Το τρίγωνο Ρεάλ-Ζιντάν-Ρονάλντο

Ζιντάν και Ρονάλντο, έχτισαν μαζί την  μεγαλύτερη αυτοκρατορία της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Μέσα σε τρία χρόνια, έκαναν αυτό που μέχρι πρότινος έμοιαζε ακατόρθωτο. Έφτασαν στην κατάκτηση τριών συνεχόμενων Champions League, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ στο διάβα τους. Αυτή η τεράστια επιτυχία όμως, έτσι ξαφνικά όπως  δημιουργήθηκε, έτσι ξαφνικά κατέρρευσε, μέσα σε ένα καλοκαίρι. Το παράδοξο της ιστορίας, είναι ότι  το τέλος εποχής της Ρεάλ, ήρθε για καθαρά εξωαγωνιστικούς λόγους. Μέσα σε ένα διάστημα λίγων ημερών, η Ρεάλ έχασε τον προπονητή που την οδήγησε σε επιτυχίες αλλά και τον καλύτερο παίκτη που έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα της. Τις αιτίες που τους οδήγησαν στην αποχώρηση, τις ξέρουν μόνο οι ίδιοι, το αποτέλεσμα όμως αυτών των αποχωρήσεων, ήταν η δημιουργία ενός ‘’τριγώνου’’ Ρεάλ-Ζιντάν-Ρονάλντο που επηρέασε τη μετέπειτα πορεία και των τριών.

Ζιντάν

Δεν το ενστερνίζομαι, αλλά τα τρία χρόνια του στην προπονητική, μπορούν να κάνουν κάποιον να πει ότι ξεπερνούν ακόμα και τον ποδοσφαιρικό του μύθου. Ο Ζιζού ήρθε εν μία νυκτί στη Ρεάλ, στην μέση μίας σχεδόν χαμένης χρονιάς και άλλαξε τα πάντα! Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω, πέρα από τα τρία τρόπαια Champions League που πρόσθεσε στη συλλογή της Ρεάλ. Παρόλα αυτά, ο Γάλλος το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισε να αποχωρήσει από τη Μαδρίτη. Τα περί χωρισμού λόγω των συνεχόμενων επιτυχιών, εγώ τα ακούω κάπως ‘’βερεσέ’’, καθώς δεν γίνεται να είσαι προπονητής για μόλις δυόμισι χρόνια και ξαφνικά να νιώσεις την ανάγκη για νέες περιπέτειες. Ακόμα και αν το νιώθεις, αυτό κατά την γνώμη μου, είναι λάθος λογική. Από κει και πέρα, έχουμε την άποψη που θέλει την αξία της δουλειάς του Ζιντάν να μεγαλώνει, αφού μετά τη φυγή του, η Ρεάλ παραπαίει. Καθαρά προπονητικά και ποδοσφαιρικά όμως, ο δρόμος για επιτυχίες, είναι πλέον πολύ πιο ανηφορικός από ότι τον είχε αφήσει. Η βάση εκκίνησης του στο σήμερα, τον βρίσκει σκάλες πίσω, σε σχέση με τον περασμένο Μάιο. Η ανίκητη ομάδα που είχε φτιάξει, επουδενί δεν έχει κάποια σχέση με την φετινή Ρεάλ. Στην προηγούμενη θητεία του, έδειξε ότι το ακατόρθωτο για κάποιους, για εκείνον, είναι εφικτό . Έτσι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε, αν θα μπορέσει να ξανακάνει χρυσάφι ότι αγγίξει στη Ρεάλ αλλά και πόσο χρόνο μπορεί να του πάρει για να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο.

