Euroleague Analysis: Τα 4 ζευγάρια στο μικροσκόπιο!

Η Ευρωλίγκα μπαίνει στην τελική της φάση με τα πλέι οφ και τις οχτώ ομάδες που συνεχίζουν στον θεσμό να διεκδικούν τα τέσσερα εισιτήρια για το Final Four του Μάη στη Βιτόρια. Το Sportsnewsgreece σας παρουσιάζει τον απόλυτο οδηγό για τις τέσσερις τιτανομαχίες.

     ΤΣΣΚΑ- ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ: Μάχη...αιθέρων

 Ο τίτλος μόνο τυχαίος δεν είναι. Πρόκειται για ένα ζευγάρι, στο οποίο οι δύο αντίπαλοι διακρίνονται για την έφεση στο ριμπάουντ. Από τη μια η ΤΣΣΚΑ είναι πρώτη ομάδα στη διοργάνωση στο επιθετικό ριμπάουντ, ενώ οι Βάσκοι αποτελούν την καλύτερη rebounding team στην Ευρώπη. Πολλά λοιπόν θα κριθούν σε αυτό τον τομέα. Στο ποιος δηλαδή θα έχει τις περισσότερες επιθέσεις, ποιος θα μπορέσει να ελέγξει το ρυθμό στο μεγαλύτερο κομμάτι της σειράς. Αν η Τσσκα Μόσχας καταφέρει να υπερισχύσει σε αυτό το κομμάτι, δεν βλέπω τρόπο να χάσει την πρόκριση. Είναι έτσι κι αλλιώς το φαβορί, διαθέτει μια τρομερή γραμμή περιφερειακών με εμπειρία από τέτοια ματς (Χίγκινς, Ντε Κολό, Ροντρίγκεζ, Χάκετ), παίρνει σπουδαίες λύσεις στα φόργουορντ από Κλάιμπερν, Κουρμπάνοφ και Μπολόμποι, ενώ στα σέντερ μοιάζει δυνατή με Χάινς και Χάντερ. Από την άλλη οι Βάσκοι έχουν κι αυτοί τα δικά τους όπλα. Ένα από αυτά είναι η επιστροφή του Τορνίκε Σενγκέλια, μετά από σχεδόν τρίμηνη απουσία, στο κρισιμότερο κομμάτι της σεζόν. Ο Γεωργιανός είναι η...αιχμή του δόρατος στη γραμμή των ψηλών της Ισπανικής ομάδας, καθώς μπορεί να τα κάνει όλα πάνω στο παρκέ. Μπορεί να παίξει πάνω από τη στεφάνη, να σκοράρει από μακριά, να σκοράρει, παίζει εξαιρετική άμυνα και αν είναι σε καλή κατάσταση, δίνει μια έξτρα ώθηση στην ομάδα του. Ακόμα ένα ενθαρρυντικό για τη Μπασκόνια είναι πως με τον Περάσοβιτς στον πάγκο, ακόμα και σε περιόδους με πολύ σοβαρές απουσίες, ο τεχνικός των Βάσκων μπορούσε να ανταπεξέρχεται με ό,τι όπλο είχε στην εκάστοτε φαρέτρα του. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η τρομερή αγωνιστική πρόοδος κάποιων παικτών φέτος, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τους Βιλντόζα, Πουαριέ και Βόιντμαν.

Μatch- up: Δύο κομμάτια του παιχνιδιού θα έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το ένα είναι πώς θα ανταποκριθούν οι Ρώσοι στο μαρκάρισμα του Σενγκέλια και του Βόιντμαν. Δεν είναι εύκολο και αναμένουμε και τι στρατηγική θα ακολουθήσει ο Ιτούδης. Αν δηλαδή θα επιλέξει να παίξει με σχήμα με Χάντερ και Χάινς στην ίδια πεντάδα, όπως έχει κάνει στο παρελθόν ή αν θα σκαρφιστεί κάτι άλλο για να περιορίσει τα μεγάλα ατού των Ισπανών. Από την άλλη, ο Περάσοβιτς θα έχει πολλή δουλειά στην αναχαίτιση των περιφερειακών της Ρωσικής ομάδας. Ο Χίλαρντ λογικά θα αναλάβει το μαρκάρισμα του παίκτη που θεωρεί ο Κροάτης τεχνικός ότι είναι ικανός να κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά. Θα είναι αυτός ο Χίγκινς; Θα είναι ο Ντε Κολό; Θα είναι ο Σέρχι;

