Μέχρι τέλους...

Ο Αντώνης Παναγόπουλος σχολιάζει την μεγάλη εμφάνιση του Παναθηναικού μέσα στην Ιταλία, που του δίνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου την πρόκριση στις οχτώ καλύτερες ομάδες της Ευρώπης για ένατη συνεχόμενη χρονιά...

 Βλέποντας κανείς την αποψινή εικόνα του Παναθηναικού, όπως και αυτή των τελευταίων αγώνων θα αδυνατεί να πιστέψει πώς γίνεται αυτή η ομάδα να απαξιώθηκε τόσο πολύ από όλα τα μέσα, να ''πολεμήθηκε'' τόσο πολύ με υποτιμητικά σχόλια. Θα αδυνατεί να καταλάβει για ποιο λόγο όσοι πιστεύαμε και το αναλύαμε με λογικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα ότι η ομάδα μπορεί να προκριθεί, χλευαστήκαμε και θεωρηθήκαμε υπεραισιόδοξοι, ότι κάνουμε το μαύρο- άσπρο. Μετά την ήττα στην Τουρκία από τη Φενέρ είχε γραφτεί σε αυτή τη στήλη πως οι ''πράσινοι'' εάν καταφέρουν να κάνουν 6 νίκες στους τελευταίους 8 αγώνες, ο δρόμος της πρόκρισης ανοίγει διάπλατα. Για όσους χλεύαζαν τότε, καθρέπτης είναι το γήπεδο ευτυχώς για όλους και οι ''πράσινοι'' όχι απλώς φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών, αλλά με δύο νίκες απέναντι σε Ρεάλ και Μπουντούτσνοστ τις δύο τελευταίες αγωνιστικές, θα αγγίξουν το απόλυτο, το ονειρικό 8x8. Καθόλου άσχημα...

 Πηγαίνοντας σε όσα διαδραματίστηκαν πριν από λίγο στο Καντού, πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας ότι το ματς ήταν ''do or die''. Ειδικά από τη στιγμή που η Ρεάλ Μαδρίτης δεν χτύπησε τον αγώνα στη Βιτόρια, με έναν ξεδιάντροπο και ατιμωτικό για πρωταθλήτρια Ευρώπης τρόπο, το ''τριφύλλι'' γνώριζε πως εάν χάσει, ακόμα και στο 2x2 στο ΟΑΚΑ στο φινάλε δεν θα του εξασφαλίζει τίποτα. Ωστόσο, ο Ρικ Πιτίνο και οι παίκτες του δεν είχαν διάθεση να ''παίξουν'', ούτε βέβαια και να αφήσουν την τύχη τους σε άλλους. Ήξεραν πως στο συγκεκριμένο 40λεπτο παίζονται οι κόποι μιας ολόκληρης σεζόν και το αντιμετώπισαν με την αντίστοιχη ωριμότητα και θέληση. Ναι, σε ένα τέτοιο σημείο της σεζόν η διάθεση και η θέληση είναι από μόνη της η μισή δουλειά. Η άλλη μισή είναι θέμα ικανότητας, διαβάσματος του αντιπάλου και τύχης μερικές φορές. Ωστόσο, γυρνώντας στο πρώτο σκέλος, στο θέμα της διάθεσης, οι παίκτες του ''τριφυλλιού'' δεν έμαθαν ξαφνικά να σουτάρουν, δεν έμαθαν ξαφνικά να πηδάνε, δεν γνώρισαν τώρα τα ''τρικ'' των περιβόητων deflections που ήθελε να εφαρμόσει ο Ρικ Πιτίνο. Απλώς τώρα η ομάδα φορμαρίστηκε, τώρα πλέον ο Αμερικανός προπονητής μπορεί να καυχιέται ότι παίρνει όλο το ''ζουμί'' από κάθε παίκτη που χρησιμοποιεί στο rotation, είτε για ένα λεπτό, είτε για 40 λεπτά.

