Γ'όμιλος Μουντομπάσκετ: Η Ισπανία και...οι άλλοι!

 Το αφιέρωμα στους ομίλους του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας συνεχίζεται και ο Αντώνης Παναγόπουλος κάνει στάση στον τρίτο όμιλο της διοργάνωσης...

 Αν και στο μπάσκετ πολλά έχουν δει τα μάτια μας, ο τρίτος όμιλος του Μουντομπάσκετ, από την ανάγνωση των ονομάτων και μόνο είναι αρκετά ξεκάθαρος, τουλάχιστον ως προς το μεγάλο του φαβορί για την πρώτη θέση, που είναι αναμφίβολα η Ισπανία. Οι ''φούριας ρόχας'' μπορεί να μην κατεβάζουν το υπερπλήρες ρόστερ που παρουσίασαν το 2014 στη χώρα τους, ωστόσο διαθέτουν πολύ αξιόλογη ομάδα και πολύ καλούς παίκτες. Κάτω από τους ''Ίβηρες'' βέβαια αναμένεται να γίνει μια πολύ σκληρή και αμφίρροπη μάχη μεταξύ Ιράν, Τυνησίας και Πουέρτο Ρίκο. Και οι τρεις ομάδες είναι σχεδόν αδύνατον να κοντράρουν την Ισπανία, ωστόσο έχουν υψηλό κίνητρο να περάσουν στους ''16'', μια επιτυχία που αναμφίβολα θα είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Οι δύο πρώτοι του συγκεκριμένου ομίλου διασταυρώνονται με τον τέταρτο, όπου συμμετέχουν Σερβία, Ιταλία, Φιλιππίνες και Ανγκόλα, οπότε μπορεί εύκολα να γίνει αντιληπτό πως κάθε νίκη και κάθε ήττα μπορεί να παίξει το δικό της ξεχωριστό ρόλο. Το Sportsnewsgreece σας παρουσιάζει τους τέσσερις μονομάχους του τρίτου ομίλου:

            Ισπανία:  Με βλέψεις πάντα για μετάλλιο!

 Λατρεύουμε να τους μισούμε... Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που εκτυλίσσεται στα αμιγώς μπασκετικά μας συναισθήματα απέναντι στους Ισπανούς, η ''βεντέτα'' που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια. Μας εκνευρίζουν, ίσως όχι μόνο εμάς, μας έχουν πάρει τον αέρα, αλλά ότι και να λέμε έχουν αναδείξει εκπληκτικές φουρνιές, με αστείρευτο ταλέντο και ποιότητα. Πρωταθλητές κόσμου το 2006 απέναντι στη δική μας Εθνική, πρωταθλητές Ευρώπης το 2009, το 2011 και το 2015, μεταλλιούχοι σε τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες σε Πεκίνο, Λονδίνο και Ρίο. Υπό τις οδηγίες του Σέρτζιο Σκαριόλο έρχονται στην Κίνα με αποκλειστικό στόχο το μετάλλιο, άλλωστε ακόμα τους πληγώνει η αποτυχία του 2014 μέσα στην έδρα τους, όπου αποκλείστηκαν στους ''8'' από τους Γάλλους, σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις (με τα δεδομένα εκείνης της διοργάνωσης) των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Τα ρόστερ τους δεν έχει την αίγλη του παρελθόντος, ωστόσο όταν υπάρχουν παίκτες όπως ο Ρούμπιο, ο Μαρκ Γκαζόλ, τα αδέρφια Χερναντγκόμεζ, ακόμα και οι Γιουλ και Ρούντι, έστω κι αν βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους, δε μπορούν σε καμία περίπτωση να υποτιμηθούν. Για τον όμιλο, δεν το συζητάμε καν, οτιδήποτε λιγότερο από το 3x3 θα αποτελεί έκπληξη μεγατόνων, μετά δυσκολεύει αρκετά το μονοπάτι, ωστόσο ρεαλιστικά μια δυνατή Ισπανία έχει τα φόντα να φτάσει στους ''4''.

Στόχος: Η παρουσία στην τετράδα για πρώτη φορά μετά το 2006 είναι ο μεγάλος στόχος της Ισπανικής ομάδας και από εκεί και πέρα ένα μετάλλιο, έστω και χάλκινο, αν αναλογιστεί κανείς το πόσο έχουν δυναμώσει άλλες ευρωπαικές ομάδες σε σχέση με το παρελθόν, όπως η Σερβία, η Γαλλία και η Ελλάδα.

Πρόβλεψη: Αν δεν την πατήσει στους χιαστί ομίλους από την επικίνδυνη Ιταλία και περάσει χωρίς απώλειες στους ''8'', ούτε η Αργεντινή, ούτε η Κίνα, ούτε η Ρωσίσ (πιθανοί αντίπαλοι στα προημιτελικά) είναι ικανές να την τρομάξουν. Προσωπική εκτίμηση, πως οι ''Ίβηρες'' θα είναι στην τετράδα και βλέπουμε...

