Όλα όσα είδαμε στη regular season

Η οχτάδα που θα συνεχίσει στα Euroleague Play offs ''κλείδωσε'', το ίδιο και οι οχτώ ομάδες που δεν κατάφεραν να προκριθούν και θα δουν από το σπίτι το υπόλοιπο της διοργάνωσης. Εμείς καθ' όλη της διάρκεια του μαραθωνίου των 30 αγωνιστικών ήμασταν στις επάλξεις με άρθρα, αφιερώματα και αναλύσεις για την κορυφαία διοργάνωση της ''γηραιάς Ηπείρου'' και σας παρουσιάζουμε όλα όσα είδαμε και δεν είδαμε σε αυτές τις αγωνιστικές, ενώ πλέον μπαίνουμε στην κρισιμότερη καμπή της σεζόν, όπου 8 ομάδες θα διεκδικήσουν τα 4 εισιτήρια για το final four της Βιτόρια. 

                          
       ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Ρεάλ Μαδρίτης, Φενέρμπαχτσε και ΤΣΣΚΑ Μόσχας έμπαιναν και φέτος στη διοργάνωση ως τα τρία μεγάλα φαβορί, όντας οι τρεις πιο επιτυχημένες ομάδες της τελευταίας τετραετίας, με κοινό παρονομαστή ότι βρίσκονται παρέα κάθε χρόνο στο final four. Τελευταία φορά που δε συνέβη αυτό ήταν το 2014, όταν η τούρκικη ομάδα δεν είχε εξασφαλίσει το εισιτήριο για το final four του Μιλάνο. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει επτά σερί παρουσίες από το 2012 και έπειτα, ενώ η Ρεάλ έξι, από το 2013 και μετά. Η Ισπανική ομάδα έμπαινε στη διοργάνωση ως πρωταθλήτρια Ευρώπης και ως ένα εκ των μεγάλων φαβορί, παρά το γεγονός ότι ο Λούκα Ντόντσιτς που πέρυσι συνέβαλε τα μέγιστα, πέρασε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Η περσινή φιναλίστ και προπέρσινη πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε μπήκε με προσδοκία να δείξει ότι φέτος είναι αυτή το αφεντικό. Πέρυσι βρέθηκε μια ανάσα από το τρόπαιο, όμως του το στέρησε η ομάδα του Πάμπλο Λάσο. Ο Ομπράντοβιτς όλοι γνωρίζουμε πως δεν δέχεται στο DNA του την ήττα, δημιούργησε και φέτος μια εξαιρετική ομάδα, κρατώντας το μεγαλύτερο μέρος του κορμού των τελευταίων ετών, με σκοπό να φτάσει μέχρι το τέρμα του δρόμου. Η τρίτη της παρέας ΤΣΣΚΑ Μόσχας θέλει επιτέλους να αποδομήσει τη ρετσινιά του ''λούζερ'' που δικαίως της έχει κολλήσει μετά τα συνεχόμενα χαμένα final four, με εξαίρεση το 2016 που κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Και αυτή κράτησε τον βασικό της κορμό σε σχέση με πέρυσι, με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις. Τούρκοι, Ρώσοι και Ισπανοί κατέλαβαν αντίστοιχα τις πρώτες τρεις θέσεις, δείχνοντας αν μη τι άλλο πως βρίσκονται ένα σκαλί πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες, τουλάχιστον σε σειρά αγώνων, καθώς σε ένα νοκ άουτ όλα είναι πιθανό να συμβούν. H Φενέρμπαχτσε ήταν η καλύτερη ομάδα της regular season, έπαιξε ανά διαστήματα πολύ όμορφο μπάσκετ, είχε τη...στόφα του νικητή και δικαίως τερμάτισε πρώτη, με 25 νίκες και μόλις 5 ήττες. Ο Σλούκας απέκτησε χαρακτηριστικά ηγέτη, ο Βέσελι έκανε απίστευτα πράγματα κάτω από το καλάθι, Ντατόμε, Γκριν, Κάλινιτς και Λοβέρν έδειξαν ότι είναι πλήρως εναρμονισμένοι με τους ρόλους τους, ο Ζοτς τους καθοδήγησε...μαεστρικά, και οι Τούρκοι έδειξαν τις άγριες διαθέσεις τους εν όψει της καυτής συνέχειας που έρχεται. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έμεινε στη 2η θέση της βαθμολογίας, πραγματοποιώντας μια καλή πορεία, χωρίς να πατήσει ιδιαίτερα το γκάζι. Εξάλλου, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, το μεγάλο στοίχημα των Ρώσων για φέτος είναι να κατακτήσουν το τρόπαιο, κάτι που δεν κατάφερναν τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα κι αν τελείωναν πρώτοι και με διαφορά. Ντε Κολό και Σέρχι Ροντρίγκεθ είναι ίσως το πιο τρομακτικό δίδυμο περιφερειακών στην Ευρώπη, πολύ σημαντικοί οι ρόλοι των Χάκετ (κυρίως αμυντικά) και Χάινς για τη συνέχεια. Τρίτη της παρέας η πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε καλή παρουσία στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν, χωρίς να πιάσει εντυπωσιακά στάνταρ πάντως. Αρκετά εμπλουτισμένος σε σχέση με πέρυσι ο ρόλος του Καμπάτσο, πάντα καταλυτικοί Γιουλ και Ρούντι, βαρόμετρα ο Αγιόν και ο πάρα πολύ ανεβασμένος Ταβάρες για τους Μαδριλένους που θέλουν να κάνουν φέτος το repeat.

