Εθνική Ρωσίας: Τόπος στην εξέλιξη και όπου βγει...

Μετά την δευτεραθλήτρια Ευρώπης και κόσμου Σερβία, η στήλη μας θα ασχοληθεί με ακόμα μια χώρα με τρομερή παράδοση και μπασκετική κουλτούρα, η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε διαδικασία ανοικοδόμησης και προσπαθεί να βρει τη χαμένη της ταυτότητα. Για σήμερα λοιπόν, τα βλέμματα στη Ρωσία!

Ανήκει στο κλειστό κλαμπ των χωρών που έχουν κατακτήσει Μουντομπάσκετ, όχι βέβαια ως Ρωσία αλλά σαν πρώην Σοβιετική Ένωση. Το 1967 στην Ουρουγουάη, το 1974 στο Πουέρτο Ρίκο και το 1982 στην Κολομβία, μια πρώην υπερδύναμη του παγκοσμίου μπάσκετ έγραφε τις δικές της χρυσές σελίδες στην ιστορία του Παγκοσμίου Μπάσκετ. Από τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης και μετά, η ''αρκούδα'' παρέμεινε μια ισχυρή δύναμη και τα επιτεύγματά της δεν είναι λίγα. Δύο ασημένια σε Μουντομπάσκετ το 1994 και το 1998, ένα χρυσό σε Ευρωμπάσκετ το 2007 μέσα στην Ισπανία απέναντι στη διοργανώτρια και χάλκινη Ολυμπιονίκης το 2012 στο Λονδίνο. Όχι και άσχημα...Από το 2012 και έπειτα όμως τα πράγματα άλλαξαν αρκετά για τους Ρώσους. H φυγή του Μπλατ και η έλευση Πασούτιν έφερε πλήρης ανανέωση προσώπων, αλλά και γενικότερα νοοτροπίας, καθώς παίκτες σημαίες όπως Κιριλένκο, Χριάπα αποχώρησαν, και δόθηκε έμφαση στη στελέχωση μιας ομάδας, όχι με στόχο τα βραχυπρόθεσμα, αλλά τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Γι' αυτό και οι πρώτες εντυπώσεις ήταν πολύ κακές. Αποκλεισμός στη φάση των ομίλων στο Ευρωμπάσκετ 2013, παρόμοια τύχη με μόλις μια νίκη στο Ευρωμπάσκετ 2015, με αποτέλεσμα να απουσιάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της από δύο συνεχόμενα πολύ μεγάλα παγκόσμια ραντεβού ( Μουντομπάσκετ 2014, Ολυμπιακοί Αγώνες 2016). Τα αποτελέσματα όμως έχουν αρχίσει να διαφαίνονται σιγά σιγά στον ορίζοντα από το 2017. Στα γήπεδα της Τουρκίας η ''αρκούδα'' κατάφερε να προκριθεί στην επόμενη φάση πετυχαίνοντας 4 νίκες σε έναν πολύ απαιτητικό όμιλο (Λετονία, Τουρκία, Σερβία), απέκλεισαν στα νοκ άουτ τον την Κροατία και την Ελλάδα και τελικά κατετάγησαν στην 4η θέση, χάνοντας στις λεπτομέρειες ένα μετάλλιο. Με σχετική ευκολία ήρθε και η πρόκριση στο Παγκόσμιο, που δείχνει πως οι Ρώσοι με τον Σεργκέι Μπαζάρεβιτς πλέον στον πάγκο τους πατούν αρκετά γερά στα πόδια τους, θυμίζοντας κάτι από την μεγάλη Εθνική Ρωσίας που έχουμε συνηθίσει να διεκδικεί τίτλους και μετάλλια. Η φετινή τους προεπιλογή δεν...ζαλίζει, ωστόσο αν βρει χημεία μπορεί να κάνει πραγματάκια. Ο Σβεντ θα είναι ο φυσικός της ηγέτης και τον πλαισιώνουν ορισμένοι παίκτες με ποιότητα όπως ο Κουρμπάνοφ, ο Φριτζόν, ο Βοροντσέβιτς, ο Αντόνοφ και ο Μπολόμποι με παραστάσεις από μεγάλα παιχνίδια, ωστόσο η μεγάλη απώλεια θα είναι ο Σεργκέι Μοζγκόφ, ο οποίος θα ήταν η αιχμή του δόρατος και το σημείο αναφοράς στη θέση του σέντερ, όπου πλέον θα έχει ξεκάθαρο έλλειμμα, καθώς δεν υπάρχει πεντάρι που τρομάζει για τους Ρώσους.

                    Aρκετά ευνοικός ο όμιλος

Ένας σύμμαχος της Ρωσίας για να προχωρήσει είναι ο βατός όμιλος. Μαζί με Αργεντινή, Νιγηρία και Νότια Κορέα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει ακόμα και ως πρώτη, ενώ το σταύρωμα με τον...γελοίο πρώτο όμιλο (Κίνα, Πολωνία, Ακτή Ελεφαντοστού, Βενεζουέλα) δίνει τη δυνατότητα στην ομάδα του Μπαζάρεβιτς να σκέφτεται και να ονειρεύεται μέχρι και την οκτάδα.

               Με όνειρα για υπερβάσεις

Στόχος των Ρώσων για το Μουντομπάσκετ είναι η οχτάδα, η οποία σε πρώτη ανάγνωση μοιάζει εφικτή. Μοιάζει και με ταβάνι βέβαια, ωστόσο σε ένα νοκ άουτ ματς όλα μπορούν να συμβούν και σίγουρα στην Εθνική Ρωσίας κρυφοκοιτάνε και το βήμα παραπάνω...