 Ο Παναθηναικός λοιπόν μετά τις 13 Φεβρουαρίου έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο. Δεν θα το τροποποιήσει αν αυτό είναι αποδοτικό, είτε ο αντίπαλος είναι το Ρέθυμνο, είτε είναι η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το μόνο που αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες και τις απαιτήσεις ενός αγώνα, είναι το ποιοι παίκτες και για πόση ώρα είναι ικανοί να το υπηρετήσουν. Απόψε λοιπόν, για να μην μακρυγορούμε, ο Παναθηναικός κέρδισε την Αρμάνι Μιλάνο μέσα στο γήπεδό της, της έβαλε 95 πόντους, παίζοντας στο δικό της ρυθμό. Γιατί το έκανε αυτό; Επειδή τον βόλεψε ''γάντι''. Όταν έχεις μεγαλύτερη διάθεση, μεγαλύτερη αθλητικότητα, μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ντε, ακόμα κι αν το ματς πάει στους 200 πόντους και θεωρητικά δε σε βολεύει, θα κερδίσεις. Τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για αγρίους, για αυτούς που βγάζουν το ψωμί τους με ανούσιες στατιστικές. Απόψε είδαμε μια εμφάνιση από τον Καλάθη, η οποία θα μνημονεύεται για πολύ καιρό. 27 πόντοι, 14 ασίστ, 8 ριμπάουντ, 39 ράνκινγκ, ήταν παρόν στους 61 από τους 95 πόντους των ''πρασίνων''. Πού τα έχετε ξαναδεί αυτά; Ένας Λάνγκφορντ που συμπλήρωνε άριστα τον αρχηγό, βάζοντας πολύ μεγάλα σουτ και παίζοντας και σπουδαίες άμυνες κι ένας Κιλπάτρικ που επιδεικνύει αξιοθαύμαστη ωριμότητα όσο περνάει ο καιρός σε άμυνα και επίθεση. Τριπλέτα για φίλημα δηλαδή, καθώς ο Λεκαβίτσιους δεν χρησιμοποιήθηκε πολύ. Ταυτόχρονα, οι ''πράσινοι'' έπαιξαν με το μυαλό του Τζέιμς, αποσυντονίζοντάς τον αφενός με τα γρήγορα φάουλ του Αμερικανού, αφετέρου με τη διαρκή στόχευση μέσα στο ζωγραφιστό, που μετέτρεψαν τον πρώην παίκτη του ''τριφυλλιού'' σε αδύναμο κρίκο, κάνοντας τον να στρέφεται σε σπασμωδικές κινήσεις, σε τρελά τρίποντα και πάσες πίσω από την πλάτη δίχως νόημα. Κάπως έτσι, με την καθοριστική συνδρομή και του Ντεσόν Τόμας, ο οποίος ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και ήταν ο παίκτης ''κλειδί'' στο δεύτερο μέρος, η νίκη ήταν αδύνατο να χαθεί.

 Κλείνω με κάτι που μπορεί να ενοχλήσει κάποιους, αλλά το κρατάω καιρό και πρέπει να ειπωθεί. Είναι καλό κάπου κάπου να δείχνεις τη δύναμή σου μέσω των νομικών διαύλων, μέσω ανακοινώσεων και καταγγελιών, αρκεί το δημιούργημά σου να μπορεί να το υποστηρίξει όλο αυτό, αγωνιστικά, αλλά και επικοινωνιακά. Όταν χάνεις με 27 πόντους διαφορά από τη χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης όμως κάτι πάει λάθος. Όταν βγαίνει ένας αντίπαλός σου και καταγγέλει ότι στο γήπεδό σου δεν είχε ζεστό νερό να κάνει ντους κάτι πάει στραβά. Όταν ο προπονητής σου βγαίνει και λέει σε συνέντευξη τύπου ότι δεν έχει ενημερωθεί αν η ομάδα θα κατέβει να παίξει την Κυριακή, ενώ στον τύπο έχει γίνει γνωστό από το πρωί, κάπου υπάρχει μια σύγχυση. Με τις υπάρχουσες συνθήκες λοιπόν, ο Ολυμπιακός δεν έχει θριαμβεύσει επικοινωνιακά, αλλά έχει εκτεθεί σε μέγιστο βαθμό από τις 13 Φεβρουαρίου και μετά...

- Αν είχε δοθεί στην Ελλάδα σφύριγμα σαν αυτό του πρώτου ημιχρόνου με το φάουλ και το τρίποντο του Τζέιμς που μέτρησε και η Μιλάνο εκτέλεσε 2 βόλες (άλλαξαν οι κανονισμοί εν ολίγοις) θα είχε πέσει η κυβέρνηση. Αλλά ξέχασα, στην Ευρωλίγκα είναι όλα καθαρά και κρυστάλλινα.

- Τα υπόλοιπα θα τα πούμε από εβδομάδα, η οποία παρεμπιπτόντως προμηνύεται ''καυτή''