ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

6/recent/ticker-posts

Ad Code



 

''Tσαλακωμένη'' επανάσταση...



 Σε μια σεζόν πειραματική, ίσως την πιο παράξενη της σύγχρονης ιστορίας του, ο Ολυμπιακός ήταν ωσεί παρών στην έδρα της Βιλερμπάν και δέχτηκε την πρώτη ισχυρή ''κατραπακιά'' της νέας...επαναστατικής σεζόν. 

 Οι ''ερυθρόλευκοι'' ξεκινώντας να θέτουν σε εφαρμογή το ''μέχρι τέλους'', γνώριζαν εξ αρχής πως σε μια σεζόν που βασίζονται πολύ στην πιθανότητα, σε παίκτες- στοιχήματα μη δοκιμασμένους στα κατατόπια της Euroleague, το ρίσκο που παίρνουν με τον έναν αγώνα την εβδομάδα είναι μεγάλο. Εφόσον δε βρέθηκε δίαυλος για συμμετοχή σε κάποια άλλη λίγκα (την ABA Liga εν προκειμένω) η κατάσταση ήταν λίγο- πολύ προεξοφλημένη. Αυτή θα ήταν η συνταγή δηλαδή, οι Πειραιώτες θα ήταν αυτοί που θα διάλεγαν τα υλικά για να ανταπεξέρθουν σε αυτή την διαφορετική συγκυρία και ο Μπλατ ο...μάγειρας, αυτός που έπρεπε -και πρέπει- να διαχειριστεί το συγκεκριμένο υλικό. Και το πρώτο πιάτο ήταν...σούπα. Απέναντι στη 18η -και τελευταία- ομάδα σύμφωνα με το power ranking της Euroleague οι ''ερυθρόλευκοι'' παρουσίασαν κάτι σαν μπάσκετ, ένα σύνολο που έμοιαζε λίγο με ομάδα, ένα θλιβερό πράγμα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Από την άλλη μια μέτρια ομάδα σαν την Βιλερμπάν που ενδεχομένως είναι επιπέδου Eurocup έμοιαζε με μεγαθήριο μπροστά στην ελληνική ομάδα, όχι κάνοντας κάτι σπουδαίο, αλλά παίζοντας απλά και εκμεταλλευόμενη το απόλυτο...χάος που επικρατούσε στην άλλη πλευρά.
 Το ανησυχητικό για τον Ολυμπιακό δεν είναι ούτε η ήττα, ούτε καν η τραγική εμφάνιση. Σε άλλες εποχές ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν πηγή για σφοδρή κριτική στον προπονητή και στους παίκτες, μέσα στην ομάδα θα έψαχναν τρόπο στο επόμενο παιχνίδι όχι απλά να κερδίσουν, αλλά να ξεσπάσουν. Τώρα η συντριβή στο Βιλερμπάν αποτελεί απλώς μια συνέχεια των άθλιων εμφανίσεων στα φιλικά, μια επανεκκίνηση από εκεί που η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά. Για να κάνουμε και μια σύντομη αναδρομή σε όσους έχουν κοντή μνήμη, να θυμίσουμε ότι πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού μετά το φινάλε της άσχημης περσινής σεζόν ανέμεναν ένα καλοκαίρι ριζικών αλλαγών. Ένα καλοκαίρι που αφενός οι Πειραιώτες θα έφευγαν από το...αμαρτωλό ελληνικό πρωτάθλημα, αφετέρου θα ενισχύονταν για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους και να παρουσιάσουν ένα σύνολο που θα έπαιζε μόνο στην Ευρώπη, αλλά ο κόσμος θα γούσταρε να το βλέπει. Κανένας πάντως στην πρεμιέρα δε θα περίμενε να δει αυτό το συνοθύλευμα. Κανένας δεν περίμενε να δει τον Τσέρι σε ρόλο οργανωτή να μην μπορεί να κοιτάξει καν προς το καλάθι και να κάνει floater πίσω από το ταμπλό. Κανένας δεν περίμενε να δει έναν Μπάλντγουιν να κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο, τους Πολ και Πάντερ κρυμμένους και έναν Πρίντεζη και έναν Σπανούλη να είναι ξανά οι μόνοι που παλεύουν. Δεν είναι φυσιολογικό, δεν είναι υγιές, πώς να το κάνουμε; Δεν μου γέμιζε ποτέ το μάτι ο Μάντζαρης, αλλά τι λιγότερο έχει από τον Τσέρι και τον Μπάλντγουιν; Δεν μου άρεσε ποτέ ο Αγραβάνης, αλλά πόσο χειρότερος θα ήταν από τον Ρούμπιτ; Ο Μπλατ γιατί άφησε εκτός αποστολής τον Κόνιαρη, ο Έιθαν Χαπ που ήρθε σαν ταλεντάρα από το ΝCAA πόσο χειρότερος θα ήταν απόψε σε έναν Ολυμπιακό που συνολικά ήταν εκτός τόπου και χρόνου;
  Ερωτήματα τα οποία αρμόδιος δεν είμαι εγώ να τα απαντήσω. Εγώ αυτό που βλέπω είναι μια ομάδα που έκανε μια επανάσταση και αντί να την υπηρετήσει, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα, κάθε αγώνα, ξεγυμνώνεται και εκτίθεται μπροστά σε αυτούς που τη στήριξαν. Αν καταλάβατε λίγο τι συνέβη σήμερα, αν πιάσατε το νόημα, ο Πέιν που πέρασε και δεν ακούμπησε από τον Παναθηναικό, σήμερα δέσποζε σαν πρωτοκλασάτος ψηλός μέσα στις δύο ρακέτες. Κάποιος Λάιτι και κάποιος Τέιλορ έκαναν το παιχνίδι της ζωής τους απέναντι στη ''χάρτινη'' άμυνα του Ολυμπιακού. Για όσους δεν πρόσεξαν το στιγμιότυπο, στο τελευταίο τάιμ άουτ του Μπλατ, ο Ισραηλινός ρωτάει τον Τσέρι αν είναι έτοιμος να μπει στα τελευταία δευτερόλεπτα αντί του Σπανούλη ο γκαρντ των ''ερυθρόλευκων'' απαντάει ''όχι, δεν είμαι''. Τι πιο ενδεικτικό για το σημερινό χάλι του Ολυμπιακού; Υποτίθεται ο Τσέρι στηρίχτηκε και επιλέχτηκε αντί παικτών τύπου Ντάριους Άνταμς και Μάλκομ Ντιλέινι (για Σλούκα, Ντε Κολό κλπ δεν συζητάω καν). Υποτίθεται, υποτίθεται, υποτίθεται...Καλό το παραμύθι κύριοι, αλλά δεν έχει δράκο.

