Eθνική Λιθουανίας: Δρόμος στρωμένος με...αγκάθια!

Η μπασκετική μας στήλη μεγάλωσε, το Sportsnewsgreece συνεχίζει την πυρετώδη προετοιμασία για το Μουντομπάσκετ 2019 και ο Αντώνης Παναγόπουλος στην Λιθουανία, μια πολύ μικρή χώρα με τεράστια μπασκετική κουλτούρα!

 Ίσως αρκετοί αναρωτιούνται και να τους προξενεί τρομερή εντύπωση, πως μια χώρα που απαριθμεί μόλις τρία εκατομμύρια ψυχές, διαθέτει τόσο μεγάλη μπασκετική κουλτούρα, έχει τόσο μεγάλες επιτυχίες, τόσο σε εθνικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο και είναι μια από τις πιο συνεπείς ομάδες στον ευρύτερο μπασκετικό χάρτη, ενώ ανανεώνει τις φουρνιές της...για πλάκα και λίγες φουρνιές υστερούν από τις προηγούμενες. Δυσανάλογη πραγματικότητα σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας της Βαλτικής, ωστόσο ιστορικά αυτό έχει πολύ απλή εξήγηση. Η ''Lietuva'' ήταν από τις πρώτες χώρες που ασχολήθηκαν προπολεμικά με το μπάσκετ και μάλιστα ήταν από τις παραδοσιακές δυνάμεις, αφού κατέκτησε τα δύο πρώτα Ευρωμπάσκετ στα οποία συμμετείχε -και μάλιστα αήττητη- , το 1937 και το 1939. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και την προσάρτηση της Λιθουανίας στη Σοβιετική Ένωση, δεν σταμάτησε η ενεργή ενασχόληση των Λιθουανών με το μπάσκετ, καθώς από πολύ μικρή ηλικία το είχαν...σαν θρησκεία και αυτό αποτυπώθηκε και στις μεγάλες επιτυχίες της Σοβιετικής Ένωσης, όπου μετά τους Ρώσους αποτέλεσαν την κύρια δεξαμενή παικτών. Μετά τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990 φάνηκε ξεκάθαρα πως το μπασκετικό τους DNA δεν είχε αλλοιωθεί σε καμία περίπτωση. Aντιθέτως μέσα στις δύο επόμενες δεκαετίες αναδείχθηκαν παίκτες φαινόμενα (Ματσιουλιόνις, Σαμπόνις, Κουρτινάιτις, Εινέκις, Γιασικεβίτσιους, Γιαβτόκας, Σισκάουσκας, Στομπέργκας), οι οποίοι οδήγησαν ξανά τη Λιθουανία στην πλήρη μπασκετική καταξίωση. Τρία χάλκινα μετάλλια σε τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες σε Βαρκελώνη, Ατλάντα και Σίδνευ, χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας το 2003, χάλκινο στο παγκόσμιο της Τουρκίας το 2010, δεν το λες δα και μικρό παλμαρέ στην πρώτη εικοσαετία από την ανεξαρτητοποίηση του λιθουανικού έθνους.

 Την τελευταία δεκαετία, οι Λιθουανοί συνεχίζουν να είναι πολύ ανταγωνιστικοί, αφού κατέκτησαν δύο ασημένια μετάλλια σε Ευρωμπάσκετ το 2013 και το 2015, ενώ στο τελευταίο χρονικά Μουντομπάσκετ του 2014 της Ισπανίας τερμάτισαν στην 4η θέση, χάνοντας στις λεπτομέρειες το μετάλλιο από τους Γάλλους. Πάμε στο σήμερα: Οι Λιθουανοί διαθέτουν το υπέρ- όπλο Βαλαντσιούνας μέσα στη ρακέτα, και τον Σαμπόνις στη θέση ''4'', γεγονός που τους κάνει αρκετά υπολογίσιμους στη μάχη των...αιθέρων. Εκεί που φαίνεται να υστερούν κάπως είναι η γραμμή των περιφερειακών. Ο Καλνιέτις διαθέτει την εμπειρία, αλλά πλέον έχει μεγαλώσει, ο Λεκαβίτσιους είναι ένας κόμπο- γκαρντ που μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα στο παρκέ, όχι ως βασικός, ενώ ο Σειμπούτις είναι πλέον σχεδόν...βετεράνος. Μένει ο Γκριγκόνις, που προέρχεται από εξαιρετική σεζόν με τη Ζαλγκίρις και από τη θέση ''2'' θα δώσει πολύ ποιοτικές λύσεις στην ομάδα του Ντάνιους Αντομάιτις. Βάλτε στην εξίσωση βέβαια και τους Κουζμίνσκας και Ουλανόβας με το...δολοφονικό σουτ από τη θέση ''3'' και τον πάντα επικίνδυνο Παούλιους Γιανκούνας, ο οποίος τι κι αν πάτησε στα 35, συνεχίζει να είναι εξαιρετικά αξιόπιστος...Η Lietuva αν βρει χημεία έχει τη δυνατότητα να φτάσει ψηλά, καθώς είναι μια Εθνική ομάδα που ανέκαθεν βασιζόταν σε ένα ώριμο μπάσκετ, όπου πρώτο μέλημα ήταν να...απογειώνει τους καλούς και να βελτιώνει πολύ τους μέτριους. Με λίγα λόγια έπαιρνε πάντα από τη...μύγα ξύγκι.

 Φέτος στον όμιλο θα έχει ένα πολύ δύσκολο έργο. Σε έναν όμιλο με τον Καναδά και την Αυστραλία, που αποτελούν ανερχόμενες δυνάμεις με αρκετούς NBAers, ένας από τους τρεις θα μείνει εκτός (ή και δυο αν κάνει καμια τρελή έκπληξη η Σενεγάλη), ενώ το σταύρωμα με τον όμιλο των Γάλλων και των Γερμανών δε μπορεί να θεωρηθεί και εύκολο. Με λίγα λόγια, η Λιθουανία για να είναι στη ζώνη των μεταλλίων όπως το 2010 και το 2014 καλείται να ανέβει έναν πραγματικό γολγοθά.

 Αν και προγνωστικά δε χωρούν σε αυτό τον όμιλο, θεωρώ πως οι Λιθουανοί έχουν την εμπειρία από τα προηγούμενα χρόνια και τις παραστάσεις για να ξεπεράσουν το εμπόδιο είτε των Καναδών, είτε των Αυστραλών και να προκριθούν στους ''16''. Από εκεί και πέρα, ανάλογα και με το τι θέση θα έχουν τερματίσει στον αρχικό τους όμιλο θα κριθούν πολλά, πάντως αν φτάσουν μέχρι τους ''8'', αφενός θα είναι μια μικρή υπέρβαση, αφετέρου θα είναι ικανοί για όλα...