ΑΕΚ-ΑΡΗΣ: Ευτυχώς που υπάρχει το VAR!!!

Τι και αν παίζεις καλύτερα, τι και αν έχεις εξαφανίσει την αντίπαλη ομάδα μέσα στο γήπεδο, τι και αν έχεις κάνει την πιο μεστή εμφάνιση στο πρωτάθλημα μέχρι χθες. Υπάρχει πάντα ο παράγοντας διαιτητής που θα καθορίσει το αποτέλεσμα και θα αποφασίσει αν δικαιούσαι η όχι να φύγεις νικητής.
Γράφει ο Αντώνης Πακαλίδης

Βλέποντας το παιχνίδι του Άρη εναντίον της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, επιβεβαίωσα τις σκέψεις που έκανα από την αρχή της χρονιάς για την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Έχει πολύ καλό υλικό , έμπειρους παίκτες, που με σωστή καθοδήγηση και διαχείριση μπορούν να πετύχουν πολλά. Η χθεσινή ομάδα ήταν η εικόνα αυτού που περίμενε ο κάθε ποδοσφαιρικά ψυλλιασμένος. Ότι κάποια στιγμή η απόδοση αυτών των παικτών πρέπει να ανεβεί και να βγάλει μέσα στο γήπεδο αυτό που πραγματικά μπορεί. Δεν ήταν ούτε ψυχάρες, ούτε ήρωες, ούτε τίποτα μεταφυσικό αυτό που είδαμε. Ήταν μια ομάδα στημένη με σκοπό την νίκη. Ήταν παίκτες με νοοτροπία κατακτητή με σκοπό να αλώσουν την έδρα του αντιπάλου.
Χωρίς καμία υπερβολή ο χθεσινός Άρης έδειξε ότι αξίζει να είναι ακόμα ψηλότερα στην βαθμολογία. Ορθολογικό παιχνίδι, με συγκέντρωση στη φάση, χωρίς κενά σε κέντρο και άμυνα, με βοήθειες στα μαρκαρίσματα, άφησε την ΑΕΚ να κινείται σε χώρους απ' όπου δεν υπήρχε περίπτωση να απειλήσει την εστία του Τσιλιγγίρη. Ο Βέλεθ εξαφάνισε κάθε κίνδυνο στην άμυνα, ο Μπα με τον Ματίγια έκρυψαν τους διαδρόμους στην άμυνα, ενώ Φετφατζίδης , Ντιγκινί και Γκάμα έπαιζαν τους αμυντικούς σαν την γάτα με το ποντίκι.
Η ΑΕΚ ήρθε με το λεωφορείο στο γήπεδο και έμεινε στα αποδυτήρια. Χθες δεν υπήρχε ομάδα ΑΕΚ. Αναιμική, χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχο, άνευρη, βρέθηκε να παίζει τον ρόλο του κομπάρσου σε ένα έργο που υποτίθεται ότι θα ήταν πρωταγωνίστρια. Έρμαιο στις ορέξεις των παικτών του Άρη , παρακολουθούσε τον επιθετικό μονόλογο του αντιπάλου με μόνη αποστολή να μην ηττηθεί.
Αυτό τον Άρη είχαμε χρόνια να τον δούμε σε εκτός έδρας παιχνίδι και μάλιστα σε ντέρμπι.
Η αποβολή του Ιντέγιε ήρθε να διαταράξει την αριθμητική ισορροπία του παιχνιδιού αλλά όχι την διαφορετική απόδοση των δύο ομάδων. Ο Λάρσον έγινε σένερ φορ και εκμεταλλεύτηκε άριστα την τέλεια σέντρα του Κόρχουτ για να ανοίξει το σκορ. Από κει και πέρα εύκολα κρατούσε το προβάδισμα , έχοντας πάντα στο μυαλό  τους μία γρήγορη αντεπίθεση που θα απειλούσε το τέρμα του Μπάρκα. Την αντίδραση της ΑΕΚ δεν την είδαμε ποτέ. Και πως να την βλέπαμε αφού είχε κλειδωθεί στην άμυνα του Άρη και δεν έβρισκε καμία διέξοδο προς την εστία;

Κάπου εκεί , στην απόλυτη αδυναμία της , βρέθηκε ο από μηχανής Θεός, ο κριτής των πάντων, ο Master Commander των αποφάσεων σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα. Ο διαιτητής. Ο άνθρωπος που αποφάσισε , αφού έβλεπε το VAR ένα πεντάλεπτο, ότι η προβολή στη μπάλα είναι πέναλτι. Ότι ο αμυντικός δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμποδίσει τον επιθετικό στην τελική προσπάθεια γιατί μπορεί να τον ακουμπήσει αφού διώξει τη μπάλα. Με την λογική του εν λόγω διαιτητή, δεν πρέπει να γίνονται μαρκαρίσματα αλλά να κοιτάει ο ένας τον άλλο μέχρι να φύγει η μπάλα από τα πόδια του. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι μπήκε το VAR στο ποδόσφαιρο για να λύνει προβλήματα. Στην προκειμένη περίπτωση έλυσε το πρόβλημα της ΑΕΚ που δεν μπορούσε να δει την εστία του Άρη επί 85 λεπτά. Αν υπήρχαν αξιοκρατικοί κριτές για τους διαιτητές θα έπρεπε ο συγκεκριμένος να αποβληθεί εφ' όρου ζωής από τα γήπεδα. Δεν αφορά μόνο την απόφαση που πήρε. Η τεχνολογία μπήκε για να αποφεύγονται τα ανθρώπινα λάθη. Αυτός κατάφερε να κάνει λάθος όταν η τεχνολογία του έδειχνε το αντίθετο. Αλλά γιατί με τέτοια σφυρίγματα αλλοίωσε το αποτέλεσμα και προσπάθησε να αλλάξει την φιλοσοφία του παιχνιδιού. Μαρκαρίσματα στο ποδόσφαιρο τέλος. Δεν δικαιούσαι να υπερασπίζεσαι την εστία σου. Τέλος. Δεν μπορείς να νικάς εκεί που δεν πρέπει. Τέλος. Δεν είσαι ξαφνικά η ομάδα που ανεβεί στην βαθμολογία. Τέλος. Ναι αυτός είναι ο διαιτητής. Μία νίκη την έκανε ισοπαλία και έβγαλε το κεφάλι του από την γκιλοτίνα των παραγόντων, που θα τον αποκεφάλιζαν με την λήξη του παιχνιδιού. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο δίκαιος νικητής να πρέπει να μείνει με 10 παίκτες, να προηγείται, αλλά να μην μπορεί να κερδίσει παρότι η νίκη του θα ήταν φυσικό επακόλουθο της εμφάνισης του.
Κι όπως έγραψε ο Πλάτωνας στην«Πολιτεία»   «Γελοῖον γάρ, ἦ δ' ὅς τόν γε φύλακα φύλακος δεῖσθαι» δηλ. «Θα ήταν γελοίο ο φύλακας να χρειάζεται φύλακα» . Να όμως που οι φύλακες (διαιτητές) είναι το πρόβλημα και το VAR ως φύλακας τους οδηγείται σε απαξίωση.