- Μπορεί να ακουστεί υπερβολικό, αλλά στα δύο εντός έδρας ματς με Βαλένθια και Ζενίτ ο Ολυμπιακός παίζει το μέλλον στη διοργάνωση. Όχι λόγω αντιπάλων, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς η συγκεκριμένη ομάδα αν έχει στην πλάτη της κάνα 2-6, 2-7 κλπ. μπορεί να βρει κίνητρο στην πορεία, όταν από το πρώτο ματς δείχνει τόσο υποτονική...

- Για τη Μπασκόνια τα γράψαμε προχθές. Όσοι την ξέγραψαν λόγω των απουσιών των Γκρέιντζερ και Στάουσκας να τους θυμίσω πως το συγκεκριμένο κλαμπ, ακόμα και ''νοσοκομείο'' να είναι έχει τον τρόπο να βγάζει πρωταγωνιστές τα τελευταία χρόνια. Μαεστρική καθοδήγηση από τον Περάσοβιτς, φοβερός Σιλντς. Για τους Λιθουανούς, είναι δεδομένο πως μετά τη φυγή των Γουάιτ, Γουόλτερς και Ντέιβις θα αργήσουν να βρουν πατήματα και σταθερότητα. Αλλά...trust in Sarunas...

- Η φετινή σεζόν στην ΤΣΣΚΑ θα δείξει αν ο Μάικ Τζέιμς μπορεί να αποκτήσει χαρακτηριστικά ενός ισορροπημένου ηγέτη ή αν θα μείνει στην ιστορία ως ένας ενστικτώδης σκόρερ. Είναι νωρίς για συμπεράσματα, πάντως το πρώτο δείγμα του Αμερικανού ήταν άρτιο στην Βαλένθια. Άλλωστε γνωρίζει και ο ίδιος τι διακύβευμα έχει για τον ίδιο η φετινή χρονιά, αφού παίρνει ηγετικό ρόλο στην πρωταθλήτρια Ευρώπης.

- Σπουδαία Μπαρτσελόνα, σπουδαίος Μίροτιτς στην Πόλη. Ωστόσο διατηρώ τις επιφυλάξεις για το αν η συγκεκριμένη ομάδα, με τον Πέσιτς στον πάγκο, μπορεί να φτάσει στα στάνταρ που...υπόσχεται το πανάκριβο ρόστερ. Από την άλλη οι Τούρκοι έπαιζαν χωρίς τον Λάρκιν. Για πρώτη φορά μετά από πολλά ξεκινούν ως ένα εκ των φαβορί, στον απόηχο μιας ομάδας που άγγιξε το τέλειο και έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα το διαχειριστούν...

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια

 




Ad Code