Το Ρόστερ: Χ. Χερναντγκόμεζ, Ραμπασέντα, Μπειράν, Ο. Χερναντγκόμεζ, Ρίμπας, Κλαβέρ, Φερνάντες, Γιουλ. Ρούμπιο, Κόλομ, Μαρκ Γκαζόλ, Οριόλα

Το Αστέρι: Βάση σεζόν και φόρμας, η Ισπανία θα ποντάρει πάρα πολλά στον Ρίκι Ρούμπιο.

             Πουέρτο Ρίκο: ''Μπαρουτοκαπνισμένο'' και με όνειρα στην Κίνα...

 Μπορεί στο χάρτη να είναι σχεδόν άγνωστο (ένα μικρό νησί στην Καραιβική με πληθυσμό ούτε 4 εκατομμύρια), ωστόσο δεν νοείται να είσαι μπασκετικός και να μην γνωρίζεις το συγκεκριμένο κράτος. Έχει συμμετάσχει σε όλα πλην δύο παγκόσμια πρωταθλήματα (έλειψε μόνο το '70 και το '82), είναι μια από τις παραδοσιακές δυνάμεις της Αμερικανικής Ηπείρου, έχει κερδίσει τρόπαια τόσο Παναμερικανικά, όσο και Centrobasket (με ομάδες της Κεντρικής Αμερικής), με λίγα λόγια μια υπερδύναμη για τον τόπο και σίγουρα κάτι εντυπωσιακό και αντιστρόφως ανάλογο με τον μικρό πληθυσμό. Μπαρέα, Αρόγιο, Ναπίερ, Ισσάκ, Μέρφι, Σάντσεζ είναι μερικοί από τους ''θρυλικούς'' Πουερτορικάνους παίκτες, οι οποίοι φέτος με τον Ομάρ Γκονζάλες στον πάγκο τους και φυσικό τους ηγέτη τον Ρενάτο Μπάλκμαν, θα παλέψουν για μια θέση στη φάση των ''16'' , κάτι που έχουν να πετύχουν από το 2002 στην Ιντιανάπολις, ενώ καλύτερη θέση της ιστορίας τους ήταν η 4η το 1990 στα γήπεδα της Αργεντινής. Η πλειοψηφία του ρόστερ απαρτίζεται από παίκτες που αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα,  ενώ ο μοναδικός παίκτης που αγωνίζεται σε πρωτάθλημα εκτός της Αμερικανικής Ηπείρου είναι ο Μπάλκμαν, ο οποίος...βγάζει το ψωμί του στις Φιλιππίνες, με τη φανέλα της Σαν Μιγκέλ Αλάμπ!

  Στόχος: Να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε στα τρία τελευταία Μουντομπάσκετ. Να προχωρήσει δηλαδή έστω ένα γύρο, να εξασφαλίσει μια θέση στο προολυμπιακό τουρνουά για το Τόκιο και να έχει ένα όσο το δυνατόν καλύτερο πλασάρισμα, μιας και το σταύρωμα με τον όμιλο της Σερβίας και της Ιταλίας καθιστά απαγορευτικά τα όνειρα για οχτάδα. \

Πρόβλεψη: Έχει μια εμπειρία παραπάνω σε σχέση με Ιράν και Τυνησία, ωστόσο δεν ξέρουμε αν αυτό αρκεί για την πρόκριση. Απουσιάζουν οι παίκτες- βαρόμετρα του παρελθόντος, θα δώσει μεγάλη μάχη αν θέλει να προκριθεί. 

Το Ρόστερ: Κλεμέντε, Μπράουνι, Ντίαζ, Κλαβέλ, Ουέρτας, Ροντρίγκες, Γκαντία, Αντούχαρ, Πινέιρο, Φράνκλιν, Μοχίκα, Κολίερ, Μπάλκμαν

Το Αστέρι: Ο Ρενάτο Μπάλκμαν, μπορεί να έχει πατήσει τα 35 του, ωστόσο είναι μέλος της παλιάς φουρνιάς ταλαντούχων Πουερτορικανών παικτών, έχει αγωνιστεί στο ΝΒΑ και στην τελευταία του μεγάλη διοργάνωση θέλει να κουβαλήσει την ομάδα στις πλάτες του...

       Τυνησία: Να, η ευκαιρία της!

 Είναι η ομάδα του ομίλου με τη λιγότερη εμπειρία από Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Mόλις μια φορά έχει προκριθεί για την ακρίβεια το 2010 στην Τουρκία και εκεί κατέλαβε την όχι τόσο τιμητική 24η θέση της διοργάνωσης. Δύο χρόνια αργότερα προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, κατέλαβε εκεί την 11η θέση και από τότε έχει μια ανοδική πορεία, κυρίως στα Αφρικανικά Κύπελλα. Φέτος με τον Πορτογάλο Μάριο Πάλμα στο τιμόνι στοχεύει σε κάτι σαφώς καλύτερο σε σχέση με την προηγούμενη παρουσία της σε Παγκόσμιο και έχει τη δυνατότητα να το πράξει. Είναι η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Αφρικής από το 2017, ενώ διαθέτει στο έμψυχο δυναμικό της δύο πάρα πολύ ισχυρά όπλα. Το ένα ακούει στο όνομα Σαλάχ Μεζρί, στον ύψους 2,17μ. σέντερ των Ντάλας Μάβερικς ποντάρει πάρα πολλά ο Πορτογάλος head coach, το άλλο ακούει στο όνομα του Μίκαελ Ρολ της Μακάμπι, ο οποίος θα είναι πολύ αξιόλογο όπλο στην περιφέρεια, καθώς έχει παραστάσεις από το υψηλό επίπεδο και προέρχεται από γεμάτη σεζόν στην Ευρωλίγκα και στο πρωτάθλημα του Ισραήλ. Οι υπόλοιποι είναι λίγο πολύ άγνωστοι στο ευρύ κοινό και μέσα από το Μουντομπάσκετ θέλουν να αδράξουν τη δική τους ευκαιρία για να διακριθούν και να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους...