Εκτίμηση: Η ΤΣΣΚΑ δεν εντυπωσίασε στην κανονική διάρκεια, ωστόσο ήταν αρκετά ουσιαστική. Απέναντι στη Μπασκόνια ωστόσο είχε σοβαρά θέματα όπως είδαμε, καθώς το στυλ της ομάδας του Περάσοβιτς δεν την βόλεψε. Μια ήττα στον πρώτο γύρο στη Βιτόρια, μια νίκη οριακά στη Μόσχα πριν από 12 βράδια. Η Μπασκόνια είναι διψασμένη, έχει μπροστά της μια από τις μεγαλύτερης προκλήσεις της σύγχρονης ιστορίας της, καθώς το final four γίνεται στο σπίτι της. Φαβορί στα χαρτιά είναι η ''αρκούδα'', ωστόσο σε αυτό το ματσάρισμα αν γίνει μπρέικ σε ένα από τα πρώτα δύο παιχνίδια, οι Ισπανοί θα βρεθούν σε θέση ισχύος και μπορούν να τα καταφέρουν. 3-2 υπέρ της ΤΣΣΚΑ

  Φενερμπαχτσέ- Ζαλγκίρις: Το πιο...μπασκετικό ζευγάρι

Θα μπορούσαμε να πούμε υπό άλλες συνθήκες ότι πρόκειται για μια μάχη μεταξύ Δαυίδ και Γολιάθ. Αυτό μας φέρνει στο μυαλό το άκουσμα της συγκεκριμένης διασταύρωσης του πρώτου με τον όγδοο. Στην περίπτωση όμως της Φενέρ με τη Ζαλγκίρις, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Οι Τούρκοι ήταν η καλύτερη, πιο σταθερή ομάδα της σεζόν. Έπαιξε απολαυστικό μπάσκετ κατά διαστήματα, είχε ουσία κατά καιρούς διαθέτοντας ένα ρόστερ- φωτιά. Σλούκας σε ρόλο μαέστρου, Βέσελι και Λοβέρν πυλώνες κάτω από το καλάθι, Ντατόμε και Κάλινιτς σταθερές αξίες και όταν διαθέτεις ρολίστες, όπως ο Ντίξον και ο Γκριν, τι να φοβηθείς; Οι Λιθουανοί έκαναν απίστευτο φίνις στη σεζόν, κάτι ωστόσο που δεν προκαλεί και τόσο μεγάλη έκπληξη. Πρόκειται για μια αμιγώς μπασκετική ευρωπαική ομάδα, με έναν πανέξυπνο προπονητή, τον Γιασικεβίτσιους, ο οποίος επιβάλλει στο παρκέ το μπάσκετ που θέλει. Ορθολογικό, στοχευμένο, με πατήματα μέσα στο καλάθι, ικανούς ψηλούς όπως ο Καβαλιάουσκας και ο Ντέιβις, διαβάζοντας όλα τα miss match και με σουτέρ αξιόπιστους όπως ο Ουλάνοβας, ο Μιλάκνις και ο Γκριγκόνις. Προσέξτε κάτι όμως. Αυτή είναι μια αρχή που οι ''πράσινοι'' τηρούν σε όλες τις περιστάσεις. Είτε νικάνε για 20 πόντους, είτε χάνουν για 20. Αυτή είναι η φιλοσοφία της Ζαλγκίρις, θα ζήσει και θα πεθάνει παίζοντας το δικό της παιχνίδι. Αξίζει να σημειωθεί πως το ζευγάρι που περιγράφουμε είναι μια άτυπη επανάληψη του περσινού πρώτου ημιτελικού του final four στο Βελιγράδι, όπου βρήκε νικήτρια την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Μatch up: Δε θέλει και ερώτημα. Ίσως ένας λόγος για να δεις τους αγώνες είναι η μάχη του Ντέιβις με τον Βέσελι στο ''4'' και στο ''5''. Τόσο ο Αμερικανός, όσο και ο Τσέχος προέρχονται από τρομερή σεζόν, είναι ίσως οι δύο καλύτεροι ψηλοί αυτή τη στιγμή (μαζί με Βόιντμαν και Μιλουτίνοφ) και το συγκεκριμένο match- up θα ορίσει πάρα πολλά στη σειρά. Ο καθένας βέβαια έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ο Βέσελι είναι αυτό που αποκαλούμε ''οδοστρωτήρας'', με έφεση στο κάρφωμα και την τάπα και γενικά το παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη (περίπου ό,τι αναφέραμε παραπάνω για τον Σενγκέλια σε πιο βελτιωμένη έκδοση, αλλά χωρίς το μακρινό σουτ). Ο Ντέιβις από την άλλη διαθέτει τρομερό σουτ από μέση απόσταση, έχει εξαιρετική αντίληψη ώστε να παίζει πικ εν ρολ  ή να παίρνει τη μπάλα στο ποστ και ανάλογα με την περίσταση, είτε να δημιουργεί, είτε να εκτελεί, ενώ είναι αρκετά γρήγορος στα πόδια για το ύψος του.

Εκτίμηση: Δεδομένο πρώτο. Η Φενέρ πλέον δεν είναι καμιά πρωτάρα, ενώ με τον Ζοτς στον πάγκο είναι εξαιρετικά δύσκολο να την πατήσει. Δεδομένο δεύτερο: Η Ζαλγκίρις δεν πρόκειται να παραδοθεί αμαχητί, διαθέτει πολύ καλό σύνολο και θα βγάλει...την πίστη της δευτεραθλήτριας Ευρώπης. Λογικά πάντως, η έδρα είναι αυτή που έχει τον πρώτο λόγο, και για τους μεν και για τους δε...3-2 υπέρ της Φενερμπαχτσέ.

 Eφές- Μπαρτσελόνα: Όλα ρευστά

 Ίσως μιλάμε για το πιο αμφίρροπο ζευγάρι με διαφορά το top 8, τουλάχιστον στα χαρτιά, πριν ξεκινήσουν οι αγώνες. Η Εφές Ανατολού έκανε σπουδαία πορεία στη regular season με τον Αταμάν στον πάγκο, είναι ίσως η πρώτη φορά που τα πολλά λεφτά που δαπανήθηκαν έπιασαν τόπο. Μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, το έδειξε αυτό στα περισσότερα παιχνίδια. Είναι πολύ διψασμένο κλαμπ, καθώς έχει αποτύχει ουκ ολίγες φορές να προκριθεί στο final four, παρότι συνήθως δίνει το παρών στην οχτάδα. Οι Τούρκοι έχουν αρκετές...πηγές σκοραρίσματος, λόγω του πλουραλισμού που διαθέτει το ρόστερ της. Έχει έναν Λάρκιν που κάνει τα πάντα στο παρκέ, περιφερειακό σουτ διαθέτει και μάλιστα πολύ ισχυρό με βασικά όπλα τους ''καυτούς'' Μίσιτς, Σίμον και Μόερμαν, ενώ μέσα στη ρακέτα νιώθει μεγάλη ασφάλεια με τους Ντάνστον και Πλάις. Οι ''μπλαουγκράνα'' ήταν μια από τις ομάδες που μπόρεσαν στον πρώτο γύρο να...μπλοκάρουν το επιθετικό σχέδιο του Αταμάν. Μπορεί στο πρώτο μέρος να είχαν γίνει...φύλλο και φτερό, δεχόμενοι 50 πόντους, ωστόσο στο δεύτερο ημίχρονο δέχτηκαν μόλις 15(!), για να φτάσουμε στο τελικό 80-65. Στο δεύτερο γύρο τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά και η Εφές ισοπέδωσε τη Μπάρτσα. Οι Καταλανοί γνωρίζουν ότι 8 στις 10 φορές που το σκορ απέναντι στην Εφές, θα χάσουν. Ο Πέσιτς θα προτιμήσει το αργό τέμπο, τις στοχευμένες και μεθοδικές επιθέσεις, να κρατήσει το σκορ γύρω στους 70 πόντους, άλλωστε ''κλειδί'' της πορείας της Μπαρτσελόνα είναι η άμυνα φέτος. Οι Τούρκοι θα θελήσουν να τρέξουν, να δημιουργούν συνεχώς συνθήκες ανισορροπίας στην ισπανική άμυνα, θα διαλέξουν δηλαδή το run and gun. Αν αυτό δεν τους βγει σε κάποιο εντός έδρας παιχνίδι, είναι πολύ πιθανό να γίνει κάποιο μπρέικ που θα αλλάξει τα δεδομένα της σειράς. Για το συγκρότημα του Σβέτισλαβ Πέσιτς πολλά θα κριθούν από την παρουσία των Πάνγκος και Σίγκλετον, οι οποίοι είχαν σκαμπανεβάσματα στην κανονική περίοδο.

Το Match up: Πάρα πολλά θα κριθούν μέσα στη ρακέτα, στο ματσάρισμα του Ντάνστον με τον Τόμιτς και οι λόγοι είναι ευνόητοι. Οι ''μπλαουγκράνα'' θα προσπαθήσουν να κάνουν τον Κροάτη παράγοντα του ματς και της επιθετικής κυκλοφορίας. Εκμεταλλευόμενος το ύψος του θα προσπαθεί είτε να σκοράρει ποστάροντας τον κοντύτερο Αμερικανό, είτε να ''σπάει'' τη μπάλα στον εκάστοτε ελεύθερο παίκτη προκειμένου η Μπαρτσελόνα να βρει σε ανισορροπία την άμυνα των Τούρκων, είτε για ξεμαρκάριστο σουτ, είτε για εύκολο μπάσιμο. Ο Μπράιαν Ντάνστον βέβαια είναι από τους καλύτερους αμυντικούς της διοργάνωσης, μπορεί να μετατρέψει το ύψος του απέναντι στον Άντε Τόμιτς σε πλεονέκτημα δικό του. Είναι πολύ αθλητικός και πιο ''φύζικαλ'', σε σχέση με τον ψηλό μεν, αργό και σοφτ δε Τόμιτς και μπορεί να...παίξει με τα νεύρα του, να τον αποσυντονίσει, να μειώσει την επιρροή του στο παιχνίδι των Καταλανών.

Εκτίμηση: Πολλά θα κριθούν στα δύο πρώτα ματς στο ''Αμπντι Ιπεκτσί''. Αν η Εφές το κρατήσει αλώβητο, η Μπαρτσελόνα πολύ απλά θα είναι θαύμα αν το γυρίσει (και δεν θα το γυρίσει). Με οτιδήποτε διαφορετικό το πλεονέκτημα, έστω και στο ψυχολογικό κομμάτι πηγαίνει στην πιο έμπειρη Μπαρτσελόνα, ενώ το άγχος της ενδεχόμενης νέας αποτυχίας θα βαραίνει περισσότερο της Εφές. 3-1 υπέρ της Εφές (ή 3-1 υπέρ της Μπαρτσελόνα αν κάνει ένα μπρέικ)

  Γνώριμες καταστάσεις

Πέρυσι είδαμε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ανταγωνιστικές σειρές μεταξύ της ''Βασίλισσας'' και του ''Εξάστερου'', με τον Παναθηναικό στο πρώτο ματς να κάνει...σκόνη τους Ισπανούς, ωστόσο την ομάδα του Λάσο να απαντά με τρεις οριακές νίκες και να πηγαίνει στο final four, στο οποίο και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Οι δύο ομάδες κράτησαν ένα κομμάτι του περσινού κορμού τους, ωστόσο υπάρχουν τρανταχτές απουσίες σε σχέση με την περσινή μονομαχία, όπως ο Ντόνσιτς και ο Μάικ Τζέιμς. Η ''Βασίλισσα'' έχει να καλύψει την ηχηρή απουσία του Σέρχιο Γιουλ, τουλάχιστον από τα δύο πρώτα ματς, και μπορεί να χτυπήσει μέσα στο ζωγραφιστό. Εκεί υπάρχει ο δαιμονισμένος το τελευταίο διάστημα Ταβάρες και ο σταθερός Γκουστάβο Αγιόν. Αν το παιχνίδι αυτό γινόταν στην προ Πιτίνο εποχή, το ''τριφύλλι'' δε θα είχε καμία τύχη στο συγκεκριμένο μαρκάρισμα, ωστόσο η ραγδαία άνοδος των Παπαγιάννη, Γκιστ και Βουγιούκα τον κάνουν να αισιοδοξεί. Από την πλευρά της, η ελληνική ομάδα θα βασιστεί κατά πολύ στον Νικ Καλάθη. Αυτός θα πρέπει να...τραβήξει σε σκοράρισμα, δημιουργία και άμυνα, αντικειμενικά είναι εξαιρετικά δύσκολα να κερδίσουν οι ''πράσινοι'' μέσα στην Ισπανία με τον αρχηγό τους σε μέτρια μέρα. Ο Παπαπέτρου με τη σειρά του πρέπει να επιβεβαιώσει την εντυπωσιακή του φόρμα εδώ και τέσσερις μήνες, που τον καθιστούν απαραίτητο και all around στο παιχνίδι που θέλει ο Πιτίνο, ενώ βαρόμετρα είναι πάντα και οι Λάνγκφορντ και Τόμας, ο πρώτος με το σίγουρο περιφερειακό σουτ, ο δεύτερος με το post-up παιχνίδι που το έχει τελειοποιήσει και του δίνει αυτοπεποίθηση να ανεβαίνει συνεχώς και σκοράροντας από την περιφέρεια.

Το Match-up: Δεν είναι ακριβώς Match-up, αλλά ένα τρικ που εφάρμοσε πέρυσι ο Τσάβι Πάσκουαλ και λογικά θα δοκιμάσει και ο Πιτίνο. Απόντος του Γιουλ, ο Ρούντι θα πάρει πολύ χρόνο συμμετοχής, θα είναι θεωρητικά αυτός το πρώτο βιολί δημιουργικά και εκτελεστικά και η τοποθέτηση του Θανάση Αντεντοκούνμπο πάνω του, σε αρκετά μεγάλο διάστημα της σειράς μοιάζει σίγουρη. Ο Έλληνας φόργουορντ είναι από τους παίκτες που με τον τρόπο που αμύνεται χαλάει το μυαλό του αντιπάλου, μπορεί να τον εκνευρίσει, να τον βγάλει εκτός παιχνιδιού. Αν το καταφέρει αυτό στον Ρούντι και χωρίς τον Γιουλ στο παρκέ, αυξάνονται κατά πολύ οι πιθανότητες του ''τριφυλλιού''. Αυτό που πρέπει βέβαια να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι τα φάουλ, στα οποία ο Θανάσης είναι αρκετά επιρρεπής και μπορεί να παρασυρθεί από το πάθος του και να ξοδέψει άσκοπα μερικά από αυτά.

Εκτίμηση: Πολύ κλειστή σειρά και δύσκολη για οποιαδήποτε πρόκριση. Οι ''πράσινοι'' μοιάζουν έτοιμοι για την υπέρβαση και μπορούν να την πετύχουν, εφορμούμενοι από το καταπληκτικό τελευταίο δίμηνο στην Ευρωλίγκα και βέβαια από το Ολυμπιακό Στάδιο που θα ''βράζει'' σαν καζάνι. Πέρυσι κρίθηκε στις λεπτομέρειες υπέρ των Μαδριλένων,φέτος μήπως είναι η σειρά του...βασιλιά; ΝΟ ΒΕΤ