  Η φοβερή πρόοδος της Εφές 

Ίσως μιλάμε για την ευχάριστη έκπληξη της φετινής διοργάνωσης. Οι Τούρκοι μετά από μια κάκιστη σεζόν πέρυσι που τους βρήκε ουραγούς στη διοργάνωση, ήταν υποχρεωμένοι να ανασυνταχθούν. Άλλωστε, είναι από τις ομάδες που μας έχουν συνηθίσει σε αρκετά αξιοπρεπείς παρουσίες στη διοργάνωση. Και φέτος ίσως είναι η χρονιά τους για να πάνε επιτέλους σε ένα final four. Αυτό τουλάχιστον έδειξε η παρουσία τους στη regular season. Με προπονητή τον Αταμάν και ένα πολύ καλοδουλεμένο ρόστερ, με τρομερά έξυπνες προσθήκες, όπως του Μίσιτς, του Λάρκιν, του Μπομπουά και του Πλάις, οι Τούρκοι έδειξαν τρομερά ώριμοι, τερμάτισαν με ρεκόρ 20-10 και πήραν το πλεονέκτημα έδρας από τη Μπαρτσελόνα, με την οποία θα κονταροχτυπηθούν για μια θέση στη Βιτόρια. Από τα μεγαλύτερα στοιχήματα που επιτεύχθηκαν φέτος ήταν η κατακόρυφη άνοδος στα εισιτήρια, καθώς από εκεί που πέρυσι η Εφές φιγούραρε στην τελευταία θέση των εισιτηρίων, φέτος βρίσκεται στη μέση, έχοντας μάλιστα αξιοσημείωτα νούμερα εισιτηρίων σε αρκετά παιχνίδια, ιδίως στον δεύτερο γύρο.

