ANALYSIS: Επίπεδο αλάνας...

 

Ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος...Ίσως είναι μια λάιτ σύντομη περιγραφή της εικόνας που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός κατά κανόνα στη φετινή Ευρωλίγκα. Μια εικόνα που δυστυχώς δεν βλέπω και πολύ πιθανό να αλλάξει.

Κατά τη διάρκεια της σημερινής μας μετάδοσης (πάλι δε φέραμε γούρι, αλλά πλέον δεν είναι δικό μας το πρόβλημα), προσπαθούσα να βρω ενθαρρυντικά στοιχεία στο παιχνίδι των ''ερυθρόλευκων'', κάτι θετικό να πω στον αέρα. Οπαδοί του Ολυμπιακού μας άκουγαν άλλωστε κατά κύριο λόγο, έπρεπε να βρούμε κάποιο αντίδοτο στη μόνιμη γκρίνια. Γιατί καλώς ή κακώς βλέπαμε πράγματα που κόντεψαν να μας πέσουν τα μαλλιά, Έφτασα να εκθειάζω την εμφάνιση του Γουίλ Τσέρι, επειδή σε σχέση με όσα είχαμε συνηθίσει ήταν τουλάχιστον ''φιλότιμος'', να εντυπωσιάζομαι επειδή ο Ρούμπιτ ήταν λιγότερο κακός από τα προηγούμενα ματς. Αλλά όσο κι αν κάποιος ήθελε να παρακολουθήσει με θετική αύρα το παιχνίδι, στην πορεία του η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν να...θέλει να σπάσει την τηλεόραση. Δεν θα μπορούσε κανείς να είναι ψύχραιμος βλέποντας μια συνολικά κακή Μπασκόνια να μαζεύει 50 ριμπάουντ  έναντι 26 των ''ερυθρόλευκων'', οι οποίοι έδιναν στους Βάσκους συνεχώς δεύτερες και τρίτες κατοχές, με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους. Μηδαμινή συγκέντρωση, τρομακτική έλλειψη χημείας στην άμυνα, με τους παίκτες των Πειραιωτών να ''κουτουλάνε'' μεταξύ τους σε αρκετές περιπτώσεις. Ένας Σενγκέλια που...χόρευε κανονικά την άμυνα του Ολυμπιακού και η ομάδα του Κεμζούρα να μη μπορεί να είναι ανταγωνιστική σε ένα βράδυ που οι δύο πιο αποτελεσματικοί σκόρερ των Βάσκων από την περιφέρεια, Σιλτς και Τζάνινγκ βρέθηκαν σε κακή βραδιά. Ο Κουζμίνσκας όσο έπαιξε ήταν τρομακτικά κακός και στις δύο όχθες, ο Πρίντεζης το ίδιο, o Μιλουτίνοφ και ο Πάντερ απίστευτα υποτονικοί σε σχέση με τις προσδοκίες που υπάρχουν προς τα πρόσωπά τους. Με αυτά τα δεδομένα ο Ολυμπιακός δε θα μπορούσε ούτε κατά διάνοια να πάρει διπλό, ακόμα και απέναντι σε αυτή την πολύ μέτρια Μπασκόνια...Αντίθετα, απέδειξε για πολλοστή φορά πως το ταβάνι του είναι εξαιρετικά χαμηλό.

- Μια μέτρια ομάδα που παίζει μόνο μια φορά την εβδομάδα, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνεται. Το έλεγα από το καλοκαίρι, το λέω και θα συνεχίσω να το τονίζω. Μέτριοι παίκτες, οι οποίοι συγκυριακά βρίσκονται στον Ολυμπιακό και δεν έχουν καν την ευκαιρία μέσα από ''εύκολα'' παιχνίδια να αποκτήσουν μια στοιχειώδη χημεία, μια εξοικείωση ο ένας με τον άλλον. Φτάσαμε Νοέμβρη σχεδόν και ακόμα δεν ξέρουμε τι ''φρούτο'' είναι αυτός ο Χαπ, ο Βεζένκοφ έχει τρομερά περιορισμένο χρόνο, ο Κουζμίνσκας και ο Πολ μοιάζουν σαν...ψάρια έξω από τα νερά τους, ο Πάντερ χτίζει οικοδομές σε κάθε αγώνα, ο Ρούμπιτ δεν έχουμε καταλάβει ακόμα για ποια θέση προορίζεται. Με έναν αγώνα την εβδομάδα, πως θα βελτιωθεί αυτή η ομάδα;

- Ο Σπανούλης αγαπάει πολύ το μπάσκετ, αγαπάει και τον Ολυμπιακό και δυστυχώς στην παρούσα φάση εκτίθεται, θυμίζει Ναβάρο στα τελευταία του. Η διοίκηση δεν σεβάστηκε την τελευταία του χρονιά και τον έχει βάλει να παίζει με την ''πλέμπα'', ο kill Bill έχει ίσως υπερεκτιμήσει λίγο τις δυνατότητες που έχει τη δεδομένη χρονική στιγμή και πολύ πιθανόν θα δούμε μια σεζόν με τον αρχηγό απλώς να κυνηγάει τα ρεκόρ και απλά θα παίξει ακόμα 30 αγώνες, σε μια χαμένη χρονιά, θυμίζοντας την τελευταία σεζόν του Kobe στους Lakers. Μόνο που ο Ολυμπιακός δεν κάνει...tanking για να πάρει το πρώτο πικ, ούτε δείχνει ικανός να χτίσει άμεσα την ομάδα του ''αύριο''...