Στόχος: Ο όμιλος έτσι όπως διαμορφώθηκε δίνει την ευκαιρία στην Τυνησία να μπορεί να κοιτάξει κατάματα τη 2η θέση. Για την πρώτη δεν έχει ελπίδες σε καμία περίπτωση, ούτε και για να πάει παρακάτω από τους ''16'', αλλά ακόμα και μια νίκη στη διοργάνωση θα αποτελέσει βελτίωση του δικού τους ρεκόρ.

Πρόβλεψη: Aν και από πολλούς θεωρείται αουτσάιντερ, θα ρισκάρω να πω ότι η Τυνησία έχει πολλές ελπίδες πρόκρισης. Δεν είναι η ομάδα του 2010 που ήρθε απλά για τη συμμετοχή, έχει κάνει βήματα προόδου από τότε και την πιστεύω πάρα πολύ ότι θα είναι η ομάδα που θα ακολουθήσει τους Ισπανούς στην επόμενη φάση.

Το Ρόστερ: Μεζρί, Ρολ, Aμπαντά, Αμπάσι, Ελ Μαμπρούκ, Μουλί, Ρομντανί, Γκιάζα, Σλίμαν, Τσενουφί, Χαντιντά, Κνιούα

Το Αστέρι: Στον Σαλάχ Μεζρί ποντάρουν πολλά οι Τυνήσιοι για αυτή τη διοργάνωση!

                          Iράν: Θέλει να καθιερωθεί...

 Η ανερχόμενη δύναμη του Ασιατικού Μπάσκετ μαζί με τις Φιλιππίνες... Το Ιράν έχει μόλις δύο παρουσίες σε τελική φάση Μουντομπάσκετ, οι οποίες ήρθαν στις δύο τελευταίες διοργανώσεις, στην Τουρκία και την Ισπανία, όπου κατέλαβε την 19η και την 20η θέση αντίστοιχα, σημειώνοντας και από μια νίκη. Το επίτευγμα αυτό μπορεί να μοιάζει μικρό, ωστόσο για μια χώρα που μέχρι πριν 15-20 χρόνια είχε μηδαμινή μπασκετική κουλτούρα, είναι αρκετά μεγάλο και δείχνει την πρόοδο που γίνεται εκεί. Από το 2007 οι Ιρανοί έχουν κατακτήσει μεταξύ άλλων τρία χρυσά μετάλλια σε Ασιατικά Κύπελλα, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο, μετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο και πλέον με την τρίτη τους σερί παρουσία σε Παγκόσμιο ελπίζουν σε κάτι αξιόλογο. Με νέο προπονητή στον πάγκο τον Μεχράν Σαχιντάμπ θα επιδιώξουν να κάνουν τη δική τους μικρή υπέρβαση και να προκριθούν στην επόμενη φάση για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Οι περισσότεροι Ιρανοί παίκτες αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα, είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ωστόσο για τα δεδομένα της Ασιατικής Ηπείρου, το Ιράν είναι μια ομάδα που παίζει αρκετά πειθαρχημένα και ώριμα...

    Στόχος: Ο όμιλος έτσι όπως διαμορφώθηκε δίνει στο Ιράν τη δυνατότητα να παλέψει, συνεπώς ο πήχης που έχει τοποθετηθεί και ο διακαής πόθος των ανθρώπων της ομάδας είναι η πρόκριση στην επόμενη φάση...

 Πρόβλεψη: Το Ιράν είναι σκληροτράχηλη και επικίνδυνη ομάδα, προσωπική μου αίσθηση όμως είναι πως βρίσκεται ένα κλικ πίσω από Τυνησία και Πουέρτο Ρίκο

Ρόστερ: Μιρζάι, Μασαγέτσι, Ασλάνι, Ρεζέιφαρ, Γιακσάλι, Νταλιρζάχαν, Νιχτάς, Σαχακιάν , Αργκαβάν, Γιαμσίντι, Καζέμι, Χανταντί

Το Αστέρι: Ο 32χρονος σέντερ ύψους 2,18 Χαμέντ Χανταντί είναι ο φυσικός ηγέτης του Ιράν, διαθέτει μεγάλη εμπειρία και έχει σαν παράσημο το σύντομο πέρασμά του από το ΝΒΑ και τους Φοίνιξ Σανς...