Oh Baby...

 Aν ήθελα να αγγίξω τα όρια της γραφικότητας και της ιεροσυλίας, θα έγραφα απόψε ότι ίσως η διοίκηση θα έπρεπε να ξανασκεφτεί το ενδεχόμενο να πει στον Πιτίνο πως... δεν χρειάζεται τελικά να αφήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να έρθει στις...δικές μας πολιτείες και παράλληλα να προχωρήσει σε μονιμοποίηση του Γιώργου Βόβορα. Δεν θα το κάνω, ακριβώς επειδή όπως είπα, κάτι τέτοιο φτάνει σε επίπεδο ιεροσυλίας. Ωστόσο, η αποψινή εμφάνιση του ''τριφυλλιού'' στο Μόναχο όχι απλά σου δίνει τη δυνατότητα να υπερβάλλεις έστω για ένα βράδυ, αλλά γεμίζει με αισιοδοξία και χαμόγελα τους φίλους του, καθώς και με ανυπομονησία για το... τι έπεται. 

 Ο Παναθηναικός απόψε έδωσε συνέχεια σε αυτό που ο ίδιος έχτισε προ τριών ημερών στο ''Zalgirio Arena''. Απέναντι σε μια Μπάγερν που στο ''Audi Dome'' ως τώρα έχει λυγίσει αντιπάλους όπως η Ρεάλ, το Μιλάνο και ο Ολυμπιακός. Αυτό από μόνο του είναι ένα κέρδος ανεκτίμητης αξίας για τους ''πράσινους'', των οποίων αχίλλειος πτέρνα τα τελευταία χρόνια ήταν ακριβώς η αδυναμία να πραγματοποιήσει τα κομβικά διπλά που σε αλλάζουν level. Μέχρι ώρας φέτος έχει κάνει ήδη δύο (τρια μαζί με τη Ζενίτ που πάντως δείχνει ευάλωτη στην έδρα της) και αν δεν υπήρχε το ''ψεγάδι'' στην έδρα της Βιλερμπάν, ο απολογισμός του Παναθηναικού θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιδανικός.

Η αποψινή παράσταση στη Βαυαρία ήταν ένα απόφθεγμα της προπονητικής ευφυίας ενός ανθρώπου που επί της ουσίας δεν έχει προπονήσει ποτέ του σε υψηλό επίπεδο και της ποιότητας ενός ρόστερ που αν βρει τη χημεία του είναι ικανό να θεωρείται ομάδα πρώτης διαλογής στην εκπληκτική φετινή Ευρωλίγκα. Αμυντικά, το ''τριφύλλι'' ήταν από ατσάλι, κάτι το οποίο είχαμε πολύ καιρό να το δούμε σε τόσο μεγάλη διάρκεια. Την ώρα που το παιχνίδι ήταν...ζωντανό, ο Παναθηναικός κατάφερε μέσα σε 17 λεπτά να δεχτεί μόλις 15 πόντους (από το 10' μέχρι το 27') και αυτό δεν συνέβη λόγω της αστοχίας των γηπεδούχων, αλλά εξαιτίας της ασφυκτικής άμυνας των παικτών του Γιώργου Βόβορα, τα...deflections που άρχισαν από σήμερα να πολλαπλασιάζονται και της τρομερής συνολικής δουλειάς. Εξαιρώντας την πρώτη περίοδο που οι Βαυαροί φάνηκαν απειλητικοί τόσο από την περίμετρο, αλλά κυρίως μέσα από τη ρακέτα, ο Βόβορας βρήκε το αντίδοτο στην ανεξέλεγκτη δράση του Μονρό, όπως είχε κάνει και την Τρίτη με τον Λε Ντέι. Ο Μήτογλου ήταν ξανά αυτός που ανέλαβε να ''σβήσει'' τον αντίπαλο ψηλό και το έκανε με μαεστρία, ο Παπαπέτρου είχε ακόμα μια πολυδιάστατη παρουσία με την άμυνά του να μοιάζει ανυπέρβλητη, ενώ στην εξίσωση αυτή τη φορά μπήκε και ο Μπέντιλ. Ο Αμερικανός με γκανέζικες ρίζες μπορεί ο καλύτερος ψηλός που είχε ποτέ το ''τριφύλλι'', ωστόσο του αναγνωρίζεται το γεγονός πως είναι τρομερά φιλότιμος και εργατικός και παρά την αμφισβήτηση που έχει δεχτεί, είναι δεδομένο πως θα παλέψει σκληρά για μια θέση στο ρόστερ.

Όσον αφορά την επίθεση, ο Παναθηναικός πήρε όλη την ώθηση από το τρομερό αμυντικό του παιχνίδι και την μετουσίωσε σε...απόλαυση μπροστά. Με ποικιλία, πλουραλισμό και εξαιρετικούς αυτοματισμούς, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές και ισορροπημένα ποσοστά (δε χάθηκε ούτε μια βολή!), οι ''πράσινοι'' έφτασαν στο χορταστικό απολογισμό των 87 πόντων, νούμερο με το οποίο δύσκολα χάνεις σε εκτός έδρας παιχνίδι...

- Ο Βόβορας πέτυχε κάτι πολύ πιο σπουδαίο από τις δύο εκτός έδρας νίκες. Μια ομάδα που πριν δύο εβδομάδες ''έβραζε'' και έμοιαζε έτοιμη να καταρρεύσει, την κράτησε σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι αγώνων, ενέπνευσε τους παίκτες, έβαλε τη δική του σφραγίδα και την...απογείωσε αγωνιστικά και ψυχολογικά, λίγο πριν έρθει να αναλάβει ο Πιτίνο. Σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον, κάτι μου λέει πως μόλις φύγει ο Πιτίνο, ο Βόβορας θα είναι αυτός που θα πάρει το χρίσμα...

- Ο Φριντέτ καλό θα ήταν να εναρμονιστεί στις καταστάσεις που επικρατούν στο ευρωπαικό μπάσκετ. Εδώ δε γίνεται στην κακή σου μέρα να βάζεις 30άρες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως σε μια κακή σου επιθετικά βραδιά δε μπορείς να είσαι χρήσιμος σε άλλους τομείς. Τα συνεχόμενα νεύρα και οι εγωιστικές ατομικές ενέργειες μόνο σε καλό δε βγαίνουν πάντως...

- Με Βαζέχα και Διαμαντίδη μαζί δεν έχασε ποτέ κανείς. Τα υπόλοιπα σε λίγο στο post game...