Ρονάλντο

Όπως και με την περίπτωση του Ζιζού, έτσι και για τον Ρονάλντο, δικαιολογίες του τύπου, ότι ο κορεσμός θα τον κρατήσει στάσιμο άρα πρέπει να αλλάξει για να συνεχίσει να προσπαθεί, δεν με πείθουν ιδιαίτερα. Μόνο ο ίδιος ξέρει γιατί έφυγε από την Ρεάλ και ίσως μας το αποκαλύψει στην αυτοβιογραφία του σε μερικά χρόνια. Στην Γιουβέντους, μπορεί να καταφέρει να πάρει κάποια πρωταθλήματα, που λίγο η πολύ λείπουν από την συλλογή του, αλλά στην Ευρώπη τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Σαφώς και η Γιούβε πρωταγωνιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά όχι με τον τρόπο που το έκανε η Ρεάλ. Χωρίς να θέλω να γίνω ισοπεδωτικός λόγω της φετινής αποτυχίας, νομίζω όμως πως όσο καλή και να είναι η Γιουβέντους, πάντα θα ξεκινάει λίγο πιο κάτω από τα πρώτα φαβορί της διοργάνωσης.  Συγκεκριμένα, η Γιούβε είναι μια ομάδα που δεν παίζει στο τέμπο που ο Ρονάλντο έχει συνηθίσει, με αποτέλεσμα να μειώνεται η παραγωγικότητα του. Το περίεργο είναι ότι ο Πορτογάλος ίσως είναι και πιο εύστοχος από παλιά, αλλά οι φάσεις που παράγει η ομάδα του, είναι πολύ λιγότερες. Ο οδυνηρός αποκλεισμός από τον Αγιαξ, μπορεί να μην συνοδεύτηκε από κριτική προς το πρόσωπό του, που στο κάτω κάτω έκανε το καθήκον του,  δημιούργησε όμως ένα κλίμα αμφιβολίας για το τι αποφάσεις θα πάρει για το μέλλον του, το ερχόμενο καλοκαίρι. Φήμες υπάρχουν και να λένε ότι δύσκολα θα ολοκληρώσει το συμβόλαιό του με την γηραιά Κυρία.

Ρεάλ

Μετά την φυγή των δύο σημαντικότερων παραγόντων της επιτυχίας της, η Ρεάλ μοιάζει στη χειρότερη θέση αυτού του ‘’τριγώνου’’ που περιγράψαμε προηγουμένως. Σε μία μεταβατική περίοδο για αυτή, φαίνεται πως τίποτα δεν δούλεψε σωστά, με συνέπεια η χρονιά πάει εντελώς χαμένη. Βέβαια με τέσσερις κατακτήσεις Champions League τα πέντε τελευταία χρόνια, δεν νομίζω κανείς ναι έχει παράπονο. Καλό όμως είναι, να μην ξεχνάμε ότι η Ρεάλ είναι ομάδα με τους πιο απαιτητικούς φιλάθλους, επομένως αν θέλει να τους έχει ευχαριστημένους, πρέπει γρήγορα να επιστρέψεις επιτυχίες. Το πρώτο αισιόδοξο μήνυμα ήταν η επιστροφή του Ζιντάν στην προπονητική ηγεσία της ομάδας, έχω την αίσθηση όμως, ότι αυτό δεν είναι από μόνο του αρκετό. Η Ρεάλ πρέπει να ανασυνταχθεί συνολικά και κυρίως πρέπει να βρει τις βάσεις της νέας της εποχής. Όλες οι αυτοκρατορίες χρειάζονται χρόνο για να ανοικοδομηθούν, η Ρεάλ όμως εκτός από χρόνο, χρειάζεται και γενναίες αποφάσεις για το μέλλον της. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κανείς, αλλά η φετινή εικόνα ξενίζει οποιονδήποτε ασχολείται με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Το καλοκαίρι αναμένεται θερμό και όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης, περιμένει να δει τις κινήσεις Ρεάλ στο μεταγραφικό παζάρι αλλά και το κατά πόσο θα είναι σε θέση να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο. Πάντως η επιστροφή του ζιντάν δείχνει μία ομάδα που μαθαίνει από τα λάθη της…