COACH, αυτή είναι η ομάδα σου!

 Έκανα χθες έναν μικρό πρόλογο, προσπαθώντας μέσα στη σύγχυση που αφήνει ο απόηχος ενός μεγάλου παιχνιδιού να αναλύσω όσα συνέβησαν στο Παναθηναικός- ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω αν το έκανα επαρκώς ή αν παρέλειψα βασικά κομμάτια των όσων συνέβησαν χθες. Παράλειψη όμως, και μάλιστα σοβαρή, θα ήταν αν σήμερα, αφού έχω δει δηλώσεις και παρακάμερα και έχοντας πια ένα ολοκληρωμένο παζλ στο μυαλό μου, να μην κάνω μια ειδική αναφορά στον Γιώργο Δώνη.

Ένα παράδειγμα επιμονής, υπομονής και αφοσίωσης, μιας μεθοδικής δουλειάς με πλήρη επίγνωση του τι εστί Παναθηναικός, που χθες πήρε σάρκα και οστά. Το ζήτημα για τον προπονητή των ''πρασίνων'' και για όλους τους φίλους της ομάδας είναι αυτό το αποτέλεσμα να μην αποτελεί απλώς μια αναλαμπή, αλλά ένα σκαλοπάτι προς τον τελικό σκοπό, ο οποίος δεν είναι άλλος από την επιστροφή στην κανονικότητα. Αυτό επιθυμεί, αυτό διατυμπανίζει κάθε φορά που μιλάει και γνωρίζει πως με σταθερά βήματα, αυτό πλέον δεν αποτελεί όνειρο απατηλό. Ωστόσο, αν κάποιος απλώς παρακολουθεί την παρακάμερα των αγώνων του ''τριφυλλιού'', τις ομιλίες του Δώνη και τη μεταδοτικότητα απέναντι στους παίκτες, θα καταλάβει γιατί έστω και αργοπορημένα, αυτό έχει ξεκάθαρο αντίκτυπο στο χορτάρι, θα αντιληφθεί τους λόγους που στην πιο δύσκολη συγκυρία στην ιστορία του συλλόγου ήταν αυτός που ανέλαβε τα ηνία και στηρίχθηκε μετά από γερές ''σφαλιάρες'' και θα...έχει το κεφάλι του ήσυχο αναφορικά με την πορεία του Παναθηναικού.

Δε θα επιχειρήσω να κάνω πάλι αναδρομή στα όσα έγιναν πέρυσι, τα έχω πει δεκάδες φορές, εξακολουθώ να πιστεύω πως αν στο τιμόνι της ομάδας δεν ήταν ο Δώνης ή έστω ένας άνθρωπος σαν αυτόν που γνωρίζει το DNA του συλλόγου, ο Παναθηναικός κουβαλώντας το -6 και την απαγόρευση μεταγραφών θα έπεφτε. Πολλοί διαφωνούν, πολλοί ενστερνίζονται αυτή την άποψη, εγώ θα εξακολουθώ να την έχω. Ότι κι αν έγινε πέρυσι, ο Δώνης γνώριζε πως η ομάδα ήταν δικό του δημιούργημα, οι απαιτήσεις ήταν πολύ χαμηλές και η κριτική προς το πρόσωπό του ελαστική. Αντίθετα, φέτος η κριτική σε βάρος του Δώνη μετά τις...κατραπακιές από Άρη και ΟΦΗ στο ξεκίνημα της χρονιάς ήταν οξύτατη. Εκεί λοιπόν, αν και το στραβό ξεκίνημα έλεγε ''φύγε'', ο Μακεδόνας τεχνικός πίστευε στις δυνατότητες τις ομάδας, γνώριζε πως έχει αρκετά πράγματα να δώσει και δεν εγκατέλειψε τη μάχη. Έβαλε νέα συστατικά στο παιχνίδι, ενίσχυσε το ''εγώ'' των ποδοσφαιριστών, μπαίνοντας μπροστά ως ασπίδα στις αποτυχίες και έμενε σε συγκρατημένος σε επιτυχή αποτελέσματα, με χαρακτηριστικό όλων το νεύμα ''μην πανηγυρίσει κανείς'' μετά την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό, η οποία αναλογικά με την πίεση και την τοξικότητα που κουβαλούσε η ομάδα ήταν μια χαρά αποτέλεσμα.

Η νίκη απέναντι στον ''δικέφαλο'' είναι μέχρι τώρα η κορυφή του παγόβουνου, προφανέστατα αποτελεί λόγους για πολλά χαμόγελα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι συμπτωματικό. Θα μπορούσε μια τέτοια εμφάνιση να είναι τυχαία, θα μπορούσε ο Παναθηναικός να κερδίσει τον ΠΑΟΚ και χωρίς να κυριαρχήσει, ωστόσο το έκανε με τον πιο απόλυτο και πειστικό τρόπο. Και δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Οι ''πράσινοι'' στα τελευταία 14 ματς πρωταθλήματος έχουν μια ήττα και αυτή στο ''Καραισκάκη'', έτσι όπως αυτή ήρθε χωρίς να παίξουν άσχημα και από τότε έχουν πετύχει πέντε σερί νίκες χωρίς να δεχτούν ούτε ένα τέρμα, πετυχαίνοντας σε αυτό το διάστημα 11 γκολ. Όλη η ομάδα δείχνει τρομερά ανεβασμένη, κάθε παίκτης μηδενός εξαιρουμένου αγωνίζεται με περίσσια αυταπάρνηση και με αυτοσκοπό να ικανοποιήσει τον προπονητή του και από εκεί που η είσοδος στα πλέι οφ έμοιαζε πως θα κριθεί στις λεπτομέρειες, το ''τριφύλλι'' την κλείδωσε και μαθηματικά τέσσερις αγωνιστικές νωρίτερα και πλέον ακόμα και η 3η θέση δεν αποτελεί τόσο μακρινό στόχο. Όλη αυτή η κατάσταση είναι στον υπερθετικό βαθμό έργο Γιώργου Δώνη, ο οποίος φαίνεται πως στο κρίσιμο της σεζόν έχει γεμίσει με αυτοπεποίθηση τους παίκτες και έχει δημιουργήσει ένα οικογενειακό κλίμα στα αποδυτήρια, το οποίο γίνεται εμφανές πλέον και στο χορτάρι.

- Η αναφορά του Δώνη στον κόσμο και την έλλειψη στήριξης στα δύσκολα μετά από μια τέτοια νίκη αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο κέρδος της χθεσινής βραδιάς. Για να επιστρέψει ο Παναθηναικός εκεί που ήταν κάποτε, αλλά και να μείνει εκεί, χρειάζεται οι οπαδοί του πρώτα απ'όλα να αλλάξουν νοοτροπία και να μην αφήσουν ξανά την ομάδα μόνη της. Ο προπονητής δεν είχε υποχρέωση να κάνει μια τέτοια αναφορά μετά τον συγκεκριμένο θρίαμβο, ωστόσο προσπάθησε να ενεργοποιήσει το...κουμπί αφύπνισης για τους ''πανηγυρτζίδες'', οι οποίοι πηγαίνουν στο γήπεδο μόνο όταν η ομάδα τα πηγαίνει καλά. Ο Παναθηναικός θα είναι πάντα Παναθηναικός, είτε στη διοίκηση βρίσκεται ο Αλαφούζος, είτε ο Γιαννακόπουλος, είτε ο Βαρδινογιάννης, είτε οποιοσδήποτε άλλος. Για το τριφύλλι πηγαίνει ο κόσμος στα γήπεδα, όχι για μια Ανώνυμη Εταιρία.