                                 
  ''Πράσινα'' θαύματα οχτάδας, συμπληρώνουν Μπάρτσα και Μπασκόνια

 Μετά το πέρας της 23ης αγωνιστικής της Euroleague, Παναθηναικός και Ζαλγκίρις βρίσκονταν στην 11η και 13η θέση αντίστοιχα, διατηρώντας ελάχιστες ελπίδες πρόκρισης. Ωστόσο, και οι δύο ομάδες με εντυπωσιακό ντεμαράζ νικών στα τελευταία παιχνίδια κατάφεραν να αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση και να περάσουν στους ''8''. Το ''τριφύλλι'' με τον Ρικ Πιτίνο στον πάγκο του μεταμορφώθηκε εντυπωσιακά σε σχέση με τον κάκιστο πρώτο γύρο και κατάφερε όχι μόνο να προκριθεί, αλλά να τερματίσει και στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Ο Καλάθης έκανε ένα μυθικό finish στην κανονική περίοδο με απίθανες εμφανίσεις, Κιλπάτρικ, Λάνκφορντ και Τόμας βοήθησαν πάρα πολύ, ενώ ο πληθωρικός Παπαπέτρου έδωσε σιγουριά στο παιχνίδι της ελληνικής ομάδας. Η πρόκριση της Ζαλγκίρις από την άλλη ήταν πιο δραματική, είχε κάτι από...χίτσκοκ. Έξι αγωνιστικές πριν το τέλος, ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος των Λιθουανών δεν θα περίμενε την πρόκριση, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψιν και το πολύ δύσκολο πρόγραμμα. Ωστόσο, τα μεγάλα διπλά σε Τελ Αβίβ, ΣΕΦ και Μαδρίτη έστειλαν την ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στις οχτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, αφού οι ισοβαθμίες στο φινάλε τους χαμογέλασαν.
 Στην 5η θέση από την άλλη βρέθηκε η Μπαρτσελόνα, η οποία επιστρέφει στους ''8'' μετά τη σεζόν 2015-16. Mε το νέο σύστημα διεξαγωγής οι Καταλανοί δεν είχαν καταφέρει να προκριθούν για δύο σεζόν από τη regular season, ωστόσο φέτος με τον Πέσιτς στον πάγκο και πρώτα βιολιά τους Ερτέλ. Πάνγκος και Σεραφέν, οι οποίοι πλαισιώνονται από ένα αρκετά αξιόλογο σύνολο, οι ''μπλαουγκράνα'' φάνηκαν αρκετά ώριμοι και δεν συνάντησαν δυσκολίες για την πρόκριση. Στην οχτάδα προκρίθηκε και η οικοδέσποινα του final four Μπασκόνια, η οποία συμμάζεψε τα πράγματα με την πρόσληψη του Περάσοβιτς να φέρνει διαφορετικό...αέρα στους Βάσκους, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι στερήθηκαν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τους Σενγκέλια και Γκρέιντζερ, η πρόκριση επετεύχθη, έστω και με ισοβαθμία με Ολυμπιακό και Ζαλγκίρις. Οι Βάσκοι θα διασταυρωθούν με την ΤΣΣΚΑ στους ''8'', σε ένα πολύ δύσκολο ματσάρισμα, με το κίνητρο όμως για να βρεθούν στο final four που θα γίνει στην έδρα τους να είναι τεράστιο.

  Η μόνιμα απογοητευτική Μιλάνο, οι υπόλοιπες απογοητεύσεις και η φιλότιμη Μπάγερν...

 Για κάθε ομάδα που μένει εκτός συνέχειας, η χρονιά δε μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχημένη. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις η αποτυχία είναι πολύ έντονη για ορισμένες ομάδες. Μια από αυτές ήταν η Αρμάνι Μιλάνο. Λεφτά...με το τσουβάλι, παίκτης από το πάνω ράφι (Τζέιμς, Τζέρελς, Κουζμίνσκας, Μίτσοφ, Γκουντάιτις), προπονητής με πολλές παραστάσεις (Πιανιτζιάνι), φιλοδοξίες μεγαλύτερες από ποτέ, αλλά στο τέλος...μηδέν εις το πηλίκο. Γνωστό άλλωστε το αποτέλεσμα για την Ιταλική ομάδα, που ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες, αλλά απογοήτευσε ξανά. Μέχρι την 26η αγωνιστική βρισκόταν στην 6η θέση, έδειχνε να κρατάει την τύχη στα χέρια της, ωστόσο λίγο το δύσκολο πρόγραμμα, λίγο η...ελαφριά φανέλα, καταδίκασαν τους Ιταλούς σε έναν ακόμα πικρό αποκλεισμό.
 Για την Μακάμπι τα πράγματα δεν διαφοροποιήθηκαν από τις προηγούμενες χρονιές. Αν και το μπάτζετ ήταν δυνατό, το κακό ξεκίνημα έφερε τους Ισραηλινούς στις τελευταίες θέσεις. Η πρόσληψη Σφαιρόπουλου άλλαξε αρκετά την κατάσταση στην ''ομάδα του λαού'', η οποία έκανε πολύ καλό δεύτερο γύρο, πάτησε στιγμιαία στην οχτάδα, ωστόσο το πολύ κακό ξεκίνημα ήταν εκείνο που εν τέλει στοίχισε. Κατώτερος των προσδοκιών φέτος ο Σκότι Γουίλμπεκιν, μεγάλες βοήθειες φέτος από Μπράιαντ, Ντι Μπαρτολομέο και Καλοάιρο για τους έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης, οι οποίοι τουλάχιστον μπορούν να αισιοδοξούν πως με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο στον πάγκο μπορούν να δημιουργήσουν μια βάση για τα επόμενα χρόνια, αφού τα πρώτα δείγματα ήταν θετικά.
   Για τη Χίμκι τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Οι Ρώσοι δεν θύμισαν σε τίποτα την περσινή ομάδα που πάλεψε μέχρι και για την είσοδο στο final four. Μέτρια ομάδα, μέτριο μπάσκετ, το οποίο δεν βελτιώθηκε επ ουδενί μετά την απομάκρυνση του Μπαρτζώκα και την πρόσληψη του Κουρτινάιτις. Οι Μοσχοβίτες δεν είχαν έδρα- οχυρό, δεν εντυπωσίασαν και το φινάλε τους στη σεζόν ήταν ακόμα πιο τραγικό, με οχτώ συνεχόμενες νίκες, δείγμα του ότι δεν πάλεψαν τα παιχνίδια και ουσιαστικά έριξαν ''λευκή πετσέτα'', τελειώνοντας με το κάκιστο 9-21 ρεκόρ.
  Η πιο ευχαριστημένη από τις ομάδες που έμειναν εκτός συνέχειας ήταν αναμφίβολα η Μπάγερν Μονάχου. Οι Βαυαροί του Ράντονιτς έμειναν μόλις μια νίκη πίσω από την προνομιούχο οχτάδα, ωστόσο το σημαντικότερο για τους Γερμανούς είναι πως έδειξαν θεαματική βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες παρουσίες τους στη διοργάνωση. Mε τους Γουίλιαμς, Μπούκερ, Γιόβιτς και Κοπόνεν έπιασαν υψηλά στάνταρ απόδοσης, πέτυχαν σπουδαίες νίκες και άφησαν παρακαταθήκη για κάτι καλό τα επόμενα χρόνια. Στα θετικά για την Γερμανική ομάδα ήταν αναμφίβολα και η εικόνα του σχεδόν πάντα γεμάτου ''Audi Dome''.

    Μια ανεξήγητη κατάρρευση

Για τον Ολυμπιακό, τα πράγματα αλλιώς ξεκίνησαν και αλλιώς τελείωσαν. Οι ''ερυθρόλευκοι'' με την έλευση του Μπλατ άρχισαν με μπόλικο ενθουσιασμό, με προσδοκίες χωρίς ταβάνι και μέχρι και τα τέλη Γενάρη ήταν πλήρως εναρμονισμένοι με τους στόχους τους, βρίσκονταν σε απόσταση ασφαλείας από την ένατη θέση, πάλευαν για το πλεονέκτημα έδρας και έβγαζαν υγεία και αργή, αλλά σταθερή βελτίωση. Κάπου εκεί ήρθε η κατάρρευση, με τους ''ερυθρόλευκους'' όχι απλά να χάνουν το πλεονέκτημα έδρας, αλλά και την σχεδόν δεδομένη οχτάδα, με 8 ήττες σε 10 παιχνίδια. Ο Σπανούλης και ο Στρέλνιεκς έμειναν εκτός λόγω τραυματισμών, ο Γκος και ο Λε Ντέι φάνηκαν αρκετά κατώτεροι των περιστάσεων, ο ελληνικός κορμός (Μάντζαρης, Παπανικολάου, Μπόγρης, Πρίντεζης, Αγραβάνης) δεν τράβηξε και μοιραία ο Μπλατ ξέμεινε από λύσεις, οι ''ερυθρόλευκοι'' έμειναν άδεια χέρια.

