωας είναι ο Γκόρεγκ η ζωή του οποίου άλλαξε όταν αποφάσισε  να μπει εθελοντικά για 6 μήνες σε μία φυλακή με προϋπόθεση να πάρει το πτυχίο του όταν βγει.Ο κάθε φυλακισμένος έχει το δικαίωμα να κουβάλα ένα προσωπικό αντικείμενο στην κατοχή του .για τον Γκόρεγκ ήταν το μυθιστόρημα του Δον Κιχώτη.Σε κάθε επίπεδο υπάρχουν 2 κρατούμενοι οι οποίοι άνα 30 μέρες αλλάζουν επίπεδο,είτε θα βρεθούν πιο χαμηλά είτε αντίστοιχα πιο ψηλά.Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελε ο ίδιος.Ξυπνά ξαφνικά σε ένα κελί, με μοναδικό του συγκάτοικο τον Τριμαγκάσι ο οποίος έχει περάσει καιρό στην φυλακή αυτή και μπορεί να του δείξει τα κατατόπια αν και εφόσον για κάθε πληροφορία που του δίνει να εισπράττει και μία πίσω καθώς δεν του αρέσει να μιλάει πολύ.Πρόκειται για μία αλληγορική ταινία η οποία προσδίδει ισχυρά κοινωνικά μηνύματα με φιλοσοφικό περιεχόμενο.Ο θεατής ενσαρκώνεται από την πρώτη στιγμή του έργου με τον πρωταγωνιστή της υπόθεσης τον Γκόρεγκ  καθώς και ο ίδιος για πρώτη φόρα εισχωρεί σε ένα καινούργιο  κόσμο και μαθαίνει σιγά σιγά να προσαρμόζεται μέσα στο σύστημα.

Σημείο εστιασμού:
Η ταινία θα μπορούσαμε να πούμε ότι παρομοιάζει κυρίως κάποια από τα βασικά κοινωνικά προβλήματα που μας ταλανίζουν καθημερινώς.Η υπερκατανάλωση,η τάση του ανθρώπου δηλαδή να παίρνει περισσότερα από όσα χρειάζεται για να καλύψει πλασματικές ανάγκες με αποτέλεσμα μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να μένει χωρίς εφόδια παραγκωνισμένη μη μπορώντας να επιβιώσει.Η απληστία φανερώνεται από τα πρώτα λεπτά της ταινίας,και από την εισαγωγή των βασικών χαρακτήρων η οποία ως έννοια επικεντρώνεται στην ανάγκη του ανθρώπου να θέλει ολοένα και περισσότερα.

Η βασική σύγκρουση:
Στην ταινία ουσιαστικά κοντράρονται δύο νοοτροπίες κατά την διάρκεια της.Αυτή του προσεκτικού ο οποίος φροντίζει για να έχει όχι μόνο αυτός αλλά και ο διπλανός του,και παράλληλα εκείνη του επιπόλαιου ο οποίος δεν λογαριάζει τίποτα άλλο πέρα από την κάλυψη και την ικανοποίηση των προσωπικών του συμφερόντων αδιαφορώντας αν σε τελική ανάλυση έχει κάτι τέτοιο καταστροφικές συνέπειες για αυτόν και για την κοινωνία.

Σε τελική ανάλυση :
Η πλατφόρμα σίγουρα παρά το γεγονός ότι στέλνει κοινωνικά μηνύματα,είναι μία ιδιαίτερη ταινία η οποία δεν απευθύνεται σε όλους.Σε όλη την διάρκεια της,έχει gore σκηνές οι οποίες ίσως φανούν σε κάποιους ενοχλητικές ή και αηδιαστικές,γιαυτό και απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό και κυρίως στους λάτρεις του είδους.Η βασική ιδέα και παράλληλα το γεγονός ότι εκτυλίσσεται η ταινία σε ένα μόνο περιβάλλον το οποίο δεν έχει εξωτερικές επιδράσεις κάνει την όλη διαδικασία διασκεδαστική και δεν κουράζει στα μάτια του τηλεθεατή.Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι στο δεύτερο μισό της ταινίας μέχρι το τέλος δεν έδωσε αυτή την απαραίτητη ώθηση στο διαφορετικό και παρέμεινε σε κάτι τυπικό το οποίο παρακολουθείται ευχάριστα χωρίς ωστόσο  να δημιουργεί τις προσδοκίες για μία εξαιρετική ταινία.
ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ: