Το ποδόσφαιρο αλλάζει ή όχι;

Ζούμε στην εποχή των εξτρέμ! Των εξτρέμ που πατάνε περιοχή, που τριπλάρουν, που δημιουργούν και σκοράρουν με την ίδια άνεση. Τι γίνεται όμως από εκεί και πέρα;

Βαδίζουμε σε μια περίοδο όπου τα καθαρόαιμα φορ υψηλής ποιότητας, συνεχώς λιγοστεύουν και οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν πατήσει τα τριάντα. Οι παίχτες που βγαίνουν από πίσω, δεν έχουν δείξει, προς το παρόν τουλάχιστον, να διαθέτουν την απαιτούμενη ποιότητα ώστε να παραλάβουν την σκυτάλη, με συνέπεια τα ερωτήματα για το πώς θα μεταβληθεί το ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια να πυκνώνουν.

Η αλήθεια είναι πάντως, ότι μέχρι και σήμερα με τον έναν η τον άλλον τρόπο, οι μεγάλες ομάδες έχουν καλύψει την θέση του σέντερ φορ με παίχτες πρωταγωνιστές. Το θέμα όμως, έγκειται στο ότι όπως είπαμε και προηγουμένως οι περισσότεροι οδεύουν σιγά σιγά προς την δύση της καριέρας τους. Αγκουέρο, Λεβαντόφσκι, Σουάρεζ, Καβάνι, Μπενζεμά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και το σίγουρο είναι ότι σε δυο τρία χρόνια, οι κορυφαίες ομάδες θα βγουν ταυτόχρονα στο μεταγραφικό παζάρι, ψάχνοντας τους αντικαταστάτες τους. Επίπτωση της κατάστασης αυτής, πέρα από την εκτόξευση των τιμών των διαθέσιμων επιθετικών του (άμεσου) μέλλοντος, θα είναι και η εν μέρει αλλαγή του ποδοσφαίρου. Ήδη πολλές ομάδες κινούνται σε διαφορετικά μονοπάτια, με ευέλικτα σχήματα, εξτρεμ και στις τρεις μπροστινές θέσεις που εναλλάσσονται μεταξύ τους. Άλλη εναλλακτική είναι η χρησιμοποίηση ψεύτικων εννιαριών που παίζουν πάντα με πρόσωπο και κυνηγούν συνεχώς το κάθετο παιχνίδι ( βλέπε Γιουνάιτεντ με τον Ράσφορντ). Όλα αυτά, είναι πράγματα που δοκιμάζονται κατά καιρούς, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με τις μεταβολές που θα ακολουθήσουν στο ποδόσφαιρο, όταν αυτά εφαρμοστούν μαζικά.

Ακολούθως, οι νεότεροι σέντερ φορ όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν το βήμα παραπάνω, κρίθηκαν ανεπαρκείς. Λουκάκου, Μοράτα, Γκάμπριελ Τζέσους κι άλλοι, δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν στις ομάδες τους, σπρώχνοντας ακόμα περισσότερο το ποδόσφαιρο στην μεταβολή που προσπαθώ να περιγράψω στο άρθρο μου. Ο μόνος πραγματικά ξεχωριστός νέος επιθετικός, είναι ο Χάρι Κέιν, για τον οποίο θα ρισκάρω από τώρα και θα προβλέψω ότι θα είναι ο επόμενος που θα σπάσει το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής στο ποδόσφαιρο. Για τον Ικάρντι, που το όνομα του συνοδεύεται από πολύ καλές κριτικές, θα μου επιτρέψετε να διατηρήσω σιγήν ιχθύος, μέχρι να δούμε πραγματικά τι μπορεί να κάνει. Παραθυράκι διεξόδου αποτελεί μια πιθανή δεύτερη ευκαιρία σε αυτούς τους παίχτες, που ναι μεν είχαν ξεχωρίσει αρχικά, αλλά μετ΄έπειτα έχασαν το μεγάλο στοίχημα.

Οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι ασφαλώς και απεύχονται οποιαδήποτε ριζική αλλαγή της φύσης του ποδοσφαίρου με αλχημείες που θα βγάλουν τους καθαρόαιμους επιθετικούς από το παιχνίδι. Κι επειδή οι μόδες υπάρχουν και στα προπονητικά θέματα, αν γίνει η αρχή, δεν είναι απίθανο η μπάλα να τα πάρει όλα μαζί της. Ρομαντικοί η μη, ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι αυτή η ‘’επιθετική’’ κρίση θα είναι παροδική και επρόκειτο να ξεπεραστεί με τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς.