ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

6/recent/ticker-posts

Ad Code



 

Τα λάθη του Άρη συνεχίζονται

«Τι είχες Παντελάκη μου , τι έχεις Παντελή μου». Αυτό αρμόζει στην ποδοσφαιρική ομάδα του Άρη μετά και τον αγώνα με τον Πανιώνιο. Μια ομάδα χωρίς πυξίδα, χωρίς πάθος, χωρίς έμπνευση που πήγε να κερδίζει ένα παιχνίδι σαν να μην υπήρχε αντίπαλος.
Η κάθοδος κάθε φορά του Άρη στην Αθήνα συνήθως συνοδεύεται από ήττες. Πολλές φορές ήττες με κάτω τα χέρια. Μπορεί ο αγώνας με το Πανιώνιο να έληξε ισόπαλος, αλλά όποιος τον είδε έφυγε με την άποψη ότι ηττήθηκε. Το γιατί αρχίζει να στοιχειοθετείται σιγά σιγά.
Μετά από τόσους αγώνες στο πρωτάθλημα είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Ιντέγε έχει πάψει σέντερ φορ να θυμίζει. Μπορεί η σωματοδομή του να είναι εντυπωσιακή, να έχει δύναμη, να μπορεί να απασχολεί την άμυνα του αντιπάλου σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά μπροστά στο τέρμα βλέπει τοίχο. Να το πεις φόβο, να το πεις έλλειψη συγκέντρωσης, να το πεις αυτό μπορεί αυτό κάνει, όπως και να το πεις αποτελεί αδύναμο κρίκο μιας ομάδας που δημιουργεί αλλά δεν πετυχαίνει.
Ούτως ή άλλως το μέταλλο που χρειάζεται μια ομάδα για να διεκδικεί συνεχώς νίκες είναι μια δύσκολη εξίσωση. Χρειάζεται παίκτες που πιστεύουν στους εαυτούς τους, οργάνωση που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη, προπονητή που να μπορεί να διαχειριστεί την ψυχολογία όλων. Τότε θα αρχίσουν να μπαίνουν οι βάσεις για κάτι καλύτερο απ' αυτό που είδαμε σήμερα στη Νέα Σμύρνη.
Η λογική στο ποδόσφαιρο είναι ένα κράμα μεταξύ το τι πιστεύει ο προπονητής ότι μπορεί να πετύχει η ομάδα με το τι πιστεύουν οι παίκτες για έναν αγώνα. Αυτή είναι η χημεία που είναι απαραίτητο να υπάρχει για να μπορούν να λειτουργούν όλα σε μία συγκεκριμένη γραμμή. Έτσι βγαίνουν οι επιτυχίες και θα υπάρχουν αποτυχίες ειδικά όταν ο αντίπαλος είναι ποιοτικότερος.
Ο Άρης δεν δείχνει να έχει κάτι από τα παραπάνω. Σε έναν αγώνα που η νίκη ήταν ζητούμενο για να συνεχιστεί το σερί νικών, με έναν υποδεέστερο ποιοτικά αντίπαλο και όταν στην διάρκεια του αγώνα είχε και αριθμητικό πλεονέκτημα το να μην νικήσει ισοδυναμεί με αυτοκτονία.
Ο Άρης το έκανε αυτό δείχνοντας ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί υψηλές απαιτήσεις. Εκτός Θεσσαλονίκης όλα μοιάζουν δύσκολα.
Κάθε γκέλα κοστίζει και όταν μαζεύονται πολλές δεν υπάρχει τρόπος για να τις διορθώσει καμία ομάδα. Νίκες σε τέτοιες έδρες έπρεπε να είναι αυτονόητες για να μπορεί η ομάδα να πετυχαίνει στόχους. Με εμφανίσεις που δεν ανταποκρίνονται στην ποιότητα των παικτών που έχει ο Άρης κανένας δεν έχει δικαιολογία για την αποτυχία.
Ο Πανιώνιος έπαιξε ένα υπεράνω αγώνα για να κερδίσει ότι μπορούσε. Κόντεψε να νικήσει. Θα ήταν δίκαιο και φυσικό. Δεν τα κατάφερε για λίγο. Κόστισε η αποβολή αλλά και με δέκα παίκτες κατάφερε να προηγηθεί. Εις βάρος μίας άμυνας που έκανε τα πάντα λάθος και έψαχνε στο τέλος τον υπεύθυνο. Όλοι έφταιγαν. Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη.
Ο προπονητής δεν ξέρει που ήρθε , δεν ξέρει τι είναι το ελληνικό πρωτάθλημα, δεν κατάλαβε ότι αυτός ο Πανιώνιος με δέκα παίκτες είναι λίγη ομάδα. Ο τρόπος που αντέδρασε, ουσιαστικά που δεν αντέδρασε, γεννά ερωτήματα για το τι ήθελε να κάνει. Δεν διάβασε το παιχνίδι ενώ προσπάθησε να κρατήσει ισορροπία στην ομάδα , σε ένα αγώνα που είχε γίνει ανισόρροπος όταν προηγήθηκε ο Πανιώνιος. Κάτι του ξέφυγε ή κάτι δεν έβλεπε. Θέλει χρόνο προφανώς αλλά ο Άρης δεν νομίζω ότι έχει για να εκπαιδεύσει προπονητή.
Οι επόμενες αγωνιστικές είναι κομβικές και θα δείξουν κατά πόσο μπορεί ο Άρης να ξεφύγει από την πορεία που έχει χαράξει, για να πλασαριστεί στην πρώτη εξάδα.
Ο χρόνος τελειώνει...   

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

 




Ad Code