                                 Οι τρεις κομπάρσοι

 Όπως αναφέραμε παραπάνω για τρία μεγάλα φαβορί, έτσι γνωρίζαμε εξ αρχής και τις τρεις ομάδες με τις λιγότερες πιθανότητες από όλους για κάτι καλό. Γκραν Κανάρια, Μπουντούτσνοστ και Νταρουσάφακα. Όλοι αναρωτιόμασταν αν κάποια από αυτές θα μπορέσει να αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς, τελικά κάτι τέτοιο δε συνέβη. Οι τρεις αυτές ήταν ένα σκαλί πιο κάτω από τις υπόλοιπες, έπαιξαν ρόλο κομπάρσου στη διοργάνωση, δεν μπόρεσαν να φανούν ανταγωνιστικές στα περισσότερα παιχνίδια και μοιραία αποχαιρέτησαν από νωρίς. Βέβαια η παρουσία τους στη διοργάνωση δεν ήταν απόλυτα αποτυχημένη. Όλοι θα μνημονεύουν τις νίκες της Μπουντούτσνοστ επί της Ρεάλ και της ΤΣΣΚΑ, καθώς και αυτές της Γκραν Κανάρια επί του Ολυμπιακού και της Αρμάνι, ενώ από αυτές τις ομάδες πέρασαν αξιόλογοι παίκτες, οι οποίοι αναμένεται να μας απασχολήσουν τα επόμενα χρόνια. Πρώτος και καλύτερος ο Μπιτάντζε της Μπουντούτσνοστ, με τον νεαρό ψηλό να είναι βέβαιο πως θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια, ο Ντούγκλας της Νταρουσάφακα και ο Έρικ άφησαν πολύ ενθαρρυντικά στοιχεία, όπως και ο Γουίλι της Γκραν Κανάρια. Και οι τρεις ομάδες πάντως του χρόνου λογικά δεν θα αγωνίζονται στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, καθώς δεν ανήκουν σε αυτές που έχουν κλειστό συμβόλαιο και η πορεία τους στα εγχώρια πρωταθλήματα δεν είναι και η ενδεδειγμένη.

                               Η καλύτερη πεντάδα όπως εμείς την επιλέξαμε

  Η αλήθεια είναι πως αυτή η κατηγορία μας δυσκόλεψε αρκετά, οπότε αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια πεντάδα και μια αναπληρωματική. Η επιλογή έγινε κατόπιν ψηφοφορίας και όχι αυθαίρετα.

  Βασική πεντάδα: Καλάθης, Λάρκιν, Κλάιμπερν, Βέσελι, Ντέιβις

Αναπληρωματική πεντάδα: Σλούκας, Τζέιμς, Μίσιτς, Γουίλιαμς, Μιλουτίνοφ 

                                H Ζαλγκίρις πρώτη ξανά σε εισιτήρια

Για ακόμα μια χρονιά η Ζαλγκίρις ήταν η ομάδα που έκοψε τα περισσότερα εισιτήρια από κάθε άλλη ομάδα, καθώς κατά μέσο 14,737 άνθρωποι έβλεπαν τα εντός έδρας παιχνίδια της, κάτι που μαρτυρά για ακόμη μια φορά το πάθος των Λιθουανών για το μπάσκετ. Ο Παναθηναικός κατέλαβε τη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας με μέσο όρο 12,153 εισιτήρια. Ωστόσο οι ''πράσινοι'' ήταν αυτοί που είχαν το ρεκόρ προσέλευσης στη διοργάνωση, καθώς στο παιχνίδι κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης κόπηκαν 18,003 εισιτήρια, αριθμός ρεκόρ για τη φετινή χρονιά. Ο Ολυμπιακός από την άλλη ήταν όγδοος στη σχετική λίστα με 8,153 εισιτήρια κατά μέσο όρο, με τα 11,107 που κόπηκαν απέναντι στον Παναθηναικό στον ελληνικό ''εμφύλιο'' να είναι το φετινό ρεκόρ των ''ερυθρόλευκων''. Αξίζει να σημειωθεί πως τα εισιτήρια σε σχέση με πέρυσι παρουσίασαν πτωτική τάση στη διοργάνωση, καθώς μόνο η Ζαλγκίρις, η Μιλάνο και η Εφές πούλησαν περισσότερα...μαγικά χαρτάκια σε σχέση με τη σεζόν 2017-18.

- Για εμάς η Ευρωλίγκα τώρα ξεκινάει. Το sportsnewsgreece ετοιμάζει πολλά special αφιερώματα και ολόκληρη η δημοσιογραφική μας ομάδα θα βρίσκεται στις επάλξεις για να σας μεταφέρει όλο τον παλμό, εν όψει των επικείμενων πλέι οφ.