Παίζει, κερδίζει, συνεχίζει...

 

    Στην οικονομία μιας σεζόν, όταν πια κάνεις το ταμείο, τον απολογισμό όσων κέρδισες και έχασες, υπάρχουν ορισμένες νίκες που σου μένουν έντονα χαραγμένες στη μνήμη, υπάρχουν και ήττες που όσο κι αν περνάει ο καιρός δυσκολεύεσαι να χωνέψεις, είναι αυτό που λες ''το φυσάω και δεν κρυώνει''.

  Για τον Παναθηναικό, αν υπάρχει μια τέτοια ήττα που έχει αφήσει τη συγκεκριμένη γεύση στις 20 πρώτες αγωνιστικές, ήταν αυτή της 2ης αγωνιστικής στο ''Αστραμπάλ''. Όχι γιατί η Βιλερμπάν είναι κακή ομάδα. Τουναντίον, ακόμη και όσοι τότε θεώρησαν πως το ''τριφύλλι'' έχασε από μια κακή ομάδα διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Σκληροτράχηλη, παλεύει σε κάθε ματς, στο γήπεδο της επιβάλλει το δικό της ρυθμό και έκλεισε τον πρώτο γύρο στις παρυφές της οχτάδας, κάτι που ελάχιστοι περίμεναν. Αυτό που είχε πονέσει την ελληνική ομάδα ήταν ο τρόπος που ήρθε η ήττα, το πως μέσα σε 8 αγωνιστικά λεπτά οι παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη κατάφεραν να γκρεμίσουν ό,τι έχτιζαν στα υπόλοιπα 32'. Στο φινάλε του αγώνα η απογοήτευση ήταν έκδηλη, γιατί όλοι γνώριζαν πως αν το παιχνίδι αυτό παιζόταν άλλες 100 φορές, ο Παναθηναικός θα κέρδιζε τις 99. Ωστόσο, επειδή με τα αν... δεν παίζεται μπάσκετ σημασία έχει πως η ιστορία γράφτηκε με ήττα στο προάστιο της Λυών. Τότε, που ο Καουντί θυμήθηκε τα...νιάτα του, ο Ζιν Σάρλς και ο Τζεκιρί έμοιαζαν με δίδυμο Χάουρντ- Ντέιβις, ο Λομάζ ντύθηκε Κάρι και οι Γάλλοι πήραν μια από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας τους.

  Τρεις μήνες μετά από εκείνη την...αποφράδα νύχτα του Οκτώβρη πολλά έχουν αλλάξει. Ουδέν κακόν αμιγές καλού άλλωστε. Οι ''πράσινοι'' μέσα από τέτοιες ήττες έμαθαν να διαχειρίζονται παιχνίδια που είχαν τον τίτλο του φαβορί, έχτισαν τον χαρακτήρα τους και αυτή τη στιγμή, παρότι απέχουν πολύ από το πικ τους, εκείνο το ματς στη Γαλλία μοιάζει πάρα πολύ μακρινό. Στο αυριανό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ δεν υπάρχει διάθεση εκδίκησης, ούτε να πάρει κανείς το αίμα του πίσω. ''Ας προσέχαμε άλλωστε, μάγκες που μας νίκησαν'' είναι η πιο κυνική προσέγγιση των όσων έγιναν τότε. Και το ταβάνι του Παναθηναικού απέχει πάρα πολύ από το να τίθεται ζήτημα αν είναι καλύτερος της Βιλερμπάν ή όχι. Το μόνο που καλείται να κάνει είναι να αποφύγει τις όποιες παγίδες, να παρουσιαστεί απόλυτα διαβασμένος και να ανεβάσει το ρεκόρ του στο 13-8. Άλλωστε, τα σπουδαία έρχονται από την επόμενη εβδομάδα, με δύο μάχες- σταθμούς σε Βαλένθια και Βελιγράδι, όπου οριοθετούν πολλά για την ομάδα του Ρικ Πιτίνο, που θέλει να πάει εκεί χωρίς απώλειες...

- Στον αγώνα του Ολυμπιακού απόψε έγιναν θλιβερά πράγματα. 91 πόντοι παθητικό από τη χειρότερη επίθεση της Ευρωλίγκας. Ρότσεστι, Ρούμπιτ, Πολ και Μπάλντγουιν άποντοι. Κόνιαρης το ίδιο...Και από την άλλη να βλέπεις έναν αφηνιασμένο Σπανούλη στα 38 του χρόνια να τα βάζει με θεούς και δαίμονες και να σκοράρει 31 πόντους σε μια μαγική εμφάνιση. Κρίμα για αυτόν και για τον Πρίντεζη, η οχτάδα είχε τελειώσει πολύ νωρίτερα -κακά τα ψέμματα-, ωστόσο στη Ρωσία γράφτηκε οριστικά ο επίλογος.

- Ούτε η Μακάμπι, ούτε η ΤΣΣΚΑ τρομάζουν. Η πρώτη πλην του Ουίλμπεκιν έχει μέτρια περιφέρεια, έχει εκτός συνέχειας για το υπόλοιπο της σεζόν τους Ουόλτερς και Κάσπι, έχασε σήμερα στην έδρα της ουραγού Μπάγερν με ευκολία. Η δεύτερη παρουσιάζει μεν σταθερότητα, αλλά έχει χαμηλότερο ταβάνι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ευκαιρία για τους ''πράσινους'' αν βρουν τη χημεία τους να χτυπήσουν ακόμα και το πλεονέκτημα έδρας ή έστω την 5η θέση, ώστε να αποφύγουν σίγουρα Ρεάλ και Εφές και πιθανότατα Μπαρτσελόνα...

- Προπονητής Πέσιτς δεν υπάρχει για αυτό το επίπεδο. Κάθε φορά θα το γράφω, γιατί κάθε φορά με ξαφνιάζει με την άθλια διαχείριση ενός τέτοιου ρόστερ...Το γεγονός ότι ο Μίροτιτς έχει τρομερή όρεξη και βρίσκεται μόνιμα στη...ζώνη του λυκόφωτος τον κρατάει ακόμα στον πάγκο της Μπαρτσελόνα...

- Τα υπόλοιπα αύριο στο καθιερωμένο μας post game μετά τη λήξη του αγώνα Παναθηναικός- Βιλερμπάν